Seroxat uputstvo za upotrebu
+:-------------------------------:+:----------------------------------------------:+:-----------------------:+
| SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA |
+----------------------------------------------------------------------------------+-------------------------+
| Δ Seroxat^(®), | |
| | |
| film tableta, 20mg, 30 x 20mg | |
+----------------------------------------------------------------------------------+-------------------------+
| | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Proizvođač: | 1. Glaxo Wellcome Production | |
| | | |
| | 2. S.C. Europharm S.A. | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Adresa: | 1. Zone Industrielle du Terras, 53100 Mayenne, | |
| | Francuska | |
| | | |
| | 2. 2 Panselelor St, Brasov, County of Brasov, | |
| | 500419, Rumunija | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Podnosilac zahtjeva: | GlaxoSmithKline Export Limited - dio stranog | |
| | društva, Podgorica | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Adresa: | Bulevar Džordža Vašingtona 19, 81000 | |
| | Podgorica, Crna Gora | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
+-------------------------+--------------------------------+---------------------------------------------------+
| 1. IME LIJEKA |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Δ Seroxat^(®), 20mg, film tableta |
| |
| INN: paroksetin |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Svaka film tableta sadrži 20mg paroksetina (u obliku paroksetin-hidrohlorid, hemihidrata). |
| |
| Za kompletnu listu pomoćnih supstanci vidjeti odjeljak 6.1. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 3. FARMACEUTSKI OBLIK |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Film tableta. |
| |
| Ovalna, bikonveksna film tableta, bijele boje, koja sa jedne strane ima utisnutu oznaku "SEROXAT 20" ili |
| "20" a sa druge podionu crtu. |
| |
| Film tableta od 20mg sadrži podionu crtu i prema potrebi može biti podijeljena na jednake polovine. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4. KLINIČKI PODACI |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.1. Terapijske indikacije |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Lijek Seroxat^(®) se koristi u terapiji: |
| |
| - Velike depresivne epizode |
| |
| - Opsesivno kompulzivnog poremećaja |
| |
| - Paničnog poremećaja sa ili bez prisustva agorafobije |
| |
| - Poremećaja socijalne anksioznosti/socijalne fobije |
| |
| - Generalizovanog anksioznog poremećaja |
| |
| - Posttraumatskog stresnog poremećaja |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.2. Doziranje i način primjene |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Preporučuje se da se lijek Seroxat^(®) primjenjuje jednom dnevno, ujutru, uz hranu. |
| |
| Film tableta se može sažvakati, mada se preporučuje da se proguta. |
| |
| VELIKA DEPRESIVNA EPIZODA |
| |
| Preporučena doza iznosi 20mg dnevno. Generalno, poboljšanje stanja pacijenta počinje nakon nedjelju dana |
| primjene lijeka, ali se može desiti da postane primjetno tek od druge nedjelje terapije. |
| |
| Kao i pri primjeni drugih antidepresiva, nakon adekvatne kliničke procjene potrebno je ponovo razmotriti i |
| prilagoditi doziranje lijeka unutar 3 do 4 nedjelje od početka primjene terapije, ukoliko je neophodno. Kod |
| pacijenata sa slabijim kliničkim odgovorom na terapiju dozom od 20mg lijeka, doza se može postepeno |
| povećavati za po 10mg do maksimalne dnevne doze od 50mg, u skladu sa kliničkim odgovorom pacijenta na |
| terapiju. |
| |
| Potrebno je da terapija pacijenata sa depresijom traje dovoljno dugo, najmanje 6 mjeseci kako bi se |
| obezbijedila prevencija ponovne pojave simptoma. |
| |
| OPSESIVNO KOMPULZIVNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 40mg dnevno. Potrebno je da pacijenti započnu liječenje dozom od 20mg dnevno, |
| uz postepeno povećanje doze za po 10mg do postizanja preporučene doze. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja |
| primjene preporučene doze ne uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu |
| imati koristi od postepenog povećanja doze do maksimalno 60mg dnevno. |
| |
| Potrebno je da terapija pacijenata sa OKP traje dovoljno dugo, kako bi se obezbijedila prevencija ponovne |
| pojave simptoma. Period primjene terapije može iznositi nekoliko mjeseci ili duže (vidjeti odjeljak 5.1, |
| Farmakodinamički podaci). |
| |
| PANIČNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 40mg dnevno. Potrebno je da pacijenti započnu liječenje dozom od 10mg dnevno, |
| uz postepeno povećanje doze za po 10mg u skladu sa individualnim kliničkim odgovorom pacijenta na terapiju, |
| do postizanja preporučene doze. Preporučuje se primjena niske početne doze lijeka kako bi se umanjila |
| mogućnost pogoršanja simptomatologije paničnog poremećaja, koje se uglavnom javlja u ranoj fazi liječenja |
| ovog poremećaja. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne uoči zadovoljavajući |
| klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog povećanja doze do |
| maksimalno 60mg/dnevno. |
| |
| Potrebno je da terapija pacijenata sa paničnim poremećajem traje dovoljno dugo, kako bi se obezbijedila |
| prevencija ponovne pojave simptoma. Period primjene terapije može iznositi nekoliko mjeseci ili duže |
| (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| POREMEĆAJ SOCIJALNE ANKSIOZNOSTI/SOCIJALNA FOBIJA |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 20mg dnevno. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne |
| uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog |
| povećanja doze za po 10mg do maksimalno 50mg dnevno. Pri dugoročnoj upotrebi potrebno je vršiti redovnu |
| procjenu terapije (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| GENERALIZOVANI ANKSIOZNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 20mg dnevno. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne |
| uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog |
| povećanja doze za po 10mg do maksimalno 50mg dnevno. Pri dugoročnoj upotrebi potrebno je vršiti redovnu |
| procjenu terapije (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| POSTTRAUMATSKI STRESNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 20mg dnevno. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne |
| uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog |
| povećanja doze za po 10mg do maksimalno 50mg dnevno. Pri dugoročnoj upotrebi potrebno je vršiti redovnu |
| procjenu terapije (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| OPŠTI PODACI |
| |
| SIMPTOMI UOČENI PRI PREKIDU PRIMJENE PAROKSETINA |
| |
| Potrebno je izbjegavati nagli prekid primjene lijeka (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere |
| opreza pri primjeni lijeka i odjeljak 4.8, Neželjena dejstva). Šema smanjenja doze koja se primjenjuje u |
| kliničkim istraživanjima podrazumijeva smanjenje dnevne doze za po 10mg, u nedjeljnim intervalima. Ukoliko |
| se prilikom smanjenja doze ili pri prekidu terapije jave simptomi intolerancije, potrebno je razmotriti |
| ponovnu primjenu prethodno propisane doze lijeka. Naknadno, ljekar može nastaviti smanjenje doze, ali |
| umjerenijom dinamikom. |
| |
| Posebne populacije pacijenata: |
| |
| - Starije osobe |
| |
| Kod starijih osoba javljaju se povišene koncentracije paroksetina u plazmi, ali opseg koncentracija |
| odgovara onim uočenim kod mlađih osoba. Doziranje lijeka je potrebno započeti početnom dozom koja se |
| primjenjuje kod odraslih osoba. Kod pojedinih pacijenata može biti korisno povećanje doze, ali se ne |
| savjetuje da maksimalna dnevna doza prelazi 40mg dnevno. |
| |
| - Djeca i adolescenti (7. – 18. godine života) |
| |
| Ne preporučuje se primjena paroksetina u liječenju djece i adolescenata, jer je na osnovu kontrolisanih |
| kliničkih ispitivanja pokazano da je primjena paroksetina povezana sa povišenim rizikom od pojave |
| suicidalnog ponašanja i hostilnosti. Dodatno, u navedenim ispitivanjima nije adekvatno prikazana |
| efikasnost primjene lijeka (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka i |
| odjeljak 4.8, Neželjena dejstva). |
| |
| • Djeca mlađa od 7. godine života |
| |
| Nije ispitivana primjena paroksetina kod djece mlađe od 7. godine života. Primjena paroksetina se ne |
| preporučuje u navedenoj starosnoj grupi dok ne budu utvrđeni efikasnost i bezbjednost primjene lijeka. |
| |
| - Oštećenja bubrega / jetre |
| |
| Kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrega (klirens kreatinina manji od 30 ml/min), kao i kod pacijenata sa |
| oštećenjem jetre javlja se povećanje koncentracije paroksetina u plazmi. Stoga, preporučuje se da se lijek |
| primjenjuje u dozi koja odgovara nižim vrijednostima opsega doziranja. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.3. Kontraindikacije |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Poznata preosjetljivost na paroksetin ili na bilo koji sastojak lijeka. |
| |
| Primjena paroksetina je kontraindikovana u kombinovanoj terapiji sa inhibitorima monoaminooksidaze (MAO |
| inhibitori). U izuzetnim okolnostima, može se primijeniti linezolid (antibiotik koji je reverzibilni |
| neselektivni inhibitor MAO) u kombinaciji sa paroksetinom, pod uslovom da postoje uslovi za pažljivo |
| praćenje simptoma serotoninskog sindroma i krvnog pritiska (vidjeti odjeljak 4.5). |
| |
| Savjetuje se početak primjene paroksetina: |
| |
| - dvije nedjelje nakon prekida primjene ireverzibilnih MAO inhibitora ili |
| |
| - najmanje 24 sata nakon prekida primjene reverzibilnih MAO inhibitora (npr. moklobemid, linezolid). |
| |
| Potrebno je da protekne period od najmanje nedjelju dana od trenutka prekida primjene paroksetina do početka |
| terapije bilo kojim MAO inhibitorom. |
| |
| Ne savjetuje se primjena paroksetina u kombinaciji sa tioridazinom, zbog toga što kao i drugi lijekovi koji |
| inhibiraju hepatički enzim CYP450 2D6, paroksetin može povećati nivo tioridazina u plazmi (vidjeti odjeljak |
| 4.5, Interakcije sa drugim lijekovima i druge vrste interakcija). Primjena tioridazina kao monoterapije može |
| dovesti do produženja QTc interavala udruženog sa pojavom ozbiljnih ventrikularnih aritmija kao što su |
| "torsades de pointes" i iznenadne smrti. |
| |
| Ne savjetuje se primjena paroksetina u kombinaciji sa pimozidom (vidjeti odjeljak 4.5, Interakcije sa drugim |
| lijekovima i druge vrste interakcija). |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Liječenje paroksetinom treba započeti uz oprez dvije nedjelje nakon prekida terapije irevrzibilnim MAO |
| inhibitorima ili 24 sata nakon prekida liječenja reverzibilnim MAO inhibitorom. Potrebno je postepeno |
| povećavati dozu paroksetina do postizanja optimalnog terapijskog odgovora (vidjeti odjeljak 4.3, |
| Kontraindikacije i odjeljak 4.5, Interakcije sa drugim lijekovima i druge vrste interakcija). |
| |
| Primjena kod djece i adolescenata mlađih od 18. godine života |
| |
| Ne savjetuje se primjena paroksetina u liječenju djece i adolescenata mlađih od 18. godine života. U okviru |
| kliničkih ispitivanja uočena je češća pojava suicidalnog ponašanja (pokušaj suicida i suicidalne misli) i |
| hostilnosti (dominantna agresivnost, suprotstavljanje i bijes) kod djece i adolescenata liječenih |
| antidepresivima, u poređenju sa grupom kod koje je primjenjen placebo. Ukoliko se na osnovu kliničke potrebe |
| ipak donese odluka o primjeni lijeka, neophodno je pažljivo pratiti pacijenta radi moguće pojave suicidalnih |
| simptoma. Dodatno, nedostaju podaci o bezbjednosti dugoročne primjene lijeka kod djece i adolescenata koji |
| se odnose na rast, sazrijevanje i kognitinvo - bihejvioralni razvoj. |
| |
| Suicid/suicidalne misli ili kliničko pogoršanje |
| |
| Depresija je udružena sa povećanim rizikom od suicidalnih misli, samopovrijeđivanja i suicida (događaja |
| povezanih sa suicidom). Navedeni rizik postoji do pojave značajne remisije. Kako se poboljšanje ne mora |
| javiti tokom prvih nekoliko nedjelja liječenja ili duže, potrebno je pažljivo pratiti stanje pacijenata do |
| pojave poboljšanja. Postoji opšte kliničko iskustvo da se rizik od suicida može povećati tokom ranih faza |
| oporavka. |
| |
| Ostala psihijatrijska stanja kod kojih se primjenjuje paroksetin takođe mogu biti udružena sa povećanim |
| rizikom od pojave događaja povezanih sa suicidom. Dodatno, navedena stanja mogu biti u komorbiditetu sa |
| velikom depresivnom epizodom. Stoga je tokom liječenja pacijenata koji imaju druge psihijatrijske poremećaje |
| neophodna primjena istih mjera opreza koje se primjenjuju tokom liječenja pacijenata sa velikom depresivnom |
| epizodom. |
| |
| Poznato je da se pacijenti sa anamnezom događaja povezanih sa suicidom, kao i oni kod kojih se suicidalno |
| mišljenje prije primjene terapije ispoljava u značajnom stepenu, nalaze pod povišenim rizikom od nastanka |
| suicidalnih misli ili pokušaja suicida, tako da se tokom primjene terapije savjetuje pažljivo praćenje |
| navedenih pacijenata. Meta-analiza placebo kontrolisanih kliničkih istraživanja primjene antidepresiva kod |
| odraslih pacijenata sa psihijatrijskim poremećajima ukazala je na postojanje povećanog rizika od pojave |
| suicidalnog ponašanja tokom terapije antidepresivima, u poređenju sa pacijentima kod kojih je primijenjen |
| placebo, mlađih od 25. godine života (takođe vidjeti odjeljak 5.1). |
| |
| Neophodno je pažljivo praćenje pacijenata tokom primjene lijeka, posebno pacijenata sa povećanim rizikom i |
| to u ranoj fazi liječenja i nakon promjene doznog režima. Potrebno je upozoriti pacijente (i njihove |
| staratelje) o potrebi praćenja bilo kakvog kliničkog pogoršanja, suicidalnog ponašanja ili misli, kao i |
| neuobičajenih promjena ponašanja, kao i obraćanja medicinskom osoblju za pomoć odmah nakon pojave navedenih |
| simptoma. |
| |
| Akatizija/psihomotorna uznemirenost |
| |
| Primjena paroksetina bila je udružena sa razvojem akatizije, koju karakteriše osjećaj unutrašnje |
| uznemirenosti i psihomotorne agitacije, kao što je nemogućnost da se sjedi ili stoji mirno, obično praćena |
| subjektivnim osjećanjem tuge. Navedena pojava se najčešće javlja tokom prvih nekoliko nedjelja terapije. |
| Povećanje doze može biti štetno kod pacijenata kod kojih se razviju navedeni simptomi. |
| |
| Serotoninski sindrom/Maligni neuroleptički sindrom |
| |
| U rijetkim slučajevima moguć je razvoj serotoninskog sindroma ili događaja sličnih malignom neuroleptičkom |
| sindromu, udruženih sa terapijskom primjenom paroksetina, posebno kada se paroksetin primjenjuje u |
| kombinovanoj terapiji sa drugim serotonergičkim i/ili neuroleptičkim lijekovima. Kako navedeni sindromi mogu |
| dovesti do stanja koja potencijalno ugrožavaju život pacijenta, u slučaju pojave navedenih događaja (koje |
| karakterišu grupe simptoma kao što su hipertermija, rigidnost, mioklonus, autonomna nestabilnost praćena |
| mogućim brzim promjenama vitalnih znakova, izmjene mentalnog statusa uključujući konfuznost, iritabilnost, |
| ekstremnu agitiranost koja progredira do delirijuma i kome) potrebno je prekinuti terapiju paroksetinom i |
| započeti primjenu suportivnog simtpomatskog liječenja. Ne savjetuje se primjena paroksetina u kombinovanoj |
| terapiji sa prekursorima serotonina (kao što su L-triptofan, oksitriptan), s obzirom na rizik od pojave |
| serotonergičkog sindroma (vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije i odjeljak 4.5, Interakcije sa drugim |
| lijekovima i druge vrste interakcija). |
| |
| Manija |
| Kao i kod primjene ostalih antidepresiva, savjetuje se oprez prilikom primjene paroksetina kod pacijenata sa |
| manijom u anamnezi. Kod pacijenata kod kojih bolest ulazi u maničnu fazu, neophodno je prekinuti primjenu |
| paroksetina . |
| |
| Oštećenje bubrega/jetre |
| |
| Savjetuje se oprez prilikom primjene lijeka kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrega ili sa oštećenjem |
| jetre. (vidjeti odjeljak 4.2, Doziranje i način primjene) |
| |
| Diabetes |
| |
| Kod pacijenata oboljelih od dijabetesa, liječenje pomoću SSRI može izmijeniti kontrolu glikemije. Može biti |
| potrebna korekcija doze insulina i/ili oralnog hipoglikemika. |
| |
| Epilepsija |
| Kao i kod primjene ostalih antidepresiva, savjetuje se oprez prilikom primjene paroksetina kod pacijenata |
| oboljelih od epilepsije. |
| |
| Grčevi |
| Ukupna incidenca pojave grčeva kod pacijenata koji koriste paroksetin je manja od 0,1%. Ukoliko dođe do |
| pojave grčeva potrebno je prekinuti primjenu lijeka. |
| |
| EKT |
| Postoji malo kliničkog iskustva o istovremenoj primjeni paroksetina i EKT. |
| |
| Glaukom |
| Kao i kod primjene ostalih SSRI, paroksetin može izazvati midrijazu i savjetuje se oprez prilikom primjene |
| paroksetina kod pacijenata sa glaukomom usljed suženja očnog ugla ili glaukomom u anamnezi. |
| |
| Kardiološka stanja |
| |
| Savjetuje se primjena uobičajenih mjera opreza prilikom primjene lijeka kod pacijenata sa kardiološkim |
| oboljenjima. |
| |
| Hiponatrijemija |
| |
| Pojava hiponatrijemije je rijetko prijavljivana, pretežno kod starijih osoba. Potreban je oprez prilikom |
| primjene lijeka kod pacijenata sa povećanim rizikom od razvoja hiponatrijemije, npr. u slučaju istovremene |
| primjene lijekova i ciroze. Hiponatrijemija se najčešće stabilizuje nakon prekida primjene paroksetina. |
| |
| Krvarenje |
| |
| Postoje izvještaji o poremećajima krvarenja na nivu kože, kao što su ekhimoze i purpura koji su bili |
| udruženi sa primjenom SSRI. Prijavljene su ostale hemoragijske manifestacije, npr. gastrointestinalne |
| hemoragije. Stariji pacijenti mogu biti pod povećanim rizikom od nastanka navedenih pojava. |
| |
| Preporučuje se oprez prilikom istovremene primjene SSRI i oralnih antikoagulanasa (lijekovi za koje je |
| poznato da utiču na funkciju trombocita) ili drugih lijekova koji mogu pojačati rizik od pojave krvarenja |
| kod pacijenata (npr. atipični antipsihotici kao što je klozapin, fenotiazini, većina TCA, acetilsalicilna |
| kiselina, NSAIL, COX-2 inhibitori), kao i kod pacijenata sa anamnezom poremećaja krvarenja ili stanja koja |
| mogu predisponirati krvarenje. |
| |
| Interakcija sa tamoksifenom |
| |
| Paroksetin može dovesti do smanjenja efiksanosti tamoksifena (vidjeti odjeljak 4.5). Preporučuje se da |
| ljekari koji primjenjuju lijek razmotre primjenu alternativnog antidepresiva sa minimalnom CYP2D6 |
| aktivnošću. |
| |
| Simptomi obustave lijeka koji se mogu javiti nakon prekida primjene paroksetina |
| |
| Pojava simptoma obustave lijeka koji se javljaju nakon prestanka primjene paroksetina je česta, naročito |
| nakon iznenadnog prekida liječenja (vidjeti odjeljak 4.8, Neželjena dejstva). U kliničkim ispitivanjima kod |
| 30% pacijenata liječenih paroksetinom zabilježena je pojava neželjenih dejstava nakon prekida liječenja, u |
| poređenju sa 20% pacijenata kod kojih je primijenjen placebo. Simptomi obustave lijeka koji se javljaju |
| nijesu identični simptomima koji nastaju nakon primjene lijeka koji izaziva zavisnost ili na koji se |
| pacijent navikao. |
| |
| Rizik od pojave simptoma obustave lijeka može zavisiti od nekoliko faktora, uključujući dužinu trajanja |
| liječenja i primijenjenu dozu lijeka, kao i brzinu kojom se smanjuje doza. |
| |
| Prijavljena je pojava vrtoglavice, čulnih poremećaja (uključujući parestezije, senzacije slične elektrošoku |
| i tinitus), poremećaja sna (uključujući dubok san), agitiranosti ili anksioznosti, mučine, tremora, |
| konfuznosti, znojenja, glavobolje, dijareje, palpitacija, emocionalne nestabilnosti, iritabilnosti i |
| vizuelnih poremećaja. Navedeni simptomi su najčešće blagi do umjereni, međutim, kod nekih pacijenata mogu |
| biti većeg inteziteta. Obično se javljaju unutar prvih nekoliko dana nakon prekida liječenja, ali postoje |
| veoma rijetki izvještaji o pojavi navedenih simptoma kod pacijenata koji su nepažnjom propustili primjenu |
| doze. Navedeni simptomi su najčešće ograničenog trajanja i obično se povlače unutar perioda od dvije |
| nedjelje, mada kod pojedinih osoba mogu trajati i duže (2-3 mjeseca ili duže). Stoga se savjetuje da se doza |
| paroksetina postepeno smanjuje tokom perioda od nekoliko nedjelja ili mjeseci do prekida terapije, u skladu |
| sa potrebama pacijenta (vidjeti "Simptomi obustave lijeka koji se mogu javiti prilikom prekida primjene |
| paroksetina", odjeljak 4.2, Doziranje i način primjene). |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.5. Interakcije sa drugim lijekovima i druge vrste interakcija |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Serotonergički lijekovi |
| |
| Kao i pri primjeni ostalih SSRI lijekova, kombinovana terapija sa serotonergičkim lijekovima može dovesti do |
| pojave 5‑HT udruženih dejstava (serotoninski sindrom: vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere |
| opreza pri upotrebi lijeka). Savjetuje se oprez uz pažljivije kliničko praćenje stanja pacijenta u slučaju |
| kada se serotonergički lijekovi (kao što je L‑triptofan, triptani, tramadol, linezolid, SSRI, litijum i |
| kantarion – Hypericum perforatum – preparati) primjenjuju u kombinovanoj terapiji sa paroksetinom. |
| Kontraindikovana je istovremena primjena paroksetina i inhibitora MAO zbog rizika od nastanka serotoninskog |
| sindroma (vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije). |
| |
| Pimozid |
| |
| Studija primjene pojedinačne niske doze (2 mg) pimozida u kombinovanoj terapiji sa 60mg paroksetina pokazala |
| je povišenje nivoa pimozida u prosjeku 2,5 puta. Navedena pojava se može objasniti poznatim CYP2D6 |
| inhibitornim svojstvima paroksetina. Zahvaljujući malom terapijskom indeksu pimozida i njegovoj poznatoj |
| karakteristici da produžava QT segment, kontraindikovana je istovremena primjena pimozida i paroksetina |
| (vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije). |
| |
| Enzimi koji učestvuju u metabolizmu lijeka |
| |
| Na metabolizam i farmakokinetiku paroksetina može uticati indukcija ili inhibicija enzima koji učestvuju u |
| metabolizmu lijeka. |
| |
| Kada se paroksetin primjenjuje istovremeno sa lijekom za koji je poznato da je inhibitor enzima koji |
| učestvuju u metabolizmu lijekova, neophodno je razmotriti mogućnost primjene paroksetina u dozi koja |
| odgovara donjoj granici opsega doziranja. |
| |
| Ne smatra se da je podešavanje inicijalne doze neophodno kada se lijek primjenjuje istovremeno sa poznatim |
| induktorima enzima koji učestvuju u metabolizmu lijekova (npr. karbamazepinom, rifampicinom, fenobarbitonom, |
| fenitoinom) ili sa fosamprenavirom/ritonavirom. Svako podešavanje doze paroksetina (nakon započinjanja ili |
| nakon prekida primjene induktora enzima) potrebno je da bude usaglašeno sa kliničkim dejstvom terapije |
| (tolerancija i efikasnost). |
| |
| Fosamprenavir/ritonavir: Istovremena primjena fosamprenavira/ritonavira 700/100 mg dva puta dnevno sa |
| paroksetinom u dozi od 20mg dnevno, kod zdravih dobrovoljaca tokom perioda od 10 dana, značajno je smanjila |
| nivo paroksetina u plazmi za otprilike 55%. Nivoi fosamprenavira/ritonavira u plazmi tokom istovremene |
| primjene sa paroksetinom bili su slični referentnim vrijednostima u drugim istraživanjima, ukazujući da |
| paroksetin nije imao značajan uticaj na metabolizam fosamprenavira/ritonavira. Nema dostupnih podataka o |
| efektima dugoročne primjene paroksetina i fosamprenavira/ritonavira tokom perioda dužeg od 10 dana. |
| |
| Prociklidin: Svakodnevna primjena paroksetina značajno povećava nivoe prociklidina u plazmi. Potrebno je |
| smanjiti dozu prociklidina ukoliko dođe do pojave antiholinergičkih efekata. |
| |
| Antikonvulzivi: karbamazepin, fenitoin, natrijum valproat. Smatra se da istovremena primjena navedenih |
| lijekova nema uticaja na farmakokinetički/dinamički profil kod pacijenata oboljelih od epilepsije. |
| |
| CYP2D6 inhibitorni potencijal paroksetina |
| |
| Kao i ostali antidepresivi, uključujući i ostale SSRI lijekove, paroksetin inhibira hepatički citohrom P450 |
| enzim CYP2D6. Inhibicija enzima CYP2D6 može dovesti do povećanja koncentracije u plazmi lijekova koji se |
| primjenjuju u kombinovanoj terapiji i koji se metabolišu pomoću navedenog enzima. U navedene lijekove |
| spadaju: određeni triciklični antidepresivi (npr. klomipramin, nortriptilin i dezipramin), fenotiazinski |
| neuroleptici (npr. perfenazin i tioridazin, vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije), risperidon, |
| atomoksetin, određeni antiaritmici tipa 1C (npr. propafenon i flekainid) i metoprolol. Ne preporučuje se |
| primjena paroksetina u kombinovanoj terapiji sa metoprololom u terapiji srčane insuficijencije, zbog uzanog |
| terapijskog indeksa metoprolola u navedenoj indikaciji. |
| |
| Tamoksifen je prekursor lijeka koji zahtijeva metaboličku aktivaciju pomoću CYP2D6. Inhibicija CYP2D6 |
| paroksetinom može dovesti do smanjenja koncentracije aktivnog metabolita u plazmi i na taj način do |
| smanjenja efikasnosti tamoksifena, posebno kod osoba koji su brzi metabolizeri. Preporučuje se da ljekari |
| koji propisuju lijek razmotre primjenu alternativne antidepresivne terapije, koja ima minimalnu CYP2D6 |
| aktivnost. |
| |
| Alkohol |
| |
| Kao i pri primjeni ostalih psihotropnih lijekova, neophodno je savjetovati pacijente da izbjegavaju |
| konzumiranje alkohola tokom terapije paroksetinom. |
| |
| Oralni anitkoagulansi |
| |
| Moguća je pojava farmakodinamičke interakcije između paroksetina i oralnih antikoagulanasa. Istovremena |
| primjena paroksetina i oralnih antikoagulanasa može dovesti do pojačanja antikoagulantne aktivnosti i rizika |
| od krvarenja. Stoga se savjetuje oprez prilikom primjene paroksetina kod pacijenata na terapiji oralnim |
| antikoagulansima (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). |
| |
| NSAIL, acetilsalicilna kiselina i ostali antitrombotički preparati |
| |
| Moguća je pojava farmakodinamičke interakcije između paroksetina i NSAIL/acetilsalicilne kiseline. |
| Istovremena primjena paroksetina i NSAIL/acetilsalicilne kiseline može dovesti do povećanog rizika od |
| krvarenja (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). |
| |
| Savjetuje se oprez kod pacijenata koji upotrebljavaju SSRI istovremeno sa oralnim antikoagulansima, |
| lijekovima za koje je poznato da utiču na funkciju trombocita ili povećavaju rizik od krvarenja (npr. |
| atipični antipsihotici kao što je klozapin, fenotiazini, većina TCA, acetilsalicilna kiselina, NSAIL, COX-2 |
| inhibitori), kao i kod pacijenata sa anamnezom poremećaja krvarenja ili stanjima koja predstavljaju |
| predispoziciju za krvarenje. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.6. Primjena u periodu trudnoće i dojenja |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Trudnoća |
| |
| Pojedine epidemiološke studije ukazuju na povećani rizik od pojave kongenitalnih malformacija, posebno |
| kardiovaskularne prirode (npr. ventrikularnog i atrijalnog septalnog defekta), udružen sa primjenom |
| paroksetina tokom prvog trimestra trudnoće. Mehanizam nije poznat. Podaci ukazuju da je rizik od pojave |
| kardiovaskularnog defekta kod novorođenčeta majke koja je bila na terapiji paroksetinom tokom trudnoće manji |
| od 2/100, u poređenju sa očekivanim procentom pojave navedenih defekata u opštoj populaciji od približno |
| 1/100. |
| |
| Primjena paroksetina tokom trudnoće savjetuje se samo u slučaju kada je strogo indikovana. Potrebno je da |
| ljekar koji propisuje lijek procijeni mogućnost primjene alternativne terapije kod žena koje su u drugom |
| stanju ili koje planiraju trudnoću. Potrebno je izbjegavati iznenadni prekid terapije tokom trudnoće |
| (vidjeti "Simptomi obustave lijeka koji se mogu javiti prilikom prekida primjene paroksetina", odjeljak 4.2, |
| Doziranje i način primjene). |
| |
| Neophodno je pratiti stanje novorođenčadi u slučaju da se nastavi primjena paroksetina kod majki u kasnijim |
| stadijumima trudnoće, posebno tokom trećeg trimestra. |
| |
| Prilikom primjene paroksetina kod trudnica u kasnijim stadijumima trudnoće moguća je pojava niže navedenih |
| simptoma kod novorođenčadi: respiratorni distres, cijanoza, apnea, grčevi, temperaturna nestabilnost, |
| otežana ishrana, povraćanje, hipoglikemjia, hipertonjia, hipotonija, hiperrefleksija, tremor, nervoza, |
| iritabilnost, letargija, neutešno plakanje, somnolencija i teškoće sa spavanjem. Navedeni simptomi mogu biti |
| posljedica serotonergičkog dejstva ili simptoma obustave lijeka. U većini slučajeva komplikacije se javljaju |
| odmah ili neposredno, unutar 24 sata nakon porođaja. |
| |
| Studije na životinjama pokazale su reproduktivnu toksičnost, ali nijesu ukazale na direktna štetna dejstva |
| lijeka na trudnoću, embrionalni/fetalni razvoj, porođaj ili postnatalni razvoj (vidjeti odjeljak 5.3, |
| Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka). |
| |
| Laktacija |
| |
| U humano mlijeko izlučuju se male količine paroksetina. Na osnovu objavljenih studija, serumske |
| koncentracije lijeka kod dojene odojčadi bile su nemjerljive (<2 ng/ml) ili veoma niske (<4 ng/ml) i nijesu |
| uočena dejstva lijeka kod navedene odojčadi. Dojenje se može razmatrati, s obzirom da se ne očekuje pojava |
| bilo kakvih dejstava. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.7. Uticaj na psihofizičke sposobnosti prilikom upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Kliničko iskustvo je pokazalo da liječenje paroksetinom nije udruženo sa poremećajem kognitivne ili |
| psihomotorne funkcije. Međutim, kao i prilikom primjene ostalih psihoaktivnih lijekova, neophodno je ukazati |
| pacijentima na oprez prilikom upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama. |
| |
| I ako paroksetin ne pojačava poremećaj mentalnih i motornih funkcija izazvan dejstvom alkohola, ne savjetuje |
| se istovremena upotreba paroksetina i alkohola. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.8. Neželjena dejstva |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Moguće je da prilikom kontinuirane primjene lijeka dođe do smanjenja intenziteta i učestalosti nekih od niže |
| navedenih neželjenih dejstava, tako da obično ne dolazi do prekida liječenja. Neželjena dejstva lijeka |
| navedena su u daljem tekstu prema klasi sistema organa i učestalosti javljanja. Učestalost javljanja |
| neželjenih dejstava definisana je kao: veoma česta (≥1/10), česta (≥1/100, <1/10), povremena (≥1/1.000, |
| <1/100), rijetka (≥1/10.000, <1/1.000) i veoma rijetka (<1/10.000), uključujući pojedinačne prijave. |
| |
| Poremećaji krvi i limfnog sistema |
| |
| Povremena: abnormalno krvarenje, pretežno kože i seroznih membrana (uglavnom ekhimoze) |
| Veoma rijetka: trombocitopenija |
| |
| Poremećaji imunog sistema |
| Veoma rijetka: alergijske reakcije (uključujući urtikariju i angioedem) |
| |
| Poremećaji endokrinog sistema |
| Veoma rijetka: sindrom neadekvatne sekrecije antidiuretskog hormona |
| |
| Poremećaji metabolizma i ishrane |
| |
| Česta: povećanje nivoa holesterola, smanjenje apetita |
| Rijetka: hiponatrijemija |
| |
| Pojava hiponatrijemije prijavljivana je pretežno kod starijih pacijenata i ponekada je bila uzrokovana |
| sindromom neadekvatne sekrecije antidiuretskog hormona |
| |
| Psihijatrijski poremećaji |
| Česta: somnolencija, nesanica, agitiranost |
| |
| Povremena: konfuznost, halucinacije |
| Rijetka: manične reakcije, anksioznost, depersonalizacija, panični napadi, akatizija (vidjeti odjeljak 4.4). |
| |
| Nepoznata učestalost: suicidalne ideje i suicidalno ponašanje. |
| |
| Slučajevi suicidalnih ideja i suicidalnog ponašanja prijavljeni su tokom liječenja paroksetinom ili |
| neposredno nakon prekida primjene lijeka (vidjeti odjeljak 4.4). |
| |
| Pojava navedenih simptoma takođe može biti posljedica primarnog oboljenja. |
| |
| Poremećaji nervnog sistema |
| Česta: vrtoglavica, tremor, glavobolja |
| Povremena: ekstrapiramidalni poremećaji |
| |
| Rijetka: konvulzije |
| |
| Veoma rijetka: serotoninski sindrom (simptomi mogu da uključuju agitiranost, konfuznost, dijaforezu, |
| halucinacije, hiperrefleksiju, mioklonus, drhtavicu, tahikardiju i tremor) |
| |
| Izvještaji o ekstrapiramidalnim poremećajima koji uključuju orofacijalnu distoniju prijavljeni su kod |
| pacijenata sa pratećim poremećajima motorike ili kod kojih je primijenjena neuroleptička terapija. |
| |
| Oftalmološki poremećaji |
| Česta: zamagljenje vida |
| Povremena: midrijaza (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka) |
| |
| Veoma rijetka: akutni glaukom |
| |
| Poremećaji funkcije slušnog aparata i labirinta |
| |
| Frekvencija nije poznata: tinitus |
| |
| Kardiološki poremećaji |
| Povremena: sinusna tahikardija |
| Rijetka: bradikardija |
| |
| Vaskularni poremećaji |
| Povremena: prolazno povišenje ili smanjenje krvnog pritiska, posturalna hipotenzija |
| |
| Prolazna povišenja ili smanjenja krvnog pritiska nakon primjene paroksetina prijavljena su obično kod |
| pacijenata sa prethodno postojećom hipertenzijom ili anksioznošću. |
| |
| Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji |
| Česta: zijevanje |
| |
| Gastrointestinalni poremećaji |
| Veoma česta: mučnina |
| Česta: konstipacija, dijareja, suva usta |
| Veoma rijetka: gastrointestinalno krvarenje |
| |
| Hepato-bilijarni poremećaji |
| Rijetka: povišenje vrijednosti hepatičkih enzima |
| |
| Veoma rijetka: hepatički poremećaji (kao što je hepatitis, ponekad udružen sa žuticom i/ili oštećenjem |
| funkcije jetre). Prijavljeno je povišenje vrijednosti hepatičkih enzima. Postmarketinški izvještaji o |
| hepatičkim poremećajima (kao što je hepatitis, ponekad udružen sa žuticom i/ili oštećenjem funkcije jetre) |
| javljali su se veoma rijetko. Potrebno je razmotriti prekid primjene paroksetina ukoliko se javi |
| prolongirano povišenje vrijednosti testova funkcije jetre. |
| |
| Poremećaji funkcije kože i potkožnog tkiva |
| Česta: znojenje |
| Povremena: kožni osip, svrab |
| Veoma rijetka: fotosenzitivne reakcije |
| |
| Poremećaji rada bubrega i urinarni poremećaji |
| Povremena: urinarna retencija, urinarna inkontinencija |
| |
| Poremećaji reproduktivnog sistema i mamarni poremećaji |
| Veoma česta: seksualna disfunkcija |
| Rijetka: hiperprolaktinemija/galaktoreja |
| Veoma rijetka: prijapizam |
| |
| Muskuloskeletni poremećaji |
| |
| Rijetka: artralgija, mialgija |
| |
| Opšti poremećaji i promjene na mjestu primjene |
| Česta: astenija, povećanje tjelesne mase |
| Veoma rijetka: periferni edem |
| |
| SIMPTOMI OBUSTAVE LIJEKA KOJI SE MOGU JAVITI NAKON PREKIDA PRIMJENE PAROKSETINA |
| |
| Česti: vrtoglavica, poremećaji funkcije čula, poremećaji sna, anksoiznost, glavobolja. |
| |
| Povremeni: agitiranost, mučnina, tremor, konfuznost, znojenje, emocionalna nestabilnost, poremećaji vida, |
| palpitacije, dijareja, iritabilnost. |
| |
| Prekid primjene paroksetina (posebno iznenadan) obično dovodi do pojave simptoma obustave lijeka. |
| Prijavljena je pojava vrtoglavice, poremećaja funkcije čula (uključujući paresteziju, senzacije slične |
| elektrošoku i tinitus), poremećaja sna (uključujući dubok san), agitiranosti ili anksioznosti, mučine, |
| tremora, konfuznosti, znojenja, glavobolje, dijareje, palpitacija, emocionalne nestabilnosti, iritabilnosti |
| i vizuelnih poremećaja. |
| |
| Navedeni simptomi su najčešće blagi do umjereni i ograničenog trajanja, međutim, kod nekih pacijenata mogu |
| postati teški i/ili produženog trajanja. Stoga se savjetuje prekid primjene lijeka postepenim snižavanjem |
| doze, kada prestane potreba za daljom primjenom paroksetina (vidjeti odjeljak 4.2, Doziranje i način |
| primjene i odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). |
| |
| NEŽELJENA DEJSTVA NA OSNOVU PEDIJATRIJSKIH KLINIČKIH ISTRAŽIVANJA |
| |
| U kratkoročnim (10-12 nedjelja) kliničkim istraživanjima kod djece i adolescenata, uočena je pojava niže |
| navedenih neželjenih dejstava kod pacijenata liječenih paroksetinom, sa učestalošću od najmanje 2% i u |
| dvostruko većem procentu u odnosu na placebo: povećanje učestalosti suicidalnog ponašanja (uključujući |
| pokušaje suicida i suicidalne misli), samopovrijeđivanje i pojačanu hostilnost. Suicidalne misli i pokušaji |
| suicida uočeni su uglavnom u kliničkim istraživanjima kod adolescenata oboljelih od velikog depresivnog |
| poremećaja. Pojačana hostilnost je posebno bila izražena kod djece sa opsesivno kompulzivnim poremećajem, |
| izrazito kod djece mlađe od 12. godine života. Događaji koji su se češće mogli uočiti u grupi na paroksetinu |
| u poređenju sa grupom na placebu su: smanjenje apetita, tremor, znojenje, hiperkinezija, agitiranost, |
| emocionalna nestabilnost (uključujući plač i promjene raspoloženja). |
| |
| U studijama u kojima je primijenjen protokol sa postepenim smanjenjem doze, prijavljena je pojava niže |
| navedenih simptoma tokom faze smanjenja doze ili nakon prekida primjene paroksetina, sa učestalošću od |
| najmanje 2% i u dvostruko većem procentu u odnosu na placebo: emocionalna nestabilnost (uključujući plač i |
| promjene raspoloženja, samopovrijeđivanje, suicidalne misli i pokušaje suicida), nervna labilnost, |
| vrtoglavica, mučnina i abdominalni bol (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi |
| lijeka). |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.9. Predoziranje |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Simptomi i znaci |
| |
| Na osnovu dostupnih podataka o predoziranju paroksetina dokazan je široki bezbjednosni profil. |
| |
| Iskustvo sa predoziranjem paroksetinom ukazalo je na pojavu povraćanja, groznice i nevoljnih mišičnih |
| kontrakcija, pored simptoma navedenih u odjeljku 4.8, Neželjena dejstva. Čak i nakon primjene pojedinačnih |
| doza do 2000 mg, oporavak pacijenata protekao je uglavnom bez ozbiljnih posljedica. Povremeno su |
| prijavljivani događaji kao što su koma ili EKG promjene, veoma rijetko sa fatalnim ishodom, ali uglavnom |
| prilikom primjene paroksetina istovremeno sa drugim psihotropnim lijekovima, sa ili bez alkohola. |
| |
| Liječenje |
| |
| Nije poznat specifičan antidot. |
| |
| Liječenje treba da obuhvata primjenu opštih mjera koje se preduzimaju u terapiji predoziranja bilo kojim |
| antidepresivom. Ukoliko je moguće, neophodno je isprazniti želudac u potpunosti indukovanjem povraćanja ili |
| lavažom, ili pomoću obije metode. Nakon pražnjenja želuca, može se primijeniti 20 do 30 g aktivnog uglja na |
| svakih 4 do 6 sati, tokom prvih 24 sata nakon unošenja lijeka. Indikovana je primjena suportivne nege uz |
| često praćenje vitalnih znakova i pažljivu opservaciju pacijenta. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5. FARMAKOLOŠKI PODACI |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5.1. Farmakodinamski podaci |
+----------------------------------------------------------+---------------------------------------------------+
| Farmakoterapijska grupa: | antidepresivi - selektivni inhibitori preuzimanja |
| | serotonina |
+-------------------------+--------------------------------+---------------------------------------------------+
| ATC kod: | N06A B05 |
+-------------------------+------------------------------------------------------------------------------------+
| Mehanizam dejstva |
| |
| Paroksetin je potentni i selektivni inhibitor preuzimanja 5‑hidroksitriptamina (5-HT, serotonin) i smatra se |
| da je njegovo antidepresivno dejstvo i efikasnost u terapiji opsesivno kompulzivnog poremećaja, poremećaja |
| socijalne anksioznosti/socijalne fobije, generalizovanog aksioznog poremećaja, posttraumatskog stresnog |
| poremećaja i paničnog poremećaja povezano sa specifičnom inhibicijom preuzimanja 5-HT u neuronima mozga. |
| |
| Paroksetin nije hemijski srodan triciklicima, tetraciklicima i ostalim dostupnim antidepresivima. |
| |
| Paroksetin ima nizak afinitet za muskarinske holinergičke receptore i studije na životinjama su pokazale |
| samo slaba antiholinergička svojstva paroksetina. |
| |
| U skladu sa navedenom selektivnom aktivošću, in vitro studije su pokazale da, za razliku od tricikličnih |
| antidepresiva, paroksetin ima mali afinitet za alfa-1, alfa-2 i beta‑adrenoreceptore, dopaminske (D2), 5-HT1 |
| slične, 5-HT2 i histaminske (H1) receptore. Ovaj nedostatak interakcije sa postsinaptičkim receptorima in |
| vitro korigovan je u in vivo studijama, koje ukazuju na nedostatak CNS - depresornih i hipotenzivnih |
| svojstava. |
| |
| Farmakodinamička dejstva |
| |
| Paroksetin ne narušava psihomotornu funkciju i ne potencira depresorna dejstva etanola. |
| |
| Kao i ostali selektivni inhibitori preuzimanja 5-HT, paroksetin izaziva simptome izrazite stimulacije 5-HT |
| receptora kod životinja kod kojih su prethodno primijenjeni inhibitori monoaminooksidaze (MAO) ili |
| triptofan. Bihejvioralne i EEG studije ukazuju da je paroksetin slabo aktivan u dozama višim od potrebnih za |
| inhibiciju preuzimanja 5-HT. Svojstva aktivnog paroksetina nijesu „amfetaminu slična“ po svojoj prirodi. |
| |
| Studije na životinjama ukazuju da kardiovaskularni sistem dobro toleriše paroksetin. Nakon primjene kod |
| zdravih osoba, paroksetin ne dovodi do klinički značajnih promjena u krvnom pritisku, srčanoj frekvenci i |
| EKG-u. |
| |
| Studije pokazuju da, nasuprot antidepresivima koji inhibiraju preuzimanje noradrenalina, paroksetin ima |
| mnogo manju sklonost za inhibiciji antihipertenzivnih dejstava gvanetidina. |
| |
| U poređenju sa standradnim antidepresivima, paroksetin pokazuje sličnu efikasnost u liječenju depresivnih |
| poremećaja. |
| |
| Takođe postoje dokazi o mogućoj terapijskoj vrijednosti paroksetina kod pacijenata kod kojih nije postignut |
| odgovor na standardnu antidepresivnu terapiju. |
| |
| Primjena paroksetina u jutarnjim časovima nema štetan uticaj na kvalitet ili na dužinu spavanja. Štoviše, |
| vjerovatno je da će kod pacijenata doći do poboljšanja sna, kao odgovor na terapiju paroksetinom. |
| |
| Analiza suicidalnosti kod odraslih pacijenata |
| |
| Paroksetin specifična analiza placebo kontrolisanih istraživanja odraslih osoba sa psihijatrijskim |
| poremećajima pokazala je veću učestalost suicidalnog ponašanja mladih odraslih osoba (starosti |
| 18.‑24. godine života) liječenih paroksetinom, u poređenju sa placebo grupom (2,19% nasuprot 0,92%). U |
| starijim starosnim grupama nije uočeno navedeno povećanje. Kod odraslih osoba sa velikom depresivnom |
| epizodom (u svim starosnim grupama) došlo je do povećanja učestalosti suicidalnog ponašanja kod pacijenata |
| liječenih paroksetinom, u poređenju sa placebo grupom (0,32% nasuprot 0,05%); svi navedeni događaji bili su |
| pokušaji suicida. Međutim, većina pokušaja suicida u grupi na paroksetinu (8 od 11) javila se u grupi mlađih |
| odraslih osoba (takođe vidjeti odjeljak 4.4). |
| |
| Dozno zavisni terapijski odgovor |
| |
| U studijama sa fiksnom dozom lijeka, kriva dozno zavisnog terapijskog odgovora je ravna, ne ukazujući na |
| prednosti primjene viših doza lijeka od preporučenih, u smislu veće efikasnosti. Međutim, klinički podaci |
| ukazuju da povećanje doze titracijom može biti od koristi za pojedine pacijente. |
| |
| Dugoročna efikasnost |
| |
| U 52-nedjeljnoj studiji terapije održavanja sa protokolom prevencije relapsa, pokazana je dugoročna |
| efikasnost paroksetina u liječenju depresije: relaps se javio kod 12% pacijenata kod kojih je primijenjen |
| paroksetin (20-40mg dnevno), nasuprot 28% pacijenata kod kojih je primijenjen placebo. |
| |
| Dugoročna efikasnost paroksetina u liječenju opsesivno kompulzivnog poremećaja bila je ispitivana u tri |
| 24-nedjeljne studije terapije održavanja sa protokolom prevencije relapsa. U jednoj od tri studije dobijena |
| je značajna razlika u učestalosti pojave relapsa između grupe na paroksetinu (38%) i grupe na placebu (59%). |
| |
| Dugoročna efikasnost paroksetina u liječenju paničnog poremeća bila je ispitivana u 24-nedjeljnoj studiji |
| terapije održavanja sa protokolom prevencije relapsa: 5% pacijenata kod kojih je primijenjen paroksetin |
| (10-40mg dnevno) imalo je relaps, nasuprot 30% pacijenata kod kojih je primijenjen placebo. Navedene |
| rezultate podržala je 36-nedjeljna studija terapije održavanja. |
| |
| Nije dovoljno utvrđena dugoročna efikasnost paroksetina u liječenju poremećaja sa socijalnom anksioznošću, |
| generalizovanog anksioznog poremećaja i posttraumatskog stresnog poremećaja. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5.2. Farmakokinetički podaci |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Apsorpcija |
| |
| Nakon oralne primjene paroksetin se dobro apsorbuje i podliježe metabolizmu prvog prolaza. Zbog metobolizma |
| prvog prolaza, količina paroksetina dostupna u sistemskoj cirkulaciji je manja od apsorbovane u |
| gastrointestinalnom traktu. Prilikom povećanog opterećenja organizma većom pojedinačnom dozom ili primjenom |
| više pojedinačnih doza, javljaju se parcijalna saturacija prvog prolaza i smanjen klirens u plazmi. Kao |
| posljedica navedenog dolazi do neproporcionalnog povećanja koncentracije paroksetina u plazmi, promjene |
| konstantnih vrijednosti farmakokinetičkih parametara sa posljedičnom nelinearnom kinetikom lijeka. Međutim, |
| nelinearnost je uglavnom mala i ograničena je na osobe kod kojih se postižu niske koncentracije lijeka u |
| plazmi pri primjeni niskih doza. |
| |
| Sistemske koncentracije u stanju dinamičke ravnoteže postižu se 7 do 14 dana nakon početka primjene lijeka, |
| uz pomoć oblika sa trenutnim ili kontrolisanim oslobađanjem. Nije pokazano da se farmakokinetika lijeka |
| menja tokom dugoročne terapije. |
| |
| Distribucija |
| |
| Paroksetin se intenzivno distribuira u tkivima, dok farmakokinetički proračuni pokazuju da se svega 1% |
| ukupnog paroksetina u tijelu nalazi u plazmi. |
| |
| Pri primjeni lijeka u terapijskim koncentracijama, približno 95% prisutnog paroksetina se vezuje za |
| proteine. |
| |
| Nije utvrđena korelacija između koncentracije paroksetina u plazmi i kliničkog dejstva (neželjeni događaji i |
| efikasnost). |
| |
| Prelezak u humano mlijeko i u fetuse laboratorijskih životinja javlja se u malim količinama. |
| |
| Metabolizam |
| |
| Glavni metaboliti paroksetina su polarizovani i konjugovani proizvodi oksidacije i metilacije, koji se brzo |
| izlučuju. Na osnovu relativnog nedostatka njihove farmakološke aktivnosti, nije vjerovatno da oni doprinose |
| terapijskim dejstvima paroksetina. |
| |
| Metabolizam ne kompromituje selektivnu aktivnost paroksetina u preuzimanju 5-HT u neuronima. |
| |
| Eliminacija |
| |
| Urinarna ekskrecija nepromijenjenog paroksetina je obično manja od 2% primijenjene doze, dok je metabolita |
| 64% doze. Približno 36% doze se izlučuje putem fecesa, vjerovatno putem žuči, od čega nepromijenjeni |
| paroksetin predstavlja manje od 1% doze. Paroksetin se na taj način eliminiše gotovo u potpunosti preko |
| metabolizma. |
| |
| Metabolička ekskrecija je bifazna, pri čemu je ona inicijalno rezultat metabolizma prvog prolaza, a potom je |
| kontrolisana sistemskom eliminacijom paroksetina. |
| |
| Vrijeme poluživota je promjenljivo, ali uglavnom iznosi približno 1 dan. |
| |
| Posebne populacije pacijenata |
| |
| Starije osobe i oštećenje bubrega/jetre |
| |
| Povišene koncentracije paroksetina u plazmi javljaju se kod starijih osoba i kod osoba sa teškim oštećenjem |
| bubrega ili kod osoba sa oštećenjem jetre, ali opseg koncentracija u plazmi odgovara onim kod zdravih |
| odraslih osoba. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Toksikološke studije sprovedene su kod rezus majmuna i albino pacova. Metabolički put lijeka kod obije vrste |
| sličan je onom opisanom kod ljudi. Kao što se očekivalo za lipofilne amine, uključujući triciklične |
| antidepresive, otkrivena je fosfolipidoza kod pacova. Fosfolipidoza nije uočena u studijama na primatima u |
| trajanju do jedne godine, pri primjeni doza 6 puta viših od preporučenog opsega kliničkih doza. |
| |
| Karcinogeneza: Nije pokazano tumorigenično dejstvo paroksetina u dvogodišnjim studijama sprovedenim na |
| miševima i pacovima. |
| |
| Genotoksičnost: Genotoksičnost nije uočena u bateriji in vitro i in vivo testova. |
| |
| Studije reproduktivne toksičnosti kod pacova pokazale su da paroksetin utiče na plodnost mužjaka i ženki. |
| Kod pacova je uočeno povećanje smrtnosti mladunaca i odložena osifikacija. Kasnija dejstva su vjerovatno |
| povezana sa maternalnom toksičnošću i ne smatraju se posljedicom direktnog dejstva na fetus/neonatus. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 6. FARMACEUTSKI PODACI |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 6.1. Lista pomoćnih supstanci |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
Jezgro tablete:
Kalcijum hidrogenfosfat, dihidrat; natrijum skrobglikolat (tip A);
magnezijum stearat.
Omotač tablete:
Hipromeloza; makrogol 400; polisorbat 80; titan dioksid (E171).
-----------------------------------------------------------------------
6.2. Inkompatibilnost
-----------------------------------------------------------------------
Nije primjenljivo.
-----------------------------------------------------------------------
6.3. Rok upotrebe
-----------------------------------------------------------------------
3 godine
-----------------------------------------------------------------------
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju
-----------------------------------------------------------------------
Čuvati na temperaturi ispod 30ºC.
Lijek čuvati u originalnom pakovanju (kako bi se zaštitio od
svjetlosti).
-----------------------------------------------------------------------
6.5. Priroda i sadržaj kontaktne ambalaže
-----------------------------------------------------------------------
Svaka kutija lijeka Seroxat^(®) sadrži 30 film tableta, u blisteru od
neprozirnog PVC/PVdC ili neprozirnog polivinil-hlorida (PVC) sa
aluminijumskom folijom.
-----------------------------------------------------------------------
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka
-----------------------------------------------------------------------
Lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.
+-----------------------------------------------------------------------+
| 7. NOSILAC DOZVOLE |
+-----------------------------------------------------------------------+
| GlaxoSmithKline Export Limited - dio stranog društva, Podgorica |
| |
| Bulevar Džordža Vašingtona 19, 81000 Podgorica, Crna Gora |
+-----------------------------------------------------------------------+
| 8. BROJ PRVE DOZVOLE I OBNOVE DOZVOLE |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Seroxat® 20mg, 30 film tableta : 2020/12/12 - 02-44 |
+-----------------------------------------------------------------------+
| 9. DATUM PRVE DOZVOLE I DATUM OBNOVE DOZVOLE |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Seroxat® 20mg, 30 film tableta : 15.06.2012. godine |
+-----------------------------------------------------------------------+
| 10. DATUM REVIZIJE TEKSTA |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Jun, 2012. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA |
+----------------------------------------------------------------------------------+-------------------------+
| Δ Seroxat^(®), | |
| | |
| film tableta, 20mg, 30 x 20mg | |
+----------------------------------------------------------------------------------+-------------------------+
| | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Proizvođač: | 1. Glaxo Wellcome Production | |
| | | |
| | 2. S.C. Europharm S.A. | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Adresa: | 1. Zone Industrielle du Terras, 53100 Mayenne, | |
| | Francuska | |
| | | |
| | 2. 2 Panselelor St, Brasov, County of Brasov, | |
| | 500419, Rumunija | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Podnosilac zahtjeva: | GlaxoSmithKline Export Limited - dio stranog | |
| | društva, Podgorica | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
| Adresa: | Bulevar Džordža Vašingtona 19, 81000 | |
| | Podgorica, Crna Gora | |
+---------------------------------+------------------------------------------------+-------------------------+
+-------------------------+--------------------------------+---------------------------------------------------+
| 1. IME LIJEKA |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Δ Seroxat^(®), 20mg, film tableta |
| |
| INN: paroksetin |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Svaka film tableta sadrži 20mg paroksetina (u obliku paroksetin-hidrohlorid, hemihidrata). |
| |
| Za kompletnu listu pomoćnih supstanci vidjeti odjeljak 6.1. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 3. FARMACEUTSKI OBLIK |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Film tableta. |
| |
| Ovalna, bikonveksna film tableta, bijele boje, koja sa jedne strane ima utisnutu oznaku "SEROXAT 20" ili |
| "20" a sa druge podionu crtu. |
| |
| Film tableta od 20mg sadrži podionu crtu i prema potrebi može biti podijeljena na jednake polovine. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4. KLINIČKI PODACI |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.1. Terapijske indikacije |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Lijek Seroxat^(®) se koristi u terapiji: |
| |
| - Velike depresivne epizode |
| |
| - Opsesivno kompulzivnog poremećaja |
| |
| - Paničnog poremećaja sa ili bez prisustva agorafobije |
| |
| - Poremećaja socijalne anksioznosti/socijalne fobije |
| |
| - Generalizovanog anksioznog poremećaja |
| |
| - Posttraumatskog stresnog poremećaja |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.2. Doziranje i način primjene |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Preporučuje se da se lijek Seroxat^(®) primjenjuje jednom dnevno, ujutru, uz hranu. |
| |
| Film tableta se može sažvakati, mada se preporučuje da se proguta. |
| |
| VELIKA DEPRESIVNA EPIZODA |
| |
| Preporučena doza iznosi 20mg dnevno. Generalno, poboljšanje stanja pacijenta počinje nakon nedjelju dana |
| primjene lijeka, ali se može desiti da postane primjetno tek od druge nedjelje terapije. |
| |
| Kao i pri primjeni drugih antidepresiva, nakon adekvatne kliničke procjene potrebno je ponovo razmotriti i |
| prilagoditi doziranje lijeka unutar 3 do 4 nedjelje od početka primjene terapije, ukoliko je neophodno. Kod |
| pacijenata sa slabijim kliničkim odgovorom na terapiju dozom od 20mg lijeka, doza se može postepeno |
| povećavati za po 10mg do maksimalne dnevne doze od 50mg, u skladu sa kliničkim odgovorom pacijenta na |
| terapiju. |
| |
| Potrebno je da terapija pacijenata sa depresijom traje dovoljno dugo, najmanje 6 mjeseci kako bi se |
| obezbijedila prevencija ponovne pojave simptoma. |
| |
| OPSESIVNO KOMPULZIVNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 40mg dnevno. Potrebno je da pacijenti započnu liječenje dozom od 20mg dnevno, |
| uz postepeno povećanje doze za po 10mg do postizanja preporučene doze. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja |
| primjene preporučene doze ne uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu |
| imati koristi od postepenog povećanja doze do maksimalno 60mg dnevno. |
| |
| Potrebno je da terapija pacijenata sa OKP traje dovoljno dugo, kako bi se obezbijedila prevencija ponovne |
| pojave simptoma. Period primjene terapije može iznositi nekoliko mjeseci ili duže (vidjeti odjeljak 5.1, |
| Farmakodinamički podaci). |
| |
| PANIČNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 40mg dnevno. Potrebno je da pacijenti započnu liječenje dozom od 10mg dnevno, |
| uz postepeno povećanje doze za po 10mg u skladu sa individualnim kliničkim odgovorom pacijenta na terapiju, |
| do postizanja preporučene doze. Preporučuje se primjena niske početne doze lijeka kako bi se umanjila |
| mogućnost pogoršanja simptomatologije paničnog poremećaja, koje se uglavnom javlja u ranoj fazi liječenja |
| ovog poremećaja. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne uoči zadovoljavajući |
| klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog povećanja doze do |
| maksimalno 60mg/dnevno. |
| |
| Potrebno je da terapija pacijenata sa paničnim poremećajem traje dovoljno dugo, kako bi se obezbijedila |
| prevencija ponovne pojave simptoma. Period primjene terapije može iznositi nekoliko mjeseci ili duže |
| (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| POREMEĆAJ SOCIJALNE ANKSIOZNOSTI/SOCIJALNA FOBIJA |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 20mg dnevno. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne |
| uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog |
| povećanja doze za po 10mg do maksimalno 50mg dnevno. Pri dugoročnoj upotrebi potrebno je vršiti redovnu |
| procjenu terapije (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| GENERALIZOVANI ANKSIOZNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 20mg dnevno. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne |
| uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog |
| povećanja doze za po 10mg do maksimalno 50mg dnevno. Pri dugoročnoj upotrebi potrebno je vršiti redovnu |
| procjenu terapije (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| POSTTRAUMATSKI STRESNI POREMEĆAJ |
| |
| Preporučena doza lijeka iznosi 20mg dnevno. Ukoliko se nakon nekoliko nedjelja primjene preporučene doze ne |
| uoči zadovoljavajući klinički odgovor na terapiju, pojedini pacijenti mogu imati koristi od postepenog |
| povećanja doze za po 10mg do maksimalno 50mg dnevno. Pri dugoročnoj upotrebi potrebno je vršiti redovnu |
| procjenu terapije (vidjeti odjeljak 5.1, Farmakodinamički podaci). |
| |
| OPŠTI PODACI |
| |
| SIMPTOMI UOČENI PRI PREKIDU PRIMJENE PAROKSETINA |
| |
| Potrebno je izbjegavati nagli prekid primjene lijeka (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere |
| opreza pri primjeni lijeka i odjeljak 4.8, Neželjena dejstva). Šema smanjenja doze koja se primjenjuje u |
| kliničkim istraživanjima podrazumijeva smanjenje dnevne doze za po 10mg, u nedjeljnim intervalima. Ukoliko |
| se prilikom smanjenja doze ili pri prekidu terapije jave simptomi intolerancije, potrebno je razmotriti |
| ponovnu primjenu prethodno propisane doze lijeka. Naknadno, ljekar može nastaviti smanjenje doze, ali |
| umjerenijom dinamikom. |
| |
| Posebne populacije pacijenata: |
| |
| - Starije osobe |
| |
| Kod starijih osoba javljaju se povišene koncentracije paroksetina u plazmi, ali opseg koncentracija |
| odgovara onim uočenim kod mlađih osoba. Doziranje lijeka je potrebno započeti početnom dozom koja se |
| primjenjuje kod odraslih osoba. Kod pojedinih pacijenata može biti korisno povećanje doze, ali se ne |
| savjetuje da maksimalna dnevna doza prelazi 40mg dnevno. |
| |
| - Djeca i adolescenti (7. – 18. godine života) |
| |
| Ne preporučuje se primjena paroksetina u liječenju djece i adolescenata, jer je na osnovu kontrolisanih |
| kliničkih ispitivanja pokazano da je primjena paroksetina povezana sa povišenim rizikom od pojave |
| suicidalnog ponašanja i hostilnosti. Dodatno, u navedenim ispitivanjima nije adekvatno prikazana |
| efikasnost primjene lijeka (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka i |
| odjeljak 4.8, Neželjena dejstva). |
| |
| • Djeca mlađa od 7. godine života |
| |
| Nije ispitivana primjena paroksetina kod djece mlađe od 7. godine života. Primjena paroksetina se ne |
| preporučuje u navedenoj starosnoj grupi dok ne budu utvrđeni efikasnost i bezbjednost primjene lijeka. |
| |
| - Oštećenja bubrega / jetre |
| |
| Kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrega (klirens kreatinina manji od 30 ml/min), kao i kod pacijenata sa |
| oštećenjem jetre javlja se povećanje koncentracije paroksetina u plazmi. Stoga, preporučuje se da se lijek |
| primjenjuje u dozi koja odgovara nižim vrijednostima opsega doziranja. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.3. Kontraindikacije |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Poznata preosjetljivost na paroksetin ili na bilo koji sastojak lijeka. |
| |
| Primjena paroksetina je kontraindikovana u kombinovanoj terapiji sa inhibitorima monoaminooksidaze (MAO |
| inhibitori). U izuzetnim okolnostima, može se primijeniti linezolid (antibiotik koji je reverzibilni |
| neselektivni inhibitor MAO) u kombinaciji sa paroksetinom, pod uslovom da postoje uslovi za pažljivo |
| praćenje simptoma serotoninskog sindroma i krvnog pritiska (vidjeti odjeljak 4.5). |
| |
| Savjetuje se početak primjene paroksetina: |
| |
| - dvije nedjelje nakon prekida primjene ireverzibilnih MAO inhibitora ili |
| |
| - najmanje 24 sata nakon prekida primjene reverzibilnih MAO inhibitora (npr. moklobemid, linezolid). |
| |
| Potrebno je da protekne period od najmanje nedjelju dana od trenutka prekida primjene paroksetina do početka |
| terapije bilo kojim MAO inhibitorom. |
| |
| Ne savjetuje se primjena paroksetina u kombinaciji sa tioridazinom, zbog toga što kao i drugi lijekovi koji |
| inhibiraju hepatički enzim CYP450 2D6, paroksetin može povećati nivo tioridazina u plazmi (vidjeti odjeljak |
| 4.5, Interakcije sa drugim lijekovima i druge vrste interakcija). Primjena tioridazina kao monoterapije može |
| dovesti do produženja QTc interavala udruženog sa pojavom ozbiljnih ventrikularnih aritmija kao što su |
| "torsades de pointes" i iznenadne smrti. |
| |
| Ne savjetuje se primjena paroksetina u kombinaciji sa pimozidom (vidjeti odjeljak 4.5, Interakcije sa drugim |
| lijekovima i druge vrste interakcija). |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Liječenje paroksetinom treba započeti uz oprez dvije nedjelje nakon prekida terapije irevrzibilnim MAO |
| inhibitorima ili 24 sata nakon prekida liječenja reverzibilnim MAO inhibitorom. Potrebno je postepeno |
| povećavati dozu paroksetina do postizanja optimalnog terapijskog odgovora (vidjeti odjeljak 4.3, |
| Kontraindikacije i odjeljak 4.5, Interakcije sa drugim lijekovima i druge vrste interakcija). |
| |
| Primjena kod djece i adolescenata mlađih od 18. godine života |
| |
| Ne savjetuje se primjena paroksetina u liječenju djece i adolescenata mlađih od 18. godine života. U okviru |
| kliničkih ispitivanja uočena je češća pojava suicidalnog ponašanja (pokušaj suicida i suicidalne misli) i |
| hostilnosti (dominantna agresivnost, suprotstavljanje i bijes) kod djece i adolescenata liječenih |
| antidepresivima, u poređenju sa grupom kod koje je primjenjen placebo. Ukoliko se na osnovu kliničke potrebe |
| ipak donese odluka o primjeni lijeka, neophodno je pažljivo pratiti pacijenta radi moguće pojave suicidalnih |
| simptoma. Dodatno, nedostaju podaci o bezbjednosti dugoročne primjene lijeka kod djece i adolescenata koji |
| se odnose na rast, sazrijevanje i kognitinvo - bihejvioralni razvoj. |
| |
| Suicid/suicidalne misli ili kliničko pogoršanje |
| |
| Depresija je udružena sa povećanim rizikom od suicidalnih misli, samopovrijeđivanja i suicida (događaja |
| povezanih sa suicidom). Navedeni rizik postoji do pojave značajne remisije. Kako se poboljšanje ne mora |
| javiti tokom prvih nekoliko nedjelja liječenja ili duže, potrebno je pažljivo pratiti stanje pacijenata do |
| pojave poboljšanja. Postoji opšte kliničko iskustvo da se rizik od suicida može povećati tokom ranih faza |
| oporavka. |
| |
| Ostala psihijatrijska stanja kod kojih se primjenjuje paroksetin takođe mogu biti udružena sa povećanim |
| rizikom od pojave događaja povezanih sa suicidom. Dodatno, navedena stanja mogu biti u komorbiditetu sa |
| velikom depresivnom epizodom. Stoga je tokom liječenja pacijenata koji imaju druge psihijatrijske poremećaje |
| neophodna primjena istih mjera opreza koje se primjenjuju tokom liječenja pacijenata sa velikom depresivnom |
| epizodom. |
| |
| Poznato je da se pacijenti sa anamnezom događaja povezanih sa suicidom, kao i oni kod kojih se suicidalno |
| mišljenje prije primjene terapije ispoljava u značajnom stepenu, nalaze pod povišenim rizikom od nastanka |
| suicidalnih misli ili pokušaja suicida, tako da se tokom primjene terapije savjetuje pažljivo praćenje |
| navedenih pacijenata. Meta-analiza placebo kontrolisanih kliničkih istraživanja primjene antidepresiva kod |
| odraslih pacijenata sa psihijatrijskim poremećajima ukazala je na postojanje povećanog rizika od pojave |
| suicidalnog ponašanja tokom terapije antidepresivima, u poređenju sa pacijentima kod kojih je primijenjen |
| placebo, mlađih od 25. godine života (takođe vidjeti odjeljak 5.1). |
| |
| Neophodno je pažljivo praćenje pacijenata tokom primjene lijeka, posebno pacijenata sa povećanim rizikom i |
| to u ranoj fazi liječenja i nakon promjene doznog režima. Potrebno je upozoriti pacijente (i njihove |
| staratelje) o potrebi praćenja bilo kakvog kliničkog pogoršanja, suicidalnog ponašanja ili misli, kao i |
| neuobičajenih promjena ponašanja, kao i obraćanja medicinskom osoblju za pomoć odmah nakon pojave navedenih |
| simptoma. |
| |
| Akatizija/psihomotorna uznemirenost |
| |
| Primjena paroksetina bila je udružena sa razvojem akatizije, koju karakteriše osjećaj unutrašnje |
| uznemirenosti i psihomotorne agitacije, kao što je nemogućnost da se sjedi ili stoji mirno, obično praćena |
| subjektivnim osjećanjem tuge. Navedena pojava se najčešće javlja tokom prvih nekoliko nedjelja terapije. |
| Povećanje doze može biti štetno kod pacijenata kod kojih se razviju navedeni simptomi. |
| |
| Serotoninski sindrom/Maligni neuroleptički sindrom |
| |
| U rijetkim slučajevima moguć je razvoj serotoninskog sindroma ili događaja sličnih malignom neuroleptičkom |
| sindromu, udruženih sa terapijskom primjenom paroksetina, posebno kada se paroksetin primjenjuje u |
| kombinovanoj terapiji sa drugim serotonergičkim i/ili neuroleptičkim lijekovima. Kako navedeni sindromi mogu |
| dovesti do stanja koja potencijalno ugrožavaju život pacijenta, u slučaju pojave navedenih događaja (koje |
| karakterišu grupe simptoma kao što su hipertermija, rigidnost, mioklonus, autonomna nestabilnost praćena |
| mogućim brzim promjenama vitalnih znakova, izmjene mentalnog statusa uključujući konfuznost, iritabilnost, |
| ekstremnu agitiranost koja progredira do delirijuma i kome) potrebno je prekinuti terapiju paroksetinom i |
| započeti primjenu suportivnog simtpomatskog liječenja. Ne savjetuje se primjena paroksetina u kombinovanoj |
| terapiji sa prekursorima serotonina (kao što su L-triptofan, oksitriptan), s obzirom na rizik od pojave |
| serotonergičkog sindroma (vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije i odjeljak 4.5, Interakcije sa drugim |
| lijekovima i druge vrste interakcija). |
| |
| Manija |
| Kao i kod primjene ostalih antidepresiva, savjetuje se oprez prilikom primjene paroksetina kod pacijenata sa |
| manijom u anamnezi. Kod pacijenata kod kojih bolest ulazi u maničnu fazu, neophodno je prekinuti primjenu |
| paroksetina . |
| |
| Oštećenje bubrega/jetre |
| |
| Savjetuje se oprez prilikom primjene lijeka kod pacijenata sa teškim oštećenjem bubrega ili sa oštećenjem |
| jetre. (vidjeti odjeljak 4.2, Doziranje i način primjene) |
| |
| Diabetes |
| |
| Kod pacijenata oboljelih od dijabetesa, liječenje pomoću SSRI može izmijeniti kontrolu glikemije. Može biti |
| potrebna korekcija doze insulina i/ili oralnog hipoglikemika. |
| |
| Epilepsija |
| Kao i kod primjene ostalih antidepresiva, savjetuje se oprez prilikom primjene paroksetina kod pacijenata |
| oboljelih od epilepsije. |
| |
| Grčevi |
| Ukupna incidenca pojave grčeva kod pacijenata koji koriste paroksetin je manja od 0,1%. Ukoliko dođe do |
| pojave grčeva potrebno je prekinuti primjenu lijeka. |
| |
| EKT |
| Postoji malo kliničkog iskustva o istovremenoj primjeni paroksetina i EKT. |
| |
| Glaukom |
| Kao i kod primjene ostalih SSRI, paroksetin može izazvati midrijazu i savjetuje se oprez prilikom primjene |
| paroksetina kod pacijenata sa glaukomom usljed suženja očnog ugla ili glaukomom u anamnezi. |
| |
| Kardiološka stanja |
| |
| Savjetuje se primjena uobičajenih mjera opreza prilikom primjene lijeka kod pacijenata sa kardiološkim |
| oboljenjima. |
| |
| Hiponatrijemija |
| |
| Pojava hiponatrijemije je rijetko prijavljivana, pretežno kod starijih osoba. Potreban je oprez prilikom |
| primjene lijeka kod pacijenata sa povećanim rizikom od razvoja hiponatrijemije, npr. u slučaju istovremene |
| primjene lijekova i ciroze. Hiponatrijemija se najčešće stabilizuje nakon prekida primjene paroksetina. |
| |
| Krvarenje |
| |
| Postoje izvještaji o poremećajima krvarenja na nivu kože, kao što su ekhimoze i purpura koji su bili |
| udruženi sa primjenom SSRI. Prijavljene su ostale hemoragijske manifestacije, npr. gastrointestinalne |
| hemoragije. Stariji pacijenti mogu biti pod povećanim rizikom od nastanka navedenih pojava. |
| |
| Preporučuje se oprez prilikom istovremene primjene SSRI i oralnih antikoagulanasa (lijekovi za koje je |
| poznato da utiču na funkciju trombocita) ili drugih lijekova koji mogu pojačati rizik od pojave krvarenja |
| kod pacijenata (npr. atipični antipsihotici kao što je klozapin, fenotiazini, većina TCA, acetilsalicilna |
| kiselina, NSAIL, COX-2 inhibitori), kao i kod pacijenata sa anamnezom poremećaja krvarenja ili stanja koja |
| mogu predisponirati krvarenje. |
| |
| Interakcija sa tamoksifenom |
| |
| Paroksetin može dovesti do smanjenja efiksanosti tamoksifena (vidjeti odjeljak 4.5). Preporučuje se da |
| ljekari koji primjenjuju lijek razmotre primjenu alternativnog antidepresiva sa minimalnom CYP2D6 |
| aktivnošću. |
| |
| Simptomi obustave lijeka koji se mogu javiti nakon prekida primjene paroksetina |
| |
| Pojava simptoma obustave lijeka koji se javljaju nakon prestanka primjene paroksetina je česta, naročito |
| nakon iznenadnog prekida liječenja (vidjeti odjeljak 4.8, Neželjena dejstva). U kliničkim ispitivanjima kod |
| 30% pacijenata liječenih paroksetinom zabilježena je pojava neželjenih dejstava nakon prekida liječenja, u |
| poređenju sa 20% pacijenata kod kojih je primijenjen placebo. Simptomi obustave lijeka koji se javljaju |
| nijesu identični simptomima koji nastaju nakon primjene lijeka koji izaziva zavisnost ili na koji se |
| pacijent navikao. |
| |
| Rizik od pojave simptoma obustave lijeka može zavisiti od nekoliko faktora, uključujući dužinu trajanja |
| liječenja i primijenjenu dozu lijeka, kao i brzinu kojom se smanjuje doza. |
| |
| Prijavljena je pojava vrtoglavice, čulnih poremećaja (uključujući parestezije, senzacije slične elektrošoku |
| i tinitus), poremećaja sna (uključujući dubok san), agitiranosti ili anksioznosti, mučine, tremora, |
| konfuznosti, znojenja, glavobolje, dijareje, palpitacija, emocionalne nestabilnosti, iritabilnosti i |
| vizuelnih poremećaja. Navedeni simptomi su najčešće blagi do umjereni, međutim, kod nekih pacijenata mogu |
| biti većeg inteziteta. Obično se javljaju unutar prvih nekoliko dana nakon prekida liječenja, ali postoje |
| veoma rijetki izvještaji o pojavi navedenih simptoma kod pacijenata koji su nepažnjom propustili primjenu |
| doze. Navedeni simptomi su najčešće ograničenog trajanja i obično se povlače unutar perioda od dvije |
| nedjelje, mada kod pojedinih osoba mogu trajati i duže (2-3 mjeseca ili duže). Stoga se savjetuje da se doza |
| paroksetina postepeno smanjuje tokom perioda od nekoliko nedjelja ili mjeseci do prekida terapije, u skladu |
| sa potrebama pacijenta (vidjeti "Simptomi obustave lijeka koji se mogu javiti prilikom prekida primjene |
| paroksetina", odjeljak 4.2, Doziranje i način primjene). |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.5. Interakcije sa drugim lijekovima i druge vrste interakcija |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Serotonergički lijekovi |
| |
| Kao i pri primjeni ostalih SSRI lijekova, kombinovana terapija sa serotonergičkim lijekovima može dovesti do |
| pojave 5‑HT udruženih dejstava (serotoninski sindrom: vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere |
| opreza pri upotrebi lijeka). Savjetuje se oprez uz pažljivije kliničko praćenje stanja pacijenta u slučaju |
| kada se serotonergički lijekovi (kao što je L‑triptofan, triptani, tramadol, linezolid, SSRI, litijum i |
| kantarion – Hypericum perforatum – preparati) primjenjuju u kombinovanoj terapiji sa paroksetinom. |
| Kontraindikovana je istovremena primjena paroksetina i inhibitora MAO zbog rizika od nastanka serotoninskog |
| sindroma (vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije). |
| |
| Pimozid |
| |
| Studija primjene pojedinačne niske doze (2 mg) pimozida u kombinovanoj terapiji sa 60mg paroksetina pokazala |
| je povišenje nivoa pimozida u prosjeku 2,5 puta. Navedena pojava se može objasniti poznatim CYP2D6 |
| inhibitornim svojstvima paroksetina. Zahvaljujući malom terapijskom indeksu pimozida i njegovoj poznatoj |
| karakteristici da produžava QT segment, kontraindikovana je istovremena primjena pimozida i paroksetina |
| (vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije). |
| |
| Enzimi koji učestvuju u metabolizmu lijeka |
| |
| Na metabolizam i farmakokinetiku paroksetina može uticati indukcija ili inhibicija enzima koji učestvuju u |
| metabolizmu lijeka. |
| |
| Kada se paroksetin primjenjuje istovremeno sa lijekom za koji je poznato da je inhibitor enzima koji |
| učestvuju u metabolizmu lijekova, neophodno je razmotriti mogućnost primjene paroksetina u dozi koja |
| odgovara donjoj granici opsega doziranja. |
| |
| Ne smatra se da je podešavanje inicijalne doze neophodno kada se lijek primjenjuje istovremeno sa poznatim |
| induktorima enzima koji učestvuju u metabolizmu lijekova (npr. karbamazepinom, rifampicinom, fenobarbitonom, |
| fenitoinom) ili sa fosamprenavirom/ritonavirom. Svako podešavanje doze paroksetina (nakon započinjanja ili |
| nakon prekida primjene induktora enzima) potrebno je da bude usaglašeno sa kliničkim dejstvom terapije |
| (tolerancija i efikasnost). |
| |
| Fosamprenavir/ritonavir: Istovremena primjena fosamprenavira/ritonavira 700/100 mg dva puta dnevno sa |
| paroksetinom u dozi od 20mg dnevno, kod zdravih dobrovoljaca tokom perioda od 10 dana, značajno je smanjila |
| nivo paroksetina u plazmi za otprilike 55%. Nivoi fosamprenavira/ritonavira u plazmi tokom istovremene |
| primjene sa paroksetinom bili su slični referentnim vrijednostima u drugim istraživanjima, ukazujući da |
| paroksetin nije imao značajan uticaj na metabolizam fosamprenavira/ritonavira. Nema dostupnih podataka o |
| efektima dugoročne primjene paroksetina i fosamprenavira/ritonavira tokom perioda dužeg od 10 dana. |
| |
| Prociklidin: Svakodnevna primjena paroksetina značajno povećava nivoe prociklidina u plazmi. Potrebno je |
| smanjiti dozu prociklidina ukoliko dođe do pojave antiholinergičkih efekata. |
| |
| Antikonvulzivi: karbamazepin, fenitoin, natrijum valproat. Smatra se da istovremena primjena navedenih |
| lijekova nema uticaja na farmakokinetički/dinamički profil kod pacijenata oboljelih od epilepsije. |
| |
| CYP2D6 inhibitorni potencijal paroksetina |
| |
| Kao i ostali antidepresivi, uključujući i ostale SSRI lijekove, paroksetin inhibira hepatički citohrom P450 |
| enzim CYP2D6. Inhibicija enzima CYP2D6 može dovesti do povećanja koncentracije u plazmi lijekova koji se |
| primjenjuju u kombinovanoj terapiji i koji se metabolišu pomoću navedenog enzima. U navedene lijekove |
| spadaju: određeni triciklični antidepresivi (npr. klomipramin, nortriptilin i dezipramin), fenotiazinski |
| neuroleptici (npr. perfenazin i tioridazin, vidjeti odjeljak 4.3, Kontraindikacije), risperidon, |
| atomoksetin, određeni antiaritmici tipa 1C (npr. propafenon i flekainid) i metoprolol. Ne preporučuje se |
| primjena paroksetina u kombinovanoj terapiji sa metoprololom u terapiji srčane insuficijencije, zbog uzanog |
| terapijskog indeksa metoprolola u navedenoj indikaciji. |
| |
| Tamoksifen je prekursor lijeka koji zahtijeva metaboličku aktivaciju pomoću CYP2D6. Inhibicija CYP2D6 |
| paroksetinom može dovesti do smanjenja koncentracije aktivnog metabolita u plazmi i na taj način do |
| smanjenja efikasnosti tamoksifena, posebno kod osoba koji su brzi metabolizeri. Preporučuje se da ljekari |
| koji propisuju lijek razmotre primjenu alternativne antidepresivne terapije, koja ima minimalnu CYP2D6 |
| aktivnost. |
| |
| Alkohol |
| |
| Kao i pri primjeni ostalih psihotropnih lijekova, neophodno je savjetovati pacijente da izbjegavaju |
| konzumiranje alkohola tokom terapije paroksetinom. |
| |
| Oralni anitkoagulansi |
| |
| Moguća je pojava farmakodinamičke interakcije između paroksetina i oralnih antikoagulanasa. Istovremena |
| primjena paroksetina i oralnih antikoagulanasa može dovesti do pojačanja antikoagulantne aktivnosti i rizika |
| od krvarenja. Stoga se savjetuje oprez prilikom primjene paroksetina kod pacijenata na terapiji oralnim |
| antikoagulansima (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). |
| |
| NSAIL, acetilsalicilna kiselina i ostali antitrombotički preparati |
| |
| Moguća je pojava farmakodinamičke interakcije između paroksetina i NSAIL/acetilsalicilne kiseline. |
| Istovremena primjena paroksetina i NSAIL/acetilsalicilne kiseline može dovesti do povećanog rizika od |
| krvarenja (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). |
| |
| Savjetuje se oprez kod pacijenata koji upotrebljavaju SSRI istovremeno sa oralnim antikoagulansima, |
| lijekovima za koje je poznato da utiču na funkciju trombocita ili povećavaju rizik od krvarenja (npr. |
| atipični antipsihotici kao što je klozapin, fenotiazini, većina TCA, acetilsalicilna kiselina, NSAIL, COX-2 |
| inhibitori), kao i kod pacijenata sa anamnezom poremećaja krvarenja ili stanjima koja predstavljaju |
| predispoziciju za krvarenje. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.6. Primjena u periodu trudnoće i dojenja |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Trudnoća |
| |
| Pojedine epidemiološke studije ukazuju na povećani rizik od pojave kongenitalnih malformacija, posebno |
| kardiovaskularne prirode (npr. ventrikularnog i atrijalnog septalnog defekta), udružen sa primjenom |
| paroksetina tokom prvog trimestra trudnoće. Mehanizam nije poznat. Podaci ukazuju da je rizik od pojave |
| kardiovaskularnog defekta kod novorođenčeta majke koja je bila na terapiji paroksetinom tokom trudnoće manji |
| od 2/100, u poređenju sa očekivanim procentom pojave navedenih defekata u opštoj populaciji od približno |
| 1/100. |
| |
| Primjena paroksetina tokom trudnoće savjetuje se samo u slučaju kada je strogo indikovana. Potrebno je da |
| ljekar koji propisuje lijek procijeni mogućnost primjene alternativne terapije kod žena koje su u drugom |
| stanju ili koje planiraju trudnoću. Potrebno je izbjegavati iznenadni prekid terapije tokom trudnoće |
| (vidjeti "Simptomi obustave lijeka koji se mogu javiti prilikom prekida primjene paroksetina", odjeljak 4.2, |
| Doziranje i način primjene). |
| |
| Neophodno je pratiti stanje novorođenčadi u slučaju da se nastavi primjena paroksetina kod majki u kasnijim |
| stadijumima trudnoće, posebno tokom trećeg trimestra. |
| |
| Prilikom primjene paroksetina kod trudnica u kasnijim stadijumima trudnoće moguća je pojava niže navedenih |
| simptoma kod novorođenčadi: respiratorni distres, cijanoza, apnea, grčevi, temperaturna nestabilnost, |
| otežana ishrana, povraćanje, hipoglikemjia, hipertonjia, hipotonija, hiperrefleksija, tremor, nervoza, |
| iritabilnost, letargija, neutešno plakanje, somnolencija i teškoće sa spavanjem. Navedeni simptomi mogu biti |
| posljedica serotonergičkog dejstva ili simptoma obustave lijeka. U većini slučajeva komplikacije se javljaju |
| odmah ili neposredno, unutar 24 sata nakon porođaja. |
| |
| Studije na životinjama pokazale su reproduktivnu toksičnost, ali nijesu ukazale na direktna štetna dejstva |
| lijeka na trudnoću, embrionalni/fetalni razvoj, porođaj ili postnatalni razvoj (vidjeti odjeljak 5.3, |
| Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka). |
| |
| Laktacija |
| |
| U humano mlijeko izlučuju se male količine paroksetina. Na osnovu objavljenih studija, serumske |
| koncentracije lijeka kod dojene odojčadi bile su nemjerljive (<2 ng/ml) ili veoma niske (<4 ng/ml) i nijesu |
| uočena dejstva lijeka kod navedene odojčadi. Dojenje se može razmatrati, s obzirom da se ne očekuje pojava |
| bilo kakvih dejstava. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.7. Uticaj na psihofizičke sposobnosti prilikom upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Kliničko iskustvo je pokazalo da liječenje paroksetinom nije udruženo sa poremećajem kognitivne ili |
| psihomotorne funkcije. Međutim, kao i prilikom primjene ostalih psihoaktivnih lijekova, neophodno je ukazati |
| pacijentima na oprez prilikom upravljanja motornim vozilom i rukovanja mašinama. |
| |
| I ako paroksetin ne pojačava poremećaj mentalnih i motornih funkcija izazvan dejstvom alkohola, ne savjetuje |
| se istovremena upotreba paroksetina i alkohola. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.8. Neželjena dejstva |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Moguće je da prilikom kontinuirane primjene lijeka dođe do smanjenja intenziteta i učestalosti nekih od niže |
| navedenih neželjenih dejstava, tako da obično ne dolazi do prekida liječenja. Neželjena dejstva lijeka |
| navedena su u daljem tekstu prema klasi sistema organa i učestalosti javljanja. Učestalost javljanja |
| neželjenih dejstava definisana je kao: veoma česta (≥1/10), česta (≥1/100, <1/10), povremena (≥1/1.000, |
| <1/100), rijetka (≥1/10.000, <1/1.000) i veoma rijetka (<1/10.000), uključujući pojedinačne prijave. |
| |
| Poremećaji krvi i limfnog sistema |
| |
| Povremena: abnormalno krvarenje, pretežno kože i seroznih membrana (uglavnom ekhimoze) |
| Veoma rijetka: trombocitopenija |
| |
| Poremećaji imunog sistema |
| Veoma rijetka: alergijske reakcije (uključujući urtikariju i angioedem) |
| |
| Poremećaji endokrinog sistema |
| Veoma rijetka: sindrom neadekvatne sekrecije antidiuretskog hormona |
| |
| Poremećaji metabolizma i ishrane |
| |
| Česta: povećanje nivoa holesterola, smanjenje apetita |
| Rijetka: hiponatrijemija |
| |
| Pojava hiponatrijemije prijavljivana je pretežno kod starijih pacijenata i ponekada je bila uzrokovana |
| sindromom neadekvatne sekrecije antidiuretskog hormona |
| |
| Psihijatrijski poremećaji |
| Česta: somnolencija, nesanica, agitiranost |
| |
| Povremena: konfuznost, halucinacije |
| Rijetka: manične reakcije, anksioznost, depersonalizacija, panični napadi, akatizija (vidjeti odjeljak 4.4). |
| |
| Nepoznata učestalost: suicidalne ideje i suicidalno ponašanje. |
| |
| Slučajevi suicidalnih ideja i suicidalnog ponašanja prijavljeni su tokom liječenja paroksetinom ili |
| neposredno nakon prekida primjene lijeka (vidjeti odjeljak 4.4). |
| |
| Pojava navedenih simptoma takođe može biti posljedica primarnog oboljenja. |
| |
| Poremećaji nervnog sistema |
| Česta: vrtoglavica, tremor, glavobolja |
| Povremena: ekstrapiramidalni poremećaji |
| |
| Rijetka: konvulzije |
| |
| Veoma rijetka: serotoninski sindrom (simptomi mogu da uključuju agitiranost, konfuznost, dijaforezu, |
| halucinacije, hiperrefleksiju, mioklonus, drhtavicu, tahikardiju i tremor) |
| |
| Izvještaji o ekstrapiramidalnim poremećajima koji uključuju orofacijalnu distoniju prijavljeni su kod |
| pacijenata sa pratećim poremećajima motorike ili kod kojih je primijenjena neuroleptička terapija. |
| |
| Oftalmološki poremećaji |
| Česta: zamagljenje vida |
| Povremena: midrijaza (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka) |
| |
| Veoma rijetka: akutni glaukom |
| |
| Poremećaji funkcije slušnog aparata i labirinta |
| |
| Frekvencija nije poznata: tinitus |
| |
| Kardiološki poremećaji |
| Povremena: sinusna tahikardija |
| Rijetka: bradikardija |
| |
| Vaskularni poremećaji |
| Povremena: prolazno povišenje ili smanjenje krvnog pritiska, posturalna hipotenzija |
| |
| Prolazna povišenja ili smanjenja krvnog pritiska nakon primjene paroksetina prijavljena su obično kod |
| pacijenata sa prethodno postojećom hipertenzijom ili anksioznošću. |
| |
| Respiratorni, torakalni i medijastinalni poremećaji |
| Česta: zijevanje |
| |
| Gastrointestinalni poremećaji |
| Veoma česta: mučnina |
| Česta: konstipacija, dijareja, suva usta |
| Veoma rijetka: gastrointestinalno krvarenje |
| |
| Hepato-bilijarni poremećaji |
| Rijetka: povišenje vrijednosti hepatičkih enzima |
| |
| Veoma rijetka: hepatički poremećaji (kao što je hepatitis, ponekad udružen sa žuticom i/ili oštećenjem |
| funkcije jetre). Prijavljeno je povišenje vrijednosti hepatičkih enzima. Postmarketinški izvještaji o |
| hepatičkim poremećajima (kao što je hepatitis, ponekad udružen sa žuticom i/ili oštećenjem funkcije jetre) |
| javljali su se veoma rijetko. Potrebno je razmotriti prekid primjene paroksetina ukoliko se javi |
| prolongirano povišenje vrijednosti testova funkcije jetre. |
| |
| Poremećaji funkcije kože i potkožnog tkiva |
| Česta: znojenje |
| Povremena: kožni osip, svrab |
| Veoma rijetka: fotosenzitivne reakcije |
| |
| Poremećaji rada bubrega i urinarni poremećaji |
| Povremena: urinarna retencija, urinarna inkontinencija |
| |
| Poremećaji reproduktivnog sistema i mamarni poremećaji |
| Veoma česta: seksualna disfunkcija |
| Rijetka: hiperprolaktinemija/galaktoreja |
| Veoma rijetka: prijapizam |
| |
| Muskuloskeletni poremećaji |
| |
| Rijetka: artralgija, mialgija |
| |
| Opšti poremećaji i promjene na mjestu primjene |
| Česta: astenija, povećanje tjelesne mase |
| Veoma rijetka: periferni edem |
| |
| SIMPTOMI OBUSTAVE LIJEKA KOJI SE MOGU JAVITI NAKON PREKIDA PRIMJENE PAROKSETINA |
| |
| Česti: vrtoglavica, poremećaji funkcije čula, poremećaji sna, anksoiznost, glavobolja. |
| |
| Povremeni: agitiranost, mučnina, tremor, konfuznost, znojenje, emocionalna nestabilnost, poremećaji vida, |
| palpitacije, dijareja, iritabilnost. |
| |
| Prekid primjene paroksetina (posebno iznenadan) obično dovodi do pojave simptoma obustave lijeka. |
| Prijavljena je pojava vrtoglavice, poremećaja funkcije čula (uključujući paresteziju, senzacije slične |
| elektrošoku i tinitus), poremećaja sna (uključujući dubok san), agitiranosti ili anksioznosti, mučine, |
| tremora, konfuznosti, znojenja, glavobolje, dijareje, palpitacija, emocionalne nestabilnosti, iritabilnosti |
| i vizuelnih poremećaja. |
| |
| Navedeni simptomi su najčešće blagi do umjereni i ograničenog trajanja, međutim, kod nekih pacijenata mogu |
| postati teški i/ili produženog trajanja. Stoga se savjetuje prekid primjene lijeka postepenim snižavanjem |
| doze, kada prestane potreba za daljom primjenom paroksetina (vidjeti odjeljak 4.2, Doziranje i način |
| primjene i odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka). |
| |
| NEŽELJENA DEJSTVA NA OSNOVU PEDIJATRIJSKIH KLINIČKIH ISTRAŽIVANJA |
| |
| U kratkoročnim (10-12 nedjelja) kliničkim istraživanjima kod djece i adolescenata, uočena je pojava niže |
| navedenih neželjenih dejstava kod pacijenata liječenih paroksetinom, sa učestalošću od najmanje 2% i u |
| dvostruko većem procentu u odnosu na placebo: povećanje učestalosti suicidalnog ponašanja (uključujući |
| pokušaje suicida i suicidalne misli), samopovrijeđivanje i pojačanu hostilnost. Suicidalne misli i pokušaji |
| suicida uočeni su uglavnom u kliničkim istraživanjima kod adolescenata oboljelih od velikog depresivnog |
| poremećaja. Pojačana hostilnost je posebno bila izražena kod djece sa opsesivno kompulzivnim poremećajem, |
| izrazito kod djece mlađe od 12. godine života. Događaji koji su se češće mogli uočiti u grupi na paroksetinu |
| u poređenju sa grupom na placebu su: smanjenje apetita, tremor, znojenje, hiperkinezija, agitiranost, |
| emocionalna nestabilnost (uključujući plač i promjene raspoloženja). |
| |
| U studijama u kojima je primijenjen protokol sa postepenim smanjenjem doze, prijavljena je pojava niže |
| navedenih simptoma tokom faze smanjenja doze ili nakon prekida primjene paroksetina, sa učestalošću od |
| najmanje 2% i u dvostruko većem procentu u odnosu na placebo: emocionalna nestabilnost (uključujući plač i |
| promjene raspoloženja, samopovrijeđivanje, suicidalne misli i pokušaje suicida), nervna labilnost, |
| vrtoglavica, mučnina i abdominalni bol (vidjeti odjeljak 4.4, Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi |
| lijeka). |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 4.9. Predoziranje |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Simptomi i znaci |
| |
| Na osnovu dostupnih podataka o predoziranju paroksetina dokazan je široki bezbjednosni profil. |
| |
| Iskustvo sa predoziranjem paroksetinom ukazalo je na pojavu povraćanja, groznice i nevoljnih mišičnih |
| kontrakcija, pored simptoma navedenih u odjeljku 4.8, Neželjena dejstva. Čak i nakon primjene pojedinačnih |
| doza do 2000 mg, oporavak pacijenata protekao je uglavnom bez ozbiljnih posljedica. Povremeno su |
| prijavljivani događaji kao što su koma ili EKG promjene, veoma rijetko sa fatalnim ishodom, ali uglavnom |
| prilikom primjene paroksetina istovremeno sa drugim psihotropnim lijekovima, sa ili bez alkohola. |
| |
| Liječenje |
| |
| Nije poznat specifičan antidot. |
| |
| Liječenje treba da obuhvata primjenu opštih mjera koje se preduzimaju u terapiji predoziranja bilo kojim |
| antidepresivom. Ukoliko je moguće, neophodno je isprazniti želudac u potpunosti indukovanjem povraćanja ili |
| lavažom, ili pomoću obije metode. Nakon pražnjenja želuca, može se primijeniti 20 do 30 g aktivnog uglja na |
| svakih 4 do 6 sati, tokom prvih 24 sata nakon unošenja lijeka. Indikovana je primjena suportivne nege uz |
| često praćenje vitalnih znakova i pažljivu opservaciju pacijenta. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5. FARMAKOLOŠKI PODACI |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5.1. Farmakodinamski podaci |
+----------------------------------------------------------+---------------------------------------------------+
| Farmakoterapijska grupa: | antidepresivi - selektivni inhibitori preuzimanja |
| | serotonina |
+-------------------------+--------------------------------+---------------------------------------------------+
| ATC kod: | N06A B05 |
+-------------------------+------------------------------------------------------------------------------------+
| Mehanizam dejstva |
| |
| Paroksetin je potentni i selektivni inhibitor preuzimanja 5‑hidroksitriptamina (5-HT, serotonin) i smatra se |
| da je njegovo antidepresivno dejstvo i efikasnost u terapiji opsesivno kompulzivnog poremećaja, poremećaja |
| socijalne anksioznosti/socijalne fobije, generalizovanog aksioznog poremećaja, posttraumatskog stresnog |
| poremećaja i paničnog poremećaja povezano sa specifičnom inhibicijom preuzimanja 5-HT u neuronima mozga. |
| |
| Paroksetin nije hemijski srodan triciklicima, tetraciklicima i ostalim dostupnim antidepresivima. |
| |
| Paroksetin ima nizak afinitet za muskarinske holinergičke receptore i studije na životinjama su pokazale |
| samo slaba antiholinergička svojstva paroksetina. |
| |
| U skladu sa navedenom selektivnom aktivošću, in vitro studije su pokazale da, za razliku od tricikličnih |
| antidepresiva, paroksetin ima mali afinitet za alfa-1, alfa-2 i beta‑adrenoreceptore, dopaminske (D2), 5-HT1 |
| slične, 5-HT2 i histaminske (H1) receptore. Ovaj nedostatak interakcije sa postsinaptičkim receptorima in |
| vitro korigovan je u in vivo studijama, koje ukazuju na nedostatak CNS - depresornih i hipotenzivnih |
| svojstava. |
| |
| Farmakodinamička dejstva |
| |
| Paroksetin ne narušava psihomotornu funkciju i ne potencira depresorna dejstva etanola. |
| |
| Kao i ostali selektivni inhibitori preuzimanja 5-HT, paroksetin izaziva simptome izrazite stimulacije 5-HT |
| receptora kod životinja kod kojih su prethodno primijenjeni inhibitori monoaminooksidaze (MAO) ili |
| triptofan. Bihejvioralne i EEG studije ukazuju da je paroksetin slabo aktivan u dozama višim od potrebnih za |
| inhibiciju preuzimanja 5-HT. Svojstva aktivnog paroksetina nijesu „amfetaminu slična“ po svojoj prirodi. |
| |
| Studije na životinjama ukazuju da kardiovaskularni sistem dobro toleriše paroksetin. Nakon primjene kod |
| zdravih osoba, paroksetin ne dovodi do klinički značajnih promjena u krvnom pritisku, srčanoj frekvenci i |
| EKG-u. |
| |
| Studije pokazuju da, nasuprot antidepresivima koji inhibiraju preuzimanje noradrenalina, paroksetin ima |
| mnogo manju sklonost za inhibiciji antihipertenzivnih dejstava gvanetidina. |
| |
| U poređenju sa standradnim antidepresivima, paroksetin pokazuje sličnu efikasnost u liječenju depresivnih |
| poremećaja. |
| |
| Takođe postoje dokazi o mogućoj terapijskoj vrijednosti paroksetina kod pacijenata kod kojih nije postignut |
| odgovor na standardnu antidepresivnu terapiju. |
| |
| Primjena paroksetina u jutarnjim časovima nema štetan uticaj na kvalitet ili na dužinu spavanja. Štoviše, |
| vjerovatno je da će kod pacijenata doći do poboljšanja sna, kao odgovor na terapiju paroksetinom. |
| |
| Analiza suicidalnosti kod odraslih pacijenata |
| |
| Paroksetin specifična analiza placebo kontrolisanih istraživanja odraslih osoba sa psihijatrijskim |
| poremećajima pokazala je veću učestalost suicidalnog ponašanja mladih odraslih osoba (starosti |
| 18.‑24. godine života) liječenih paroksetinom, u poređenju sa placebo grupom (2,19% nasuprot 0,92%). U |
| starijim starosnim grupama nije uočeno navedeno povećanje. Kod odraslih osoba sa velikom depresivnom |
| epizodom (u svim starosnim grupama) došlo je do povećanja učestalosti suicidalnog ponašanja kod pacijenata |
| liječenih paroksetinom, u poređenju sa placebo grupom (0,32% nasuprot 0,05%); svi navedeni događaji bili su |
| pokušaji suicida. Međutim, većina pokušaja suicida u grupi na paroksetinu (8 od 11) javila se u grupi mlađih |
| odraslih osoba (takođe vidjeti odjeljak 4.4). |
| |
| Dozno zavisni terapijski odgovor |
| |
| U studijama sa fiksnom dozom lijeka, kriva dozno zavisnog terapijskog odgovora je ravna, ne ukazujući na |
| prednosti primjene viših doza lijeka od preporučenih, u smislu veće efikasnosti. Međutim, klinički podaci |
| ukazuju da povećanje doze titracijom može biti od koristi za pojedine pacijente. |
| |
| Dugoročna efikasnost |
| |
| U 52-nedjeljnoj studiji terapije održavanja sa protokolom prevencije relapsa, pokazana je dugoročna |
| efikasnost paroksetina u liječenju depresije: relaps se javio kod 12% pacijenata kod kojih je primijenjen |
| paroksetin (20-40mg dnevno), nasuprot 28% pacijenata kod kojih je primijenjen placebo. |
| |
| Dugoročna efikasnost paroksetina u liječenju opsesivno kompulzivnog poremećaja bila je ispitivana u tri |
| 24-nedjeljne studije terapije održavanja sa protokolom prevencije relapsa. U jednoj od tri studije dobijena |
| je značajna razlika u učestalosti pojave relapsa između grupe na paroksetinu (38%) i grupe na placebu (59%). |
| |
| Dugoročna efikasnost paroksetina u liječenju paničnog poremeća bila je ispitivana u 24-nedjeljnoj studiji |
| terapije održavanja sa protokolom prevencije relapsa: 5% pacijenata kod kojih je primijenjen paroksetin |
| (10-40mg dnevno) imalo je relaps, nasuprot 30% pacijenata kod kojih je primijenjen placebo. Navedene |
| rezultate podržala je 36-nedjeljna studija terapije održavanja. |
| |
| Nije dovoljno utvrđena dugoročna efikasnost paroksetina u liječenju poremećaja sa socijalnom anksioznošću, |
| generalizovanog anksioznog poremećaja i posttraumatskog stresnog poremećaja. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5.2. Farmakokinetički podaci |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Apsorpcija |
| |
| Nakon oralne primjene paroksetin se dobro apsorbuje i podliježe metabolizmu prvog prolaza. Zbog metobolizma |
| prvog prolaza, količina paroksetina dostupna u sistemskoj cirkulaciji je manja od apsorbovane u |
| gastrointestinalnom traktu. Prilikom povećanog opterećenja organizma većom pojedinačnom dozom ili primjenom |
| više pojedinačnih doza, javljaju se parcijalna saturacija prvog prolaza i smanjen klirens u plazmi. Kao |
| posljedica navedenog dolazi do neproporcionalnog povećanja koncentracije paroksetina u plazmi, promjene |
| konstantnih vrijednosti farmakokinetičkih parametara sa posljedičnom nelinearnom kinetikom lijeka. Međutim, |
| nelinearnost je uglavnom mala i ograničena je na osobe kod kojih se postižu niske koncentracije lijeka u |
| plazmi pri primjeni niskih doza. |
| |
| Sistemske koncentracije u stanju dinamičke ravnoteže postižu se 7 do 14 dana nakon početka primjene lijeka, |
| uz pomoć oblika sa trenutnim ili kontrolisanim oslobađanjem. Nije pokazano da se farmakokinetika lijeka |
| menja tokom dugoročne terapije. |
| |
| Distribucija |
| |
| Paroksetin se intenzivno distribuira u tkivima, dok farmakokinetički proračuni pokazuju da se svega 1% |
| ukupnog paroksetina u tijelu nalazi u plazmi. |
| |
| Pri primjeni lijeka u terapijskim koncentracijama, približno 95% prisutnog paroksetina se vezuje za |
| proteine. |
| |
| Nije utvrđena korelacija između koncentracije paroksetina u plazmi i kliničkog dejstva (neželjeni događaji i |
| efikasnost). |
| |
| Prelezak u humano mlijeko i u fetuse laboratorijskih životinja javlja se u malim količinama. |
| |
| Metabolizam |
| |
| Glavni metaboliti paroksetina su polarizovani i konjugovani proizvodi oksidacije i metilacije, koji se brzo |
| izlučuju. Na osnovu relativnog nedostatka njihove farmakološke aktivnosti, nije vjerovatno da oni doprinose |
| terapijskim dejstvima paroksetina. |
| |
| Metabolizam ne kompromituje selektivnu aktivnost paroksetina u preuzimanju 5-HT u neuronima. |
| |
| Eliminacija |
| |
| Urinarna ekskrecija nepromijenjenog paroksetina je obično manja od 2% primijenjene doze, dok je metabolita |
| 64% doze. Približno 36% doze se izlučuje putem fecesa, vjerovatno putem žuči, od čega nepromijenjeni |
| paroksetin predstavlja manje od 1% doze. Paroksetin se na taj način eliminiše gotovo u potpunosti preko |
| metabolizma. |
| |
| Metabolička ekskrecija je bifazna, pri čemu je ona inicijalno rezultat metabolizma prvog prolaza, a potom je |
| kontrolisana sistemskom eliminacijom paroksetina. |
| |
| Vrijeme poluživota je promjenljivo, ali uglavnom iznosi približno 1 dan. |
| |
| Posebne populacije pacijenata |
| |
| Starije osobe i oštećenje bubrega/jetre |
| |
| Povišene koncentracije paroksetina u plazmi javljaju se kod starijih osoba i kod osoba sa teškim oštećenjem |
| bubrega ili kod osoba sa oštećenjem jetre, ali opseg koncentracija u plazmi odgovara onim kod zdravih |
| odraslih osoba. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| Toksikološke studije sprovedene su kod rezus majmuna i albino pacova. Metabolički put lijeka kod obije vrste |
| sličan je onom opisanom kod ljudi. Kao što se očekivalo za lipofilne amine, uključujući triciklične |
| antidepresive, otkrivena je fosfolipidoza kod pacova. Fosfolipidoza nije uočena u studijama na primatima u |
| trajanju do jedne godine, pri primjeni doza 6 puta viših od preporučenog opsega kliničkih doza. |
| |
| Karcinogeneza: Nije pokazano tumorigenično dejstvo paroksetina u dvogodišnjim studijama sprovedenim na |
| miševima i pacovima. |
| |
| Genotoksičnost: Genotoksičnost nije uočena u bateriji in vitro i in vivo testova. |
| |
| Studije reproduktivne toksičnosti kod pacova pokazale su da paroksetin utiče na plodnost mužjaka i ženki. |
| Kod pacova je uočeno povećanje smrtnosti mladunaca i odložena osifikacija. Kasnija dejstva su vjerovatno |
| povezana sa maternalnom toksičnošću i ne smatraju se posljedicom direktnog dejstva na fetus/neonatus. |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 6. FARMACEUTSKI PODACI |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
| 6.1. Lista pomoćnih supstanci |
+--------------------------------------------------------------------------------------------------------------+
Jezgro tablete:
Kalcijum hidrogenfosfat, dihidrat; natrijum skrobglikolat (tip A);
magnezijum stearat.
Omotač tablete:
Hipromeloza; makrogol 400; polisorbat 80; titan dioksid (E171).
-----------------------------------------------------------------------
6.2. Inkompatibilnost
-----------------------------------------------------------------------
Nije primjenljivo.
-----------------------------------------------------------------------
6.3. Rok upotrebe
-----------------------------------------------------------------------
3 godine
-----------------------------------------------------------------------
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju
-----------------------------------------------------------------------
Čuvati na temperaturi ispod 30ºC.
Lijek čuvati u originalnom pakovanju (kako bi se zaštitio od
svjetlosti).
-----------------------------------------------------------------------
6.5. Priroda i sadržaj kontaktne ambalaže
-----------------------------------------------------------------------
Svaka kutija lijeka Seroxat^(®) sadrži 30 film tableta, u blisteru od
neprozirnog PVC/PVdC ili neprozirnog polivinil-hlorida (PVC) sa
aluminijumskom folijom.
-----------------------------------------------------------------------
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka
-----------------------------------------------------------------------
Lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.
+-----------------------------------------------------------------------+
| 7. NOSILAC DOZVOLE |
+-----------------------------------------------------------------------+
| GlaxoSmithKline Export Limited - dio stranog društva, Podgorica |
| |
| Bulevar Džordža Vašingtona 19, 81000 Podgorica, Crna Gora |
+-----------------------------------------------------------------------+
| 8. BROJ PRVE DOZVOLE I OBNOVE DOZVOLE |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Seroxat® 20mg, 30 film tableta : 2020/12/12 - 02-44 |
+-----------------------------------------------------------------------+
| 9. DATUM PRVE DOZVOLE I DATUM OBNOVE DOZVOLE |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Seroxat® 20mg, 30 film tableta : 15.06.2012. godine |
+-----------------------------------------------------------------------+
| 10. DATUM REVIZIJE TEKSTA |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Jun, 2012. |
+-----------------------------------------------------------------------+