Zoloft uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Δ Zoloft 50 mg film tableta
Δ Zoloft 100 mg film tableta
INN: sertralin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Zoloft 50 mg film tableta:
Jedna film tableta sadrži 50 mg sertralina (u obliku sertralin
hidrohlorida).
Zoloft 100 mg film tableta:
Jedna film tableta sadrži 100 mg sertralina (u obliku sertralin
hidrohlorida).
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Film tableta.
Zoloft 50 mg film tableta:
Bijele film tablete, kapsulastog oblika (10,3 x 4,2 mm), koje na jednoj
strani imaju utisnut naziv „VLE“, a na drugoj strani oznake „ZLT“ i
„50“. Tablete imaju funkcionalnu podionu crtu između oznake „ZLT“ i
oznake „50“.
Zoloft 100 mg film tableta:
Bijele film tablete, kapsulastog oblika (13,1 x 5,2 mm), koje na jednoj
strani imaju utisnut naziv „VLE“, a na drugoj strani oznake „ZLT“ i
„100“.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Sertralin je indikovan u terapiji:
Epizode velike depresije. Prevencija rekurencije epizoda velike
depresije.
Panični poremećaj, sa ili bez agorafobije.
Opsesivno-kompulzivni poremećaj kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata
od 6 do 17 godina starosti.
Socijalni anksiozni poremećaj.
Posttraumatski stresni poremećaj.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Započinjanje terapije
Depresija i opsesivno-kompulzivni poremećaj
Terapiju sertralinom treba započeti dozom od 50 mg dnevno.
Panični poremećaj, socijalni anksiozni poremećaj i posttraumatski
stresni poremećaj
Terapiju treba započeti dozom od 25 mg dnevno. Nakon jedne nedjelje,
dozu treba povećati na 50 mg jednom dnevno. Pokazalo se da ovaj režim
doziranja smanjuje frekvencu ranih neželjenih efekata koji se mogu
javiti kod pacijenata sa paničnim poremećajem.
Podešavanje doze
Depresija, opsesivno-kompulzivni poremećaj, panični poremećaj, socijalni
anksiozni poremećaj i posttraumatski stresni poremećaj
Pacijenti kod kojih odgovor nije postignut dozom od 50 mg, mogu imati
koristi od povećanja doze. Dozu treba povećavati postepeno za po 50 mg u
intervalima ne kraćim od jedne nedjelje, do maksimalne dnevne doze od
200 mg. Promjene u doziranju ne treba da budu češće od jednom nedjeljno,
s obzirom na poluvrijeme eliminacije sertralina od 24 sata.
Početak terapijskog efekta može se vidjeti već tokom prvih 7 dana
terapije. Međutim, obično je potreban duži period da bi se vidio
terapijski odgovor, posebno kod opsesivno-kompulzivog poremećaja.
Terapija održavanja
Tokom dugotrajne terapije treba održavati najmanju efektivnu dozu. Dozu
treba podešavati u zavisnosti od postignutog terapijskog odgovora.
Depresija
Za prevenciju rekurencije epizoda velike depresije najčešće je potrebna
dugotrajna terapija. U većini slučajeva, preporučena doza za prevenciju
rekurencije epizoda velike depresije je ista doza koja je primjenjivana
i tokom epizode velike depresije. Pacijente koji imaju depresiju treba
liječiti dovoljno dugo, najmanje 6 mjeseci, kako bi se osiguralo
poboljšanje simptoma.
Panični poremećaj i opsesivno-kompulzivni poremećaj
Kontinuiranu terapiju paničnog poremećaja i opsesivno-kompulzivnog
poremećaja treba redovno procjenjivati, pošto nije ustanovljena
efikasnost sertralina u prevenciji relapsa u ovim poremećajima.
Stariji pacijenti
Kod starijih pacijenata treba pažljivo dozirati lijek, pošto kod
starijih osoba postoji veći rizik od razvoja hiponatrijemije (vidjeti
dio 4.4).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre
Kod pacijenata sa bolestima jetre terapiju sertralinom treba sprovoditi
uz oprez. Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre treba primijeniti
manju dozu sertralina ili smanjiti frekvencu primjene lijeka (vidjeti
dio 4.4). Sertralin se ne smije primjenjivati kod pacijenata sa teškim
oštećenjem funkcije jetre jer nema dostupnih kliničkih podataka (vidjeti
dio 4.4).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega
Nije potrebno podešavati dozu kod pacijenata sa oštećenjem funkcije
bubrega (vidjeti dio 4.4).
Pedijatrijska populacija
Djeca i adolescenti sa opsesivno-kompulzivnim poremećajem
Uzrast od13 do 17 godina: početna doza 50 mg jednom dnevno.
Uzrast od 6 do 12 godina: početna doza 25 mg jednom dnevno. Doza se može
povećati do 50 mg jednom dnevno poslije jedne nedjelje.
Ukoliko je odgovor slabiji nego što se očekivalo, doza se može postepeno
povećati za po 50 mg tokom perioda od nekoliko nedjelja. Maksimalna doza
je 200 mg dnevno. Međutim, treba uzeti u obzir manju tjelesnu masu djece
u poređenju sa odraslim osobama prilikom povećanja doze iznad 50 mg na
dan. Povećanje doze treba vršiti u intervalima ne kraćim od nedjelju
dana.
Efikasnost nije dokazana kod pedijatrijskih pacijenata sa velikim
depresivnim poremećajem.
Ne postoje podaci o primjeni kod djece koja su mlađa od 6 godina
(vidjeti dio 4.4).Način primjene
Oralna upotreba.
Sertralin treba primjenjivati jednom dnevno, ujutro ili uveče.
Tablete sertralina se mogu uzimati sa hranom ili bez hrane.
Simptomi obustave lijeka usljed prekida terapije sertralinom
Nagli prekid terapije sertralinom treba izbjegavati. Pri prekidu
terapije sertralinom, dozu treba postepeno smanjivati tokom perioda od
najmanje jedne do dvije nedjelje da bi se smanjio rizik od pojave
simptoma obustave lijeka (vidjeti djelove 4.4 i 4.8). Ukoliko se jave
nepodnošljivi simptomi nakon smanjenja doze ili prekida terapije, treba
razmotriti ponovno uvođenje prethodno primjenjivane doze. Zatim, ljekar
može nastaviti sa smanjenjem doze, ali postepenije.
4.3. Kontraindikacije
Poznata preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od
pomoćnih supstanci, navedenih u dijelu 6.1.
Istovremena primjena ireverzibilnih inhibitora monoaminooksidaze (MAOI)
je kontraindikovana usljed rizika od serotoninskog sindroma sa
simptomima agitacije, tremora i hipertermije. Terapija sertralinom se ne
smije započeti najmanje 14 dana nakon prekida terapije ireverzibilnim
MAO inhibitorima. Takođe, terapija sertralinom se mora prekinuti
najmanje 7 dana prije započinjanja terapije ireverzibilnim MAO
inhibitorima (vidjeti dio4.5).
Istovremena primjena sa pimozidom je kontraindikovana (vidjeti dio 4.5).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Serotoninski sindrom (SS) ili neuroleptički maligni sindrom (NMS)
Razvoj potencijalno po život ugrožavajućih sindroma poput serotoninskog
sindroma (SS) ili neuroleptičkog malignog sindroma (NMS) je zabilježen
prilikom primjene SSRI ljekova (selektivnih inhibitora preuzimanja
serotonina), uključujući terapiju sertralinom. Rizik od pojave SS ili
NMS prilikom primjene SSRI ljekova je veći kod istovremene primjene
ostalih serotonergičkih ljekova (uključujući druge serotonergičke
antidepresive, amfetamine, triptane) sa ljekovima koji remete
metabolizam serotonina (uključujući MAO inhibitore kao što je metilensko
plavo), antipsihoticima i drugim antagonistima dopamina, kao i sa
opioidnim ljekovima. Pacijente je potrebno nadzirati u cilju otkrivanja
znakova i simptoma SS ili NMS sindroma (vidjeti dio 4.3).
Prelaz sa SSRI ljekova, antidepresiva ili ljekova za liječenje
opsesivnog poremećaja na sertralin
Postoje ograničena iskustva iz kontrolisanih studija u pogledu
optimalnog usklađivanja prelaza sa SSRI, antidepresiva ili ljekova za
liječenje opsesivnog poremećaja na sertralin. Treba postupati pažljivo
uz obazrivu medicinsku procjenu kad se prelazi na sertralin, naročito sa
ljekova dugog dejstva kao što je fluoksetin.
Ostali serotonergički ljekovi, npr. triptofan, fenfluramin i 5-HT
agonisti
Istovremena primjena sertralina i ostalih ljekova koji pojačavaju efekte
serotonergičke neurotransmisije, kao što su amfetamini, triptofan,
fenfluramin, 5-HT agonisti ili biljni lijek kantarion, treba da se
sprovodi sa oprezom i da se izbjegava kad god je moguće zbog mogućih
farmakodinamskih interakcija.
Produženje QTc intervala/Torsade de Pointes (TdP)
Tokom postmarketinške primjene sertralina prijavljeni su slučajevi
produženja QTc intervala i TdP. Većina prijavljenih slučajeva se javila
kod pacijenata sa drugim faktorima rizika za produženje QTc intervala,
odnosno za razvoj TdP. Efekat na produženje QTc intervala potvrđen je u
temeljnoj QTc studiji na zdravim dobrovoljcima, sa statistički značajnim
pozitivnim odnosom ekspozicije i odgovora. Iz tog razloga sertralin
treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa prisutnim dodatnim
faktorima rizika za produženje QTc intervala, kao što su srčana
oboljenja, hipokalijemija ili hipomagnezijemija, produženje QTc
intervala u porodičnoj anamnezi, bradikardija i istovremena upotreba
ljekova koji dovode do produženja QTc intervala (vidjeti djelove 4.5 i
5.1).
Aktivacija manije/hipomanije
Simptomi manije/hipomanije su zabilježeni kod malog broja pacijenata
liječenih ostalim antidepresivima i ljekovima za liječenje opsesivnog
poremećaja, uključujući sertralin. Zbog toga se sertralin mora
primjenjivati sa oprezom kod pacijenata koji u anamnezi imaju epizode
manije/hipomanije. Neophodan je pažljiv medicinski nadzor. Ukoliko
pacijent uđe u maničnu fazu, treba prekinuti primjenu sertralina.
Shizofrenija
Može doći do pogoršanja psihotičnih simptoma kod pacijenata sa
shizofrenijom.
Konvulzije
Konvulzije se mogu javiti u toku liječenja sertralinom: primjenu
sertralina treba izbjegavati kod pacijenata sa nestabilnom epilepsijom,
a pacijente sa epilepsijom koja je pod kontrolom treba pažljivo
nadgledati. Primjenu sertralina treba prekinuti kod svakog pacijenta kod
koga se pojave konvulzije.
Suicid, suicidalne misli/pokušaj suicida ili kliničko pogoršanje
Depresija je udružena sa povećanim rizikom od suicidalnih misli,
samopovređivanja i suicida (događaja povezanih sa suicidom). Navedeni
rizik postoji sve dok ne dođe do značajne remisije. Kako se poboljšanje
ne mora javiti tokom prvih nekoliko nedjelja liječenja ili duže,
potrebno je pažljivo pratiti stanje pacijenta do pojave poboljšanja.
Opšte kliničko iskustvo pokazuje da se rizik od suicida može povećati
tokom ranih faza oporavka.
Druga psihijatrijska stanja za koja se propisuje sertralin takođe mogu
biti udružena sa povećanim rizikom od pojave događaja povezanih sa
suicidom. Dodatno, navedena stanja mogu biti u komorbiditetu sa velikim
depresivnim poremećajem. Stoga, tokom liječenja pacijenata sa drugim
psihijatrijskim poremećajima neophodno je primjeniti iste mjere opreza
koje se primjenjuju tokom liječenja pacijenata sa velikim depresivnim
poremećajem.
Poznato je da povećan rizik od nastanka suicidalnih misli ili pokušaja
suicida postoji kod pacijenata koji u anamnezi imaju događaje povezane
sa suicidom, kao i kod onih kod kojih su se suicidalne ideje prije
primjene terapije ispoljile u značajnom stepenu, tako da se tokom
primjene terapije savjetuje pažljivo praćenje ovih pacijenata.
Meta-analiza placebo kontrolisanih kliničkih ispitivanja primjene
antidepresiva kod odraslih pacijenata sa psihijatrijskim poremećajima
ukazala je na postojanje povećanog rizika od pojave suicidalnog
ponašanja kod pacijenata mlađih od 25 godina tokom terapije
antidepresivima u poređenju sa placebom.
Neophodno je pažljivo praćenje pacijenata tokom primjene lijeka, posebno
pacijenata sa povećanim rizikom i u ranoj fazi liječenja ili nakon
promjene doza. Pacijente (i njihove staratelje) treba upozoriti da je
potrebno pratiti eventualne pojave kliničkog pogoršanja, suicidalnog
ponašanja ili misli, kao i neuobičajenih promjena ponašanja, i treba ih
upozoriti da se, ukoliko dođe do pojave navedenih simptoma, hitno jave
ljekaru.
Seksualna disfunkcija
SSRI ljekovi mogu da dovedu do pojave simptoma seksualne disfunkcije
(videti dio4.8). Prijavljeni su slučajevi dugotrajne seksualne
disfunkcije, kod koje su se simptomi nastavljali i nakon prekida
terapije SSRI ljekovima.
Pedijatrijska populacija
Sertralin ne treba primjenjivati u liječenju djece i adolescenata mlađih
od 18 godina, osim za liječenje opsesivno-kompulzivnog poremećaja kod
pacijenata uzrasta 6-17 godina.
Suicidalno (pokušaj suicida i suicidalne misli) i neprijateljsko
ponašanje (prvenstveno agresivnost, suprostavljanje i ljutnja) su u
kliničkim ispitivanjima mnogo češće zapaženi kod djece i adolescenata
koji su liječeni antidepresivima u odnosu na one koji su primali
placebo. Ukoliko se ipak na osnovu kliničke potrebe donese odluka o
primjeni lijeka, treba pažljivo pratiti eventualnu pojavu suicidalnih
simptoma kod ovih pacijenta, posebno u ranim fazama liječenja.
Dugotrajna bezbjednost za kognitivno, emocionalno, fizičko i pubertetsko
sazrijevanje kod djece i adolescenata uzrasta od 6 do 16 godina praćena
je u dugotrajnoj opservacionoj studiji u trajanju do 3 godine (vidjeti
dio 5.1). Nekoliko slučajeva usporenog rasta i odloženog puberteta
prijavljeno je nakon izdavanja dozvole za puštanje lijeka u promet.
Klinički značaj i uzročnost još su nejasni (vidjeti dio 5.3 za
odgovarajuće pretkliničke podatake o bezbjednosti lijeka). Ljekari
moraju pratiti da li dolazi do poremećaja u rastu i razvoju kod
pedijatrijskih pacijenata koji su na dugotrajnoj terapiji.
Neuobičajeno krvarenje/hemoragija
Postoje prijave o pojavi neuobičajenih krvarenja prilikom primjene SSRI
ljekova, uključujući kutana krvarenja (ekhimoze i purpura), kao i druge
hemoragijske događaje kao što su gastrointestinalno i ginekološko
krvarenje, uključujući fatalna krvarenja. Primjena SSRI/SNRI (inhibitori
preuzimanja serotonina i noradrenalina) može povećati rizik od razvoja
postpartalnih krvarenja (vidjeti djelove 4.6 i 4.8). Oprez se savjetuje
kod pacijenata koji primaju SSRI, a naročito kod istovremene primjene sa
ljekovima za koje je poznato da utiču na funkciju trombocita (npr.
antikoagulansi, atipični antipsihotici i fenotiazini, triciklični
antidepresivi, acetilsalicilna kiselina i NSAIL), kao i kod pacijenata
sa poremećajima krvarenja u anamnezi (vidjeti dio 4.5).
Hiponatrijemija
Kao rezultat primjene SSRI ili SNRI, uključujući sertralin, može doći do
pojave hiponatrijemije.U mnogim slučajevima, hiponatremija se javlja kao
rezultat sindroma neodgovarajuće sekrecije antidiuretskog hormona (engl.
syndrome of inappropriate antidiuretic hormone secretion - SIADH).
Prijavljeni su slučajevi kod kojih je nivo natrijuma u serumu bio niži
od 110 mmol/l.
Stariji pacijenti mogu imati veći rizik za razvoj hiponatrijemije pri
primjeni SSRI i SNRI. Takođe, pacijenti koji primaju diuretike ili iz
bilo kog drugog razloga imaju smanjeni volumen tečnosti mogu imati veći
rizik (vidjeti dio Upotreba kod starijih). Treba razmotriti prekid
terapije sertralinom kod pacijenata sa simptomatskom hiponatremijom i
započeti odgovarajući medicinski tretman. Znaci i simptomi
hiponatrijemije uključuju glavobolju, poremećaj koncentracije, poremećaj
pamćenja, konfuziju, slabost i nestabilnost koji mogu dovesti do pada.
Znaci i simptomi kod teških i/ili akutnih slučajeva mogu uključiti
halucinacije, sinkopu, konvulzije, komu, respiratorni zastoj i smrt.
Simptomi obustave usljed prekida terapije sertralinom
Simptomi obustave nakon prekida terapije javljaju se često, naročito
nakon naglog prekida terapije (vidjeti dio 4.8). U kliničkim
ispitivanjima kod pacijenata liječenih sertralinom, učestalost pojave
ovih reakcija iznosila je oko 23% kod pacijenata kod kojih je sertralin
isključen iz terapije, prema 12% pacijenata koji su nastavili da primaju
sertralin.
Rizik od nastanka simptoma prekida terapije zavisi od nekoliko faktora,
uključujući dužinu trajanja terapije, primjenjenu dozu, kao i brzinu
kojom se smanjuje doza. Najčešće prijavljeni simptomi u toku obustave
sertralina su vrtoglavica, senzorni poremećaji (uključujući
parestezije), poremećaji sna (nesanica, intenzivni snovi), agitacija i
anksioznost, mučnina i/ili povraćanje, tremor i glavobolja. Simptomi su
uglavnom blagi ili umjereni; kod nekih pacijenata mogu biti teški.
Obično se javljaju u toku prvih nekoliko dana po prekidu terapije, mada
su zabilježeni i slučajevi u kojima su se simptomi obustave javljali i
prilikom prve nenamjerno propuštene doze. U većini slučajeva simptomi se
spontano povlače unutar perioda od 2 nedjelje, mada u pojedinačnim
slučajevima mogu trajati i duže (2-3 mjeseca ili duže). U slučaju
prekida terapije ovim lijekom preporučuje se postepeno snižavanje doze
sertralina u periodu od nekoliko nedjelja ili mjeseci u zavisnosti od
potreba pacijenta (vidjeti dio 4.2).
Akatizija/psihomotorni nemir
Primjena sertralina može biti povezana sa razvojem akatizije, koja se
karakteriše subjektivnim, neprijatnim i uznemirujućim osjećajem nemira i
potrebe za kretanjem, često praćena nemogućnošću mirnog sjedjenja ili
stajanja. Obično nastaje u prvih nekoliko nedjelja liječenja. Kod
pacijenata kod kojih se razviju ovi simptomi, povećanje doze može biti
štetno.
Upotreba kod insuficijencije jetre
Sertralin se ekstenzivno metaboliše u jetri. U farmakokinetičkoj studiji
nakon ponovljenog doziranja kod pacijenata sa blagom, stabilnom cirozom
jetre pokazano je produženje poluvremena eliminacije i oko tri puta veći
PIK i C_(max) u odnosu na zdrave ispitanike. Nijesu nađene značajne
razlike u odnosu na vezivanje za proteine plazme između ove dvije grupe.
Pri primjeni sertralina kod pacijenata sa oboljenjem jetre potreban je
oprez. Kod osoba sa oštećenjem funkcije jetre treba koristiti manje doze
i duže dozne intervale. Sertralin ne treba koristiti kod pacijenata sa
teškom insuficijencijom jetre (vidjeti dio 4.2).
Upotreba kod insuficijencije bubrega
Sertralin se ekstenzivno metaboliše. Izlučivanje nepromijenjenog lijeka
u mokraći je minoran put eliminacije. U studijama kod pacijenata sa
blagom do umjerenom insuficijencijom bubrega (klirens kreatinina 30-60
ml/min) ili umjerenom do teškom insuficijencijom bubrega (klirens
kreatinina 10-29 ml/min), parametri farmakokinetike nakon ponovljenog
doziranja (PIK₀₋₂₄ ili C_(max)) nijesu bili značajno različiti u odnosu
na kontrole. Doziranje sertralina se ne mora pilagođavati prema stepenu
oštećenja funkcije bubrega.
Upotreba kod starijih
Više od 700 starijih pacijenata (starijih od 65 godina) je učestvovalo u
kliničkim ispitivanjima. Tip i učestalost pojave neželjenih reakcija su
bile slične kao i kod mlađih pacijenata.
Primjena ljekova iz grupa SSRI ili SNRI, uključujući i sertralin, bila
je povezana sa slučajevima klinički značajne hiponatrijemije kod
starijih osoba, koji mogu biti u većem riziku od nastanka ovog
neželjenog događaja (vidjeti Hiponatremija u dijelu 4.4).
Dijabetes
Kod pacijenata sa dijabetesom, terapija ljekovima iz grupe SSRI može
dovesti do promjene u kontroli glikemije. Može biti potrebno
prilagođavanje doze insulina i/ili oralnih hipoglikemijskih ljekova.
Elektrokonvulzivna terapija
Ne postoje kliničke studije u kojima se procjenjuju korist i rizik
kombinovane primjene sertralina i elektrokonvulzivne terapije.
Sok od grejpfruta
Ne preporučuje se istovremena primjena sertralina sa sokom od grejpfruta
(vidjeti dio 4.5).
Interferencija sa screening testovima za pregled urina
Kod pacijenata na terapiji sertralinom zabilježeni su lažno pozitivni
rezultati imunoloških testova za detekciju benzodiazepina u urinu.
Ovakvi rezulati se javljaju usljed nedostatka specifičnosti screening
testova. Lažno pozitivni rezultati se mogu javiti i do nekoliko dana
nakon završetka terapije sertralinom. Za razlikovanje sertralina od
benzodiazepina treba koristiti konfirmativne testove kao što je gasna
hromatografija/masena spektrometrija.
Glaukom zatvorenog ugla
Ljekovi iz grupe SSRI, uključujući sertralin, mogu imati uticaj na
veličinu zjenice i dovesti do midrijaze. Usljed ovog midrijatičkog
efekta može se javiti suženje ugla oka sa posljedičnim povećanjem
intraokularnog pritiska i pojavom glaukoma zatvorenog ugla, posebno kod
pacijenata sa predispozicijom za razvoj ovih stanja. Iz tog razloga
sertralin treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa glaukomom
zatvorenog ugla ili pacijenata sa glaukomom u anamnezi.
Pomoćne supstance
Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po tableti, odnosno
u suštini je „bez natrijuma“.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Kontraindikovane kombinacije
Inhibitori monoaminooksidaze (MAO)Ireverzbilni MAO inhibitori (npr.
selegilin)
Sertralin se ne smije primjenjivati istovremeno sa ireverzibilnim MAO
inhibitorima kao što je selegilin. Terapija sertralinom se ne smije
započeti najmanje 14 dana nakon prekida terapije ireverzibilnim MAO
inhibitorima. Takođe, terapija sertralinom se mora prekinuti najmanje 7
dana prije započinjanja terapije ireverzibilnim MAO inhibitorima
(vidjeti dio 4.3).
Reverzibilni selektivni MAO-A inhibitor (moklobemid)
Usljed rizika od razvoja serotoninskog sindroma, kombinaciju sertralina
sa reverzibilnim selektivnim MAO inhibitorom kao što je moklobemid ne
treba primjenjivati. Po završetku terapije reverzibilnim MAO
inhibitorom, sertralin se može primijeniti nakon perioda koji je kraći
od 14 dana. Preporučuje se prekid terapije sertralinom najmanje 7 dana
prije započinjanja terapije reverzibilnim MAO inhibitorima (vidjeti dio
4.3).
Reverzibilni neselektivni MAO inhibitori (linezolid)
Antibiotik linezolid je slab reverzibilni neselektivni MAO inhibitor i
ne treba ga koristiti kod pacijenata koji su na terapiji sertralinom
(vidjeti dio 4.3).
Ozbiljne neželjene reakcije su zabilježene kod pacijenata koji su
neposredno po prekidu primjene MAO inhibitora (kao što je metilensko
plavo) započeli terapiju sertralinom, odnosno koji su neposredno po
prestanku primjene sertralina započeli terapiju MAO inhibitorom. Ove
reakcije su obuhvatale tremor, mioklonus, dijaforezu, mučninu,
povraćanje, crvenilo, vrtoglavicu i hipertermiju (sa simptomima koji
podsjećaju na neuroleptički maligni sindrom), zatim konvulzije i smrt.
Pimozid
Povišene koncentracije pimozida za oko 35% zabilježene su u studiji sa
malom pojedinačnom dozom pimozida (2 mg). Ove povišene koncentracije
lijeka nijesu bile praćene promjenama u EKG-u. Iako su mehanizmi ove
interakcije nepoznati, zbog male terapijske širine pimozida,
kontraindikovana je istovremena primjena sertralina i pimozida (vidjeti
dio4.3).
Kombinacije koje se ne preporučuju
Depresori CNS i alkohol
Istovremena primjena 200 mg sertralina dnevno nije potencirala efekte
alkohola, karbamazepina, haloperidola ili fenitoina na kognitivne i
psihomotorne funkcije kod zdravih osoba; međutim, istovremena upotreba
sertralina i alkohola se ipak ne preporučuje.
Ostali serotonergički ljekovi
Vidjeti dio 4.4.
Oprez je takođe potreban kada se sertralin primjenjuje istovremeno sa
opioidima (npr. fentanilom (datim u opštoj anesteziji ili za terapiju
hroničnog bola)) i ostalim serotonergičkim ljekovima (uključujući druge
serotonergičke antidepresive, amfetamine, triptane).
Posebne mjere opreza
Ljekovi koji produžavaju QT interval
Rizik od produženja QTc intervala i/ili ventrikularnih aritmija
(npr.TdP) može se povećati uslijed istovremene primjene drugih ljekova
koji produžavaju QTc interval (npr. nekih antipsihotika i antibiotika)
(vidjeti djelove 4.4 i 5.1).
Litijum
U placebo-kontrolisanim studijama na zdravim dobrovoljcima, istovremena
primjena sertralina i litijuma nije značajno uticala na farmakokinetiku
litijuma, ali jeste pojačavala tremor u odnosu na placebo, ukazujući na
farmakodinamsku interakciju. Kada se istovremeno sertralin primjenjuje
sa ljekovima kao što je litijum, koji mogu djelovati preko
serotonergičkih mehanizama, pacijenta treba adekvatno kontrolisati.
Fenitoin
Placebo-kontrolisana studija na zdravim dobrovoljcima ukazuje da
hronična primjena sertralina u dozi od
200 mg/dan ne izaziva klinički značajnu inhibiciju metabolizma
fenitoina. Ipak, prijavljeni su slučajevi značajnog povećanja
koncentracije fenitoina pri primjeni sertralina, pa se preporučuje
praćenje koncentracije fenitoina u plazmi poslije početka terapije
sertralinom, sa odgovarajućim podešavanjem doze fenitoina. Osim toga,
istovremena primjena fenitoina, poznatog induktora CIP3A4, može izazvati
sniženje koncentracije sertralina u plazmi.
Metamizol
Istovremena primjena sertralina sa metamizolom, koji je induktor enzima
metabolizma uključujući CYP2B6 i CYP3A4, može izazvati smanjenje
koncentracije sertralina u plazmi sa potencijalnim smanjenjem kliničke
efikasnosti. Zbog toga se savjetuje oprez kada se metamizol i sertralin
primenjuju istovremeno; treba po potrebi pratiti klinički odgovor i/ili
koncentraciju lijeka.
Triptani
Bilo je rijetkih postmarketinških prijava koje opisuju da su pacijenti
imali slabost, hiperrefleksiju, inkoordinaciju, konfuziju, anksioznost i
agitaciju poslije upotrebe sertralina i sumatriptana. Simptomi
serotoninskog sindroma mogući su i pri primjeni drugih ljekova iz ove
grupe (triptani). Ako je istovremeno liječenje sertralinom i triptanima
opravdano, savjetuje se odgovarajuće posmatranje pacijenta (vidjeti dio
4.4).
Varfarin
Istovremena primjena sertralina u dozi od 200 mg dnevno i varfarina
prouzrokovala je malo ali statistički signifikantno produženje
protrombinskog vremena, što u rijetkim slučajevima može promijeniti
vrijednost INR (internacionalni normalizovani odnos).
U skladu sa tim, protrombinsko vrijeme treba pažljivo kontrolisati kad
se započinje ili prekida terapija sertralinom.
Ostale interakcije sa ljekovima, digoksin, atenolol, cimetidin
Istovremena primjena sa cimetidinom prouzrokovala je znatno smanjenje
klirensa sertralina. Klinički značaj ovih promjena je nepoznat.
Sertralin nije imao uticaja na beta-adrenergičku blokadu atenololom.
Nije bilo interakcija sertralina primijenjenog u dozi od 200 mg dnevno
sa digoksinom.
Ljekovi koji utiču na funkciju trombocita
Istovremena primjena ljekova koji utiču na funkciju trombocita (kao što
su NSAIL, acetilsalicilna kiselina i tiklopidin) ili drugih ljekova koji
povećavaju sklonost ka krvarenju sa ljekovima iz grupe SSRI, uključujući
sertralin, može povećati rizik od pojave krvarenja (vidjeti dio 4.4).
Neuromuskularni blokatori
SSRI ljekovi mogu smanjiti aktivnost plazma holinesteraze, što može
dovesti do produženja djelovanja neuromuskularne blokade mivakurijuma
ili drugih neuromišićnih blokatora.
Ljekovi koji se metabolišu putem citohroma P450
Sertralin može biti slab do umjeren inhibitor enzima CYP 2D6. Hronična
primjena doze od 50 mg sertralina dnevno dovodi do umjerenog povećanja
(u prosjeku 23-37%) ravnotežne koncentracije desipramina u plazmi
(marker CYP2D6 izoenzimske aktivnosti). Klinički značajne interakcije
mogu se javiti pri primjeni drugih CYP 2D6 supstrata koji imaju malu
terapijsku širinu, kao što su antiaritmici 1C klase kao što su
propafenon, flekainid, triciklični antidepresivi i tipični
antipsihotici, posebno pri višim dozama sertralina.
Sertralin ne pokazuje klinički značajnu inhibiciju izoenzima CYP 3A4,
CYP 2C9, CYP 2C19 i CYP 1A2. To je potvrđeno in vivo studijama
interakcije sa CYP 3A4 supstratima (endogeni kortizol, karbamazepin,
terfenadin, alprazolam), CYP 2C19 supstratom (diazepam) i CYP 2C9
supstratima (tolbutamid, glibenklamid i fenitoin). In vitro studije su
pokazale da sertralin ima mali ili nikakav potencijal za inhibiciju
enzima CYP 1A2.
Unos soka od grejpfruta u količini od tri čaše dnevno doveo je do
povećanja koncentracije sertralina u plazmi za oko 100% u jednoj
crossover studiji sprovedenoj na osam zdravih ispitanika japanskog
porekla. Iz tog razloga unos soka od grejpfruta treba izbjegavati tokom
terapije sertralinom (vidjeti dio 4.4).
Na osnovu rezultata studije interakcija sa sokom od grejpfruta, ne može
se isključiti mogućnost da istovremena primjena sertralina sa jakim CYP
3A4 inhibitorima kao što su proteazni inhibitori, ketokonazol,
itrakonazol, posakonazol, vorikonazol, klaritromicin, telitromicin i
nefazodon dovede do povećane izloženosti sertralinu čak i u većem
stepenu. Ovo se takođe odnosi na umjerene CYP 3A4 inhibitore kao što su
aprepitant, eritromicin, flukonazol, verapamil i diltiazem. Tokom
terapije sertralinom treba izbjegavati primjenu jakih CYP 3A4
inhibitora.
Ne može se isključiti da induktori CYP3A4, npr. fenobarbital,
karbamazepin, kantarion i rifampicin, mogu izazvati smanjenje nivoa
sertralina u plazmi.
Koncentracije sertralina u plazmi kod slabih CYP 2C19 metabolizera
povećane su za oko 50% u poređenju sa brzim metabolizerima (vidjeti dio
5.2). Interakcije sa jakim inhibitorima CYP 2C19 kao što su omeprazol,
lansoprazol, pantoprazol, rabeprazol, fluoksetin i fluvoksamin se ne
mogu isključiti.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Trudnoća
Ne postoje dobro kontrolisane studije primjene sertralina kod trudnica.
Dosadašnji podaci ne ukazuju na mogućnost sertralina da izazove
kongenitalne malformacije. Studije na životinjama su ukazale na mogući
efekat na reprodukciju, vjerovatno usljed direktnog toksičnog delovanja
na majku i/ili direktnog farmakodinamskog djelovanja lijeka na plod
(vidjeti dio 5.3).
Pri primjeni sertralina tokom trudnoće zabilježena je pojava simptoma
koji odgovaraju simptomima prekida terapije kod pojedinih novorođenčadi
čije su majke bile na terapiji sertralinom. Ova pojava je zapažena i kod
drugih antidepresiva iz grupe SSRI. Primjena sertralina se ne
preporučuje tokom trudnoće, osim u slučajevima kada je kliničko stanje
žene takvo da očekivana korist prevazilazi potencijalni rizik.
Opservacioni podaci ukazuju na (manje od dvostruko) povećan rizik od
postpartalnih krvarenja nakon izloženosti SSRI/SNRI u toku jednog
mjeseca prije porođaja (videti dio 4.4 i 4.8).
Novorođenčad treba pratiti ukoliko se upotreba sertralina kod majke
nastavlja u kasnijem periodu trudnoće, posebno u trećem trimestru.
Primjena sertralina u kasnijem periodu trudnoće može dovesti do
sljedećih simptoma kod novorođenčeta: respiratorni distres, cijanoza,
apnea, konvulzije, nestabilnost tjelesne temperature, teškoće pri
hranjenju, povraćanje, hipoglikemija, hipertonija, hipotonija,
hiperrefleksija, tremor, trzaji, iritabilnost, letargija, neprekidan
plač, somnolencija i teškoće u spavanju. Ovi simptomi nastaju kao
rezultat serotonergičkog dejstva ili simptoma obustave. U većini
slučajeva ove komplikacije se javljaju odmah ili ubrzo (< 24 sata) nakon
porođaja.
Epidemiološki podaci ukazuju da primjena SSRI u trudnoći, a posebno u
odmakloj trudnoći, može imati za rezultat povećan rizik od perzistentne
pulmonarne hipertenzije kod novorođenčeta (PPHN). Uočeni rizik je
približno 5 slučajeva na 1000 trudnoća; u opštoj populaciji PPHN se
javlja u 1 do 2 slučaja na 1000 trudnoća.
Dojenje
Objavljeni podaci ukazuju da se male količine sertralina i njegovog
metabolita N-demetilsertralina izlučuju u mlijeko. Koncentracije
sertralina u serumu odojčadi su uglavnom zanemarljive do nemjerljive,
izuzimajući jedan zabilježeni slučaj odojčeta kod koga je koncentracija
sertralina u serumu iznosila oko 50% koncentracije u serumu majke (bez
primjetnog uticaja na zdravstveno stanje odojčeta). Do sada nisu
zabilježene neželjene reakcije kod odojčadi čije su majke koristile
sertralin, ali se rizik ipak ne može isključiti. Primjena sertralina kod
dojilja se ne preporučuje, osim u slučajevima kada, prema procjeni
ljekara, očekivana korist prevazilazi potencijalni rizik.
Plodnost
Podaci dobijeni na životinjskim vrstama nijesu pokazali uticaj
sertralina na parametre plodnosti (vidjeti dio 5.3). Izvještaji o
slučajevima primjene nekih SSRI kod ljudi pokazali su da je uticaj na
kvalitet sperme reverzibilan. Do sada nije uočen uticaj na plodnost kod
ljudi.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Kliničke farmakološke studije ukazuju da sertralin ne utiče na
psihomotorne aktivnosti. Međutim, s obzirom da psihotropni ljekovi mogu
smanjiti mentalne i fizičke sposobnosti potrebne za izvođenje
potencijalno opasnih aktivnosti kao što je vožnja automobila ili
rukovanje mašinama, pacijenta na to treba upozoriti.
4.8. Neželjena dejstva
+:-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Najčešće neželjeno dejstvo sertralina je mučnina. U terapiji socijalnog anksioznog poremećaja, seksualna disfunkcija |
| (nemogućnost ejakulacije) se javljala kod 14% muškaraca koji su primali sertralin prema 0% muškaraca koji su primali |
| placebo. Ova neželjena dejstva su dozno-zavisna i obično spontano prolaze nastavkom terapije. |
| |
| Profil neželjenih dejstava zabilježen u duplo-slijepim, placebo-kontrolisanim studijama kod pacijenata sa |
| opsesivno-kompulzivnim poremećajem, paničnim poremećajem, posttraumatskim stresnim poremećajem i socijalnim anksioznim |
| poremećajem sličan je profilu neželjenih dejstava koji je zabilježen u kliničkim studijama kod pacijenata sa depresijom. |
| |
| Tabela 1 prikazuje neželjene reakcije zabilježene tokom postmarketinškog praćenja (nepoznata učestalost), kao i tokom |
| placebo-kontrolisanih kliničkih ispitivanja (koja su obuhvatila ukupno 2542 pacijenta na sertralinu i 2145 na placebu) kod |
| pacijanata sa depresijom, opsesivno-kompulzivnim poremećajem, paničnim poremećajem, posttraumatskim stresnim poremećajem i |
| socijalnim anksioznim poremećajem. Intenzitet i učestalost pojedinih neželjenih reakcija navedenih u Tabeli 1 mogu se |
| smanjiti sa nastavkom terapije i ove neželjene reakcije generalno ne zahtijevaju prekid terapije. |
| |
| Tabela 1. Neželjene reakcije |
| |
| Učestalost neželjenih reakcija zabilježenih tokom placebo-kontrolisanih kliničkih ispitivanja kod pacijenata sa depresijom, |
| opsesivno-kompulzivnim poremećajem, paničnim poremećajem, posttraumatskim stresnim poremećajem i socijalnim anksioznim |
| poremećajem. Analiza zbirnih podataka i podaci iz postmarketinškog praćenja. |
| |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Veoma česta | Česta | Povremena (≥ 1/1000 | Rijetka | Veoma rijetka | Nepoznata | |
| | | | do < 1/100) | | (< 1/10.000) | učestalost (ne | |
| | (≥1/10) | (≥ 1/100 do < | | (≥ 1/10.000 do < 1/1000) | | može se | |
| | | 1/10) | | | | procijeniti na | |
| | | | | | | osnovu | |
| | | | | | | dostupnih | |
| | | | | | | podataka) | |
| +=================+====================+======================+===========================+===============+================+ |
| | Infekcije i infestacije | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | infekcije gornjih | gastroenteritis, | divertikulitis^(§) | | | |
| | | respiratornih | otitis medija | | | | |
| | | puteva, | | | | | |
| | | faringitis, | | | | | |
| | | rinitis | | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Neoplazme, benigne i maligne (uključujući ciste i polipe) | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | neoplazma | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji krvi i limfnog sistema | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | | limfadenopatija, | | | |
| | | | | | | | |
| | | | | trombocitopenija^(∗§), | | | |
| | | | | | | | |
| | | | | leukopenija^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Imunološki poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | preosjetljivost^(∗), | anafilaktoidna | | | |
| | | | | reakcija^(∗) | | | |
| | | | sezonska alergija | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Endokrinološki poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | hipotireoidizam^(∗) | hiperprolaktinemija^(∗§), | | | |
| | | | | neadekvatno lučenje | | | |
| | | | | antidiuretskog | | | |
| | | | | hormona^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji metabolizma i ishrane | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | smanjenje apetita, | | hiperholesterolemija, | | | |
| | | povećanje | | dijabetes melitus^(∗), | | | |
| | | apetita^(*) | | hipoglikemija^(∗), | | | |
| | | | | hiperglikemija^(∗§), | | | |
| | | | | hiponatrijemija^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Psihijatrijski poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | nesanica | anksioznost^(∗), | suicidalne | poremećaj | | | |
| | | depresija^(*), | ideje/ponašanje, | konverzije^(∗§), | | | |
| | | agitacija^(*), | psihotični | paronirija^(∗§), | | | |
| | | smanjenje | poremećaj^(∗), | zavisnost od lijeka, | | | |
| | | libida^(*), | poremećaj mišljenja, | somnabulizam, prevremena | | | |
| | | nervoza, | apatija, | ejakulacija | | | |
| | | depersonalizacija, | halucinacije^(*), | | | | |
| | | noćne more, | agresija^(*), | | | | |
| | | škrgutanje | euforija^(*), | | | | |
| | | zubima^(∗) | | | | | |
| | | | paranoja | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji nervnog sistema | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | vrtoglavica, | tremor, poremećaji | amnezija, | koma^(*), akatizija | | | |
| | glavobolja^(*), | pokreta | hipoestezija^(∗), | (videjti dio 4.4), | | | |
| | somnolencija | (uključujući | nevoljne mišićne | diskinezija, | | | |
| | | ekstrapiramidalne | kontrakcije^(*), | hiperestezija, | | | |
| | | simptome kao što | sinkopa, | cerebrovaskularni spazam | | | |
| | | su hiperkinezija, | hiperkinezija^(∗), | (uključujući sindrom | | | |
| | | hipertonija, | migrena^(∗), | reverzibilne cerebralne | | | |
| | | distonija, | konvulzije^(∗), | vazokonstrikcije i | | | |
| | | škrgutanje zubima, | posturalna | Call-Fleming-ov | | | |
| | | poremećaj hoda), | vrtoglavica, | sindrom)^(∗§), | | | |
| | | parestezija^(∗), | poremećaj | psihomotorni nemir | | | |
| | | hipertonija^(∗), | koordinacije, | (vidjeti dio4.4)^(∗§), | | | |
| | | poremećaj pažnje, | poremećaj govora | senzorni poremećaji, | | | |
| | | disgeuzija | | horeoatetoza^(§), takođe | | | |
| | | | | su prijavljeni znaci i | | | |
| | | | | simptomi serotoninskog | | | |
| | | | | sindroma^(∗) ili | | | |
| | | | | neuroleptičkog malignog | | | |
| | | | | sindroma: ponekad | | | |
| | | | | udruženi sa istovremenom | | | |
| | | | | primjenom drugih | | | |
| | | | | serotonergičkih ljekova i | | | |
| | | | | obuhvataju agitaciju, | | | |
| | | | | konfuziju, dijaforezu, | | | |
| | | | | dijareju, groznicu, | | | |
| | | | | hipertenziju, rigidnost i | | | |
| | | | | tahikardiju^(§). | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji oka | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | poremećaj vida^(*) | midrijaza^(*) | skotomi, glaukom, | | makulopatija | |
| | | | | diplopija, fotofobija, | | | |
| | | | | hifema^(∗§), zjenice | | | |
| | | | | nejednake veličine^(∗§), | | | |
| | | | | neuobičajen vid^(§), | | | |
| | | | | poremećaj suznih žlijezda | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji uha i labirinta | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | tinitus^(*) | bol u uhu | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Kardiološki poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | palpitacije^(*) | tahikardija^(∗), | infarkt miokarda^(∗§), | | | |
| | | | kardiološki | Torsade de Pointes^(∗§) | | | |
| | | | poremećaj | (vidjeti odjeljke 4.4 i | | | |
| | | | | 4.5 i 5.1), bradikardija, | | | |
| | | | | produženje QTc | | | |
| | | | | intervala^(∗) (vidjeti | | | |
| | | | | odjeljke 4.4, 4.5 i 5.1) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Vaskularni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | naleti | neuobičajeno | periferna ishemija | | | |
| | | crvenila^(*) | krvarenje (kao što | | | | |
| | | | je | | | | |
| | | | gastrointestinalno | | | | |
| | | | krvarenje)^(∗), | | | | |
| | | | hipertenzija^(*), | | | | |
| | | | crvenilo, | | | | |
| | | | hematurija^(∗) | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | zijevanje^(*) | dispneja, | hiperventilacija, | | | |
| | | | epistaksa^(*), | intersticijalna bolest | | | |
| | | | bronhospazam^(*) | pluća^(∗§), eozinofilna | | | |
| | | | | pneumonija*§, | | | |
| | | | | laringospazam, disfonija | | | |
| | | | | (promuklost), | | | |
| | | | | stridor^(∗§), | | | |
| | | | | hipoventilacija, štucanje | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Gastrointestinalni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | mučnina, | dispepsija, | melena, poremećaji | ulceracije u ustima^(,) | | mikroskopski | |
| | dijareja, | konstipacija^(*), | zuba, ezofagitis, | pankreatitis^(∗§), | | kolitis^(*) | |
| | suvoća usta | bol u | glositis, hemoroidi, | rektalno krvarenje, | | | |
| | | abdomenu^(∗), | hipersekrecija | ulceracije jezika, | | | |
| | | povraćanje^(∗), | pljuvačke, | stomatitis | | | |
| | | gasovi | disfagija, | | | | |
| | | | podrigivanje, | | | | |
| | | | poremećaji jezika | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Hepatobilijarni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | | poremećaj funkcije jetre, | | | |
| | | | | ozbiljni događaji | | | |
| | | | | povezani sa jetrom | | | |
| | | | | (uključujući hepatitis, | | | |
| | | | | žuticu i insuficijenciju | | | |
| | | | | jetre) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji kože i potkožnog tkiva | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | hiperhidroza, | periorbitalni | rijetki slučajevi teških | | | |
| | | osip^(*) | edem^(*), | kožnih neželjenih | | | |
| | | | urtikarija^(*), | reakcija (npr | | | |
| | | | alopecija^(*), | Stevens-Johnson –ov | | | |
| | | | pruritus^(*), | sindrom^(*) i epidermalna | | | |
| | | | purpura^(*), | nekroliza^(∗§)), reakcija | | | |
| | | | dermatitis, | kože^(∗§), | | | |
| | | | | fotosenzitivnost^(§) , | | | |
| | | | suva koža, | angioedem, poremećaj | | | |
| | | | edem lica, hladan | strukture dlake, | | | |
| | | | znoj | neuobičajen miris kože, | | | |
| | | | | bulozni dermatitis, | | | |
| | | | | folikularni osip | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji mišićno-skeletnog, vezivnog i koštanog tkiva | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | bol u leđima, | osteoartritis, | rabdomioliza^(∗§), | | trizmus^(*) | |
| | | artralgija^(∗), | trzaji mišića, | poremećaji kostiju | | | |
| | | mialgija | grčevi u | | | | |
| | | | mišićima^(∗), | | | | |
| | | | mišićna slabost | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji bubrega i urinarnog sistema | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | polakiurija, | otežano mokrenje^(∗), | | | |
| | | | nedostatak voljne | oligurija | | | |
| | | | kontrole mokrenja, | | | | |
| | | | inkontinencija | | | | |
| | | | urina^(*), | | | | |
| | | | poliurija, nokturija | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki** | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | nemogućnost | poremećaji | seksualna | galaktoreja^(*), | | postpartalna | |
| | ejakulacije | menstrualnog | disfunkcija (vidjeti | atrofijski | | krvarenja^(*†) | |
| | | ciklusa^(∗), | dio 4.4), | vulvovaginitis, genitalni | | | |
| | | erektilna | menoragija, | iscjedak, | | | |
| | | disfunkcija | vaginalno krvarenje, | balanopostitis^(∗§), | | | |
| | | | seksualna | ginekomastija^(∗), | | | |
| | | | disfunkcija kod žena | prijapizam^(*) | | | |
| | | | (vidjeti dio 4.4) | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | umor^(*) | slabost^(*), bol u | periferni edem^(∗), | hernija, smanjena | | | |
| | | grudima*, | jeza, poremećaj | tolerancija na lijek | | | |
| | | astenija^(*), | hoda^(*), žeđ | | | | |
| | | pireksija^(*) | | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Ispitivanja | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | povećanje tjelesne | povećanje | povećanje nivoa | | | |
| | | mase^(*) | vrijednosti ALT^(*), | holesterola u serumu^(∗), | | | |
| | | | povećanje | poremećaj laboratorijskih | | | |
| | | | vrijednosti AST^(*), | nalaza, abnormalan nalaz | | | |
| | | | sniženje tjelesne | sperme, izmijenjena | | | |
| | | | mase^(*) | funkcija trombocita^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Povrede i trovanja | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | povrede | | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Hirurške i medicinske procedure | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | | vazodilatacija | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | ^(∗) Neželjene reakcije zabilježene tokom postmarketinškog praćenja lijeka. | |
| | | |
| | ^(§) Učestalost neželjenih reakcija predstavljena kao procijenjeni gornji nivo intervala pouzdanosti od 95% koristeći | |
| | „Pravilo tri”. | |
| | | |
| | ^(†) Ovaj događaj je prijavljen za ljekove iz terapijske grupe SSRI/SNRI (vidjeti djelove 4.4 i 4.6). | |
| +--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------+ |
| |
| Simptomi obustave usljed prekida terapije sertralinom |
| |
| Prekid terapije sertralinom (posebno nagli prekid), obično dovodi do pojave simptoma obustave. Najčešće prijavljeni simptomi |
| su vrtoglavica, senzorni poremećaji (uključujući paresteziju), poremećaji sna (nesanica, intenzivni snovi), agitacija ili |
| anksioznost, mučnina i/ili povraćanje, tremor i glavobolja. Ovi događaji su uglavnom blagi ili umjereni i samoograničavajući |
| mada kod manjeg broja pacijenata mogu biti teški i/ili dugotrajni. U slučaju potrebe za prekidom terapije sertralinom, |
| savjetuje se prekid sa postepenim snižavanjem doze (vidjeti djelove 4.2. i 4.4). |
| |
| Stariji pacijenti |
| |
| Primjena SSRI i SNRI antidepresiva, uključujući i sertralin, bila je povezana sa slučajevima klinički značajne |
| hiponatrijemije kod starijih pacijenata, koji imaju veći rizik od razvoja ovog neželjenog događaja (vidjeti dio 4.4). |
| |
| Pedijatrijska populacija |
| |
| Ukupan profil neželjenih reakcija kod preko 600 pedijatrijskih pacijenata na terapiji sertralinom generalno je bio sličan |
| onom koji je zabilježen u studijama na odraslima. Sljedeće neželjene reakcije su prijavljene u kontrolisanim kliničkim |
| ispitivanjima (n=281 pacijent na terapiji sertralinom): |
| |
| Veoma česte (≥1/10): Glavobolja (22%), nesanica (21%), dijareja (11%) i mučnina (15%). |
| |
| Česte (≥1/100 do <1/10): Bol u grudima, manija, pireksija, povraćanje, anoreksija, labilnost afekta, agresija, agitacija, |
| nervoza, poremećaj pažnje, vrtoglavica, hiperkinezija, migrena, somnolencija, tremor, poremećaj vida, suvoća usta, |
| dispepsija, noćne more, zamor, inkontinencija urina, osip, akne, epistaksa i gasovi. |
| |
| Povremene (≥1/1000 do <1/100): Produženje QT intervala na EKG-u (vidjeti djelove 4.4, 4.5 i 5.1), pokušaj suicida, |
| ekstrapiramidalni poremećaji, parestezija, depresija, halucinacije, purpura, hiperventilacija, anemija, poremećaj funkcije |
| jetre, povećanje vrijednosti ALT, cistitis, herpes simplex, zapaljenje spoljašnjeg uha, bol u uhu, bol u očima, midrijaza, |
| slabost, hematurija, pustularni osip, rinitis, povreda, sniženje tjelesne mase, trzaji mišića, abnormalni snovi, apatija, |
| albuminurija, polakiurija, poliurija, bol u dojkama, poremećaj menstrualnog ciklusa, alopecija, dermatitis, oboljenje kože, |
| neuobičajen miris kože, urtikarija, škrgutanje zubima, naleti crvenila. |
| |
| Nepoznata učestalost: enureza |
| |
| Klasni efekti |
| |
| Epidemiološke studije, sprovedene uglavnom kod pacijenata starosti 50 godina i više, pokazale su povećan rizik od fraktura |
| kostiju kod pacijenata koji su na terapiji ljekovima iz grupe SSRI i tricikličih antidepresiva. Nije poznat mehanizam koji |
| dovodi do nastanka ovog rizika. |
| |
| Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva |
| |
| Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje |
| odnosa korist /rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka |
| Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED): |
| |
| Institut za ljekove i medicinska sredstva |
| |
| Odjeljenje za farmakovigilancu |
| |
| Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica |
| |
| tel: +382 (0) 20 310 280 |
| |
| fax: +382 (0) 20 310 581 |
| |
| www.cinmed.me |
| |
| nezeljenadejstva@cinmed.me |
| |
| putem IS zdravstvene zaštite |
| |
| |
| |
| [] |
+------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
4.9. Predoziranje
Toksičnost
Opseg bezbjednosti sertralina zavisi od populacije pacijenata i/ili
istovremeno primijenjenih ljekova. Smrtnih ishoda usljed predoziranja
sertralinom je bilo, bez obzira da li je primijenjen sam ili u
kombinaciji sa drugim ljekovima i/ili alkoholom. Prema tome, svako
predoziranje treba tretirati agresivno.
Simptomi
Simptomi predoziranja uključuju serotoninska neželjena dejstva kao što
su pospanost, gastrointestinalni poremećaji (npr. mučnina i povraćanje),
tahikardija, tremor, agitacija i vrtoglavica. Koma je prijavljivana,
mada rjeđe.
Produženje QTc intervala/Torsade de Pointes prijavljeno je nakon
predoziranja sertralinom; stoga se preporučuje praćenje EKG-a u svim
slučajevima unosa prekomjerne doze sertralina (vidjeti djelove 4.4, 4.5
i 5.1).
Terapija
Nema specifičnih antidota za sertralin. Preporučuje se da se uspostavi i
održava prohodnost disajnih puteva i, ako je potrebno, obezbijedi
adekvatna oksigenacija i ventilacija. Aktivni medicinski ugalj se može
upotrijebiti sa laksativim sredstvom, što može biti jednako efikasno ili
efikasnije nego ispiranje želuca, i njegovu primjenu treba razmotriti
pri liječenju predoziranja. Ne preporučuje se izazivanje povraćanja.
Preporučuje se i kontrola srčanih (npr. EKG) i vitalnih znakova, zajedno
sa opštim simptomatskim i suportivnim mjerama. Zbog velikog volumena
distribucije sertralina, forsirana diureza, dijaliza, hemoperfuzija i
zamjena krvi nijesu od koristi.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Psihoanaleptici, selektivni inhibitori
preuzimanja serotonina (SSRI)
ATC kod: N06AB06
Mehanizam djelovanja
Sertralin je potentan i specifičan inhibitor preuzimanja serotonina
(5-HT) u neurone in vitro, što dovodi do pojačanja efekta 5-HT kod
životinja. Ima veoma slab efekat na ponovno preuzimanje noradrenalina i
dopamina u neurone. U dozama koje se koriste u kliničkim uslovima,
sertralin blokira preuzimanje serotonina u humane trombocite. Kod
životinja sertralin nema stimulativno, sedativno, antiholinergičko ili
kardiotoksično dejstvo. U kontrolisanim studijama na zdravim
dobrovoljcima, sertralin nije izazvao sedaciju i nije imao uticaja na
psihomotorne sposobnosti. U skladu sa svojim mehanizmom djelovanja, koji
podrazumijeva selektivnu inhibiciju preuzimanja 5-HT, sertralin ne
pojačava aktivnost kateholamina. Sertralin nema afinitet za muskarinske
(holinergičke), serotonergičke, dopaminergičke, adrenergičke,
histaminergičke, GABA ili benzodiazepinske receptore. Hronična primjena
sertralina kod životinja bila je udružena sa nishodnom regulacijom
receptora za noradrenalin u mozgu, što je uočeno i kod drugih klinički
efikasnih antidepresiva i ljekova za liječenje opsesivnih poremećaja.
Sertralin nije ispoljio potencijal za zloupotrebu. U placebo
kontrolisanim, dvostruko slijepim, randomizovanim kliničkim studijama
mogućnosti zloupotrebe sertalina, alprazolama i d-amfetamina kod ljudi,
sertralin nije izazivao subjektivne pozitivne efekte koji ukazuju na
potencijal zloupotrebe. Nasuprot tome, ispitanici su ocijenili da i
alprazolam i d-amfetamin značajno više od placeba stvaraju želju za
lijekom i euforiju i imaju značajno veći potencijal zloupotrebe.
Sertralin nije izazivao ni stimulaciju ni anksioznost koje su
karakteristične za d-amfetamin niti sedaciju i smanjenje psihomotornih
sposobnosti koje su uočene kod alprazolama. Kod rezus majmuna, koji su
trenirani da sami uzimaju kokain, sertralin nije doveo do stimulacije
ove aktivnosti. Takođe, sertralin ne može da zamijeni diskriminativne
stimuluse koje kod rezus majmuna izazivaju d-amfetamin ili
pentobarbitali.
Klinička efikasnost i bezbjednost
Veliki depresivni poremećaj
Sprovedeno je ispitivanje koje je uključivalo ispitanike oboljele od
depresije koji nijesu hospitalizovani kod kojih je postignut odgovor do
kraja inicijalne osmonedjeljne faze liječenja u kojoj je sertralin
primjenjivan u dozama 50-200 mg/dan. Ovi pacijenti (n=295) su
randomizovani da nastave liječenje tokom 44 nedjelje u dvostruko
slijepoj fazi ili na sertralinu u dozi 50-200 mg/dan ili na placebu.
Statistički značajno manja stopa relapsa uočena je kod pacijenata koji
su bili na sertralinu u odnosu na one koji su bili na placebu. Prosječna
doza kod pacijenata koji su završili studiju bila je 70 mg/dan. Procenat
pacijenata koji su odgovorili na terapiju (definisano kao procenat
pacijenta koji nijesu imali relaps) bio je 83,4% u grupi na sertralinu i
60,8% u placebo-grupi.
Posttraumatski stresni poremećaj
Kombinovani podaci iz tri studije kod pacijenata sa posttraumatskim
stresnim poremećajem, u opštoj populaciji, pokazali su slabiji
terapijski odgovor kod muškaraca nego kod žena. U dvije studije koje su
obuhvatale opštu populaciju i u kojima je dobijen pozitivan rezultat,
stopa odgovora u populaciji muškaraca i žena (sertralin vs placebo) bila
je slična (žene: 57,2% vs 34,5%; muškarci: 53,9% vs 38,2%). U studije
koje su obuhvatale opštu populaciju je bilo uključeno 184 muškarca i 430
žena, pa su samim tim i rezultati dobijeni za populaciju žena bili
robusniji, dok su rezultati kod muškaraca povezani sa drugim
varijabilnim početnim karakteristikama (češća zloupotreba supstanci,
duže trajanje posttraumatskog stresnog poremećaja, uzroci trauma itd.),
koji su u korelaciji sa smanjenim efektom lijeka.
Elektrofiziologija srca
U posebnom detaljnom ispitivanju QTc-intervala, sprovedenom izlaganjem
zdravih dobrovoljaca supraterapijskim dozama lijeka u stanju dinamičke
ravnoteže (primjenom 400 mg/dan, što je dvostruko više od maksimalne
preporučene dnevne doze), gornja granica dvostranog 90% intervala
povjerenja za vremenski usklađenu srednju vrijednost razlike dobijene
metodom najmanjih kvadrata QTcF-intervala između sertralina i placeba
(11,666 milisekundi), bila je veća od prethodno definisane granične
vrijednosti od 10 milisekundi koja je procijenjena 4 sata nakon primjene
posljednje doze lijeka. Analiza odnosa ekspozicije i odgovora pokazala
je blago pozitivan odnos između QTcF-intervala i koncentracije
sertralina u plazmi [0,036 milisekundi/(nanogram/ml); p<0,0001]. Na
osnovu modela ekspozicije i odgovora, prag koncentracije koja izaziva
klinički značajno produženje QTcF-intervala (odnosno da bi predviđeni
90% CI premašio 10 milisekundi) je najmanje 2,6 puta veći od prosječne
vrijednosti C_(max) (86 nanograma/ml) koja se dostiže prilikom primjene
maksimalne preporučene doze sertralina (200 mg/dan) (vidjeti djelove
4.4, 4.5, 4.8 i 4.9).
Opsesivno-kompulzivni poremećaj u pedijatrijskoj populaciji
Bezbjednost i efikasnost sertralina (50-200 mg/dan) ispitivana je kod
djece uzrasta od 6 do 12 godina i adolescenata uzrasta od 13 do 17
godina sa opsesivno-kompulzivnim poremećajem koji nijesu imali
depresivni poremećaj. Poslije nedjelju dana jednostruko slijepog,
placebo kontrolisanog uvodnog perioda, pacijenti su bili randomizovani
da 12 nedjelja primaju ili sertralin u fleksibilnim dozama ili placebo.
Djeca od 6 do12 godina starosti započela su terapiju početnom dozom od
25 mg. Kod pacijenata koji su bili na sertralinu uočeno je značajno veće
poboljšanje u odnosu na placebo grupu, u odnosu na promjenu skora
CY-BOCs skale (Children’s Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale)
(p=0,005); NIMH Global Obsessive Compulsive Scale skale (p=0,019), i CGI
Improvement skale (p=0,002). Pored toga, uočen je trend ka poboljšanju u
grupi na sertralinu vs placebo u odnosu na promjenu skora CGI Severity
Scale skale (p=0,089). Za CY-BOCS skalu, u placebo grupi, prosječna
vrijednost skora na početku studije iznosila je 22,25 ± 6,15, a
prosječna promjena skora na kraju ispitivanja bila je -3,4 ± 0,82; dok
je u grupi na sertralinu srednja prosječna vrijednost skora na početku
studije iznosila 23,36 ± 4,56 a prosječna promjena skora na kraju
ispitivanja je bila -6,8 ± 0,87. U post-hoc analizi, procenat pacijenata
koji su odgovorili na terapiju, definisano kao pacijenti sa 25% ili
većim smanjenjem skora CY-BOCs skale (primarni parametar efikasnosti) na
kraju studije u odnosu na početne vrijednosti, bio je 53% u grupi
pacijenata liječenih sertralinom u odnosu na 37% pacijenata na placebu
(p=0,03).
Nema dugotrajnih kliničkih studija koje ispituju efikasnost u
pedijatrijskoj populaciji.
Pedijatrijska populacija
Nema podataka o primjeni lijeka kod djece mlađe od 6 godina.
Postmarketinška studija bezbjednosti SPRITES
Sprovedena je postmarketinška opservaciona studija na 941 pacijentu
uzrasta od 6 do 16 godina kako bi se procijenila dugotrajna bezbjednost
liječenja sertralinom (sa i bez psihoterapije) u poređenju sa
psihoterapijom na kognitivno, emocionalno, fizičko i pubertetsko
sazrijevanje u trajanju do 3 godine. Ova studija je sprovedena u
kliničkoj praksi kod djece i adolescenata sa primarnom dijagnozom
opsesivno-kompulzivnog poremećaja, depresije ili drugih anksioznih
poremećaja i procijenjenom kognicijom (procijenjenom Trails B testom i
indeksom metakognicije (engl. Metacognition Index) iz Baze za procjenu
ponašanja izvršne funkcije (engl. Behaviour Rating Inventory of
Executive Function - BRIEF), regulacije ponašanja/emocija (procijenjeni
indeksom regulacije ponašanja (engl. Behavioural Regulation Index) iz
BRIEF) i fizičko/pubertetskog sazrijevanja (procijenjeno
standardizovanim indeksom visine/težine/tjelesne mase (BMI) i
Tanner-ovom skalom)). Sertralin je odobren u pedijatrijskoj populaciji
samo za pacijente uzrasta od 6 i više godina sa opsesivno-kompulzivnim
poremećajem (vidjeti dio 4.1).
Standardizacija svake mjere primarnog ishoda na osnovu pola i starosnih
normi pokazala je da su ukupni rezultati u skladu s normalnim razvojem.
Nijesu uočene statistički značajne razlike za mjere primarnog ishoda, sa
izuzetkom tjelesne mase. U uporednim analizama uočen je statistički
značajan nalaz za standardizovanu tjelesnu masu; međutim, promjena
tjelesne mase bila je mala (srednja (SD) promjena standardizovanih
z-vrijednosti < 0,5 SD). Uočena je povezanost doze i povećanja tjelesne
mase.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Kod ljudi, nakon oralnog unosa od 50 do 200 mg sertralina jednom dnevno
tokom 14 dana, maksimalna koncentracija sertralina u plazmi postiže se
4,5 do 8,4 sata nakon primjene lijeka. Hrana ne utiče značajno na
bioraspoloživost sertralina iz tableta.
Distribucija
Oko 98% cirkulišućeg lijeka je vezano za proteine plazme.
Biotransformacija
Sertralin podliježe ekstenzivnom metabolizmu prvog prolaska kroz jetru.
Na osnovu kliničkih, kao i in-viro podataka, može se zaključiti da se
sertralin metaboliše preko nekoliko metaboličkih puteva koji uključuju
izoenzime CYP 3A4, CYP 2C19 (vidjeti dio 4.5) i CYP 2B6. Sertralin i
njegov glavni metabolit demetilsertralin su takođe supstrati
P-glikoproteina u in-vitro uslovima.
Eliminacija
Prosječno poluvrijeme eliminacije sertralina je oko 26 sati (opseg 22-36
sati). U skladu sa terminalnim poluvremenom eliminacije, dolazi do
približno dvostruke akumulacije lijeka u plazmi do postizanja
ravnotežnih koncentracija, koje se postižu nakon nedjelju dana doziranja
jednom dnevno. Poluvrijeme eliminacije N-demetilsertralina iznosi od 62
do 104 sata. Sertralin i N-demetilsertralin se ekstenzivno metabolišu
kod ljudi, a nastali metaboliti se izlučuju putem fecesa i urina u
jednakim količinama. Samo se manja količina (<0,2%) nepromijenjenog
sertralina izlučuje urinom.
Linearnost/nelinearnost
Sertralin pokazuje farmakokinetiku srazmjernu primijenjenoj dozi u
rasponu od 50 mg do 200 mg.
Farmakokinetika u specifičnim grupama pacijenata
Pedijatrijski pacijenti sa opsesivno-kompulzivnim poremećajem
Farmakokinetika sertralina je ispitana kod 29 pacijenata starosti od 6
do 12 godina i 32 adolescenta starosti od 13 do 17 godina. Pacijenti su
postepeno titrirani na višu dozu do doze od 200 mg na dan tokom 32 dana,
bilo sa početnom dozom od 25 mg i postepenim povećanjem doze za po 25
mg, ili sa početnom dozom od 50 mg i postepenim povećanjem doze za po 50
mg. Pacijenti su dobro podnosili oba režima titriranja doze. U stanju
ravnoteže pri dozi od 200 mg, koncentracije sertralina u plazmi u grupi
djece od 6 do12 godina bile su za oko 35% veće u poređenju sa grupom
uzrasta 13-17 godina, i 21% veće u odnosu na referentnu grupu odraslih
osoba. Nije bilo značajnih razlika između dječaka i djevojčica u pogledu
klirensa. Preporučuje se mala početna doza i postepeno povećanje doze,
za po 25 mg, kod djece, posebno one sa malom tjelesnom masom. Kod
adolescenata doziranje može biti kao kod odraslih.
Adolescenti i starije osobe
Farmakokinetički profil lijeka kod adolescenata ili starijih osoba ne
razlikuje se značajno od onog dobijenog kod odraslih osoba od 18 do 65
godina starosti.
Oštećenje funkcije jetre
Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre poluvrijeme eliminacije
sertralina je produženo i vrijednost PIK je povećana tri puta (vidjeti
djelove 4.2 i 4.4).
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa umjerenim do teškim oštećenjem funkcije bubrega ne
dolazi do značajne akumulacije sertralina.
Farmakogenomika
Koncentracije sertralina u plazmi su za oko 50% veće kod slabih CYP 2C19
metabolizera u odnosu na brze metabolizere. Klinički značaj ovih nalaza
nije jasan, tako da dozu lijeka treba titrirati kod svakog pacijenta u
skladu sa kliničkim odgovorom.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Pretklinički podaci zasnovani na konvencionalnim studijama ispitivanja
farmakološke bezbjednosti lijeka, toksičnosti pri ponovljenom doziranju
lijeka, genotoksičnosti i kancerogenosti, ne ukazuju na bilo kakvu
posebnu opasnost za ljude. U studijama reproduktivne toksičnosti na
životinjama nijesu uočeni teratogeni efekti niti neželjeni efekti na
plodnost mužjaka. Uočena fetotoksičnost je vjerovatno povezana sa
toksičnim efektima lijeka na majku. Postnatalno preživljavanje mladunaca
i tjelesna masa bili su smanjeni samo prvih dana nakon rođenja. Postoje
dokazi da je rani postnatalni mortalitet bio povezan sa intrauterinom
izloženošću lijeku nakon 15-og dana trudnoće. Zaostajanje u postnatalnom
razvoju mladunaca pasa čije su majke tretirane sertralinom vjerovatno je
povezano sa efektima na majke tako da nije značajno za ljude.
Podaci dobijeni na glodarima, kao i na životinjskim vrstama koje ne
pripadaju glodarima, nijesu otkrili uticaj lijeka na plodnost.
Ispitivanjima na mladuncima životinja
Sprovedena je toksikološka studija na mladuncima pacova o oralnoj
primjeni sertralina kod mužjaka i ženki pacova od 21. do 56.
postnatalnog dana (u dozama od 10, 40 ili 80 mg/kg/dan) sa fazom
oporavka bez davanja lijeka do 196. postnatalnog dana. Do kašnjenja u
seksualnom sazrijevanju došlo je kod mužjaka i ženki pri različitim
nivoima doziranja (kod mužjaka pri 80 mg/kg i kod ženki pri ≥10 mg/kg),
ali uprkos tom nalazu nije bilo dejstava povezanih sa sertralinin pri
bilo kom ocjenjivanom reproduktivnom ishodu za mužjake ili ženke. Pored
toga, takođe su primijećeni dehidratacija, hromorinoreja i smanjenje
prosječne tjelesne težine od 21. do 56. postnatalnog dana. Sva
gorepomenuta dejstva pripisana davanju sertralina poništena su u
određenom trenutku tokom studijske faze oporavka bez davanja lijeka.
Klinički značaj ovih efekata uočenih kod pacova kojima je davan
sertralin nije utvrđen.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Jezgro tablete
Kalcijum hidrogenfosfat, dihidrat; celuloza, mikrokristalna;
hidroksipropilceluloza; natrijum skrobglikolat (tip A), magnezijum
stearat.
Film obloga
Opadry^(®) White: hipromeloza, titan dioksid (E171); polietilenglikol;
polisorbat 80.
Opadry^(®) Clear: hipromeloza, polietilenglikol.
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
Pet (5) godina.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 30°C.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje je Alu/PVC blister u kome se nalazi 14 film tableta
jačine 50 mg ili 100 mg.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži dva
blistera sa po 14 film tableta jačine 50 mg ili 100 mg (ukupno 28 film
tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Neupotrijebljeni ili otpadni materijal uništava se u skladu sa važećim
propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Evropa Lek Pharma d.o.o. Podgorica, Kritskog odreda 4/1, 81000
Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Zoloft, 50 mg, film tableta, 28 tableta: 2030/14/167 - 4200
Zoloft ,100 mg, film tableta, 28 tableta: 2030/14/168 - 4201
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Zoloft, 50 mg, film tableta, 28 tableta: 24.04.2014. godine
Zoloft, 100 mg, film tableta, 28 tableta: 24.04.2014. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Decembar, 2024. godine
1. NAZIV LIJEKA
Δ Zoloft 50 mg film tableta
Δ Zoloft 100 mg film tableta
INN: sertralin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Zoloft 50 mg film tableta:
Jedna film tableta sadrži 50 mg sertralina (u obliku sertralin
hidrohlorida).
Zoloft 100 mg film tableta:
Jedna film tableta sadrži 100 mg sertralina (u obliku sertralin
hidrohlorida).
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Film tableta.
Zoloft 50 mg film tableta:
Bijele film tablete, kapsulastog oblika (10,3 x 4,2 mm), koje na jednoj
strani imaju utisnut naziv „VLE“, a na drugoj strani oznake „ZLT“ i
„50“. Tablete imaju funkcionalnu podionu crtu između oznake „ZLT“ i
oznake „50“.
Zoloft 100 mg film tableta:
Bijele film tablete, kapsulastog oblika (13,1 x 5,2 mm), koje na jednoj
strani imaju utisnut naziv „VLE“, a na drugoj strani oznake „ZLT“ i
„100“.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Sertralin je indikovan u terapiji:
Epizode velike depresije. Prevencija rekurencije epizoda velike
depresije.
Panični poremećaj, sa ili bez agorafobije.
Opsesivno-kompulzivni poremećaj kod odraslih i pedijatrijskih pacijenata
od 6 do 17 godina starosti.
Socijalni anksiozni poremećaj.
Posttraumatski stresni poremećaj.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Započinjanje terapije
Depresija i opsesivno-kompulzivni poremećaj
Terapiju sertralinom treba započeti dozom od 50 mg dnevno.
Panični poremećaj, socijalni anksiozni poremećaj i posttraumatski
stresni poremećaj
Terapiju treba započeti dozom od 25 mg dnevno. Nakon jedne nedjelje,
dozu treba povećati na 50 mg jednom dnevno. Pokazalo se da ovaj režim
doziranja smanjuje frekvencu ranih neželjenih efekata koji se mogu
javiti kod pacijenata sa paničnim poremećajem.
Podešavanje doze
Depresija, opsesivno-kompulzivni poremećaj, panični poremećaj, socijalni
anksiozni poremećaj i posttraumatski stresni poremećaj
Pacijenti kod kojih odgovor nije postignut dozom od 50 mg, mogu imati
koristi od povećanja doze. Dozu treba povećavati postepeno za po 50 mg u
intervalima ne kraćim od jedne nedjelje, do maksimalne dnevne doze od
200 mg. Promjene u doziranju ne treba da budu češće od jednom nedjeljno,
s obzirom na poluvrijeme eliminacije sertralina od 24 sata.
Početak terapijskog efekta može se vidjeti već tokom prvih 7 dana
terapije. Međutim, obično je potreban duži period da bi se vidio
terapijski odgovor, posebno kod opsesivno-kompulzivog poremećaja.
Terapija održavanja
Tokom dugotrajne terapije treba održavati najmanju efektivnu dozu. Dozu
treba podešavati u zavisnosti od postignutog terapijskog odgovora.
Depresija
Za prevenciju rekurencije epizoda velike depresije najčešće je potrebna
dugotrajna terapija. U većini slučajeva, preporučena doza za prevenciju
rekurencije epizoda velike depresije je ista doza koja je primjenjivana
i tokom epizode velike depresije. Pacijente koji imaju depresiju treba
liječiti dovoljno dugo, najmanje 6 mjeseci, kako bi se osiguralo
poboljšanje simptoma.
Panični poremećaj i opsesivno-kompulzivni poremećaj
Kontinuiranu terapiju paničnog poremećaja i opsesivno-kompulzivnog
poremećaja treba redovno procjenjivati, pošto nije ustanovljena
efikasnost sertralina u prevenciji relapsa u ovim poremećajima.
Stariji pacijenti
Kod starijih pacijenata treba pažljivo dozirati lijek, pošto kod
starijih osoba postoji veći rizik od razvoja hiponatrijemije (vidjeti
dio 4.4).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre
Kod pacijenata sa bolestima jetre terapiju sertralinom treba sprovoditi
uz oprez. Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre treba primijeniti
manju dozu sertralina ili smanjiti frekvencu primjene lijeka (vidjeti
dio 4.4). Sertralin se ne smije primjenjivati kod pacijenata sa teškim
oštećenjem funkcije jetre jer nema dostupnih kliničkih podataka (vidjeti
dio 4.4).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega
Nije potrebno podešavati dozu kod pacijenata sa oštećenjem funkcije
bubrega (vidjeti dio 4.4).
Pedijatrijska populacija
Djeca i adolescenti sa opsesivno-kompulzivnim poremećajem
Uzrast od13 do 17 godina: početna doza 50 mg jednom dnevno.
Uzrast od 6 do 12 godina: početna doza 25 mg jednom dnevno. Doza se može
povećati do 50 mg jednom dnevno poslije jedne nedjelje.
Ukoliko je odgovor slabiji nego što se očekivalo, doza se može postepeno
povećati za po 50 mg tokom perioda od nekoliko nedjelja. Maksimalna doza
je 200 mg dnevno. Međutim, treba uzeti u obzir manju tjelesnu masu djece
u poređenju sa odraslim osobama prilikom povećanja doze iznad 50 mg na
dan. Povećanje doze treba vršiti u intervalima ne kraćim od nedjelju
dana.
Efikasnost nije dokazana kod pedijatrijskih pacijenata sa velikim
depresivnim poremećajem.
Ne postoje podaci o primjeni kod djece koja su mlađa od 6 godina
(vidjeti dio 4.4).Način primjene
Oralna upotreba.
Sertralin treba primjenjivati jednom dnevno, ujutro ili uveče.
Tablete sertralina se mogu uzimati sa hranom ili bez hrane.
Simptomi obustave lijeka usljed prekida terapije sertralinom
Nagli prekid terapije sertralinom treba izbjegavati. Pri prekidu
terapije sertralinom, dozu treba postepeno smanjivati tokom perioda od
najmanje jedne do dvije nedjelje da bi se smanjio rizik od pojave
simptoma obustave lijeka (vidjeti djelove 4.4 i 4.8). Ukoliko se jave
nepodnošljivi simptomi nakon smanjenja doze ili prekida terapije, treba
razmotriti ponovno uvođenje prethodno primjenjivane doze. Zatim, ljekar
može nastaviti sa smanjenjem doze, ali postepenije.
4.3. Kontraindikacije
Poznata preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od
pomoćnih supstanci, navedenih u dijelu 6.1.
Istovremena primjena ireverzibilnih inhibitora monoaminooksidaze (MAOI)
je kontraindikovana usljed rizika od serotoninskog sindroma sa
simptomima agitacije, tremora i hipertermije. Terapija sertralinom se ne
smije započeti najmanje 14 dana nakon prekida terapije ireverzibilnim
MAO inhibitorima. Takođe, terapija sertralinom se mora prekinuti
najmanje 7 dana prije započinjanja terapije ireverzibilnim MAO
inhibitorima (vidjeti dio4.5).
Istovremena primjena sa pimozidom je kontraindikovana (vidjeti dio 4.5).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Serotoninski sindrom (SS) ili neuroleptički maligni sindrom (NMS)
Razvoj potencijalno po život ugrožavajućih sindroma poput serotoninskog
sindroma (SS) ili neuroleptičkog malignog sindroma (NMS) je zabilježen
prilikom primjene SSRI ljekova (selektivnih inhibitora preuzimanja
serotonina), uključujući terapiju sertralinom. Rizik od pojave SS ili
NMS prilikom primjene SSRI ljekova je veći kod istovremene primjene
ostalih serotonergičkih ljekova (uključujući druge serotonergičke
antidepresive, amfetamine, triptane) sa ljekovima koji remete
metabolizam serotonina (uključujući MAO inhibitore kao što je metilensko
plavo), antipsihoticima i drugim antagonistima dopamina, kao i sa
opioidnim ljekovima. Pacijente je potrebno nadzirati u cilju otkrivanja
znakova i simptoma SS ili NMS sindroma (vidjeti dio 4.3).
Prelaz sa SSRI ljekova, antidepresiva ili ljekova za liječenje
opsesivnog poremećaja na sertralin
Postoje ograničena iskustva iz kontrolisanih studija u pogledu
optimalnog usklađivanja prelaza sa SSRI, antidepresiva ili ljekova za
liječenje opsesivnog poremećaja na sertralin. Treba postupati pažljivo
uz obazrivu medicinsku procjenu kad se prelazi na sertralin, naročito sa
ljekova dugog dejstva kao što je fluoksetin.
Ostali serotonergički ljekovi, npr. triptofan, fenfluramin i 5-HT
agonisti
Istovremena primjena sertralina i ostalih ljekova koji pojačavaju efekte
serotonergičke neurotransmisije, kao što su amfetamini, triptofan,
fenfluramin, 5-HT agonisti ili biljni lijek kantarion, treba da se
sprovodi sa oprezom i da se izbjegava kad god je moguće zbog mogućih
farmakodinamskih interakcija.
Produženje QTc intervala/Torsade de Pointes (TdP)
Tokom postmarketinške primjene sertralina prijavljeni su slučajevi
produženja QTc intervala i TdP. Većina prijavljenih slučajeva se javila
kod pacijenata sa drugim faktorima rizika za produženje QTc intervala,
odnosno za razvoj TdP. Efekat na produženje QTc intervala potvrđen je u
temeljnoj QTc studiji na zdravim dobrovoljcima, sa statistički značajnim
pozitivnim odnosom ekspozicije i odgovora. Iz tog razloga sertralin
treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa prisutnim dodatnim
faktorima rizika za produženje QTc intervala, kao što su srčana
oboljenja, hipokalijemija ili hipomagnezijemija, produženje QTc
intervala u porodičnoj anamnezi, bradikardija i istovremena upotreba
ljekova koji dovode do produženja QTc intervala (vidjeti djelove 4.5 i
5.1).
Aktivacija manije/hipomanije
Simptomi manije/hipomanije su zabilježeni kod malog broja pacijenata
liječenih ostalim antidepresivima i ljekovima za liječenje opsesivnog
poremećaja, uključujući sertralin. Zbog toga se sertralin mora
primjenjivati sa oprezom kod pacijenata koji u anamnezi imaju epizode
manije/hipomanije. Neophodan je pažljiv medicinski nadzor. Ukoliko
pacijent uđe u maničnu fazu, treba prekinuti primjenu sertralina.
Shizofrenija
Može doći do pogoršanja psihotičnih simptoma kod pacijenata sa
shizofrenijom.
Konvulzije
Konvulzije se mogu javiti u toku liječenja sertralinom: primjenu
sertralina treba izbjegavati kod pacijenata sa nestabilnom epilepsijom,
a pacijente sa epilepsijom koja je pod kontrolom treba pažljivo
nadgledati. Primjenu sertralina treba prekinuti kod svakog pacijenta kod
koga se pojave konvulzije.
Suicid, suicidalne misli/pokušaj suicida ili kliničko pogoršanje
Depresija je udružena sa povećanim rizikom od suicidalnih misli,
samopovređivanja i suicida (događaja povezanih sa suicidom). Navedeni
rizik postoji sve dok ne dođe do značajne remisije. Kako se poboljšanje
ne mora javiti tokom prvih nekoliko nedjelja liječenja ili duže,
potrebno je pažljivo pratiti stanje pacijenta do pojave poboljšanja.
Opšte kliničko iskustvo pokazuje da se rizik od suicida može povećati
tokom ranih faza oporavka.
Druga psihijatrijska stanja za koja se propisuje sertralin takođe mogu
biti udružena sa povećanim rizikom od pojave događaja povezanih sa
suicidom. Dodatno, navedena stanja mogu biti u komorbiditetu sa velikim
depresivnim poremećajem. Stoga, tokom liječenja pacijenata sa drugim
psihijatrijskim poremećajima neophodno je primjeniti iste mjere opreza
koje se primjenjuju tokom liječenja pacijenata sa velikim depresivnim
poremećajem.
Poznato je da povećan rizik od nastanka suicidalnih misli ili pokušaja
suicida postoji kod pacijenata koji u anamnezi imaju događaje povezane
sa suicidom, kao i kod onih kod kojih su se suicidalne ideje prije
primjene terapije ispoljile u značajnom stepenu, tako da se tokom
primjene terapije savjetuje pažljivo praćenje ovih pacijenata.
Meta-analiza placebo kontrolisanih kliničkih ispitivanja primjene
antidepresiva kod odraslih pacijenata sa psihijatrijskim poremećajima
ukazala je na postojanje povećanog rizika od pojave suicidalnog
ponašanja kod pacijenata mlađih od 25 godina tokom terapije
antidepresivima u poređenju sa placebom.
Neophodno je pažljivo praćenje pacijenata tokom primjene lijeka, posebno
pacijenata sa povećanim rizikom i u ranoj fazi liječenja ili nakon
promjene doza. Pacijente (i njihove staratelje) treba upozoriti da je
potrebno pratiti eventualne pojave kliničkog pogoršanja, suicidalnog
ponašanja ili misli, kao i neuobičajenih promjena ponašanja, i treba ih
upozoriti da se, ukoliko dođe do pojave navedenih simptoma, hitno jave
ljekaru.
Seksualna disfunkcija
SSRI ljekovi mogu da dovedu do pojave simptoma seksualne disfunkcije
(videti dio4.8). Prijavljeni su slučajevi dugotrajne seksualne
disfunkcije, kod koje su se simptomi nastavljali i nakon prekida
terapije SSRI ljekovima.
Pedijatrijska populacija
Sertralin ne treba primjenjivati u liječenju djece i adolescenata mlađih
od 18 godina, osim za liječenje opsesivno-kompulzivnog poremećaja kod
pacijenata uzrasta 6-17 godina.
Suicidalno (pokušaj suicida i suicidalne misli) i neprijateljsko
ponašanje (prvenstveno agresivnost, suprostavljanje i ljutnja) su u
kliničkim ispitivanjima mnogo češće zapaženi kod djece i adolescenata
koji su liječeni antidepresivima u odnosu na one koji su primali
placebo. Ukoliko se ipak na osnovu kliničke potrebe donese odluka o
primjeni lijeka, treba pažljivo pratiti eventualnu pojavu suicidalnih
simptoma kod ovih pacijenta, posebno u ranim fazama liječenja.
Dugotrajna bezbjednost za kognitivno, emocionalno, fizičko i pubertetsko
sazrijevanje kod djece i adolescenata uzrasta od 6 do 16 godina praćena
je u dugotrajnoj opservacionoj studiji u trajanju do 3 godine (vidjeti
dio 5.1). Nekoliko slučajeva usporenog rasta i odloženog puberteta
prijavljeno je nakon izdavanja dozvole za puštanje lijeka u promet.
Klinički značaj i uzročnost još su nejasni (vidjeti dio 5.3 za
odgovarajuće pretkliničke podatake o bezbjednosti lijeka). Ljekari
moraju pratiti da li dolazi do poremećaja u rastu i razvoju kod
pedijatrijskih pacijenata koji su na dugotrajnoj terapiji.
Neuobičajeno krvarenje/hemoragija
Postoje prijave o pojavi neuobičajenih krvarenja prilikom primjene SSRI
ljekova, uključujući kutana krvarenja (ekhimoze i purpura), kao i druge
hemoragijske događaje kao što su gastrointestinalno i ginekološko
krvarenje, uključujući fatalna krvarenja. Primjena SSRI/SNRI (inhibitori
preuzimanja serotonina i noradrenalina) može povećati rizik od razvoja
postpartalnih krvarenja (vidjeti djelove 4.6 i 4.8). Oprez se savjetuje
kod pacijenata koji primaju SSRI, a naročito kod istovremene primjene sa
ljekovima za koje je poznato da utiču na funkciju trombocita (npr.
antikoagulansi, atipični antipsihotici i fenotiazini, triciklični
antidepresivi, acetilsalicilna kiselina i NSAIL), kao i kod pacijenata
sa poremećajima krvarenja u anamnezi (vidjeti dio 4.5).
Hiponatrijemija
Kao rezultat primjene SSRI ili SNRI, uključujući sertralin, može doći do
pojave hiponatrijemije.U mnogim slučajevima, hiponatremija se javlja kao
rezultat sindroma neodgovarajuće sekrecije antidiuretskog hormona (engl.
syndrome of inappropriate antidiuretic hormone secretion - SIADH).
Prijavljeni su slučajevi kod kojih je nivo natrijuma u serumu bio niži
od 110 mmol/l.
Stariji pacijenti mogu imati veći rizik za razvoj hiponatrijemije pri
primjeni SSRI i SNRI. Takođe, pacijenti koji primaju diuretike ili iz
bilo kog drugog razloga imaju smanjeni volumen tečnosti mogu imati veći
rizik (vidjeti dio Upotreba kod starijih). Treba razmotriti prekid
terapije sertralinom kod pacijenata sa simptomatskom hiponatremijom i
započeti odgovarajući medicinski tretman. Znaci i simptomi
hiponatrijemije uključuju glavobolju, poremećaj koncentracije, poremećaj
pamćenja, konfuziju, slabost i nestabilnost koji mogu dovesti do pada.
Znaci i simptomi kod teških i/ili akutnih slučajeva mogu uključiti
halucinacije, sinkopu, konvulzije, komu, respiratorni zastoj i smrt.
Simptomi obustave usljed prekida terapije sertralinom
Simptomi obustave nakon prekida terapije javljaju se često, naročito
nakon naglog prekida terapije (vidjeti dio 4.8). U kliničkim
ispitivanjima kod pacijenata liječenih sertralinom, učestalost pojave
ovih reakcija iznosila je oko 23% kod pacijenata kod kojih je sertralin
isključen iz terapije, prema 12% pacijenata koji su nastavili da primaju
sertralin.
Rizik od nastanka simptoma prekida terapije zavisi od nekoliko faktora,
uključujući dužinu trajanja terapije, primjenjenu dozu, kao i brzinu
kojom se smanjuje doza. Najčešće prijavljeni simptomi u toku obustave
sertralina su vrtoglavica, senzorni poremećaji (uključujući
parestezije), poremećaji sna (nesanica, intenzivni snovi), agitacija i
anksioznost, mučnina i/ili povraćanje, tremor i glavobolja. Simptomi su
uglavnom blagi ili umjereni; kod nekih pacijenata mogu biti teški.
Obično se javljaju u toku prvih nekoliko dana po prekidu terapije, mada
su zabilježeni i slučajevi u kojima su se simptomi obustave javljali i
prilikom prve nenamjerno propuštene doze. U većini slučajeva simptomi se
spontano povlače unutar perioda od 2 nedjelje, mada u pojedinačnim
slučajevima mogu trajati i duže (2-3 mjeseca ili duže). U slučaju
prekida terapije ovim lijekom preporučuje se postepeno snižavanje doze
sertralina u periodu od nekoliko nedjelja ili mjeseci u zavisnosti od
potreba pacijenta (vidjeti dio 4.2).
Akatizija/psihomotorni nemir
Primjena sertralina može biti povezana sa razvojem akatizije, koja se
karakteriše subjektivnim, neprijatnim i uznemirujućim osjećajem nemira i
potrebe za kretanjem, često praćena nemogućnošću mirnog sjedjenja ili
stajanja. Obično nastaje u prvih nekoliko nedjelja liječenja. Kod
pacijenata kod kojih se razviju ovi simptomi, povećanje doze može biti
štetno.
Upotreba kod insuficijencije jetre
Sertralin se ekstenzivno metaboliše u jetri. U farmakokinetičkoj studiji
nakon ponovljenog doziranja kod pacijenata sa blagom, stabilnom cirozom
jetre pokazano je produženje poluvremena eliminacije i oko tri puta veći
PIK i C_(max) u odnosu na zdrave ispitanike. Nijesu nađene značajne
razlike u odnosu na vezivanje za proteine plazme između ove dvije grupe.
Pri primjeni sertralina kod pacijenata sa oboljenjem jetre potreban je
oprez. Kod osoba sa oštećenjem funkcije jetre treba koristiti manje doze
i duže dozne intervale. Sertralin ne treba koristiti kod pacijenata sa
teškom insuficijencijom jetre (vidjeti dio 4.2).
Upotreba kod insuficijencije bubrega
Sertralin se ekstenzivno metaboliše. Izlučivanje nepromijenjenog lijeka
u mokraći je minoran put eliminacije. U studijama kod pacijenata sa
blagom do umjerenom insuficijencijom bubrega (klirens kreatinina 30-60
ml/min) ili umjerenom do teškom insuficijencijom bubrega (klirens
kreatinina 10-29 ml/min), parametri farmakokinetike nakon ponovljenog
doziranja (PIK₀₋₂₄ ili C_(max)) nijesu bili značajno različiti u odnosu
na kontrole. Doziranje sertralina se ne mora pilagođavati prema stepenu
oštećenja funkcije bubrega.
Upotreba kod starijih
Više od 700 starijih pacijenata (starijih od 65 godina) je učestvovalo u
kliničkim ispitivanjima. Tip i učestalost pojave neželjenih reakcija su
bile slične kao i kod mlađih pacijenata.
Primjena ljekova iz grupa SSRI ili SNRI, uključujući i sertralin, bila
je povezana sa slučajevima klinički značajne hiponatrijemije kod
starijih osoba, koji mogu biti u većem riziku od nastanka ovog
neželjenog događaja (vidjeti Hiponatremija u dijelu 4.4).
Dijabetes
Kod pacijenata sa dijabetesom, terapija ljekovima iz grupe SSRI može
dovesti do promjene u kontroli glikemije. Može biti potrebno
prilagođavanje doze insulina i/ili oralnih hipoglikemijskih ljekova.
Elektrokonvulzivna terapija
Ne postoje kliničke studije u kojima se procjenjuju korist i rizik
kombinovane primjene sertralina i elektrokonvulzivne terapije.
Sok od grejpfruta
Ne preporučuje se istovremena primjena sertralina sa sokom od grejpfruta
(vidjeti dio 4.5).
Interferencija sa screening testovima za pregled urina
Kod pacijenata na terapiji sertralinom zabilježeni su lažno pozitivni
rezultati imunoloških testova za detekciju benzodiazepina u urinu.
Ovakvi rezulati se javljaju usljed nedostatka specifičnosti screening
testova. Lažno pozitivni rezultati se mogu javiti i do nekoliko dana
nakon završetka terapije sertralinom. Za razlikovanje sertralina od
benzodiazepina treba koristiti konfirmativne testove kao što je gasna
hromatografija/masena spektrometrija.
Glaukom zatvorenog ugla
Ljekovi iz grupe SSRI, uključujući sertralin, mogu imati uticaj na
veličinu zjenice i dovesti do midrijaze. Usljed ovog midrijatičkog
efekta može se javiti suženje ugla oka sa posljedičnim povećanjem
intraokularnog pritiska i pojavom glaukoma zatvorenog ugla, posebno kod
pacijenata sa predispozicijom za razvoj ovih stanja. Iz tog razloga
sertralin treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa glaukomom
zatvorenog ugla ili pacijenata sa glaukomom u anamnezi.
Pomoćne supstance
Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po tableti, odnosno
u suštini je „bez natrijuma“.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Kontraindikovane kombinacije
Inhibitori monoaminooksidaze (MAO)Ireverzbilni MAO inhibitori (npr.
selegilin)
Sertralin se ne smije primjenjivati istovremeno sa ireverzibilnim MAO
inhibitorima kao što je selegilin. Terapija sertralinom se ne smije
započeti najmanje 14 dana nakon prekida terapije ireverzibilnim MAO
inhibitorima. Takođe, terapija sertralinom se mora prekinuti najmanje 7
dana prije započinjanja terapije ireverzibilnim MAO inhibitorima
(vidjeti dio 4.3).
Reverzibilni selektivni MAO-A inhibitor (moklobemid)
Usljed rizika od razvoja serotoninskog sindroma, kombinaciju sertralina
sa reverzibilnim selektivnim MAO inhibitorom kao što je moklobemid ne
treba primjenjivati. Po završetku terapije reverzibilnim MAO
inhibitorom, sertralin se može primijeniti nakon perioda koji je kraći
od 14 dana. Preporučuje se prekid terapije sertralinom najmanje 7 dana
prije započinjanja terapije reverzibilnim MAO inhibitorima (vidjeti dio
4.3).
Reverzibilni neselektivni MAO inhibitori (linezolid)
Antibiotik linezolid je slab reverzibilni neselektivni MAO inhibitor i
ne treba ga koristiti kod pacijenata koji su na terapiji sertralinom
(vidjeti dio 4.3).
Ozbiljne neželjene reakcije su zabilježene kod pacijenata koji su
neposredno po prekidu primjene MAO inhibitora (kao što je metilensko
plavo) započeli terapiju sertralinom, odnosno koji su neposredno po
prestanku primjene sertralina započeli terapiju MAO inhibitorom. Ove
reakcije su obuhvatale tremor, mioklonus, dijaforezu, mučninu,
povraćanje, crvenilo, vrtoglavicu i hipertermiju (sa simptomima koji
podsjećaju na neuroleptički maligni sindrom), zatim konvulzije i smrt.
Pimozid
Povišene koncentracije pimozida za oko 35% zabilježene su u studiji sa
malom pojedinačnom dozom pimozida (2 mg). Ove povišene koncentracije
lijeka nijesu bile praćene promjenama u EKG-u. Iako su mehanizmi ove
interakcije nepoznati, zbog male terapijske širine pimozida,
kontraindikovana je istovremena primjena sertralina i pimozida (vidjeti
dio4.3).
Kombinacije koje se ne preporučuju
Depresori CNS i alkohol
Istovremena primjena 200 mg sertralina dnevno nije potencirala efekte
alkohola, karbamazepina, haloperidola ili fenitoina na kognitivne i
psihomotorne funkcije kod zdravih osoba; međutim, istovremena upotreba
sertralina i alkohola se ipak ne preporučuje.
Ostali serotonergički ljekovi
Vidjeti dio 4.4.
Oprez je takođe potreban kada se sertralin primjenjuje istovremeno sa
opioidima (npr. fentanilom (datim u opštoj anesteziji ili za terapiju
hroničnog bola)) i ostalim serotonergičkim ljekovima (uključujući druge
serotonergičke antidepresive, amfetamine, triptane).
Posebne mjere opreza
Ljekovi koji produžavaju QT interval
Rizik od produženja QTc intervala i/ili ventrikularnih aritmija
(npr.TdP) može se povećati uslijed istovremene primjene drugih ljekova
koji produžavaju QTc interval (npr. nekih antipsihotika i antibiotika)
(vidjeti djelove 4.4 i 5.1).
Litijum
U placebo-kontrolisanim studijama na zdravim dobrovoljcima, istovremena
primjena sertralina i litijuma nije značajno uticala na farmakokinetiku
litijuma, ali jeste pojačavala tremor u odnosu na placebo, ukazujući na
farmakodinamsku interakciju. Kada se istovremeno sertralin primjenjuje
sa ljekovima kao što je litijum, koji mogu djelovati preko
serotonergičkih mehanizama, pacijenta treba adekvatno kontrolisati.
Fenitoin
Placebo-kontrolisana studija na zdravim dobrovoljcima ukazuje da
hronična primjena sertralina u dozi od
200 mg/dan ne izaziva klinički značajnu inhibiciju metabolizma
fenitoina. Ipak, prijavljeni su slučajevi značajnog povećanja
koncentracije fenitoina pri primjeni sertralina, pa se preporučuje
praćenje koncentracije fenitoina u plazmi poslije početka terapije
sertralinom, sa odgovarajućim podešavanjem doze fenitoina. Osim toga,
istovremena primjena fenitoina, poznatog induktora CIP3A4, može izazvati
sniženje koncentracije sertralina u plazmi.
Metamizol
Istovremena primjena sertralina sa metamizolom, koji je induktor enzima
metabolizma uključujući CYP2B6 i CYP3A4, može izazvati smanjenje
koncentracije sertralina u plazmi sa potencijalnim smanjenjem kliničke
efikasnosti. Zbog toga se savjetuje oprez kada se metamizol i sertralin
primenjuju istovremeno; treba po potrebi pratiti klinički odgovor i/ili
koncentraciju lijeka.
Triptani
Bilo je rijetkih postmarketinških prijava koje opisuju da su pacijenti
imali slabost, hiperrefleksiju, inkoordinaciju, konfuziju, anksioznost i
agitaciju poslije upotrebe sertralina i sumatriptana. Simptomi
serotoninskog sindroma mogući su i pri primjeni drugih ljekova iz ove
grupe (triptani). Ako je istovremeno liječenje sertralinom i triptanima
opravdano, savjetuje se odgovarajuće posmatranje pacijenta (vidjeti dio
4.4).
Varfarin
Istovremena primjena sertralina u dozi od 200 mg dnevno i varfarina
prouzrokovala je malo ali statistički signifikantno produženje
protrombinskog vremena, što u rijetkim slučajevima može promijeniti
vrijednost INR (internacionalni normalizovani odnos).
U skladu sa tim, protrombinsko vrijeme treba pažljivo kontrolisati kad
se započinje ili prekida terapija sertralinom.
Ostale interakcije sa ljekovima, digoksin, atenolol, cimetidin
Istovremena primjena sa cimetidinom prouzrokovala je znatno smanjenje
klirensa sertralina. Klinički značaj ovih promjena je nepoznat.
Sertralin nije imao uticaja na beta-adrenergičku blokadu atenololom.
Nije bilo interakcija sertralina primijenjenog u dozi od 200 mg dnevno
sa digoksinom.
Ljekovi koji utiču na funkciju trombocita
Istovremena primjena ljekova koji utiču na funkciju trombocita (kao što
su NSAIL, acetilsalicilna kiselina i tiklopidin) ili drugih ljekova koji
povećavaju sklonost ka krvarenju sa ljekovima iz grupe SSRI, uključujući
sertralin, može povećati rizik od pojave krvarenja (vidjeti dio 4.4).
Neuromuskularni blokatori
SSRI ljekovi mogu smanjiti aktivnost plazma holinesteraze, što može
dovesti do produženja djelovanja neuromuskularne blokade mivakurijuma
ili drugih neuromišićnih blokatora.
Ljekovi koji se metabolišu putem citohroma P450
Sertralin može biti slab do umjeren inhibitor enzima CYP 2D6. Hronična
primjena doze od 50 mg sertralina dnevno dovodi do umjerenog povećanja
(u prosjeku 23-37%) ravnotežne koncentracije desipramina u plazmi
(marker CYP2D6 izoenzimske aktivnosti). Klinički značajne interakcije
mogu se javiti pri primjeni drugih CYP 2D6 supstrata koji imaju malu
terapijsku širinu, kao što su antiaritmici 1C klase kao što su
propafenon, flekainid, triciklični antidepresivi i tipični
antipsihotici, posebno pri višim dozama sertralina.
Sertralin ne pokazuje klinički značajnu inhibiciju izoenzima CYP 3A4,
CYP 2C9, CYP 2C19 i CYP 1A2. To je potvrđeno in vivo studijama
interakcije sa CYP 3A4 supstratima (endogeni kortizol, karbamazepin,
terfenadin, alprazolam), CYP 2C19 supstratom (diazepam) i CYP 2C9
supstratima (tolbutamid, glibenklamid i fenitoin). In vitro studije su
pokazale da sertralin ima mali ili nikakav potencijal za inhibiciju
enzima CYP 1A2.
Unos soka od grejpfruta u količini od tri čaše dnevno doveo je do
povećanja koncentracije sertralina u plazmi za oko 100% u jednoj
crossover studiji sprovedenoj na osam zdravih ispitanika japanskog
porekla. Iz tog razloga unos soka od grejpfruta treba izbjegavati tokom
terapije sertralinom (vidjeti dio 4.4).
Na osnovu rezultata studije interakcija sa sokom od grejpfruta, ne može
se isključiti mogućnost da istovremena primjena sertralina sa jakim CYP
3A4 inhibitorima kao što su proteazni inhibitori, ketokonazol,
itrakonazol, posakonazol, vorikonazol, klaritromicin, telitromicin i
nefazodon dovede do povećane izloženosti sertralinu čak i u većem
stepenu. Ovo se takođe odnosi na umjerene CYP 3A4 inhibitore kao što su
aprepitant, eritromicin, flukonazol, verapamil i diltiazem. Tokom
terapije sertralinom treba izbjegavati primjenu jakih CYP 3A4
inhibitora.
Ne može se isključiti da induktori CYP3A4, npr. fenobarbital,
karbamazepin, kantarion i rifampicin, mogu izazvati smanjenje nivoa
sertralina u plazmi.
Koncentracije sertralina u plazmi kod slabih CYP 2C19 metabolizera
povećane su za oko 50% u poređenju sa brzim metabolizerima (vidjeti dio
5.2). Interakcije sa jakim inhibitorima CYP 2C19 kao što su omeprazol,
lansoprazol, pantoprazol, rabeprazol, fluoksetin i fluvoksamin se ne
mogu isključiti.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Trudnoća
Ne postoje dobro kontrolisane studije primjene sertralina kod trudnica.
Dosadašnji podaci ne ukazuju na mogućnost sertralina da izazove
kongenitalne malformacije. Studije na životinjama su ukazale na mogući
efekat na reprodukciju, vjerovatno usljed direktnog toksičnog delovanja
na majku i/ili direktnog farmakodinamskog djelovanja lijeka na plod
(vidjeti dio 5.3).
Pri primjeni sertralina tokom trudnoće zabilježena je pojava simptoma
koji odgovaraju simptomima prekida terapije kod pojedinih novorođenčadi
čije su majke bile na terapiji sertralinom. Ova pojava je zapažena i kod
drugih antidepresiva iz grupe SSRI. Primjena sertralina se ne
preporučuje tokom trudnoće, osim u slučajevima kada je kliničko stanje
žene takvo da očekivana korist prevazilazi potencijalni rizik.
Opservacioni podaci ukazuju na (manje od dvostruko) povećan rizik od
postpartalnih krvarenja nakon izloženosti SSRI/SNRI u toku jednog
mjeseca prije porođaja (videti dio 4.4 i 4.8).
Novorođenčad treba pratiti ukoliko se upotreba sertralina kod majke
nastavlja u kasnijem periodu trudnoće, posebno u trećem trimestru.
Primjena sertralina u kasnijem periodu trudnoće može dovesti do
sljedećih simptoma kod novorođenčeta: respiratorni distres, cijanoza,
apnea, konvulzije, nestabilnost tjelesne temperature, teškoće pri
hranjenju, povraćanje, hipoglikemija, hipertonija, hipotonija,
hiperrefleksija, tremor, trzaji, iritabilnost, letargija, neprekidan
plač, somnolencija i teškoće u spavanju. Ovi simptomi nastaju kao
rezultat serotonergičkog dejstva ili simptoma obustave. U većini
slučajeva ove komplikacije se javljaju odmah ili ubrzo (< 24 sata) nakon
porođaja.
Epidemiološki podaci ukazuju da primjena SSRI u trudnoći, a posebno u
odmakloj trudnoći, može imati za rezultat povećan rizik od perzistentne
pulmonarne hipertenzije kod novorođenčeta (PPHN). Uočeni rizik je
približno 5 slučajeva na 1000 trudnoća; u opštoj populaciji PPHN se
javlja u 1 do 2 slučaja na 1000 trudnoća.
Dojenje
Objavljeni podaci ukazuju da se male količine sertralina i njegovog
metabolita N-demetilsertralina izlučuju u mlijeko. Koncentracije
sertralina u serumu odojčadi su uglavnom zanemarljive do nemjerljive,
izuzimajući jedan zabilježeni slučaj odojčeta kod koga je koncentracija
sertralina u serumu iznosila oko 50% koncentracije u serumu majke (bez
primjetnog uticaja na zdravstveno stanje odojčeta). Do sada nisu
zabilježene neželjene reakcije kod odojčadi čije su majke koristile
sertralin, ali se rizik ipak ne može isključiti. Primjena sertralina kod
dojilja se ne preporučuje, osim u slučajevima kada, prema procjeni
ljekara, očekivana korist prevazilazi potencijalni rizik.
Plodnost
Podaci dobijeni na životinjskim vrstama nijesu pokazali uticaj
sertralina na parametre plodnosti (vidjeti dio 5.3). Izvještaji o
slučajevima primjene nekih SSRI kod ljudi pokazali su da je uticaj na
kvalitet sperme reverzibilan. Do sada nije uočen uticaj na plodnost kod
ljudi.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Kliničke farmakološke studije ukazuju da sertralin ne utiče na
psihomotorne aktivnosti. Međutim, s obzirom da psihotropni ljekovi mogu
smanjiti mentalne i fizičke sposobnosti potrebne za izvođenje
potencijalno opasnih aktivnosti kao što je vožnja automobila ili
rukovanje mašinama, pacijenta na to treba upozoriti.
4.8. Neželjena dejstva
+:-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Najčešće neželjeno dejstvo sertralina je mučnina. U terapiji socijalnog anksioznog poremećaja, seksualna disfunkcija |
| (nemogućnost ejakulacije) se javljala kod 14% muškaraca koji su primali sertralin prema 0% muškaraca koji su primali |
| placebo. Ova neželjena dejstva su dozno-zavisna i obično spontano prolaze nastavkom terapije. |
| |
| Profil neželjenih dejstava zabilježen u duplo-slijepim, placebo-kontrolisanim studijama kod pacijenata sa |
| opsesivno-kompulzivnim poremećajem, paničnim poremećajem, posttraumatskim stresnim poremećajem i socijalnim anksioznim |
| poremećajem sličan je profilu neželjenih dejstava koji je zabilježen u kliničkim studijama kod pacijenata sa depresijom. |
| |
| Tabela 1 prikazuje neželjene reakcije zabilježene tokom postmarketinškog praćenja (nepoznata učestalost), kao i tokom |
| placebo-kontrolisanih kliničkih ispitivanja (koja su obuhvatila ukupno 2542 pacijenta na sertralinu i 2145 na placebu) kod |
| pacijanata sa depresijom, opsesivno-kompulzivnim poremećajem, paničnim poremećajem, posttraumatskim stresnim poremećajem i |
| socijalnim anksioznim poremećajem. Intenzitet i učestalost pojedinih neželjenih reakcija navedenih u Tabeli 1 mogu se |
| smanjiti sa nastavkom terapije i ove neželjene reakcije generalno ne zahtijevaju prekid terapije. |
| |
| Tabela 1. Neželjene reakcije |
| |
| Učestalost neželjenih reakcija zabilježenih tokom placebo-kontrolisanih kliničkih ispitivanja kod pacijenata sa depresijom, |
| opsesivno-kompulzivnim poremećajem, paničnim poremećajem, posttraumatskim stresnim poremećajem i socijalnim anksioznim |
| poremećajem. Analiza zbirnih podataka i podaci iz postmarketinškog praćenja. |
| |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Veoma česta | Česta | Povremena (≥ 1/1000 | Rijetka | Veoma rijetka | Nepoznata | |
| | | | do < 1/100) | | (< 1/10.000) | učestalost (ne | |
| | (≥1/10) | (≥ 1/100 do < | | (≥ 1/10.000 do < 1/1000) | | može se | |
| | | 1/10) | | | | procijeniti na | |
| | | | | | | osnovu | |
| | | | | | | dostupnih | |
| | | | | | | podataka) | |
| +=================+====================+======================+===========================+===============+================+ |
| | Infekcije i infestacije | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | infekcije gornjih | gastroenteritis, | divertikulitis^(§) | | | |
| | | respiratornih | otitis medija | | | | |
| | | puteva, | | | | | |
| | | faringitis, | | | | | |
| | | rinitis | | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Neoplazme, benigne i maligne (uključujući ciste i polipe) | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | neoplazma | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji krvi i limfnog sistema | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | | limfadenopatija, | | | |
| | | | | | | | |
| | | | | trombocitopenija^(∗§), | | | |
| | | | | | | | |
| | | | | leukopenija^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Imunološki poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | preosjetljivost^(∗), | anafilaktoidna | | | |
| | | | | reakcija^(∗) | | | |
| | | | sezonska alergija | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Endokrinološki poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | hipotireoidizam^(∗) | hiperprolaktinemija^(∗§), | | | |
| | | | | neadekvatno lučenje | | | |
| | | | | antidiuretskog | | | |
| | | | | hormona^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji metabolizma i ishrane | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | smanjenje apetita, | | hiperholesterolemija, | | | |
| | | povećanje | | dijabetes melitus^(∗), | | | |
| | | apetita^(*) | | hipoglikemija^(∗), | | | |
| | | | | hiperglikemija^(∗§), | | | |
| | | | | hiponatrijemija^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Psihijatrijski poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | nesanica | anksioznost^(∗), | suicidalne | poremećaj | | | |
| | | depresija^(*), | ideje/ponašanje, | konverzije^(∗§), | | | |
| | | agitacija^(*), | psihotični | paronirija^(∗§), | | | |
| | | smanjenje | poremećaj^(∗), | zavisnost od lijeka, | | | |
| | | libida^(*), | poremećaj mišljenja, | somnabulizam, prevremena | | | |
| | | nervoza, | apatija, | ejakulacija | | | |
| | | depersonalizacija, | halucinacije^(*), | | | | |
| | | noćne more, | agresija^(*), | | | | |
| | | škrgutanje | euforija^(*), | | | | |
| | | zubima^(∗) | | | | | |
| | | | paranoja | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji nervnog sistema | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | vrtoglavica, | tremor, poremećaji | amnezija, | koma^(*), akatizija | | | |
| | glavobolja^(*), | pokreta | hipoestezija^(∗), | (videjti dio 4.4), | | | |
| | somnolencija | (uključujući | nevoljne mišićne | diskinezija, | | | |
| | | ekstrapiramidalne | kontrakcije^(*), | hiperestezija, | | | |
| | | simptome kao što | sinkopa, | cerebrovaskularni spazam | | | |
| | | su hiperkinezija, | hiperkinezija^(∗), | (uključujući sindrom | | | |
| | | hipertonija, | migrena^(∗), | reverzibilne cerebralne | | | |
| | | distonija, | konvulzije^(∗), | vazokonstrikcije i | | | |
| | | škrgutanje zubima, | posturalna | Call-Fleming-ov | | | |
| | | poremećaj hoda), | vrtoglavica, | sindrom)^(∗§), | | | |
| | | parestezija^(∗), | poremećaj | psihomotorni nemir | | | |
| | | hipertonija^(∗), | koordinacije, | (vidjeti dio4.4)^(∗§), | | | |
| | | poremećaj pažnje, | poremećaj govora | senzorni poremećaji, | | | |
| | | disgeuzija | | horeoatetoza^(§), takođe | | | |
| | | | | su prijavljeni znaci i | | | |
| | | | | simptomi serotoninskog | | | |
| | | | | sindroma^(∗) ili | | | |
| | | | | neuroleptičkog malignog | | | |
| | | | | sindroma: ponekad | | | |
| | | | | udruženi sa istovremenom | | | |
| | | | | primjenom drugih | | | |
| | | | | serotonergičkih ljekova i | | | |
| | | | | obuhvataju agitaciju, | | | |
| | | | | konfuziju, dijaforezu, | | | |
| | | | | dijareju, groznicu, | | | |
| | | | | hipertenziju, rigidnost i | | | |
| | | | | tahikardiju^(§). | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji oka | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | poremećaj vida^(*) | midrijaza^(*) | skotomi, glaukom, | | makulopatija | |
| | | | | diplopija, fotofobija, | | | |
| | | | | hifema^(∗§), zjenice | | | |
| | | | | nejednake veličine^(∗§), | | | |
| | | | | neuobičajen vid^(§), | | | |
| | | | | poremećaj suznih žlijezda | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji uha i labirinta | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | tinitus^(*) | bol u uhu | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Kardiološki poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | palpitacije^(*) | tahikardija^(∗), | infarkt miokarda^(∗§), | | | |
| | | | kardiološki | Torsade de Pointes^(∗§) | | | |
| | | | poremećaj | (vidjeti odjeljke 4.4 i | | | |
| | | | | 4.5 i 5.1), bradikardija, | | | |
| | | | | produženje QTc | | | |
| | | | | intervala^(∗) (vidjeti | | | |
| | | | | odjeljke 4.4, 4.5 i 5.1) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Vaskularni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | naleti | neuobičajeno | periferna ishemija | | | |
| | | crvenila^(*) | krvarenje (kao što | | | | |
| | | | je | | | | |
| | | | gastrointestinalno | | | | |
| | | | krvarenje)^(∗), | | | | |
| | | | hipertenzija^(*), | | | | |
| | | | crvenilo, | | | | |
| | | | hematurija^(∗) | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | zijevanje^(*) | dispneja, | hiperventilacija, | | | |
| | | | epistaksa^(*), | intersticijalna bolest | | | |
| | | | bronhospazam^(*) | pluća^(∗§), eozinofilna | | | |
| | | | | pneumonija*§, | | | |
| | | | | laringospazam, disfonija | | | |
| | | | | (promuklost), | | | |
| | | | | stridor^(∗§), | | | |
| | | | | hipoventilacija, štucanje | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Gastrointestinalni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | mučnina, | dispepsija, | melena, poremećaji | ulceracije u ustima^(,) | | mikroskopski | |
| | dijareja, | konstipacija^(*), | zuba, ezofagitis, | pankreatitis^(∗§), | | kolitis^(*) | |
| | suvoća usta | bol u | glositis, hemoroidi, | rektalno krvarenje, | | | |
| | | abdomenu^(∗), | hipersekrecija | ulceracije jezika, | | | |
| | | povraćanje^(∗), | pljuvačke, | stomatitis | | | |
| | | gasovi | disfagija, | | | | |
| | | | podrigivanje, | | | | |
| | | | poremećaji jezika | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Hepatobilijarni poremećaji | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | | poremećaj funkcije jetre, | | | |
| | | | | ozbiljni događaji | | | |
| | | | | povezani sa jetrom | | | |
| | | | | (uključujući hepatitis, | | | |
| | | | | žuticu i insuficijenciju | | | |
| | | | | jetre) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji kože i potkožnog tkiva | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | hiperhidroza, | periorbitalni | rijetki slučajevi teških | | | |
| | | osip^(*) | edem^(*), | kožnih neželjenih | | | |
| | | | urtikarija^(*), | reakcija (npr | | | |
| | | | alopecija^(*), | Stevens-Johnson –ov | | | |
| | | | pruritus^(*), | sindrom^(*) i epidermalna | | | |
| | | | purpura^(*), | nekroliza^(∗§)), reakcija | | | |
| | | | dermatitis, | kože^(∗§), | | | |
| | | | | fotosenzitivnost^(§) , | | | |
| | | | suva koža, | angioedem, poremećaj | | | |
| | | | edem lica, hladan | strukture dlake, | | | |
| | | | znoj | neuobičajen miris kože, | | | |
| | | | | bulozni dermatitis, | | | |
| | | | | folikularni osip | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji mišićno-skeletnog, vezivnog i koštanog tkiva | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | bol u leđima, | osteoartritis, | rabdomioliza^(∗§), | | trizmus^(*) | |
| | | artralgija^(∗), | trzaji mišića, | poremećaji kostiju | | | |
| | | mialgija | grčevi u | | | | |
| | | | mišićima^(∗), | | | | |
| | | | mišićna slabost | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji bubrega i urinarnog sistema | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | polakiurija, | otežano mokrenje^(∗), | | | |
| | | | nedostatak voljne | oligurija | | | |
| | | | kontrole mokrenja, | | | | |
| | | | inkontinencija | | | | |
| | | | urina^(*), | | | | |
| | | | poliurija, nokturija | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki** | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | nemogućnost | poremećaji | seksualna | galaktoreja^(*), | | postpartalna | |
| | ejakulacije | menstrualnog | disfunkcija (vidjeti | atrofijski | | krvarenja^(*†) | |
| | | ciklusa^(∗), | dio 4.4), | vulvovaginitis, genitalni | | | |
| | | erektilna | menoragija, | iscjedak, | | | |
| | | disfunkcija | vaginalno krvarenje, | balanopostitis^(∗§), | | | |
| | | | seksualna | ginekomastija^(∗), | | | |
| | | | disfunkcija kod žena | prijapizam^(*) | | | |
| | | | (vidjeti dio 4.4) | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | umor^(*) | slabost^(*), bol u | periferni edem^(∗), | hernija, smanjena | | | |
| | | grudima*, | jeza, poremećaj | tolerancija na lijek | | | |
| | | astenija^(*), | hoda^(*), žeđ | | | | |
| | | pireksija^(*) | | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Ispitivanja | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | povećanje tjelesne | povećanje | povećanje nivoa | | | |
| | | mase^(*) | vrijednosti ALT^(*), | holesterola u serumu^(∗), | | | |
| | | | povećanje | poremećaj laboratorijskih | | | |
| | | | vrijednosti AST^(*), | nalaza, abnormalan nalaz | | | |
| | | | sniženje tjelesne | sperme, izmijenjena | | | |
| | | | mase^(*) | funkcija trombocita^(∗§) | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Povrede i trovanja | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | povrede | | | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | Hirurške i medicinske procedure | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | | | | vazodilatacija | | | |
| +-----------------+--------------------+----------------------+---------------------------+---------------+----------------+ |
| | ^(∗) Neželjene reakcije zabilježene tokom postmarketinškog praćenja lijeka. | |
| | | |
| | ^(§) Učestalost neželjenih reakcija predstavljena kao procijenjeni gornji nivo intervala pouzdanosti od 95% koristeći | |
| | „Pravilo tri”. | |
| | | |
| | ^(†) Ovaj događaj je prijavljen za ljekove iz terapijske grupe SSRI/SNRI (vidjeti djelove 4.4 i 4.6). | |
| +--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------+ |
| |
| Simptomi obustave usljed prekida terapije sertralinom |
| |
| Prekid terapije sertralinom (posebno nagli prekid), obično dovodi do pojave simptoma obustave. Najčešće prijavljeni simptomi |
| su vrtoglavica, senzorni poremećaji (uključujući paresteziju), poremećaji sna (nesanica, intenzivni snovi), agitacija ili |
| anksioznost, mučnina i/ili povraćanje, tremor i glavobolja. Ovi događaji su uglavnom blagi ili umjereni i samoograničavajući |
| mada kod manjeg broja pacijenata mogu biti teški i/ili dugotrajni. U slučaju potrebe za prekidom terapije sertralinom, |
| savjetuje se prekid sa postepenim snižavanjem doze (vidjeti djelove 4.2. i 4.4). |
| |
| Stariji pacijenti |
| |
| Primjena SSRI i SNRI antidepresiva, uključujući i sertralin, bila je povezana sa slučajevima klinički značajne |
| hiponatrijemije kod starijih pacijenata, koji imaju veći rizik od razvoja ovog neželjenog događaja (vidjeti dio 4.4). |
| |
| Pedijatrijska populacija |
| |
| Ukupan profil neželjenih reakcija kod preko 600 pedijatrijskih pacijenata na terapiji sertralinom generalno je bio sličan |
| onom koji je zabilježen u studijama na odraslima. Sljedeće neželjene reakcije su prijavljene u kontrolisanim kliničkim |
| ispitivanjima (n=281 pacijent na terapiji sertralinom): |
| |
| Veoma česte (≥1/10): Glavobolja (22%), nesanica (21%), dijareja (11%) i mučnina (15%). |
| |
| Česte (≥1/100 do <1/10): Bol u grudima, manija, pireksija, povraćanje, anoreksija, labilnost afekta, agresija, agitacija, |
| nervoza, poremećaj pažnje, vrtoglavica, hiperkinezija, migrena, somnolencija, tremor, poremećaj vida, suvoća usta, |
| dispepsija, noćne more, zamor, inkontinencija urina, osip, akne, epistaksa i gasovi. |
| |
| Povremene (≥1/1000 do <1/100): Produženje QT intervala na EKG-u (vidjeti djelove 4.4, 4.5 i 5.1), pokušaj suicida, |
| ekstrapiramidalni poremećaji, parestezija, depresija, halucinacije, purpura, hiperventilacija, anemija, poremećaj funkcije |
| jetre, povećanje vrijednosti ALT, cistitis, herpes simplex, zapaljenje spoljašnjeg uha, bol u uhu, bol u očima, midrijaza, |
| slabost, hematurija, pustularni osip, rinitis, povreda, sniženje tjelesne mase, trzaji mišića, abnormalni snovi, apatija, |
| albuminurija, polakiurija, poliurija, bol u dojkama, poremećaj menstrualnog ciklusa, alopecija, dermatitis, oboljenje kože, |
| neuobičajen miris kože, urtikarija, škrgutanje zubima, naleti crvenila. |
| |
| Nepoznata učestalost: enureza |
| |
| Klasni efekti |
| |
| Epidemiološke studije, sprovedene uglavnom kod pacijenata starosti 50 godina i više, pokazale su povećan rizik od fraktura |
| kostiju kod pacijenata koji su na terapiji ljekovima iz grupe SSRI i tricikličih antidepresiva. Nije poznat mehanizam koji |
| dovodi do nastanka ovog rizika. |
| |
| Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva |
| |
| Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje |
| odnosa korist /rizik primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na neželjeno dejstvo ovog lijeka |
| Institutu za ljekove i medicinska sredstva (CInMED): |
| |
| Institut za ljekove i medicinska sredstva |
| |
| Odjeljenje za farmakovigilancu |
| |
| Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica |
| |
| tel: +382 (0) 20 310 280 |
| |
| fax: +382 (0) 20 310 581 |
| |
| www.cinmed.me |
| |
| nezeljenadejstva@cinmed.me |
| |
| putem IS zdravstvene zaštite |
| |
| |
| |
| [] |
+------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
4.9. Predoziranje
Toksičnost
Opseg bezbjednosti sertralina zavisi od populacije pacijenata i/ili
istovremeno primijenjenih ljekova. Smrtnih ishoda usljed predoziranja
sertralinom je bilo, bez obzira da li je primijenjen sam ili u
kombinaciji sa drugim ljekovima i/ili alkoholom. Prema tome, svako
predoziranje treba tretirati agresivno.
Simptomi
Simptomi predoziranja uključuju serotoninska neželjena dejstva kao što
su pospanost, gastrointestinalni poremećaji (npr. mučnina i povraćanje),
tahikardija, tremor, agitacija i vrtoglavica. Koma je prijavljivana,
mada rjeđe.
Produženje QTc intervala/Torsade de Pointes prijavljeno je nakon
predoziranja sertralinom; stoga se preporučuje praćenje EKG-a u svim
slučajevima unosa prekomjerne doze sertralina (vidjeti djelove 4.4, 4.5
i 5.1).
Terapija
Nema specifičnih antidota za sertralin. Preporučuje se da se uspostavi i
održava prohodnost disajnih puteva i, ako je potrebno, obezbijedi
adekvatna oksigenacija i ventilacija. Aktivni medicinski ugalj se može
upotrijebiti sa laksativim sredstvom, što može biti jednako efikasno ili
efikasnije nego ispiranje želuca, i njegovu primjenu treba razmotriti
pri liječenju predoziranja. Ne preporučuje se izazivanje povraćanja.
Preporučuje se i kontrola srčanih (npr. EKG) i vitalnih znakova, zajedno
sa opštim simptomatskim i suportivnim mjerama. Zbog velikog volumena
distribucije sertralina, forsirana diureza, dijaliza, hemoperfuzija i
zamjena krvi nijesu od koristi.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Psihoanaleptici, selektivni inhibitori
preuzimanja serotonina (SSRI)
ATC kod: N06AB06
Mehanizam djelovanja
Sertralin je potentan i specifičan inhibitor preuzimanja serotonina
(5-HT) u neurone in vitro, što dovodi do pojačanja efekta 5-HT kod
životinja. Ima veoma slab efekat na ponovno preuzimanje noradrenalina i
dopamina u neurone. U dozama koje se koriste u kliničkim uslovima,
sertralin blokira preuzimanje serotonina u humane trombocite. Kod
životinja sertralin nema stimulativno, sedativno, antiholinergičko ili
kardiotoksično dejstvo. U kontrolisanim studijama na zdravim
dobrovoljcima, sertralin nije izazvao sedaciju i nije imao uticaja na
psihomotorne sposobnosti. U skladu sa svojim mehanizmom djelovanja, koji
podrazumijeva selektivnu inhibiciju preuzimanja 5-HT, sertralin ne
pojačava aktivnost kateholamina. Sertralin nema afinitet za muskarinske
(holinergičke), serotonergičke, dopaminergičke, adrenergičke,
histaminergičke, GABA ili benzodiazepinske receptore. Hronična primjena
sertralina kod životinja bila je udružena sa nishodnom regulacijom
receptora za noradrenalin u mozgu, što je uočeno i kod drugih klinički
efikasnih antidepresiva i ljekova za liječenje opsesivnih poremećaja.
Sertralin nije ispoljio potencijal za zloupotrebu. U placebo
kontrolisanim, dvostruko slijepim, randomizovanim kliničkim studijama
mogućnosti zloupotrebe sertalina, alprazolama i d-amfetamina kod ljudi,
sertralin nije izazivao subjektivne pozitivne efekte koji ukazuju na
potencijal zloupotrebe. Nasuprot tome, ispitanici su ocijenili da i
alprazolam i d-amfetamin značajno više od placeba stvaraju želju za
lijekom i euforiju i imaju značajno veći potencijal zloupotrebe.
Sertralin nije izazivao ni stimulaciju ni anksioznost koje su
karakteristične za d-amfetamin niti sedaciju i smanjenje psihomotornih
sposobnosti koje su uočene kod alprazolama. Kod rezus majmuna, koji su
trenirani da sami uzimaju kokain, sertralin nije doveo do stimulacije
ove aktivnosti. Takođe, sertralin ne može da zamijeni diskriminativne
stimuluse koje kod rezus majmuna izazivaju d-amfetamin ili
pentobarbitali.
Klinička efikasnost i bezbjednost
Veliki depresivni poremećaj
Sprovedeno je ispitivanje koje je uključivalo ispitanike oboljele od
depresije koji nijesu hospitalizovani kod kojih je postignut odgovor do
kraja inicijalne osmonedjeljne faze liječenja u kojoj je sertralin
primjenjivan u dozama 50-200 mg/dan. Ovi pacijenti (n=295) su
randomizovani da nastave liječenje tokom 44 nedjelje u dvostruko
slijepoj fazi ili na sertralinu u dozi 50-200 mg/dan ili na placebu.
Statistički značajno manja stopa relapsa uočena je kod pacijenata koji
su bili na sertralinu u odnosu na one koji su bili na placebu. Prosječna
doza kod pacijenata koji su završili studiju bila je 70 mg/dan. Procenat
pacijenata koji su odgovorili na terapiju (definisano kao procenat
pacijenta koji nijesu imali relaps) bio je 83,4% u grupi na sertralinu i
60,8% u placebo-grupi.
Posttraumatski stresni poremećaj
Kombinovani podaci iz tri studije kod pacijenata sa posttraumatskim
stresnim poremećajem, u opštoj populaciji, pokazali su slabiji
terapijski odgovor kod muškaraca nego kod žena. U dvije studije koje su
obuhvatale opštu populaciju i u kojima je dobijen pozitivan rezultat,
stopa odgovora u populaciji muškaraca i žena (sertralin vs placebo) bila
je slična (žene: 57,2% vs 34,5%; muškarci: 53,9% vs 38,2%). U studije
koje su obuhvatale opštu populaciju je bilo uključeno 184 muškarca i 430
žena, pa su samim tim i rezultati dobijeni za populaciju žena bili
robusniji, dok su rezultati kod muškaraca povezani sa drugim
varijabilnim početnim karakteristikama (češća zloupotreba supstanci,
duže trajanje posttraumatskog stresnog poremećaja, uzroci trauma itd.),
koji su u korelaciji sa smanjenim efektom lijeka.
Elektrofiziologija srca
U posebnom detaljnom ispitivanju QTc-intervala, sprovedenom izlaganjem
zdravih dobrovoljaca supraterapijskim dozama lijeka u stanju dinamičke
ravnoteže (primjenom 400 mg/dan, što je dvostruko više od maksimalne
preporučene dnevne doze), gornja granica dvostranog 90% intervala
povjerenja za vremenski usklađenu srednju vrijednost razlike dobijene
metodom najmanjih kvadrata QTcF-intervala između sertralina i placeba
(11,666 milisekundi), bila je veća od prethodno definisane granične
vrijednosti od 10 milisekundi koja je procijenjena 4 sata nakon primjene
posljednje doze lijeka. Analiza odnosa ekspozicije i odgovora pokazala
je blago pozitivan odnos između QTcF-intervala i koncentracije
sertralina u plazmi [0,036 milisekundi/(nanogram/ml); p<0,0001]. Na
osnovu modela ekspozicije i odgovora, prag koncentracije koja izaziva
klinički značajno produženje QTcF-intervala (odnosno da bi predviđeni
90% CI premašio 10 milisekundi) je najmanje 2,6 puta veći od prosječne
vrijednosti C_(max) (86 nanograma/ml) koja se dostiže prilikom primjene
maksimalne preporučene doze sertralina (200 mg/dan) (vidjeti djelove
4.4, 4.5, 4.8 i 4.9).
Opsesivno-kompulzivni poremećaj u pedijatrijskoj populaciji
Bezbjednost i efikasnost sertralina (50-200 mg/dan) ispitivana je kod
djece uzrasta od 6 do 12 godina i adolescenata uzrasta od 13 do 17
godina sa opsesivno-kompulzivnim poremećajem koji nijesu imali
depresivni poremećaj. Poslije nedjelju dana jednostruko slijepog,
placebo kontrolisanog uvodnog perioda, pacijenti su bili randomizovani
da 12 nedjelja primaju ili sertralin u fleksibilnim dozama ili placebo.
Djeca od 6 do12 godina starosti započela su terapiju početnom dozom od
25 mg. Kod pacijenata koji su bili na sertralinu uočeno je značajno veće
poboljšanje u odnosu na placebo grupu, u odnosu na promjenu skora
CY-BOCs skale (Children’s Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale)
(p=0,005); NIMH Global Obsessive Compulsive Scale skale (p=0,019), i CGI
Improvement skale (p=0,002). Pored toga, uočen je trend ka poboljšanju u
grupi na sertralinu vs placebo u odnosu na promjenu skora CGI Severity
Scale skale (p=0,089). Za CY-BOCS skalu, u placebo grupi, prosječna
vrijednost skora na početku studije iznosila je 22,25 ± 6,15, a
prosječna promjena skora na kraju ispitivanja bila je -3,4 ± 0,82; dok
je u grupi na sertralinu srednja prosječna vrijednost skora na početku
studije iznosila 23,36 ± 4,56 a prosječna promjena skora na kraju
ispitivanja je bila -6,8 ± 0,87. U post-hoc analizi, procenat pacijenata
koji su odgovorili na terapiju, definisano kao pacijenti sa 25% ili
većim smanjenjem skora CY-BOCs skale (primarni parametar efikasnosti) na
kraju studije u odnosu na početne vrijednosti, bio je 53% u grupi
pacijenata liječenih sertralinom u odnosu na 37% pacijenata na placebu
(p=0,03).
Nema dugotrajnih kliničkih studija koje ispituju efikasnost u
pedijatrijskoj populaciji.
Pedijatrijska populacija
Nema podataka o primjeni lijeka kod djece mlađe od 6 godina.
Postmarketinška studija bezbjednosti SPRITES
Sprovedena je postmarketinška opservaciona studija na 941 pacijentu
uzrasta od 6 do 16 godina kako bi se procijenila dugotrajna bezbjednost
liječenja sertralinom (sa i bez psihoterapije) u poređenju sa
psihoterapijom na kognitivno, emocionalno, fizičko i pubertetsko
sazrijevanje u trajanju do 3 godine. Ova studija je sprovedena u
kliničkoj praksi kod djece i adolescenata sa primarnom dijagnozom
opsesivno-kompulzivnog poremećaja, depresije ili drugih anksioznih
poremećaja i procijenjenom kognicijom (procijenjenom Trails B testom i
indeksom metakognicije (engl. Metacognition Index) iz Baze za procjenu
ponašanja izvršne funkcije (engl. Behaviour Rating Inventory of
Executive Function - BRIEF), regulacije ponašanja/emocija (procijenjeni
indeksom regulacije ponašanja (engl. Behavioural Regulation Index) iz
BRIEF) i fizičko/pubertetskog sazrijevanja (procijenjeno
standardizovanim indeksom visine/težine/tjelesne mase (BMI) i
Tanner-ovom skalom)). Sertralin je odobren u pedijatrijskoj populaciji
samo za pacijente uzrasta od 6 i više godina sa opsesivno-kompulzivnim
poremećajem (vidjeti dio 4.1).
Standardizacija svake mjere primarnog ishoda na osnovu pola i starosnih
normi pokazala je da su ukupni rezultati u skladu s normalnim razvojem.
Nijesu uočene statistički značajne razlike za mjere primarnog ishoda, sa
izuzetkom tjelesne mase. U uporednim analizama uočen je statistički
značajan nalaz za standardizovanu tjelesnu masu; međutim, promjena
tjelesne mase bila je mala (srednja (SD) promjena standardizovanih
z-vrijednosti < 0,5 SD). Uočena je povezanost doze i povećanja tjelesne
mase.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Kod ljudi, nakon oralnog unosa od 50 do 200 mg sertralina jednom dnevno
tokom 14 dana, maksimalna koncentracija sertralina u plazmi postiže se
4,5 do 8,4 sata nakon primjene lijeka. Hrana ne utiče značajno na
bioraspoloživost sertralina iz tableta.
Distribucija
Oko 98% cirkulišućeg lijeka je vezano za proteine plazme.
Biotransformacija
Sertralin podliježe ekstenzivnom metabolizmu prvog prolaska kroz jetru.
Na osnovu kliničkih, kao i in-viro podataka, može se zaključiti da se
sertralin metaboliše preko nekoliko metaboličkih puteva koji uključuju
izoenzime CYP 3A4, CYP 2C19 (vidjeti dio 4.5) i CYP 2B6. Sertralin i
njegov glavni metabolit demetilsertralin su takođe supstrati
P-glikoproteina u in-vitro uslovima.
Eliminacija
Prosječno poluvrijeme eliminacije sertralina je oko 26 sati (opseg 22-36
sati). U skladu sa terminalnim poluvremenom eliminacije, dolazi do
približno dvostruke akumulacije lijeka u plazmi do postizanja
ravnotežnih koncentracija, koje se postižu nakon nedjelju dana doziranja
jednom dnevno. Poluvrijeme eliminacije N-demetilsertralina iznosi od 62
do 104 sata. Sertralin i N-demetilsertralin se ekstenzivno metabolišu
kod ljudi, a nastali metaboliti se izlučuju putem fecesa i urina u
jednakim količinama. Samo se manja količina (<0,2%) nepromijenjenog
sertralina izlučuje urinom.
Linearnost/nelinearnost
Sertralin pokazuje farmakokinetiku srazmjernu primijenjenoj dozi u
rasponu od 50 mg do 200 mg.
Farmakokinetika u specifičnim grupama pacijenata
Pedijatrijski pacijenti sa opsesivno-kompulzivnim poremećajem
Farmakokinetika sertralina je ispitana kod 29 pacijenata starosti od 6
do 12 godina i 32 adolescenta starosti od 13 do 17 godina. Pacijenti su
postepeno titrirani na višu dozu do doze od 200 mg na dan tokom 32 dana,
bilo sa početnom dozom od 25 mg i postepenim povećanjem doze za po 25
mg, ili sa početnom dozom od 50 mg i postepenim povećanjem doze za po 50
mg. Pacijenti su dobro podnosili oba režima titriranja doze. U stanju
ravnoteže pri dozi od 200 mg, koncentracije sertralina u plazmi u grupi
djece od 6 do12 godina bile su za oko 35% veće u poređenju sa grupom
uzrasta 13-17 godina, i 21% veće u odnosu na referentnu grupu odraslih
osoba. Nije bilo značajnih razlika između dječaka i djevojčica u pogledu
klirensa. Preporučuje se mala početna doza i postepeno povećanje doze,
za po 25 mg, kod djece, posebno one sa malom tjelesnom masom. Kod
adolescenata doziranje može biti kao kod odraslih.
Adolescenti i starije osobe
Farmakokinetički profil lijeka kod adolescenata ili starijih osoba ne
razlikuje se značajno od onog dobijenog kod odraslih osoba od 18 do 65
godina starosti.
Oštećenje funkcije jetre
Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre poluvrijeme eliminacije
sertralina je produženo i vrijednost PIK je povećana tri puta (vidjeti
djelove 4.2 i 4.4).
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa umjerenim do teškim oštećenjem funkcije bubrega ne
dolazi do značajne akumulacije sertralina.
Farmakogenomika
Koncentracije sertralina u plazmi su za oko 50% veće kod slabih CYP 2C19
metabolizera u odnosu na brze metabolizere. Klinički značaj ovih nalaza
nije jasan, tako da dozu lijeka treba titrirati kod svakog pacijenta u
skladu sa kliničkim odgovorom.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Pretklinički podaci zasnovani na konvencionalnim studijama ispitivanja
farmakološke bezbjednosti lijeka, toksičnosti pri ponovljenom doziranju
lijeka, genotoksičnosti i kancerogenosti, ne ukazuju na bilo kakvu
posebnu opasnost za ljude. U studijama reproduktivne toksičnosti na
životinjama nijesu uočeni teratogeni efekti niti neželjeni efekti na
plodnost mužjaka. Uočena fetotoksičnost je vjerovatno povezana sa
toksičnim efektima lijeka na majku. Postnatalno preživljavanje mladunaca
i tjelesna masa bili su smanjeni samo prvih dana nakon rođenja. Postoje
dokazi da je rani postnatalni mortalitet bio povezan sa intrauterinom
izloženošću lijeku nakon 15-og dana trudnoće. Zaostajanje u postnatalnom
razvoju mladunaca pasa čije su majke tretirane sertralinom vjerovatno je
povezano sa efektima na majke tako da nije značajno za ljude.
Podaci dobijeni na glodarima, kao i na životinjskim vrstama koje ne
pripadaju glodarima, nijesu otkrili uticaj lijeka na plodnost.
Ispitivanjima na mladuncima životinja
Sprovedena je toksikološka studija na mladuncima pacova o oralnoj
primjeni sertralina kod mužjaka i ženki pacova od 21. do 56.
postnatalnog dana (u dozama od 10, 40 ili 80 mg/kg/dan) sa fazom
oporavka bez davanja lijeka do 196. postnatalnog dana. Do kašnjenja u
seksualnom sazrijevanju došlo je kod mužjaka i ženki pri različitim
nivoima doziranja (kod mužjaka pri 80 mg/kg i kod ženki pri ≥10 mg/kg),
ali uprkos tom nalazu nije bilo dejstava povezanih sa sertralinin pri
bilo kom ocjenjivanom reproduktivnom ishodu za mužjake ili ženke. Pored
toga, takođe su primijećeni dehidratacija, hromorinoreja i smanjenje
prosječne tjelesne težine od 21. do 56. postnatalnog dana. Sva
gorepomenuta dejstva pripisana davanju sertralina poništena su u
određenom trenutku tokom studijske faze oporavka bez davanja lijeka.
Klinički značaj ovih efekata uočenih kod pacova kojima je davan
sertralin nije utvrđen.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Jezgro tablete
Kalcijum hidrogenfosfat, dihidrat; celuloza, mikrokristalna;
hidroksipropilceluloza; natrijum skrobglikolat (tip A), magnezijum
stearat.
Film obloga
Opadry^(®) White: hipromeloza, titan dioksid (E171); polietilenglikol;
polisorbat 80.
Opadry^(®) Clear: hipromeloza, polietilenglikol.
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
Pet (5) godina.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 30°C.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje je Alu/PVC blister u kome se nalazi 14 film tableta
jačine 50 mg ili 100 mg.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži dva
blistera sa po 14 film tableta jačine 50 mg ili 100 mg (ukupno 28 film
tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Neupotrijebljeni ili otpadni materijal uništava se u skladu sa važećim
propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Evropa Lek Pharma d.o.o. Podgorica, Kritskog odreda 4/1, 81000
Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Zoloft, 50 mg, film tableta, 28 tableta: 2030/14/167 - 4200
Zoloft ,100 mg, film tableta, 28 tableta: 2030/14/168 - 4201
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Zoloft, 50 mg, film tableta, 28 tableta: 24.04.2014. godine
Zoloft, 100 mg, film tableta, 28 tableta: 24.04.2014. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Decembar, 2024. godine