Rifamor uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
RIFAMOR®, 300 mg, kapsula, tvrda
INN: rifampicin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
1 kapsula, tvrda sadrži 300 mg rifampicina
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Kapsula, tvrda.
Tvrde želatinske kapsule N°1, neprovidnog crvenog tijela i neprovidne
crvene kapice, ispunjene praškom tamnocrvene boje.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
- Tuberkuloza: u kombinaciji sa ostalim aktivnim ljekovima za terapiju
tuberkuloze, u terapiji svih oblika tuberkuloze, uključujući svježu,
uznapredovalu, hroničnu i tuberkulozu rezistentnu na terapiju. Lijek
Rifamor je takođe efikasan protiv većine atipičnih sojeva
Mycobacteria.
- Lepra: u kombinaciji sa najmanje još jednim aktivnim antileproznim
lijekom, u terapiji multibacilarne lepre ili lepre izazvane
nekolicinom bacila, u cilju konverzije infektivnog u neinfektivno
stanje.
- Druge infekcije: u terapiji bruceloze, legionarske bolesti i ozbiljnih
stafilokoknih infekcija. Da bi se izbjegla pojava rezistentnih sojeva,
rifampicin bi trebalo koristiti u kombinaciji sa drugim odgovarajućim
antibiotikom.
- Profilaksa meningokoknog meningitisa: u terapiji asimptomatskih
nosioca N. meningitidis, a u cilju eliminacije meningokoka iz
nazofarinksa.
- Haemophilus influenzae: u terapiji asimptomatskih nosioca H.
influenzae i kao hemoprofilaksa kod izloženih osoba.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Preporučene doze
Dnevnu dozu rifampicina izračunatu na osnovu tjelesne mase pacijenta,
poželjno bi bilo uzimati najmanje 30 minuta prije jela ili 2 sata
poslije jela, kako bi se osigurala brza i kompletna resorpcija.
Tuberkuloza
Rifampicin treba davati u kombinaciji sa drugim efikasnim
antituberkuloznim ljekovima, kako bi se spriječila moguća pojava
rifampicin-rezistentnih sojeva Mycobacteria.
Odrasli: preporučena doza kod tuberkuloze je 8-12 mg/kg jednom dnevno.
Uobičajena dnevna doza:
Pacijenti tjelesne mase manje od 50 kg: 450 mg.
Pacijenti koji imaju tjelesnu masu 50 kg ili više: 600 mg.
Lepra
Treba dati 600 mg rifampicina jednom mjesečno. Eventualno se može
primjenjivati dnevni dozni režim. Preporučena doza je 10 mg/kg, jednom
dnevno.
Uobičajena dnevna doza:
Pacijenti tjelesne mase manje od 50 kg: 450 mg.
Pacijenti koji imaju tjelesnu masu 50 kg ili više: 600 mg.
U terapiji lepre, rifampicin uvijek treba koristiti u kombinaciji sa
minimum još jednim antileproznim lijekom.
Bruceloza, legionarska bolest ili ozbiljne stafilokokne infekcije
Odrasli: preporučena dnevna doza je 600-1200 mg, podijeljena u 2 do 4
doze, zajedno sa drugim odgovarajućim antibiotikom, u cilju prevencije
pojave rezistentnih sojeva infektivnih organizama.
Profilaksa meningokoknog meningitisa
Odrasli: 600 mg, dva puta dnevno, 2 dana.
Profilaksa Haemophilus influenzae
Odrasli i djeca: Za članove porodice koji su izloženi H. influenzae B,
preporučuje se doza od 20 mg/kg rifampicina jednom dnevno (maksimalno
600 mg dnevno) 4 dana za redom.
Prve slučajeve treba liječiti prije otpuštanja iz bolnice.
Novorođenče (uzrasta 1 mjesec): 10 mg/kg dnevno, 4 dana.
Oštećenje jetre
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre, dnevna doza ne treba da
bude veća od 8 mg/kg.
Upotreba kod starijih osoba
Izlučivanje rifampicina je smanjeno kod starijih pacijenata,
proporcionalno fiziološkom smanjenju bubrežne funkcije; zbog
kompenzatornog povećanja izlučivanja preko jetre, poluvrijeme
eliminacije lijeka je slično kao kod mlađih pacijenata. Međutim, kako su
kod starijih osoba u jednoj studiji primijećene povišene koncentracije
rifampicina u krvi, pri upotrebi rifampicina kod ovih pacijenata treba
biti oprezan, pogotovo ako postoji oštećenje jetre.
Način primjene
Oralna upotreba
4.3. Kontraindikacije
Primjena rifampicina je kontraindikovana kod:
- pacijenata preosjetljivih na neki od antibiotika iz grupe rifamicina
ili na bilo koji sastojak lijeka (vidjeti dio 6.1. - Lista pomoćnih
supstanci);
- pacijenata koji imaju žuticu;
- pacijenata koji su istovremeno na terapiji sakvinavirom/ritonavirom
(vidjeti dio 4.5 - Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste
interakcija).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Rifampicin treba davati pod nadzorom pulmologa ili drugog odgovarajućeg
ljekara.
U slučaju renalne disfunkcije, ako je doza veća od 600 mg/dan, treba
preduzeti mjere opreza.
Svim pacijentima sa tuberkulozom, prije započinjanja liječenja treba
provjeriti funkciju jetre.
Pacijentima sa oštećenom funkcijom jetre, rifampicin treba davati samo
kada je neophodno, a i tada sa oprezom i pod intenzivnim medicinskim
nadzorom. Kod ovih pacijenata, preporučuju se snižene doze rifampicina i
pažljivo kontrolisanje funkcije jetre, pogotovo serumske alanin
aminotransferaze (ALT) i serumske aspartat aminotransferaze (AST) prije
započinjanja terapije, jednom nedjeljno dvije nedjelje za redom, a potom
na svake dvije nedjelje šest nedjelja za redom. Ukoliko se pojave znaci
hepatocelularnog oštećenja, treba prestati sa davanjem rifampicina.
U slučaju pojave klinički značajnih promjena u funkciji jetre, takođe
treba prestati sa davanjem rifampicina. Potrebno je razmotriti neki
drugi vid antituberkulozne terapije i terapijskog režima i hitno
konsultovati specijalistu za liječenje tuberkuloze (ftiziolog). Ukoliko
se, po normalizovanju funkcije jetre, rifampicin ponovo uvede u
terapiju, potrebno je svakodnevno pratiti funkciju jetre.
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre, starijih, neuhranjenih,
posebno je preporučljiv oprez pri započinjanju kombinovane terapije
izonijazidom i rifampicinom. Ukoliko nema dokaza o postojanju oboljenja
jetre i ako je funkcija jetre prije započinjanja terapije normalna,
testove funkcije jetre treba ponavljati ukoliko se javi temperatura,
povraćanje, žutica, ili ako se desi neko drugo pogoršanje stanja
pacijenta.
Pacijente treba kontrolisati najmanje jednom mjesečno tokom uzimanja
terapije, sa posebnim osvrtom na simptome koji se odnose na neželjena
dejstva.
Kod nekih pacijenata se u prvim danima terapije može javiti
hiperbilirubinemija. Ova pojava je posljedica kompeticije rifampicina i
bilirubina za izlučivanje preko jetre.
Izolovani nalazi umjerenog skoka bilirubina i/ili transaminaza, sami po
sebi nijesu indikacija za prekid terapije, već odluku treba donijeti na
osnovu ponavljanih testova i praćenja trendova vrijednosti bilirubina i
transaminaza, posmatranih u sklopu kliničke slike pacijenta.
Kod odraslih, koji se od tuberkuloze liječe rifampicinom, prije terapije
treba utvrditi početne vrijednosti enzima jetre, bilirubina, serumskog
kreatinina, kompletne krvne slike i trombocita.
Zbog mogućnosti pojave imunoloških reakcija, uključujući i anafilaksu
(vidjeti dio 4.8. - Neželjena dejstva) pri intermitentnoj terapiji
(manje od 2 do 3 puta nedjeljno), pacijente treba pažljivo pratiti.
Pacijente treba upozoriti na rizike usljed prekidanja terapije.
Rifampicin ima sposobnost indukcije enzima, koji mogu da pojačaju
metabolizam endogenih supstanci, uključujući hormone nadbubrega,
tiroidne hormone i vitamin D. U izolovanim slučajevima, egzacerbacija
porfirije je povezana sa primjenom rifampicina.
Upotreba lijeka Rifamor kapsula može da dovede do crvene prebojenosti
urina, znoja, ispljuvka i suza, te pacijente treba unaprijed upozoriti
na to.
Posebno treba voditi računa ukoliko pacijent koji uzima rifampicin ima
perifernu neuropatiju.
Ako je to neophodno, svaki pacijent sa nekom abnormalnošću treba da bude
podvrgnut ispitivanjima, uključujući laboratorijske testove.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Farmakodinamske interakcije
Kada se rifampicin daje istovremeno sa sakvinavirom/ritonavirom,
mogućnost pojave hepatotoksičnosti je povećana. Zato je istovremena
upotreba rifampicina sa sakvinvirom/ritonavirom kontraindikovana
(vidjeti dio 4.3. - Kontraindikacije).
Kada se rifampicin daje istovremeno bilo sa halotanom ili sa
izonijazidom, mogućnost pojave hepatotoksičnosti je povećana.
Istovremenu upotrebu rifampicina i halotana bi trebalo izbjegavati.
Pacijente koji primaju i rifampicin i izonijazid, treba pažljivo
pratiti.
Dejstvo rifampicina na druge ljekoveCitohrom P-450 enzimske interakcije
Rifampicin je snažan induktor određenih citohrom P-450 enzima.
Istovremena primjena rifampicina i drugih ljekova koji se takođe
metabolišu preko ovih citohrom P-450 enzima, može ubrzati metabolizam i
smanjiti aktivnost ovih ljekova. Zato je potreban oprez pri propisivanju
rifampicina sa ljekovima koji se metabolišu preko citohrom P-450. U
cilju održavanja optimalnih terapijskih koncentracija lijeka u krvi, pri
započinjanju ili prekidanju istovremene primjene rifampicina može biti
potrebno podešavanje doza ovih ljekova.
Primjeri ljekova, koji se metabolišu preko citohrom P-450 enzima su:
• Antiaritmici (npr. disopiramid, meksiletin, hinidin, propafenon,
tokainid);
• Antiepileptici (npr. fenitoin);
• Hormonski antagonisti (antiestrogeni, npr. tamoksifen, toremifen,
gestinon);
• Antipsihotici (npr. haloperidol, aripiprazol);
• Antikoagulansi (npr. kumarini);
• Antimikotici (npr. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, vorikonazol);
• Antivirusni ljekovi (npr. sakvinavir, indinavir, efavirenz,
amprenavir, nelfinavir, atazanavir, lopinavir, nevirapin);
• Barbiturati;
• Beta-blokatori (npr. bisoprolol, propanolol);
• Anksiolitici i hipnotici (npr. diazepam, benzodiazepini, zolpikolon,
zolpidem);
• Blokatori kalcijumskih kanala (npr. diltiazem, nifedipin, verapamil,
nimodipin, isradipin, nikardipin, nisoldipin);
• Antibiotici (npr. hloramfenikol, klaritromicin, dapson, doksiciklin,
fluorohinoloni, telitromicin);
• Kortikosteroidi;
• Kardiotonični glikozidi (digitoksin, digoksin);
• Klofibrat;
• Sistemski hormonski kontraceptivi;
• Estrogen;
• Antidijabetici (npr. hlorpropamid, tolbutamid, preparati sulfoniluree,
rosiglitazon);
• Imunosupresivi (npr. ciklosporin, sirolimus, takrolimus);
• Irinotekan;
• Tiroidni hormoni (npr. levotiroksin);
• Losartan;
• Analgetici (npr. opioidni analgetici, metadon);
• NSAIL (npr. etorikoksib, aspirin i indometacin);
• Prazikvantel;
• Progestageni;
• Hinin;
• Riluzol;
• Selektivni antagonisti 5-HT3 receptora (npr. ondansetron);
• Statini, koji se metabolišu preko CYP 3A4 (npr. simvastatin);
• Teofilin;
• Triciklični antidepresivi (npr. amitriptilin, nortriptilin);
• Citostatici (npr. imatinib);
• Diuretici (npr. eplerenon).
Pacijentkinje koje uzimaju oralne kontraceptive, trebalo bi savjetovati
da koriste alternativne, nehormonske metode kontracepcije, dok su na
terapiji rifampicinom. Takođe, glikoregulacija kod dijabetičara može
biti otežana.
Istovremena upotreba ketokonazola i rifampicina, dovodi do smanjenja
serumske koncentracije oba lijeka.
Ako su p-aminosalicilna kiselina i rifampicin dio terapijskog režima,
razmak između davanja ovih ljekova ne smije biti manji od 8 sati, kako
bi se osigurale zadovoljavajuće koncentracije ljekova u krvi.
Uticaj drugih ljekova na rifampicin
Istovremena primjena antacida može da smanji resorpciju rifampicina.
Dnevne doze rifampicina treba davati najmanje 1 sat prije primjene
antacida.
Ostale interakcije
Pri zajedničkoj primjeni atovakvona i rifampicina, uočene su smanjene
koncentracije atovakvona i povećane koncentracije rifampicina.
Istovremena upotreba rifampicina i enalaprila dovodi do smanjenja
koncentracije enalaprilata, aktivnog metabolita enalaprila. Ukoliko
kliničko stanje pacijenta nalaže, potrebno je podesiti doziranje.
Uticaj na laboratorijske i dijagnostičke testove
Pokazano je da terapijske koncentracije rifampicina inhibišu standardni
mikrobiološki test za folate i vitamin B12. Zato treba razmotriti
alernativne testove. Zabilježeno je prolazno povećanje
bromosulfoftaleina i serumskog bilirubina. Zbog kompeticije za bilijarnu
ekskreciju, rifampicin može da remeti bilijarnu ekskreciju kontrastnog
sredstva koje se koristi pri vizualizaciji žučne kese. Zbog toga ova
ispitivanja treba sprovesti prije jutarnje doze rifampicina.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Trudnoća
Pokazano je da rifampicin pri primjeni veoma visokih doza kod životinja
ima teratogeno dejstvo. Nema dobro kontrolisanih studija sa rifampicinom
kod trudnica. Iako je zabilježeno da rifampicin prolazi kroz placentnu
barijeru i pojavljuje se u krvi pupčanika, efekti rifampicina, samog ili
u kombinaciji sa drugim antituberkuloznim ljekovima na ljudski fetus,
nisu poznati. Stoga bi rifampicin trebalo koristiti kod trudnica ili
žena u reproduktivnom periodu, samo ukoliko moguća korist za majku
prevazilazi potencijalni rizik po plod. Kada se rifampicin primjenjuje
posljednjih par nedjelja trudnoće, može da izazove postnatalne
hemoragije kod majke i kod novorođenčeta, što može da predstavlja
indikaciju za primjenu vitamina K1.
Dojenje
Rifampicin se izlučuje u mlijeko, te žene koje dobijaju rifampicin ne
treba da doje, osim ako ljekar ne procijeni da je potencijalna korist za
pacijentkinju veća od potencijalnog rizika za odojče.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Prilikom primjene ovog lijeka se mogu javiti vrtoglavica ili
nesvjestica, problemi sa vidom ili druga neželjena dejstva, koja mogu
uticati na sposobnost upravljanja motornim vozilima. Ukoliko se ovo
desi, pacijent ne treba da vozi niti da rukuje alatima ili mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Neželjene reakcije su klasifikovane prema učestalosti, redosljed se
kreće od najozbiljnijih do najblažih, na sljedeći način: veoma česta (>
1/10), česta (≥ 1/100, < 1/10), povremena (≥ 1/1000, < 1/100), rijetka
(≥ 1/10000, < 1/1000), veoma rijetka (< 1/10000), nepoznate učestalosti
(ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).
Reakcije koje se javljaju bilo pri dnevnom ili intermitentnom doznom
režimu uključuju:
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Sistem organa | Učestalost | Neželjena reakcija |
+:======================+:=====================+:=======================+
| Infekcije i | Nepoznato | Psudomembranozni |
| infestacije | | kolitis |
| | | |
| | | Influenca |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji krvi i | Često | Trombocitopenija, sa |
| limfnog sistema | | ili bez purpure, |
| | | obično udružena sa |
| | | intermitentnim |
| | | režimom, reverzibilna |
| | | ukoliko se lijek ukine |
| | | odmah po izbijanju |
| | | purpure |
| +----------------------+------------------------+
| | Povremeno | Leukopenija |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Diseminovana |
| | | intravaskularna |
| | | koagulacija |
| | | |
| | | Eozinofilija |
| | | |
| | | Agranulocitoza |
| | | |
| | | Hemolitička anemija |
| | | |
| | | Vitamin K-zavisni |
| | | poremećaji koagulacije |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji imunog | Nepoznato | Anafilaktička reakcija |
| sistema | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Endokrini poremećaji | Nepoznato | Adrenalna |
| | | insuficijencija, |
| | | primijećena kod |
| | | pacijenata sa |
| | | kompromitovanom |
| | | adrenalnom funkcijom |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Oslabljen apetit |
| metabolizma i ishrane | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Psihijatrijski | nepoznato | Psihotični poremećaj |
| poremećaji | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji nervnog | Često | Glavobolja |
| sistema | | |
| | | Vrtoglavica |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Cerebralna hemoragija |
| | | i fatalni ishodi, |
| | | prijavljeni nakon što |
| | | je primjena |
| | | rifampicina |
| | | nastavljena ili ponovo |
| | | započeta nakon pojave |
| | | purpure |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji oka | Nepoznato | Prebojenost suza |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Vaskularni poremećaji | Nepoznato | Šok |
| | | |
| | | Naleti crvenila |
| | | |
| | | Vaskulitis |
| | | |
| | | Krvarenje |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Respiratorni, | Nepoznato | Dispneja |
| torakalni i | | |
| medijastinalni | | Zviždanje |
| poremećaji | | |
| | | Prebojenost sputuma |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Gastrointestinalni | Često | Mučnina |
| poremećaji | | |
| | | Povraćanje |
| +----------------------+------------------------+
| | Povremeno | Dijareja |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Gastrointestinalni |
| | | poremećaj |
| | | |
| | | Abdominalna nelagoda |
| | | |
| | | Prebojenost zuba (može |
| | | biti trajna) |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Hepatobilijarni | Nepoznato | Hepatitis |
| poremećaji | | |
| | | Hiperbilirubinemija |
| | | (vidjeti odjeljak 4.4) |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji kože i | Nepoznato | Eritema multiforme |
| potkožnog tkiva | | |
| | | Stevens-Johnson |
| | | sindrom |
| | | |
| | | Toksična epidermalna |
| | | nekroliza |
| | | |
| | | Reakcija izazvana |
| | | lijekom sa |
| | | eozinofilijom i |
| | | sistemskim simptomima |
| | | (DRESS) |
| | | |
| | | Akutna generalizovana |
| | | egzantematozna |
| | | pustuloza (AGEP) |
| | | (vidjeti odjeljak 4.4) |
| | | |
| | | Kožna reakcija |
| | | |
| | | Pruritus |
| | | |
| | | Osip sa pruritusom |
| | | |
| | | Urtikarija |
| | | |
| | | Alergijski dermatitis |
| | | |
| | | Pemfigoid |
| | | |
| | | Prebojenost znoja |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Mišićna slabost |
| mišićno-koštanog | | |
| sistema i vezivnog | | Miopatija |
| tkiva | | |
| | | Bol u kostima |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji bubrega i | Nepoznato | Akutno oštećenje |
| urinarnog sistema | | bubrega obično usljed |
| | | renalne tubularne |
| | | nekroze ili |
| | | tubulointersticijalnog |
| | | nefritisa |
| | | |
| | | Hromaturija |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Trudnoća, puerperijum | Nepoznato | Postpartalno krvarenje |
| i perinatalna stanja | | |
| | | Fetalno-maternalno |
| | | krvarenje |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Menstrualni poremećaj |
| reproduktivnog | | |
| sistema i dojki | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Kongenitalni, | Nepoznato | Porfirija |
| familijarni i | | |
| genetski poremećaji | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Opšti poremećaji i | Veoma često | Povišena temperatura |
| reakcije na mjestu | | |
| primjene | | Jeza |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Edem |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Ispitivanja | Često | Povišen bilirubin u |
| | | krvi |
| | | |
| | | Povišene vrijednosti |
| | | AST |
| | | |
| | | Povišene vrijednosti |
| | | ALT |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Snižen krvni pritisak |
| | | |
| | | Povišen kreatinin u |
| | | krvi |
| | | |
| | | Povišeni enzimi jetre |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje
Znaci i simptomi:
Mučnina, povraćanje, abdominalni bol, svrab, glavobolja i pojačana
letargija, vjerovatno će se javiti ubrzo po uzimanju lijeka; nesvjesno
stanje može da se javi kada postoji teško oštećenje jetre. Može doći do
prolaznog povećanja vrijednosti enzima jetre i/ili bilirubina.
Braonkasto-crveno ili narandžasto prebojavanje kože, urina, znoja,
pljuvačke, suza i fecesa će se javiti, a intenzitet je proporcionalan
unijetoj količini lijeka. Kod pedijatrijskih pacijenata, takođe su
prijavljeni slučajevi facijalnog ili periorbitalnog edema. U nekim
smrtnim slučajevima prijavljeni su hipotenzija, sinusna tahikardija,
ventrikularne aritmije, epi napadi i srčani zastoj.
Minimalne akutne letalne ili toksične doze nisu jasno ustanovljene.
Ipak, prijavljeno je da se akutno predoziranje koje ne dovodi do smrti,
kod odraslih javlja pri dozama od 9 do 12 g rifampicina. Prijavljeni su
slučajevi smrtnog akutnog predoziranja pri dozama rifampicina od 14 - 60
g. U nekim fatalnim i nefatalnim slučajevima, bili su uključeni alkohol
ili ranija zloupotreba alkohola.
Prijavljeni su slučajevi nefatalnih predoziranja kod pedijatrijskih
pacijenata uzrasta od 1 do 4 godine, pri količinama od 100 mg/kg, datih
u jednoj ili dvije doze.
Terapijske mjere:
Intenzivne suportivne mjere treba primijeniti, i individualne simptome
liječiti kako se javljaju. S obzirom na to da će se mučnina i povraćanje
vjerovatno javiti, gastrična lavaža je poželjnija nego indukcija
povraćanja. Po evakuaciji želudačnog sadržaja, aplikacija aktivnog uglja
u želudac može da pomogne u resorpciji preostalih količina lijeka iz
gastrointestinalnog trakta. Antiemetici mogu biti potrebni u kontroli
težih oblika mučnine i povraćanja. Forsirana diureza (sa mjerenjem unosa
i izlučivanja tečnosti) će pomoći izlučivanje lijeka. Hemodijaliza može
biti od koristi kod nekih pacijenata.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antiinfektivni ljekovi za sistemsku primjenu,
antituberkulotici, ljekovi za terapiju tuberkuloze, antibiotici
ATC kod: J04AB02
Rifampicin je aktivni baktericidni antituberkulozni lijek koji je
posebno efikasan protiv brzo rastućih ekstracelularnih mikroorganizama,
ali takođe ima i intracelularnu baktericidnu aktivnost. Rifampicin je
efikasan protiv spore i intermitentno rastuće M. tuberculosis.
Rifampicin inhibiše DNK-zavisnu aktivnost RNK polimeraze u podložnim
ćelijama. Rifampicin selektivno inhibiše bakterijsku RNK polimerazu, bez
efekta na taj enzim kod sisara. Unakrsna rezistencija na rifampicin je
prijavljena samo sa drugim rifamicinima.
5.2. Farmakokinetički podaci
Rifampicin se brzo i dobro resorbuje iz gastrointestinalnog trakta.
Maksimalna serumska koncentracija od 10 µg/ml se javlja 2 do 4 sata
poslije davanja doze od 10 mg/kg tjelesne mase, na prazan želudac.
Resorpcija rifampicina je smanjena kada se lijek uzima sa hranom.
Farmakokinetika (pri oralnoj i intravenoznoj aplikaciji) kod djece je
slična kao i kod odraslih.
Kod zdravih osoba, biološko poluvrijeme eliminacije rifampicina u serumu
je prosječno oko 3 sata nakon doze od 600 mg, i povećava se na 5,1 sati
nakon doze od 900 mg. Pri ponavljanoj administraciji, poluvrijeme se
smanjuje i dostiže prosječne vrijednosti od oko 2-3 sata. Pri dozama do
600 mg/dan, ne razlikuje se kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom
i, posljedično, nije potrebno podešavanje doze.
Rifampicin se brzo eliminiše preko žuči i sljedstvene enterohepatične
cirkulacije. Tokom ovog procesa, rifampicin podliježe progresivnoj
deacetilizaciji, tako da je skoro sav lijek u žuči u ovom obliku u roku
od oko 6 sati. Ovaj metabolit u suštini zadržava kompletnu
antibakterijsku aktivnost. Intestinalna reapsorpcija je smanjena zbog
deacetilizacije, pa je eliminacija olakšana. Urinom se eliminiše do 30%
unijete količine lijeka, pri čemu se oko polovina ove količine izlučuje
nepromijenjeno.
Rifampicin se široko distribuira po tijelu. Prisutan je u efektivnim
koncentracijama u mnogim organima i tjelesnim tečnostima, uključujući i
cerebrospinalnu tečnost. Oko 80% rifampicina je vezano za proteine.
Većina nevezane frakcije nije jonizovana, te slobodno difunduje u tkiva.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nije primjenljivo.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Sastav praška u kapsuli:
skrob, kukuruzni;
magnezijum stearat.
Sastav prazne kapsule:
želatin; titan dioksid (E171);
indigo karmin (E132);
eritrozin (E127).
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
4 godine.
Lijek se ne smije koristiti poslije isteka roka upotrebe označenog na
pakovanju.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Čuvati van domašaja i vidokruga djece.
Čuvati na temperaturi do 25°C u originalnom pakovanju, radi zaštite od
svjetlosti i vlage.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje: PVC/AL/PVC blister sa 8 kapsula, tvrdih.
Spoljnje pakovanje: složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2
PVC/AL/PVC blistera sa po 8 kapsula, tvrdih i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
GLK pharma d.o.o.
Svetozara Markovića, br. 46, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Rifamor®, kapsula, tvrda, 300mg, blister, 16 kapsula, tvrdih:
2030/21/1093 – 3025
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Rifamor®, kapsula, tvrda, 300mg, blister, 16 kapsula, tvrdih:
03.11.2021. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Novembar, 2021. godine
1. NAZIV LIJEKA
RIFAMOR®, 300 mg, kapsula, tvrda
INN: rifampicin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
1 kapsula, tvrda sadrži 300 mg rifampicina
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Kapsula, tvrda.
Tvrde želatinske kapsule N°1, neprovidnog crvenog tijela i neprovidne
crvene kapice, ispunjene praškom tamnocrvene boje.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
- Tuberkuloza: u kombinaciji sa ostalim aktivnim ljekovima za terapiju
tuberkuloze, u terapiji svih oblika tuberkuloze, uključujući svježu,
uznapredovalu, hroničnu i tuberkulozu rezistentnu na terapiju. Lijek
Rifamor je takođe efikasan protiv većine atipičnih sojeva
Mycobacteria.
- Lepra: u kombinaciji sa najmanje još jednim aktivnim antileproznim
lijekom, u terapiji multibacilarne lepre ili lepre izazvane
nekolicinom bacila, u cilju konverzije infektivnog u neinfektivno
stanje.
- Druge infekcije: u terapiji bruceloze, legionarske bolesti i ozbiljnih
stafilokoknih infekcija. Da bi se izbjegla pojava rezistentnih sojeva,
rifampicin bi trebalo koristiti u kombinaciji sa drugim odgovarajućim
antibiotikom.
- Profilaksa meningokoknog meningitisa: u terapiji asimptomatskih
nosioca N. meningitidis, a u cilju eliminacije meningokoka iz
nazofarinksa.
- Haemophilus influenzae: u terapiji asimptomatskih nosioca H.
influenzae i kao hemoprofilaksa kod izloženih osoba.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Preporučene doze
Dnevnu dozu rifampicina izračunatu na osnovu tjelesne mase pacijenta,
poželjno bi bilo uzimati najmanje 30 minuta prije jela ili 2 sata
poslije jela, kako bi se osigurala brza i kompletna resorpcija.
Tuberkuloza
Rifampicin treba davati u kombinaciji sa drugim efikasnim
antituberkuloznim ljekovima, kako bi se spriječila moguća pojava
rifampicin-rezistentnih sojeva Mycobacteria.
Odrasli: preporučena doza kod tuberkuloze je 8-12 mg/kg jednom dnevno.
Uobičajena dnevna doza:
Pacijenti tjelesne mase manje od 50 kg: 450 mg.
Pacijenti koji imaju tjelesnu masu 50 kg ili više: 600 mg.
Lepra
Treba dati 600 mg rifampicina jednom mjesečno. Eventualno se može
primjenjivati dnevni dozni režim. Preporučena doza je 10 mg/kg, jednom
dnevno.
Uobičajena dnevna doza:
Pacijenti tjelesne mase manje od 50 kg: 450 mg.
Pacijenti koji imaju tjelesnu masu 50 kg ili više: 600 mg.
U terapiji lepre, rifampicin uvijek treba koristiti u kombinaciji sa
minimum još jednim antileproznim lijekom.
Bruceloza, legionarska bolest ili ozbiljne stafilokokne infekcije
Odrasli: preporučena dnevna doza je 600-1200 mg, podijeljena u 2 do 4
doze, zajedno sa drugim odgovarajućim antibiotikom, u cilju prevencije
pojave rezistentnih sojeva infektivnih organizama.
Profilaksa meningokoknog meningitisa
Odrasli: 600 mg, dva puta dnevno, 2 dana.
Profilaksa Haemophilus influenzae
Odrasli i djeca: Za članove porodice koji su izloženi H. influenzae B,
preporučuje se doza od 20 mg/kg rifampicina jednom dnevno (maksimalno
600 mg dnevno) 4 dana za redom.
Prve slučajeve treba liječiti prije otpuštanja iz bolnice.
Novorođenče (uzrasta 1 mjesec): 10 mg/kg dnevno, 4 dana.
Oštećenje jetre
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre, dnevna doza ne treba da
bude veća od 8 mg/kg.
Upotreba kod starijih osoba
Izlučivanje rifampicina je smanjeno kod starijih pacijenata,
proporcionalno fiziološkom smanjenju bubrežne funkcije; zbog
kompenzatornog povećanja izlučivanja preko jetre, poluvrijeme
eliminacije lijeka je slično kao kod mlađih pacijenata. Međutim, kako su
kod starijih osoba u jednoj studiji primijećene povišene koncentracije
rifampicina u krvi, pri upotrebi rifampicina kod ovih pacijenata treba
biti oprezan, pogotovo ako postoji oštećenje jetre.
Način primjene
Oralna upotreba
4.3. Kontraindikacije
Primjena rifampicina je kontraindikovana kod:
- pacijenata preosjetljivih na neki od antibiotika iz grupe rifamicina
ili na bilo koji sastojak lijeka (vidjeti dio 6.1. - Lista pomoćnih
supstanci);
- pacijenata koji imaju žuticu;
- pacijenata koji su istovremeno na terapiji sakvinavirom/ritonavirom
(vidjeti dio 4.5 - Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste
interakcija).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Rifampicin treba davati pod nadzorom pulmologa ili drugog odgovarajućeg
ljekara.
U slučaju renalne disfunkcije, ako je doza veća od 600 mg/dan, treba
preduzeti mjere opreza.
Svim pacijentima sa tuberkulozom, prije započinjanja liječenja treba
provjeriti funkciju jetre.
Pacijentima sa oštećenom funkcijom jetre, rifampicin treba davati samo
kada je neophodno, a i tada sa oprezom i pod intenzivnim medicinskim
nadzorom. Kod ovih pacijenata, preporučuju se snižene doze rifampicina i
pažljivo kontrolisanje funkcije jetre, pogotovo serumske alanin
aminotransferaze (ALT) i serumske aspartat aminotransferaze (AST) prije
započinjanja terapije, jednom nedjeljno dvije nedjelje za redom, a potom
na svake dvije nedjelje šest nedjelja za redom. Ukoliko se pojave znaci
hepatocelularnog oštećenja, treba prestati sa davanjem rifampicina.
U slučaju pojave klinički značajnih promjena u funkciji jetre, takođe
treba prestati sa davanjem rifampicina. Potrebno je razmotriti neki
drugi vid antituberkulozne terapije i terapijskog režima i hitno
konsultovati specijalistu za liječenje tuberkuloze (ftiziolog). Ukoliko
se, po normalizovanju funkcije jetre, rifampicin ponovo uvede u
terapiju, potrebno je svakodnevno pratiti funkciju jetre.
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre, starijih, neuhranjenih,
posebno je preporučljiv oprez pri započinjanju kombinovane terapije
izonijazidom i rifampicinom. Ukoliko nema dokaza o postojanju oboljenja
jetre i ako je funkcija jetre prije započinjanja terapije normalna,
testove funkcije jetre treba ponavljati ukoliko se javi temperatura,
povraćanje, žutica, ili ako se desi neko drugo pogoršanje stanja
pacijenta.
Pacijente treba kontrolisati najmanje jednom mjesečno tokom uzimanja
terapije, sa posebnim osvrtom na simptome koji se odnose na neželjena
dejstva.
Kod nekih pacijenata se u prvim danima terapije može javiti
hiperbilirubinemija. Ova pojava je posljedica kompeticije rifampicina i
bilirubina za izlučivanje preko jetre.
Izolovani nalazi umjerenog skoka bilirubina i/ili transaminaza, sami po
sebi nijesu indikacija za prekid terapije, već odluku treba donijeti na
osnovu ponavljanih testova i praćenja trendova vrijednosti bilirubina i
transaminaza, posmatranih u sklopu kliničke slike pacijenta.
Kod odraslih, koji se od tuberkuloze liječe rifampicinom, prije terapije
treba utvrditi početne vrijednosti enzima jetre, bilirubina, serumskog
kreatinina, kompletne krvne slike i trombocita.
Zbog mogućnosti pojave imunoloških reakcija, uključujući i anafilaksu
(vidjeti dio 4.8. - Neželjena dejstva) pri intermitentnoj terapiji
(manje od 2 do 3 puta nedjeljno), pacijente treba pažljivo pratiti.
Pacijente treba upozoriti na rizike usljed prekidanja terapije.
Rifampicin ima sposobnost indukcije enzima, koji mogu da pojačaju
metabolizam endogenih supstanci, uključujući hormone nadbubrega,
tiroidne hormone i vitamin D. U izolovanim slučajevima, egzacerbacija
porfirije je povezana sa primjenom rifampicina.
Upotreba lijeka Rifamor kapsula može da dovede do crvene prebojenosti
urina, znoja, ispljuvka i suza, te pacijente treba unaprijed upozoriti
na to.
Posebno treba voditi računa ukoliko pacijent koji uzima rifampicin ima
perifernu neuropatiju.
Ako je to neophodno, svaki pacijent sa nekom abnormalnošću treba da bude
podvrgnut ispitivanjima, uključujući laboratorijske testove.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Farmakodinamske interakcije
Kada se rifampicin daje istovremeno sa sakvinavirom/ritonavirom,
mogućnost pojave hepatotoksičnosti je povećana. Zato je istovremena
upotreba rifampicina sa sakvinvirom/ritonavirom kontraindikovana
(vidjeti dio 4.3. - Kontraindikacije).
Kada se rifampicin daje istovremeno bilo sa halotanom ili sa
izonijazidom, mogućnost pojave hepatotoksičnosti je povećana.
Istovremenu upotrebu rifampicina i halotana bi trebalo izbjegavati.
Pacijente koji primaju i rifampicin i izonijazid, treba pažljivo
pratiti.
Dejstvo rifampicina na druge ljekoveCitohrom P-450 enzimske interakcije
Rifampicin je snažan induktor određenih citohrom P-450 enzima.
Istovremena primjena rifampicina i drugih ljekova koji se takođe
metabolišu preko ovih citohrom P-450 enzima, može ubrzati metabolizam i
smanjiti aktivnost ovih ljekova. Zato je potreban oprez pri propisivanju
rifampicina sa ljekovima koji se metabolišu preko citohrom P-450. U
cilju održavanja optimalnih terapijskih koncentracija lijeka u krvi, pri
započinjanju ili prekidanju istovremene primjene rifampicina može biti
potrebno podešavanje doza ovih ljekova.
Primjeri ljekova, koji se metabolišu preko citohrom P-450 enzima su:
• Antiaritmici (npr. disopiramid, meksiletin, hinidin, propafenon,
tokainid);
• Antiepileptici (npr. fenitoin);
• Hormonski antagonisti (antiestrogeni, npr. tamoksifen, toremifen,
gestinon);
• Antipsihotici (npr. haloperidol, aripiprazol);
• Antikoagulansi (npr. kumarini);
• Antimikotici (npr. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, vorikonazol);
• Antivirusni ljekovi (npr. sakvinavir, indinavir, efavirenz,
amprenavir, nelfinavir, atazanavir, lopinavir, nevirapin);
• Barbiturati;
• Beta-blokatori (npr. bisoprolol, propanolol);
• Anksiolitici i hipnotici (npr. diazepam, benzodiazepini, zolpikolon,
zolpidem);
• Blokatori kalcijumskih kanala (npr. diltiazem, nifedipin, verapamil,
nimodipin, isradipin, nikardipin, nisoldipin);
• Antibiotici (npr. hloramfenikol, klaritromicin, dapson, doksiciklin,
fluorohinoloni, telitromicin);
• Kortikosteroidi;
• Kardiotonični glikozidi (digitoksin, digoksin);
• Klofibrat;
• Sistemski hormonski kontraceptivi;
• Estrogen;
• Antidijabetici (npr. hlorpropamid, tolbutamid, preparati sulfoniluree,
rosiglitazon);
• Imunosupresivi (npr. ciklosporin, sirolimus, takrolimus);
• Irinotekan;
• Tiroidni hormoni (npr. levotiroksin);
• Losartan;
• Analgetici (npr. opioidni analgetici, metadon);
• NSAIL (npr. etorikoksib, aspirin i indometacin);
• Prazikvantel;
• Progestageni;
• Hinin;
• Riluzol;
• Selektivni antagonisti 5-HT3 receptora (npr. ondansetron);
• Statini, koji se metabolišu preko CYP 3A4 (npr. simvastatin);
• Teofilin;
• Triciklični antidepresivi (npr. amitriptilin, nortriptilin);
• Citostatici (npr. imatinib);
• Diuretici (npr. eplerenon).
Pacijentkinje koje uzimaju oralne kontraceptive, trebalo bi savjetovati
da koriste alternativne, nehormonske metode kontracepcije, dok su na
terapiji rifampicinom. Takođe, glikoregulacija kod dijabetičara može
biti otežana.
Istovremena upotreba ketokonazola i rifampicina, dovodi do smanjenja
serumske koncentracije oba lijeka.
Ako su p-aminosalicilna kiselina i rifampicin dio terapijskog režima,
razmak između davanja ovih ljekova ne smije biti manji od 8 sati, kako
bi se osigurale zadovoljavajuće koncentracije ljekova u krvi.
Uticaj drugih ljekova na rifampicin
Istovremena primjena antacida može da smanji resorpciju rifampicina.
Dnevne doze rifampicina treba davati najmanje 1 sat prije primjene
antacida.
Ostale interakcije
Pri zajedničkoj primjeni atovakvona i rifampicina, uočene su smanjene
koncentracije atovakvona i povećane koncentracije rifampicina.
Istovremena upotreba rifampicina i enalaprila dovodi do smanjenja
koncentracije enalaprilata, aktivnog metabolita enalaprila. Ukoliko
kliničko stanje pacijenta nalaže, potrebno je podesiti doziranje.
Uticaj na laboratorijske i dijagnostičke testove
Pokazano je da terapijske koncentracije rifampicina inhibišu standardni
mikrobiološki test za folate i vitamin B12. Zato treba razmotriti
alernativne testove. Zabilježeno je prolazno povećanje
bromosulfoftaleina i serumskog bilirubina. Zbog kompeticije za bilijarnu
ekskreciju, rifampicin može da remeti bilijarnu ekskreciju kontrastnog
sredstva koje se koristi pri vizualizaciji žučne kese. Zbog toga ova
ispitivanja treba sprovesti prije jutarnje doze rifampicina.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Trudnoća
Pokazano je da rifampicin pri primjeni veoma visokih doza kod životinja
ima teratogeno dejstvo. Nema dobro kontrolisanih studija sa rifampicinom
kod trudnica. Iako je zabilježeno da rifampicin prolazi kroz placentnu
barijeru i pojavljuje se u krvi pupčanika, efekti rifampicina, samog ili
u kombinaciji sa drugim antituberkuloznim ljekovima na ljudski fetus,
nisu poznati. Stoga bi rifampicin trebalo koristiti kod trudnica ili
žena u reproduktivnom periodu, samo ukoliko moguća korist za majku
prevazilazi potencijalni rizik po plod. Kada se rifampicin primjenjuje
posljednjih par nedjelja trudnoće, može da izazove postnatalne
hemoragije kod majke i kod novorođenčeta, što može da predstavlja
indikaciju za primjenu vitamina K1.
Dojenje
Rifampicin se izlučuje u mlijeko, te žene koje dobijaju rifampicin ne
treba da doje, osim ako ljekar ne procijeni da je potencijalna korist za
pacijentkinju veća od potencijalnog rizika za odojče.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Prilikom primjene ovog lijeka se mogu javiti vrtoglavica ili
nesvjestica, problemi sa vidom ili druga neželjena dejstva, koja mogu
uticati na sposobnost upravljanja motornim vozilima. Ukoliko se ovo
desi, pacijent ne treba da vozi niti da rukuje alatima ili mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Neželjene reakcije su klasifikovane prema učestalosti, redosljed se
kreće od najozbiljnijih do najblažih, na sljedeći način: veoma česta (>
1/10), česta (≥ 1/100, < 1/10), povremena (≥ 1/1000, < 1/100), rijetka
(≥ 1/10000, < 1/1000), veoma rijetka (< 1/10000), nepoznate učestalosti
(ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).
Reakcije koje se javljaju bilo pri dnevnom ili intermitentnom doznom
režimu uključuju:
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Sistem organa | Učestalost | Neželjena reakcija |
+:======================+:=====================+:=======================+
| Infekcije i | Nepoznato | Psudomembranozni |
| infestacije | | kolitis |
| | | |
| | | Influenca |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji krvi i | Često | Trombocitopenija, sa |
| limfnog sistema | | ili bez purpure, |
| | | obično udružena sa |
| | | intermitentnim |
| | | režimom, reverzibilna |
| | | ukoliko se lijek ukine |
| | | odmah po izbijanju |
| | | purpure |
| +----------------------+------------------------+
| | Povremeno | Leukopenija |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Diseminovana |
| | | intravaskularna |
| | | koagulacija |
| | | |
| | | Eozinofilija |
| | | |
| | | Agranulocitoza |
| | | |
| | | Hemolitička anemija |
| | | |
| | | Vitamin K-zavisni |
| | | poremećaji koagulacije |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji imunog | Nepoznato | Anafilaktička reakcija |
| sistema | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Endokrini poremećaji | Nepoznato | Adrenalna |
| | | insuficijencija, |
| | | primijećena kod |
| | | pacijenata sa |
| | | kompromitovanom |
| | | adrenalnom funkcijom |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Oslabljen apetit |
| metabolizma i ishrane | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Psihijatrijski | nepoznato | Psihotični poremećaj |
| poremećaji | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji nervnog | Često | Glavobolja |
| sistema | | |
| | | Vrtoglavica |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Cerebralna hemoragija |
| | | i fatalni ishodi, |
| | | prijavljeni nakon što |
| | | je primjena |
| | | rifampicina |
| | | nastavljena ili ponovo |
| | | započeta nakon pojave |
| | | purpure |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji oka | Nepoznato | Prebojenost suza |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Vaskularni poremećaji | Nepoznato | Šok |
| | | |
| | | Naleti crvenila |
| | | |
| | | Vaskulitis |
| | | |
| | | Krvarenje |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Respiratorni, | Nepoznato | Dispneja |
| torakalni i | | |
| medijastinalni | | Zviždanje |
| poremećaji | | |
| | | Prebojenost sputuma |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Gastrointestinalni | Često | Mučnina |
| poremećaji | | |
| | | Povraćanje |
| +----------------------+------------------------+
| | Povremeno | Dijareja |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Gastrointestinalni |
| | | poremećaj |
| | | |
| | | Abdominalna nelagoda |
| | | |
| | | Prebojenost zuba (može |
| | | biti trajna) |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Hepatobilijarni | Nepoznato | Hepatitis |
| poremećaji | | |
| | | Hiperbilirubinemija |
| | | (vidjeti odjeljak 4.4) |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji kože i | Nepoznato | Eritema multiforme |
| potkožnog tkiva | | |
| | | Stevens-Johnson |
| | | sindrom |
| | | |
| | | Toksična epidermalna |
| | | nekroliza |
| | | |
| | | Reakcija izazvana |
| | | lijekom sa |
| | | eozinofilijom i |
| | | sistemskim simptomima |
| | | (DRESS) |
| | | |
| | | Akutna generalizovana |
| | | egzantematozna |
| | | pustuloza (AGEP) |
| | | (vidjeti odjeljak 4.4) |
| | | |
| | | Kožna reakcija |
| | | |
| | | Pruritus |
| | | |
| | | Osip sa pruritusom |
| | | |
| | | Urtikarija |
| | | |
| | | Alergijski dermatitis |
| | | |
| | | Pemfigoid |
| | | |
| | | Prebojenost znoja |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Mišićna slabost |
| mišićno-koštanog | | |
| sistema i vezivnog | | Miopatija |
| tkiva | | |
| | | Bol u kostima |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji bubrega i | Nepoznato | Akutno oštećenje |
| urinarnog sistema | | bubrega obično usljed |
| | | renalne tubularne |
| | | nekroze ili |
| | | tubulointersticijalnog |
| | | nefritisa |
| | | |
| | | Hromaturija |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Trudnoća, puerperijum | Nepoznato | Postpartalno krvarenje |
| i perinatalna stanja | | |
| | | Fetalno-maternalno |
| | | krvarenje |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Menstrualni poremećaj |
| reproduktivnog | | |
| sistema i dojki | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Kongenitalni, | Nepoznato | Porfirija |
| familijarni i | | |
| genetski poremećaji | | |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Opšti poremećaji i | Veoma često | Povišena temperatura |
| reakcije na mjestu | | |
| primjene | | Jeza |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Edem |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
| Ispitivanja | Često | Povišen bilirubin u |
| | | krvi |
| | | |
| | | Povišene vrijednosti |
| | | AST |
| | | |
| | | Povišene vrijednosti |
| | | ALT |
| +----------------------+------------------------+
| | Nepoznato | Snižen krvni pritisak |
| | | |
| | | Povišen kreatinin u |
| | | krvi |
| | | |
| | | Povišeni enzimi jetre |
+-----------------------+----------------------+------------------------+
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje
Znaci i simptomi:
Mučnina, povraćanje, abdominalni bol, svrab, glavobolja i pojačana
letargija, vjerovatno će se javiti ubrzo po uzimanju lijeka; nesvjesno
stanje može da se javi kada postoji teško oštećenje jetre. Može doći do
prolaznog povećanja vrijednosti enzima jetre i/ili bilirubina.
Braonkasto-crveno ili narandžasto prebojavanje kože, urina, znoja,
pljuvačke, suza i fecesa će se javiti, a intenzitet je proporcionalan
unijetoj količini lijeka. Kod pedijatrijskih pacijenata, takođe su
prijavljeni slučajevi facijalnog ili periorbitalnog edema. U nekim
smrtnim slučajevima prijavljeni su hipotenzija, sinusna tahikardija,
ventrikularne aritmije, epi napadi i srčani zastoj.
Minimalne akutne letalne ili toksične doze nisu jasno ustanovljene.
Ipak, prijavljeno je da se akutno predoziranje koje ne dovodi do smrti,
kod odraslih javlja pri dozama od 9 do 12 g rifampicina. Prijavljeni su
slučajevi smrtnog akutnog predoziranja pri dozama rifampicina od 14 - 60
g. U nekim fatalnim i nefatalnim slučajevima, bili su uključeni alkohol
ili ranija zloupotreba alkohola.
Prijavljeni su slučajevi nefatalnih predoziranja kod pedijatrijskih
pacijenata uzrasta od 1 do 4 godine, pri količinama od 100 mg/kg, datih
u jednoj ili dvije doze.
Terapijske mjere:
Intenzivne suportivne mjere treba primijeniti, i individualne simptome
liječiti kako se javljaju. S obzirom na to da će se mučnina i povraćanje
vjerovatno javiti, gastrična lavaža je poželjnija nego indukcija
povraćanja. Po evakuaciji želudačnog sadržaja, aplikacija aktivnog uglja
u želudac može da pomogne u resorpciji preostalih količina lijeka iz
gastrointestinalnog trakta. Antiemetici mogu biti potrebni u kontroli
težih oblika mučnine i povraćanja. Forsirana diureza (sa mjerenjem unosa
i izlučivanja tečnosti) će pomoći izlučivanje lijeka. Hemodijaliza može
biti od koristi kod nekih pacijenata.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antiinfektivni ljekovi za sistemsku primjenu,
antituberkulotici, ljekovi za terapiju tuberkuloze, antibiotici
ATC kod: J04AB02
Rifampicin je aktivni baktericidni antituberkulozni lijek koji je
posebno efikasan protiv brzo rastućih ekstracelularnih mikroorganizama,
ali takođe ima i intracelularnu baktericidnu aktivnost. Rifampicin je
efikasan protiv spore i intermitentno rastuće M. tuberculosis.
Rifampicin inhibiše DNK-zavisnu aktivnost RNK polimeraze u podložnim
ćelijama. Rifampicin selektivno inhibiše bakterijsku RNK polimerazu, bez
efekta na taj enzim kod sisara. Unakrsna rezistencija na rifampicin je
prijavljena samo sa drugim rifamicinima.
5.2. Farmakokinetički podaci
Rifampicin se brzo i dobro resorbuje iz gastrointestinalnog trakta.
Maksimalna serumska koncentracija od 10 µg/ml se javlja 2 do 4 sata
poslije davanja doze od 10 mg/kg tjelesne mase, na prazan želudac.
Resorpcija rifampicina je smanjena kada se lijek uzima sa hranom.
Farmakokinetika (pri oralnoj i intravenoznoj aplikaciji) kod djece je
slična kao i kod odraslih.
Kod zdravih osoba, biološko poluvrijeme eliminacije rifampicina u serumu
je prosječno oko 3 sata nakon doze od 600 mg, i povećava se na 5,1 sati
nakon doze od 900 mg. Pri ponavljanoj administraciji, poluvrijeme se
smanjuje i dostiže prosječne vrijednosti od oko 2-3 sata. Pri dozama do
600 mg/dan, ne razlikuje se kod pacijenata sa renalnom insuficijencijom
i, posljedično, nije potrebno podešavanje doze.
Rifampicin se brzo eliminiše preko žuči i sljedstvene enterohepatične
cirkulacije. Tokom ovog procesa, rifampicin podliježe progresivnoj
deacetilizaciji, tako da je skoro sav lijek u žuči u ovom obliku u roku
od oko 6 sati. Ovaj metabolit u suštini zadržava kompletnu
antibakterijsku aktivnost. Intestinalna reapsorpcija je smanjena zbog
deacetilizacije, pa je eliminacija olakšana. Urinom se eliminiše do 30%
unijete količine lijeka, pri čemu se oko polovina ove količine izlučuje
nepromijenjeno.
Rifampicin se široko distribuira po tijelu. Prisutan je u efektivnim
koncentracijama u mnogim organima i tjelesnim tečnostima, uključujući i
cerebrospinalnu tečnost. Oko 80% rifampicina je vezano za proteine.
Većina nevezane frakcije nije jonizovana, te slobodno difunduje u tkiva.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nije primjenljivo.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Sastav praška u kapsuli:
skrob, kukuruzni;
magnezijum stearat.
Sastav prazne kapsule:
želatin; titan dioksid (E171);
indigo karmin (E132);
eritrozin (E127).
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
4 godine.
Lijek se ne smije koristiti poslije isteka roka upotrebe označenog na
pakovanju.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Čuvati van domašaja i vidokruga djece.
Čuvati na temperaturi do 25°C u originalnom pakovanju, radi zaštite od
svjetlosti i vlage.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje: PVC/AL/PVC blister sa 8 kapsula, tvrdih.
Spoljnje pakovanje: složiva kartonska kutija u kojoj se nalaze 2
PVC/AL/PVC blistera sa po 8 kapsula, tvrdih i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
GLK pharma d.o.o.
Svetozara Markovića, br. 46, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Rifamor®, kapsula, tvrda, 300mg, blister, 16 kapsula, tvrdih:
2030/21/1093 – 3025
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Rifamor®, kapsula, tvrda, 300mg, blister, 16 kapsula, tvrdih:
03.11.2021. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Novembar, 2021. godine