Rheumin uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Rheumin, 275 mg, film tableta
INN: naproksen
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Jedna film tableta sadrži 275 mg naproksen natrijuma.
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom
Jedna film tableta sadrži 25,08 mg natrijuma.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Film tableta.
Svijetloružičasta, duguljasta, bikonveksna filmom obložena tableta s
utisnutom podionom crtom na jednoj strani tablete. Podiona crta služi za
podjelu tablete na jednake doze.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Terapijske indikacije proizilaze iz antiinflamatornog dejstva
naproksena, obima intolerancije na lijek i njegovog mjesta u okviru
grupe trenutno dostupnih antiinflamatornih ljekova.
Kod odraslih i djece starije od 15 godina, indikacije obuhvataju:
- Dugotrajna simptomatska terapija kod:
- hroničnog inflamatornog reumatizma, prije svega reumatoidnog
artritisa, ankilozirajućeg spondilitisa ili srodnih sindroma kao što
je Reiterov sindrom (Fisinger-Leroj-Reiter), psorijaznog artritisa;
- određenih onesposobljavajućih i bolnih artroza.
- Kratkotrajna simptomatska terapija akutnih napada:
- abartikularnog reumatizma poput skapulohumeralnog periartritisa,
tendinitisa, burzitisa;
- artroza;
- bolova u leđima;
- radikulagija;
- benignih akutnih posttraumatskih stanja mišićno-koštanog sistema.
- Kratkotrajna simptomatska terapija bola tokom inflamatornog procesa u
stomatologiji. Kod ove indikacije, mogući rizici, posebno u vidu
produženja pratećeg septičkog procesa, su rizici povezani sa primjenom
NSAIL. Navedene rizike treba procijeniti u odnosu na očekivanu korist
primjene analgetika.
- Dismenoreja nakon definisanja etiologije.
Kod djece težine najmanje 25 kg (približne starosti 8 godina), primjena
je ograničena na hronični juvenilni poliartritis.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Neželjena dejstva se mogu svesti na najmanju moguću mjeru ako se koristi
najmanja moguća doza za ublažavanje simptoma, tokom najkraćeg neophodnog
perioda (vidjeti dio 4.4).
Stariji pacijenti
- U slučaju primjene velikih doza preporučuje se kliničko i biološko
praćenje. Jedna klinička studija je pokazala se kod starijih
pacijenata udvostručuje plazma koncentracija slobodnog jona
naproksena, iako ukupna koncentracija u plazmi ostaje nepromijenjena.
- Treba razmotriti smanjenje doze u slučaju smanjenog izlučivanja putem
bubrega.
Odrasli
Reumatologija, ginekologija
Udarna terapija: 4 tablete od 275 mg, odnosno 1100 mg dnevno;
Terapija održavanja: 2 tablete od 275 mg, odnosno 550 mg dnevno.
Stomatologija
1 do 4 tablete dnevno, odnosno 275 mg do 1100 mg dnevno.
Pedijatrijska populacija (od 25 kg težine)
Hronični juvenilni poliartritis
Prosječna doza iznosi 10 mg/kg dnevno.
Učestalost primjene
Ukupnu dnevnu dozu treba podijeliti na 1 ili 2 pojedinačne doze.
Način primjene
Oralna primjena.
Tablete se gutaju cijele, uz čašu vode, poželjno u toku obroka.
4.3. Kontraindikacije
Lijek Rheumin je kontraindikovan u sljedećim slučajevima:
- preosjetljivost na aktivnu supstancu ili bilo koju od pomoćnih
supstanci navedenih u dijelu 6.1;
- alergija ili astma nakon primjene naproksena ili sličnih ljekova poput
NSAIL, acetilsalicilne kiseline u anamnezi;
- gastrointestinalna krvarenja ili perforacije, povezani sa prethodnom
primjenom NSAIL, u anamnezi;
- aktivni peptički ulkus, peptički ulkus u anamnezi ili rekurentno
krvarenje (2 ili više jasnih epizoda dokazanog krvarenja ili
ulceracija);
- teška insuficijencija jetre;
- teška bubrežna insuficijencija;
- teška srčana insuficijencija;
- djeca ispod 25 kg, odnosno mlađa od približno 8 godina (zbog
nemogućnosti postizanja adekvatne pojedinačne doze);
- trudnoća, od 6. mjeseca (nakon 24. nedjelje amenoreje) (vidjeti dio
4.6).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
+-----------------------------------------------------------------------+
| Rizik od smrti fetusa |
| |
| Lijek Rheumin izlaže pacijenta riziku od smrti fetusa čak i nakon |
| jedne doze zbog svoje kardiopulmonalne toksičnosti (sužavanje ductus |
| arteriosus-a i pojava oligohidramniona – vidjeti dio 4.3). |
| |
| Efekti na nerođeno dijete |
| Lijek Rheumin, takođe izlaže fetus riziku od oštećenja bubrega |
| (bubrežna insuficijencija), prijevremenog zatvaranja ductus |
| arteriosus-a i plućne hipertenzije (vidjeti dio 4.6). |
| Lijek Rheumin, kontraindikovan je kod trudnica od početka 6. mjeseca |
| trudnoće (24. nedjelje amenoreje). |
| U slučaju planirane trudnoće ili tokom prvih 5 mjeseci (prije 24. |
| nedjelje amenoreje), lijek Rheumin, treba propisati samo u slučaju |
| ako je njegova primjena apsolutno neophodna. |
+=======================================================================+
Mjere opreza
Treba izbjegavati istovremenu primjenu lijeka Rheumin sa drugim NSAIL,
uključujući selektivne inhibitore ciklooksigenaze-2 (COX-2).
Pojava neželjenih dejstava se može svesti na minimum primjenom najmanje
efektivne doze u najkraćem periodu koji je potreban za ublažavanje
simptoma (vidjeti dio 4.2 i „Gastrointestinalni efekti“ i
„Kardiovaskularni i cerebrovaskularni efekti“ u nastavku teksta).
Pacijenti sa astmom povezanom sa hroničnim rinitisom, sinuzitisom i/ili
nazalnim polipima imaju povećan rizik od alergijskih reakcija nakon
primjene acetilsalicilne kiseline i/ili nesteroidnih antiinflamatornih
ljekova, u poređenju sa ostatkom populacije.
Primjena lijeka Rheumin može dovesti do napada astme, naročito kod osoba
alergičnih na acetilsalicilnu kiselinu ili neki NSAIL (vidjeti dio 4.3).
Stariji pacijenti
Stariji pacijenti imaju povećan rizik od neželjenih efekata NSAIL,
naročito gastrointestinalnog krvarenja i potencijalno fatalnih
perforacija (vidjeti dio 4.2 i nastavak teksta).
Gastrointestinalni efekti
Gastrointestinalna krvarenja, ulceracije ili perforacije, ponekad sa
fatalnim ishodom, su prijavljeni prilikom primjene svih NSAIL, bilo kada
u toku terapije, sa ili bez upozoravajućih simptoma ili teških
gastrointestinalnih neželjenih dejstava u anamnezi. Rizik od
gastrointestinalnog krvarenja, ulceracije ili perforacije raste sa
povećanjem doze kod pacijenata sa ulkusom u anamnezi, naročito ako je
bio udružen sa komplikacijama u vidu krvarenja ili perforacije (vidjeti
dio 4.3), kao i kod starijih osoba. Kod ovih pacijenata terapiju treba
započeti najmanjom mogućom dozom. Takođe treba razmotriti kombinovanu
terapiju sa ljekovima koji djeluju protektivno na sluzokožu (npr.
misoprostolom ili inhibitorima protonske pumpe) kod ovih pacijenata, kao
i pacijenata kod kojih je potrebna istovremena primjena malih doza
acetilsalicilne kiseline ili drugih ljekova koji povećavaju rizik od
gastrointestinalnih poremećaja (vidjeti nastavak teksta i dio 4.5).
Pacijente sa gastrointestinalnim neželjenim dejstvima u anamnezi,
naročito starije životne dobi, treba savjetovati da prijave svaki
neuobičajeni abdominalni simptom (posebno gastrointestinalno krvarenje),
naročito na početku terapije.
Preporučuje se oprez kod pacijenata na istovremenoj terapiji ljekovima
koji mogu povećati rizik od ulceracija ili krvarenja, kao što su oralni
kortikosteroidi, oralni antikoagulansi poput varfarina, selektivni
inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina i antiagregacioni ljekovi
poput acetilsalicilne kiseline (vidjeti dio 4.5).
U slučaju krvarenja ili ulceracije, prekinuti primjenu lijeka Rheumin.
NSAIL treba primjenjivati sa oprezom i uz pažljivo praćenje kod
pacijenata sa bolestima gastrointestinalnog trakta (ulcerozni kolitis,
Kronova bolest) u anamnezi, jer može doći do njihove egzacerbacije
(vidjeti dio 4.8).
Kardiovaskularni i cerebrovaskularni efekti
Neophodno je odgovarajuće praćenje i savjetovanje kod pacijenata sa
hipertenzijom i/ili blagom do umjerenom kongestivnom srčanom
insuficijencijom u anamnezi, jer su prijavljeni slučajevi retencije
tečnosti i edema tokom terapije ljekovima iz grupe NSAIL.
Kliničke studije i epidemiološki podaci ukazuju da primjena inhibitora
ciklooksigenaze-2 i nekih NSAIL (posebno kada se primjenjuju u većim
dozama tokom dužeg vremenskog perioda) može biti povezana sa blagim
povećanjem rizika od pojave arterijskih trombotičkih događaja (npr.
infarkta miokarda ili moždanog udara). Iako ovi podaci ukazuju da
primjena naproksena (1000 mg dnevno) može biti povezana sa manjim
rizikom, on se ne može u potpunosti isključiti.
Pacijente sa nekontrolisanom hipertenzijom, kongestivnom srčanom
insuficijencijom, ishemijskom bolešću srca, perifernom arterijskom
bolešću i/ili cerebrovaskularnom bolešću (uključujući tranzitorni
ishemijski atak), treba liječiti naproksenom tek nakon pažljivog
razmatranja.
Takođe je potreban oprez prilikom uvođenja dugotrajne terapije kod
pacijenata sa faktorima rizika za kardiovaskularne bolesti (poput
hipertenzije, hiperlipidemije, dijabetesa ili pušenja).
Efekti na kožu
Prilikom primjene NSAIL, veoma rijetko su zabilježeni slučajevi
ozbiljnih kožnih reakcija, ponekad sa fatalnim ishodom, uključujući
eksfolijativni dermatitis, Stevens-Johnson-ov sindrom, reakciju na lijek
sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS) i toksična epidermalna
nekroliza (Lyell-ov sindrom) (vidjeti dio 4.8).
Smatra se da je rizik od pojave ovih neželjenih efekata najveći na
početku terapije. U većini slučajeva, ove reakcije su se javile tokom
prvog mjeseca terapije. Primjenu lijeka Rheumin treba odmah prekinuti
ako se jave osip po koži, mukozne lezije ili bilo koji drugi znak
preosjetljivosti.
Ako je pacijent razvio Stevens-Johnson-ov sindrom, ili toksičnu
epidermalnu nekrolizu ili DRESS pri primjeni lijeka Rheumin, terapiju ne
treba nastaviti, već trajno prekinuti.
Akutna bubrežna insuficijencija
NSAIL, inhibicijom sinteze prostaglandina koji ispoljavaju
vazodilatatorno dejstvo u bubregu, smanjenjem glomerularne filtracije,
mogu da dovedu do akutne bubrežne insuficijencije. Ovo neželjeno dejstvo
je dozno-zavisno.
Na početku terapije, ili nakon povećanja doze, se preporučuje praćenje
diureze i bubrežne funkcije kod pacijenata sa sljedećim faktorima
rizika:
- starija životna dob;
- istovremena primjena sljedećih ljekova: ACE inhibitori, sartani,
diuretici (vidjeti dio 4.5);
- hipovolemija, nezavisno od uzroka;
- srčana insuficijencija;
- hronična bubrežna insuficijencija;
- nefrotski sindrom;
- lupusna nefropatija;
- dekompenzovana ciroza jetre.
Pošto se naproksen i njegovi metaboliti u velikoj mjeri (95%) izlučuju
putem urina procesom glomerularne filtracije, naproksen treba sa oprezom
primjenjivati kod pacijenata sa narušenom funkcijom bubrega. Preporučuje
se praćenje kreatinina. Kod ovih pacijenata treba koristiti najmanje
moguće doze.
Retencija vode i natrijuma
Prilikom primjene naproksena može doći do retencije vode i natrijuma, sa
mogućim razvojem edema, hipertenzije ili pogoršanja hipertenzije, kao i
pogoršanja srčane insuficijencije. Od početka terapije je potrebno
kliničko praćenje u slučaju hipertenzije ili srčane insuficijencije.
Moguće je smanjenja dejstva antihipertenziva (vidjeti dio 4.5).
Hiperkalijemija
- Hiperkalijemija izazvana dijabetesom ili istovremena terapija
ljekovima koji dovode do hiperkalijemije (vidjeti dio 4.5).
- U ovim slučajevima treba redovno pratiti koncentracije kalijuma u
serumu.
Mjere opreza pri primjeni
Lijek Rheumin treba sa oprezom koristiti u oboljenjima infektivne
prirode, kao i stanjima koja nose rizik od infekcije, čak i kada su
dobro kontrolisana:
- naproksen može da smanji urođene odbrambene mehanizme protiv
infekcija;
- naproksen može da maskira uobičajene znake i simptome infekcija.
Naproksen smanjuje agregaciju trombocita i produžava vrijeme krvarenja:
- ovo treba uzeti u obzir pri određivanju vremena krvarenja;
- kod pacijenata sa poremećajima koagulacije ili pacijenata na terapiji
ljekovima koji utiču na hemostazu, primjenu naproksena treba pažljivo
pratiti.
U rijetkim slučajevima su prijavljeni poremećaji vida, pa se
preporučuje, ukoliko ljekar to smatra neophodnim, upućivanje na
oftalmološki pregled pacijenata kod kojih dođe do poremećaja vida tokom
primjene naproksena.
Tokom dugotrajne terapije se preporučuje kontrola krvne slike, funkcije
jetre i bubrega.
Naproksen, kao i ostali ljekovi koji inhibiraju ciklooksigenazu i
sintezu prostaglandina, može da utiče na plodnost. Ne preporučuje se
primjena kod žena koje planiraju trudnoću.
Ovaj lijek sadrži 25,08 mg natrijuma po tableti, što odgovara 1,25%
maksimalnog dnevnog unosa od 2g natrijuma prema preporukama SZO za
odraslu osobu.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Rizik od hiperkalijemije
Određeni ljekovi ili grupe ljekova mogu pospješiti razvoj
hiperkalijemije: kalijumove soli, diuretici koji štede kalijum,
inhibitori angiotenzin-konvertujućeg enzima, antagonisti angiotenzinskih
receptora, nesteroidni antiinflamatorni ljekovi, heparini
(niskomolekularni ili nefrakcionisani), imunosupresivi poput
ciklosporina ili takrolimusa, trimetoprim.
Kombinovanje ovih ljekova povećava rizik od hiperkalijemije. Rizik je
posebno izražen kod diuretika koji štede kalijum, naročito kada se
kombinuju međusobno ili sa solima kalijuma, dok npr. kombinacija ACE
inhibitora i NSAIL nosi manji rizik, pod uslovom da se poštuju
preporučene mjere opreza.
Rizici i ograničenja specifična za ljekove koji dovode do
hiperkalijemije se mogu procijeniti na osnovu interakcija specifičnih za
svaki pojedinačni lijek.
Međutim, određeni ljekovi, poput trimetoprima, nijesu predmet
specifičnih interakcija povezanih sa ovim rizikom. Bez obzira na to, oni
mogu biti faktori koji doprinose razvoju hiperkalijemije, prilikom
kombinovanja sa gore navedenim ljekovima.
Kombinacije koje se ne preporučuju
- Drugi NSAIL
Povećava se rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom
traktu.
- Acetilsalicilna kiselina u antiinflamatornoj (pojedinačna doza ≥ 1 g
i/ili ≥ 3 g dnevno) ili analgetičkoj/ antipretičkoj dozi (pojedinačna
doza ≥ 500 mg i/ili < 3 g dnevno)
Povećava se rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom
traktu.
- Oralni antikoagulansi
Povećava se rizik od krvarenja pri primjeni oralnih antikoagulanasa
(NSAIL oštećuju sluzokožu crijeva i dvanaestopalačnog crijeva). NSAIL
mogu pojačati efekte antikoagulanasa, poput varfarina (vidjeti dio 4.4).
Ukoliko se istovremena primjena ne može izbjeći, potrebno je pažljivo
kliničko i biološko praćenje.
- Acetilsalicilna kiselina
Klinički farmakodinamski podaci ukazuju da primjena naproksena inhibira
dejstvo acetilsalicilne kiseline na aktivnost trombocita. Ova inhibicija
perzistira nekoliko dana nakon obustave primjene naproksena. Nije poznat
klinički značaj ove interakcije.
- Nefrakcionisani heparin, niskomolekularni heparini i heparinoidi (u
terapijskim dozama i/ili kod starijih osoba)
Povećan je rizik od krvarenja (oštećenje sluzokože želuca i
dvanaestopalačnog crijeva usljed primjene NSAIL). Ukoliko se istovremena
primjena ne može izbjeći, potrebno je pažljivo kliničko i biološko
praćenje.
- Litijum
Povećava se nivo litijuma u serumu, koji može dostići toksične
vrijednosti (smanjena bubrežna ekskrecija litijuma). Ukoliko se
istovremena primjena ne može izbjeći, potrebno je pažljivo praćenje
koncentracije litijuma u serumu i prilagođavanje doze tokom kombinovane
terapije i nakon obustave NSAIL.
- Metotreksat, u dozama većim od 20 mg/nedjeljno
Povećava se hematološka toksičnost metotreksata (smanjen bubrežni
klirens metotreksata usljed primjene NSAIL).
- Pemetreksed (pacijenti sa slabom do umjerenom funkcijom bubrega,
klirens kreatinina između 45 ml/min i 80 ml/min)
Povećava se rizik od toksičnosti pemetrekseda (smanjeni bubrežni klirens
usljed primjene NSAIL).
Mjere opreza kod istovremene primjene
- Ciklosporin, takrolimus
Rizik od nefrotoksičnosti, posebno kod starijih osoba. Pratiti bubrežnu
funkciju na početku terapije NSAIL.
- Diuretici, ACE inhibitori, antagonisti angiotenzinskih receptora
Akutna bubrežna insuficijencija kod rizičnih grupa pacijenata (starije
i/ili dehidrirane osobe), usljed smanjene glomerularne filtracije
(inhibicija vazodilatatornih prostaglandina od strane NSAIL). Dodatno,
smanjenje antihipertenzivnog dejstva.
Obezbijediti odgovarajuću hidraciju pacijenata. Provjeriti bubrežnu
funkciju na početku terapije.
- Metotreksat, u dozama do 20 mg/nedjeljno
Povećana hematološka toksičnost metotreksata (smanjen bubrežni klirens
metotreksata usljed primjene antiinflamatornih ljekova).
Nedjeljna kontrola krvne slike u prvim nedjeljama kombinovane terapije.
Pojačano praćenje kod oštećene (čak i blago) funkcije bubrega, kao i kod
starijih osoba.
- Pemetreksed (pacijenti sa očuvanom funkcijom bubrega)
Rizik od toksičnosti pemetrekseda (smanjen bubrežni klirens usljed
primjene NSAIL). Biološko praćenje bubrežne funkcije.
Kombinacije koje treba razmotriti
- Acetilsalicilna kiselina u antiagregacionim dozama (50 mg do 375 mg
dnevno u jednoj ili više doza)
Povećan rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom traktu.
- Glukokortikoidi (osim hidrokortizona u vidu supstitucione terapije)
Povećan rizik od ulceracija i krvarenja u digestivnom traktu (vidjeti
dio 4.4).
- Antiagregacioni ljekovi i selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja
serotonina (SSRI)
Povećan rizik od krvarenja u digestivnom traktu (vidjeti dio 4.4).
- Nefrakcionisani heparin, niskomolekularni heparini, heparinoidi (u
preventivnim dozama).
Povećan rizik od krvarenja.
- Beta-blokatori (osim esmolola)
Smanjeno antihipertenzivno dejstvo (inhibicija vazodilatatornih
prostaglandina usljed primjene NSAIL i retencije vode i natrijuma usljed
primjene NSAIL derivata pirazolona).
- Deferasiroks
Povećan rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom traktu.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
Kao i ostali NSAIL, primjena ovog lijeka može privremeno smanjiti
plodnost žena djelovanjem na ovulaciju; stoga se ne preporučuje ženama
koje planiraju trudnoću. Kod žena koje imaju poteškoće da zatrudne, ili
se podvrgavaju testovima plodnosti, treba razmotriti obustavu terapije.
Trudnoća
+-----------------------------------------------------------------------+
| Od početka 6. mjeseca trudnoće (24. nedjelje amenoreje): |
| |
| Svaka primjena lijeka Rheumin čak i povremeno je kontraindikovana. |
| Primjena samo jedne doza nakon 24 nedjelje amenoreje opravdano |
| preporučuje UZ praćenje srca i bubrega fetusa i /ili novorođenčeta. |
| |
| Ukoliko nije apsolutno neophodno, lijek Rheumin ne treba propisivati |
| ženama koje planiraju trudnoću ili tokom prvih 5 mjeseci trudnoće |
| (prije 24. nedjelje amenoreje). Ukoliko je neophodno, treba |
| primijeniti najnižu moguću dozu u najkraćem vremenskom periodu. |
| Nikako se ne preporučuje produžena primjena. Ukoliko se lijek Rheumin |
| primjenjuje nakon 20. nedjelje amenoreje, to opravdava praćenje |
| srčane i bubrežne funkcije fetusa/novorođenčeta. Ukoliko dođe do |
| pojave oligohidramniona ili suženja ductus arteriosus-a, terapiju |
| lijekom Rheumin treba prekinuti. |
+=======================================================================+
Inhibicija sinteze prostaglandina od strane NSAIL može negativno uticati
na tok trudnoće, i/ili razvoj embriona ili fetusa.
Rizici povezani sa primjenom u prvom trimestru
Podaci iz epidemioloških studija ukazuju na povećan rizik od pobačaja,
srčanih malformacija i gastroshize, prilikom terapije inhibitorima
sinteze prostaglandina u ranim stadijumima trudnoće. Apsolutni rizik od
kardiovaskularnih malformacija se povećava sa manje od 1% u opštoj
populaciji, na približno 1,5% kod osoba izloženih NSAIL. Smatra se da
rizik raste sa povećanjem doze i dužine terapije. Kod životinja je
pokazano da primjena inhibitora sinteze prostaglandina dovodi do
povećanog prije- i post-implantacionog gubitka i povećanog
embrio-fetalnog mortaliteta. Dodatno, povećana učestalost određenih
malformacija, uključujući kardiovaskularne, je uočena kod životinja koje
su primale inhibitore sinteze prostaglandina u fazi organogeneze.
Rizici povezani sa primjenom tokom drugog i trećeg trimestra
Rizici povezani sa primjenom od 12. nedjelje amenoreje
Upotreba NSAIL, putem inhibicije sinteze prostaglandina, mogu narušiti
bubrežnu funkciju fetusa:
- In utero (početak fetalne diureze): smanjena količina, oligoamnion, se
može javiti ubrzo nakon početka terapije (najčešće reverzibilan nakon
obustave terapije) ili potpuno odsustvo plodove vode (anamnion),
naročito pri produženoj izloženosti.
- Na rođenju može biti prisutna bubrežna insuficijencija (reverzibilna
ili ireverzibilna), naročito u slučaju kasne i produžene izloženosti
(sa rizikom razvoja teške, odložene hiperkalijemije).
Rizici povezani sa primjenom od 20. nedjelje amenoreje:
Pored oštećenja bubrežne funkcije (što je pomenuto u tekstu iznad),
upotreba NSAIL kod majke izlaže fetus riziku od suženja ductus
arteriosus-a (što je najčešće reverzibilno nakon prekida terapije).
Rizici povezani sa primjenom nakon 24. nedjelje amenoreje do porođaja
Rizik od kardiopulmonalne toksičnosti (sa prijevremenim zatvaranjem
ductusa arteriosus-a i plućnom hipertenzijom) postaje sve veći i može
dovesti do insuficijencije desne strane srca fetusa ili čak fetalne
smrti in utero. Ovaj rizik je veći što se trudnoća bliži kraju (manja
reverzibilnost). Ovaj efekat postoji čak i kod povremene primjene.
U završnom stadijumu trudnoće, kod majke i novorođenčeta, može se
javiti:
- produženo vrijeme krvarenja usljed antiagregacionog dejstva, koje se
može javiti čak i nakon primjene veoma niskih doza lijeka;
- inhibicija kontrakcija uterusa, što dovodi do odlaganja porođaja ili
produženog porođaja.
Dojenje
Pošto se NSAIL izlučuju u majčino mlijeko, ovaj lijek se ne preporučuje
ženama koje doje.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama
Upozoriti pacijente da se mogu javiti vrtoglavica, pospanost i
poremećaji vida.
4.8. Neželjena dejstva
Kliničke studije i epidemiološki podaci ukazuju da primjena određenih
NSAIL (posebno u velikim dozama i tokom dužeg perioda) može biti
povezana sa malim povećanjem rizika od arterijskih trombotičkih događaja
(na primjer infarkta miokarda ili cerebrovaskularnih događaja) (vidjeti
dio 4.4).
Najčešće su zabilježena neželjena dejstva gastrointestinalne prirode.
Mogu se javiti peptički ulkus, perforacija ili gastrointestinalno
krvarenje, ponekad sa fatalnim ishodom, posebno kod starijih osoba
(vidjeti dio 4.4.).
Nakon primjene NSAIL, prijavljeni su mučnina, povraćanje, dijareja,
nadimanje, konstipacija, dispepsija, ulcerozni stomatitis, abdominalni
bol, melena, hematemeza, pogoršanje rektokolitisa ili Kronove bolesti
(vidjeti dio 4.4). Rjeđe se javlja gastritis.
Prilikom kombinovane primjene sa drugim ljekovima iz grupe NSAIL,
prijavljeni su edemi, hipertenzija i srčana insuficijencija.
Gastrointestinalni poremećaji
- Zabilježeni su gastrointestinalni poremećaji, uglavnom blaga do
umjerena epigastralgija, mučnina, povraćanje, abdominalni meteorizam,
dispepsija, dijareja, konstipacija, ulcerozni stomatitis.
- Posebno su primijećeni: ulkus, gastrointestinalna krvarenja i/ili
perforacije. Učestalost krvarenja iz digestivnog trakta raste sa
povećanjem doze.
- Prijavljeno je i nekoliko izolovanih slučajeva ezofagitisa, kolitisa i
pankreatitisa.
Reakcije preosjetljivosti
- Dermatološke: kožni osip, urtikarija, pogoršanje hronične urtikarije,
pruritus.
- Respiratorne: astma. Pojava napada astme kod određenih osoba može biti
povezana sa alergijom na acetilsalicilnu kiselinu ili NSAIL (vidjeti
dio 4.3).
- Opšte: angioedem, vaskulitis, anafilaktoidne reakcije na sastavne
komponente lijeka.
Kožne reakcije
- Zabilježeni su pruritus, gubitak kose, reakcije fotosenzibilnosti,
uključujući rijetke slučajeve pseudoporfirije.
- Rijetko se javljaju purpura, erythema multiforme, fiksni pigmentirani
eritem, nodozni eritem i lichen planus.
- Veoma rijetko su zabilježene bulozne reakcije (uključujući
Stevens-Johnson-ov sindrom, reakcija na lijek sa eozinofilijom i
sistemskim simptomima (DRESS) i Lyell-ov sindrom).
Poremećaji centralnog nervnog sistema
- Često zabilježeni: glavobolja, vrtoglavica, pospanost.
- Takođe su zabilježeni: nesanica, poremećaji koncentracije, poremećaji
svijesti, aseptični meningitis.
Poremećaji bubrega
- Retencija vode i natrijuma, hiperkalijemija sa mogućim razvojem edema
(vidjeti djelove 4.4 i 4.5).
- Akutna bubrežna insuficijencija kod pacijenata sa faktorima rizika
(vidjeti dio 4.4).
- Oštećenje bubrega koje može rezultirati akutnom bubrežnom
insuficijencijom: prijavljeni su izolovani slučajevi intersticijskog
nefritisa, akutne tubularne nekroze, nefrotskog sindroma i papilarne
nekroze.
Poremećaji vida
- Vizuelne smetnje, rijetko papilitis, retrobulbarni optički neuritis i
edem papile.
Poremećaji uha i labirinta
- Poremećaji sluha, naročito tinitus.
Kardiovaskularni poremećaji
- Prijavljeni su slučajevi umjerenog perifernog edema kod pacijenata sa
kompromitovanom funkcijom srca, pogoršanjem kongestivne srčane
insuficijencije i hipertenzijom.
Hematološki poremećaji
- Leukopenija (primarno granulocitopenija), trombocitopenija, aplastična
anemija i hemolitična anemija.
Hepatološki poremećaji
Prijavljeni su slučajevi prolaznih i reverzibilnih promjena bioloških
parametara jetre, žutica, neobično težak hepatitis (uključujući jedan
slučaj sa smrtnim ishodom).
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[A qr code on a white background AI-generated content may be incorrect.]
4.9. Predoziranje
- Klinički znaci predoziranja su: pospanost, vrtoglavica,
dezorijentacija, gorušica, otežano varenje, mučnina ili povraćanje,
apneja.
- Biološki znaci predoziranja su: oštećena funkcija jetre i bubrega,
hipoprotrombinemija, metabolička acidoza.
- Terapijske mjere:
- hitan transfer u bolnicu;
- brzo izbacivanje unijete količine lijeka ispiranjem želuca;
- aktivni ugalj za smanjenje resorpcije naproksena;
- simptomatska terapija.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: antiinflamatorni i antireumatski ljekovi;
nesteroidni antiinflamatorni i antireumatski ljekovi; derivati
propionske kiseline
ATC kod: M01AE02
Naproksen je nesteroidni antiinflamatorni lijek, derivat
aril-karboksilne kiseline koja pripada grupi propionskih kiselina.
Posjeduje sljedeća svojstva:
- antiinflamatorno,
- analgetsko,
- antipiretičko,
- inhibicija agregacije trombocita.
Sva ova svojstva su povezana sa inhibicijom sinteze prostaglandina.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Resorpcija je brza i potpuna. Nakon primjene tablete od 275 mg,
maksimalna koncentracija u plazmi iznosi 77,4 µg/ml. Maksimalna
koncentracija u plazmi se postiže za manje od jednog sata nakon
primjene.
Pri dozama većim od 500 mg, povećanje koncentracije naproksena u plazmi
nije proporcionalno primijenjenoj dozi.
Distribucija
Približno 99% naproksena je vezano za proteine plazme.
Biotransformacija
Naproksen se primarno metaboliše u jetri do demetilnaproksena.
Eliminacija
Eliminacija, nepromijenjenog ili konjugovanog oblika, se odvija primarno
putem urina:
- 70% kao naproksen,
- 28% kao demetil oblik.
Klirens naproksena iznosi približno 0,13 ml/min/kg. Poluvrijeme
eliminacije naproksena je 13 sati.
Patofiziološke varijacije
Starije osobe, bubrežna insuficijencija: vidjeti dio 4.4.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nije primjenljivo.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Jezgro film tablete:
Celuloza, mikrokristalna (Avicel PH 101);
Celuloza, mikrokristalna (Avicel PH 102);
Talk;
Povidon K 25;
Magnezijum stearat.
Film (obloga) tablete (Opadry II Pink 85G34757):
Polivinil alkohol, djelimično hidrolizovan (E1203);
Talk;
Titan dioksid;
Makrogol;
Lecitin (soja);
Gvožđe (III) oksid, crveni (E172);
Gvožđe (III) oksid, žuti (E172);
Gvožđe (III) oksid, crni (E172).
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.
6.5. Priroda i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje lijeka je PVC-Al blister koji sadrži 10 film
tableta.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalazi 1 blister (ukupno 10 film tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
GLK pharma d.o.o. Podgorica,
Svetozara Markovića 46, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/25/1897 – 4107
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
24.04.2025. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
April, 2025. godine
1. NAZIV LIJEKA
Rheumin, 275 mg, film tableta
INN: naproksen
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Jedna film tableta sadrži 275 mg naproksen natrijuma.
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom
Jedna film tableta sadrži 25,08 mg natrijuma.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Film tableta.
Svijetloružičasta, duguljasta, bikonveksna filmom obložena tableta s
utisnutom podionom crtom na jednoj strani tablete. Podiona crta služi za
podjelu tablete na jednake doze.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Terapijske indikacije proizilaze iz antiinflamatornog dejstva
naproksena, obima intolerancije na lijek i njegovog mjesta u okviru
grupe trenutno dostupnih antiinflamatornih ljekova.
Kod odraslih i djece starije od 15 godina, indikacije obuhvataju:
- Dugotrajna simptomatska terapija kod:
- hroničnog inflamatornog reumatizma, prije svega reumatoidnog
artritisa, ankilozirajućeg spondilitisa ili srodnih sindroma kao što
je Reiterov sindrom (Fisinger-Leroj-Reiter), psorijaznog artritisa;
- određenih onesposobljavajućih i bolnih artroza.
- Kratkotrajna simptomatska terapija akutnih napada:
- abartikularnog reumatizma poput skapulohumeralnog periartritisa,
tendinitisa, burzitisa;
- artroza;
- bolova u leđima;
- radikulagija;
- benignih akutnih posttraumatskih stanja mišićno-koštanog sistema.
- Kratkotrajna simptomatska terapija bola tokom inflamatornog procesa u
stomatologiji. Kod ove indikacije, mogući rizici, posebno u vidu
produženja pratećeg septičkog procesa, su rizici povezani sa primjenom
NSAIL. Navedene rizike treba procijeniti u odnosu na očekivanu korist
primjene analgetika.
- Dismenoreja nakon definisanja etiologije.
Kod djece težine najmanje 25 kg (približne starosti 8 godina), primjena
je ograničena na hronični juvenilni poliartritis.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Neželjena dejstva se mogu svesti na najmanju moguću mjeru ako se koristi
najmanja moguća doza za ublažavanje simptoma, tokom najkraćeg neophodnog
perioda (vidjeti dio 4.4).
Stariji pacijenti
- U slučaju primjene velikih doza preporučuje se kliničko i biološko
praćenje. Jedna klinička studija je pokazala se kod starijih
pacijenata udvostručuje plazma koncentracija slobodnog jona
naproksena, iako ukupna koncentracija u plazmi ostaje nepromijenjena.
- Treba razmotriti smanjenje doze u slučaju smanjenog izlučivanja putem
bubrega.
Odrasli
Reumatologija, ginekologija
Udarna terapija: 4 tablete od 275 mg, odnosno 1100 mg dnevno;
Terapija održavanja: 2 tablete od 275 mg, odnosno 550 mg dnevno.
Stomatologija
1 do 4 tablete dnevno, odnosno 275 mg do 1100 mg dnevno.
Pedijatrijska populacija (od 25 kg težine)
Hronični juvenilni poliartritis
Prosječna doza iznosi 10 mg/kg dnevno.
Učestalost primjene
Ukupnu dnevnu dozu treba podijeliti na 1 ili 2 pojedinačne doze.
Način primjene
Oralna primjena.
Tablete se gutaju cijele, uz čašu vode, poželjno u toku obroka.
4.3. Kontraindikacije
Lijek Rheumin je kontraindikovan u sljedećim slučajevima:
- preosjetljivost na aktivnu supstancu ili bilo koju od pomoćnih
supstanci navedenih u dijelu 6.1;
- alergija ili astma nakon primjene naproksena ili sličnih ljekova poput
NSAIL, acetilsalicilne kiseline u anamnezi;
- gastrointestinalna krvarenja ili perforacije, povezani sa prethodnom
primjenom NSAIL, u anamnezi;
- aktivni peptički ulkus, peptički ulkus u anamnezi ili rekurentno
krvarenje (2 ili više jasnih epizoda dokazanog krvarenja ili
ulceracija);
- teška insuficijencija jetre;
- teška bubrežna insuficijencija;
- teška srčana insuficijencija;
- djeca ispod 25 kg, odnosno mlađa od približno 8 godina (zbog
nemogućnosti postizanja adekvatne pojedinačne doze);
- trudnoća, od 6. mjeseca (nakon 24. nedjelje amenoreje) (vidjeti dio
4.6).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
+-----------------------------------------------------------------------+
| Rizik od smrti fetusa |
| |
| Lijek Rheumin izlaže pacijenta riziku od smrti fetusa čak i nakon |
| jedne doze zbog svoje kardiopulmonalne toksičnosti (sužavanje ductus |
| arteriosus-a i pojava oligohidramniona – vidjeti dio 4.3). |
| |
| Efekti na nerođeno dijete |
| Lijek Rheumin, takođe izlaže fetus riziku od oštećenja bubrega |
| (bubrežna insuficijencija), prijevremenog zatvaranja ductus |
| arteriosus-a i plućne hipertenzije (vidjeti dio 4.6). |
| Lijek Rheumin, kontraindikovan je kod trudnica od početka 6. mjeseca |
| trudnoće (24. nedjelje amenoreje). |
| U slučaju planirane trudnoće ili tokom prvih 5 mjeseci (prije 24. |
| nedjelje amenoreje), lijek Rheumin, treba propisati samo u slučaju |
| ako je njegova primjena apsolutno neophodna. |
+=======================================================================+
Mjere opreza
Treba izbjegavati istovremenu primjenu lijeka Rheumin sa drugim NSAIL,
uključujući selektivne inhibitore ciklooksigenaze-2 (COX-2).
Pojava neželjenih dejstava se može svesti na minimum primjenom najmanje
efektivne doze u najkraćem periodu koji je potreban za ublažavanje
simptoma (vidjeti dio 4.2 i „Gastrointestinalni efekti“ i
„Kardiovaskularni i cerebrovaskularni efekti“ u nastavku teksta).
Pacijenti sa astmom povezanom sa hroničnim rinitisom, sinuzitisom i/ili
nazalnim polipima imaju povećan rizik od alergijskih reakcija nakon
primjene acetilsalicilne kiseline i/ili nesteroidnih antiinflamatornih
ljekova, u poređenju sa ostatkom populacije.
Primjena lijeka Rheumin može dovesti do napada astme, naročito kod osoba
alergičnih na acetilsalicilnu kiselinu ili neki NSAIL (vidjeti dio 4.3).
Stariji pacijenti
Stariji pacijenti imaju povećan rizik od neželjenih efekata NSAIL,
naročito gastrointestinalnog krvarenja i potencijalno fatalnih
perforacija (vidjeti dio 4.2 i nastavak teksta).
Gastrointestinalni efekti
Gastrointestinalna krvarenja, ulceracije ili perforacije, ponekad sa
fatalnim ishodom, su prijavljeni prilikom primjene svih NSAIL, bilo kada
u toku terapije, sa ili bez upozoravajućih simptoma ili teških
gastrointestinalnih neželjenih dejstava u anamnezi. Rizik od
gastrointestinalnog krvarenja, ulceracije ili perforacije raste sa
povećanjem doze kod pacijenata sa ulkusom u anamnezi, naročito ako je
bio udružen sa komplikacijama u vidu krvarenja ili perforacije (vidjeti
dio 4.3), kao i kod starijih osoba. Kod ovih pacijenata terapiju treba
započeti najmanjom mogućom dozom. Takođe treba razmotriti kombinovanu
terapiju sa ljekovima koji djeluju protektivno na sluzokožu (npr.
misoprostolom ili inhibitorima protonske pumpe) kod ovih pacijenata, kao
i pacijenata kod kojih je potrebna istovremena primjena malih doza
acetilsalicilne kiseline ili drugih ljekova koji povećavaju rizik od
gastrointestinalnih poremećaja (vidjeti nastavak teksta i dio 4.5).
Pacijente sa gastrointestinalnim neželjenim dejstvima u anamnezi,
naročito starije životne dobi, treba savjetovati da prijave svaki
neuobičajeni abdominalni simptom (posebno gastrointestinalno krvarenje),
naročito na početku terapije.
Preporučuje se oprez kod pacijenata na istovremenoj terapiji ljekovima
koji mogu povećati rizik od ulceracija ili krvarenja, kao što su oralni
kortikosteroidi, oralni antikoagulansi poput varfarina, selektivni
inhibitori ponovnog preuzimanja serotonina i antiagregacioni ljekovi
poput acetilsalicilne kiseline (vidjeti dio 4.5).
U slučaju krvarenja ili ulceracije, prekinuti primjenu lijeka Rheumin.
NSAIL treba primjenjivati sa oprezom i uz pažljivo praćenje kod
pacijenata sa bolestima gastrointestinalnog trakta (ulcerozni kolitis,
Kronova bolest) u anamnezi, jer može doći do njihove egzacerbacije
(vidjeti dio 4.8).
Kardiovaskularni i cerebrovaskularni efekti
Neophodno je odgovarajuće praćenje i savjetovanje kod pacijenata sa
hipertenzijom i/ili blagom do umjerenom kongestivnom srčanom
insuficijencijom u anamnezi, jer su prijavljeni slučajevi retencije
tečnosti i edema tokom terapije ljekovima iz grupe NSAIL.
Kliničke studije i epidemiološki podaci ukazuju da primjena inhibitora
ciklooksigenaze-2 i nekih NSAIL (posebno kada se primjenjuju u većim
dozama tokom dužeg vremenskog perioda) može biti povezana sa blagim
povećanjem rizika od pojave arterijskih trombotičkih događaja (npr.
infarkta miokarda ili moždanog udara). Iako ovi podaci ukazuju da
primjena naproksena (1000 mg dnevno) može biti povezana sa manjim
rizikom, on se ne može u potpunosti isključiti.
Pacijente sa nekontrolisanom hipertenzijom, kongestivnom srčanom
insuficijencijom, ishemijskom bolešću srca, perifernom arterijskom
bolešću i/ili cerebrovaskularnom bolešću (uključujući tranzitorni
ishemijski atak), treba liječiti naproksenom tek nakon pažljivog
razmatranja.
Takođe je potreban oprez prilikom uvođenja dugotrajne terapije kod
pacijenata sa faktorima rizika za kardiovaskularne bolesti (poput
hipertenzije, hiperlipidemije, dijabetesa ili pušenja).
Efekti na kožu
Prilikom primjene NSAIL, veoma rijetko su zabilježeni slučajevi
ozbiljnih kožnih reakcija, ponekad sa fatalnim ishodom, uključujući
eksfolijativni dermatitis, Stevens-Johnson-ov sindrom, reakciju na lijek
sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS) i toksična epidermalna
nekroliza (Lyell-ov sindrom) (vidjeti dio 4.8).
Smatra se da je rizik od pojave ovih neželjenih efekata najveći na
početku terapije. U većini slučajeva, ove reakcije su se javile tokom
prvog mjeseca terapije. Primjenu lijeka Rheumin treba odmah prekinuti
ako se jave osip po koži, mukozne lezije ili bilo koji drugi znak
preosjetljivosti.
Ako je pacijent razvio Stevens-Johnson-ov sindrom, ili toksičnu
epidermalnu nekrolizu ili DRESS pri primjeni lijeka Rheumin, terapiju ne
treba nastaviti, već trajno prekinuti.
Akutna bubrežna insuficijencija
NSAIL, inhibicijom sinteze prostaglandina koji ispoljavaju
vazodilatatorno dejstvo u bubregu, smanjenjem glomerularne filtracije,
mogu da dovedu do akutne bubrežne insuficijencije. Ovo neželjeno dejstvo
je dozno-zavisno.
Na početku terapije, ili nakon povećanja doze, se preporučuje praćenje
diureze i bubrežne funkcije kod pacijenata sa sljedećim faktorima
rizika:
- starija životna dob;
- istovremena primjena sljedećih ljekova: ACE inhibitori, sartani,
diuretici (vidjeti dio 4.5);
- hipovolemija, nezavisno od uzroka;
- srčana insuficijencija;
- hronična bubrežna insuficijencija;
- nefrotski sindrom;
- lupusna nefropatija;
- dekompenzovana ciroza jetre.
Pošto se naproksen i njegovi metaboliti u velikoj mjeri (95%) izlučuju
putem urina procesom glomerularne filtracije, naproksen treba sa oprezom
primjenjivati kod pacijenata sa narušenom funkcijom bubrega. Preporučuje
se praćenje kreatinina. Kod ovih pacijenata treba koristiti najmanje
moguće doze.
Retencija vode i natrijuma
Prilikom primjene naproksena može doći do retencije vode i natrijuma, sa
mogućim razvojem edema, hipertenzije ili pogoršanja hipertenzije, kao i
pogoršanja srčane insuficijencije. Od početka terapije je potrebno
kliničko praćenje u slučaju hipertenzije ili srčane insuficijencije.
Moguće je smanjenja dejstva antihipertenziva (vidjeti dio 4.5).
Hiperkalijemija
- Hiperkalijemija izazvana dijabetesom ili istovremena terapija
ljekovima koji dovode do hiperkalijemije (vidjeti dio 4.5).
- U ovim slučajevima treba redovno pratiti koncentracije kalijuma u
serumu.
Mjere opreza pri primjeni
Lijek Rheumin treba sa oprezom koristiti u oboljenjima infektivne
prirode, kao i stanjima koja nose rizik od infekcije, čak i kada su
dobro kontrolisana:
- naproksen može da smanji urođene odbrambene mehanizme protiv
infekcija;
- naproksen može da maskira uobičajene znake i simptome infekcija.
Naproksen smanjuje agregaciju trombocita i produžava vrijeme krvarenja:
- ovo treba uzeti u obzir pri određivanju vremena krvarenja;
- kod pacijenata sa poremećajima koagulacije ili pacijenata na terapiji
ljekovima koji utiču na hemostazu, primjenu naproksena treba pažljivo
pratiti.
U rijetkim slučajevima su prijavljeni poremećaji vida, pa se
preporučuje, ukoliko ljekar to smatra neophodnim, upućivanje na
oftalmološki pregled pacijenata kod kojih dođe do poremećaja vida tokom
primjene naproksena.
Tokom dugotrajne terapije se preporučuje kontrola krvne slike, funkcije
jetre i bubrega.
Naproksen, kao i ostali ljekovi koji inhibiraju ciklooksigenazu i
sintezu prostaglandina, može da utiče na plodnost. Ne preporučuje se
primjena kod žena koje planiraju trudnoću.
Ovaj lijek sadrži 25,08 mg natrijuma po tableti, što odgovara 1,25%
maksimalnog dnevnog unosa od 2g natrijuma prema preporukama SZO za
odraslu osobu.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Rizik od hiperkalijemije
Određeni ljekovi ili grupe ljekova mogu pospješiti razvoj
hiperkalijemije: kalijumove soli, diuretici koji štede kalijum,
inhibitori angiotenzin-konvertujućeg enzima, antagonisti angiotenzinskih
receptora, nesteroidni antiinflamatorni ljekovi, heparini
(niskomolekularni ili nefrakcionisani), imunosupresivi poput
ciklosporina ili takrolimusa, trimetoprim.
Kombinovanje ovih ljekova povećava rizik od hiperkalijemije. Rizik je
posebno izražen kod diuretika koji štede kalijum, naročito kada se
kombinuju međusobno ili sa solima kalijuma, dok npr. kombinacija ACE
inhibitora i NSAIL nosi manji rizik, pod uslovom da se poštuju
preporučene mjere opreza.
Rizici i ograničenja specifična za ljekove koji dovode do
hiperkalijemije se mogu procijeniti na osnovu interakcija specifičnih za
svaki pojedinačni lijek.
Međutim, određeni ljekovi, poput trimetoprima, nijesu predmet
specifičnih interakcija povezanih sa ovim rizikom. Bez obzira na to, oni
mogu biti faktori koji doprinose razvoju hiperkalijemije, prilikom
kombinovanja sa gore navedenim ljekovima.
Kombinacije koje se ne preporučuju
- Drugi NSAIL
Povećava se rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom
traktu.
- Acetilsalicilna kiselina u antiinflamatornoj (pojedinačna doza ≥ 1 g
i/ili ≥ 3 g dnevno) ili analgetičkoj/ antipretičkoj dozi (pojedinačna
doza ≥ 500 mg i/ili < 3 g dnevno)
Povećava se rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom
traktu.
- Oralni antikoagulansi
Povećava se rizik od krvarenja pri primjeni oralnih antikoagulanasa
(NSAIL oštećuju sluzokožu crijeva i dvanaestopalačnog crijeva). NSAIL
mogu pojačati efekte antikoagulanasa, poput varfarina (vidjeti dio 4.4).
Ukoliko se istovremena primjena ne može izbjeći, potrebno je pažljivo
kliničko i biološko praćenje.
- Acetilsalicilna kiselina
Klinički farmakodinamski podaci ukazuju da primjena naproksena inhibira
dejstvo acetilsalicilne kiseline na aktivnost trombocita. Ova inhibicija
perzistira nekoliko dana nakon obustave primjene naproksena. Nije poznat
klinički značaj ove interakcije.
- Nefrakcionisani heparin, niskomolekularni heparini i heparinoidi (u
terapijskim dozama i/ili kod starijih osoba)
Povećan je rizik od krvarenja (oštećenje sluzokože želuca i
dvanaestopalačnog crijeva usljed primjene NSAIL). Ukoliko se istovremena
primjena ne može izbjeći, potrebno je pažljivo kliničko i biološko
praćenje.
- Litijum
Povećava se nivo litijuma u serumu, koji može dostići toksične
vrijednosti (smanjena bubrežna ekskrecija litijuma). Ukoliko se
istovremena primjena ne može izbjeći, potrebno je pažljivo praćenje
koncentracije litijuma u serumu i prilagođavanje doze tokom kombinovane
terapije i nakon obustave NSAIL.
- Metotreksat, u dozama većim od 20 mg/nedjeljno
Povećava se hematološka toksičnost metotreksata (smanjen bubrežni
klirens metotreksata usljed primjene NSAIL).
- Pemetreksed (pacijenti sa slabom do umjerenom funkcijom bubrega,
klirens kreatinina između 45 ml/min i 80 ml/min)
Povećava se rizik od toksičnosti pemetrekseda (smanjeni bubrežni klirens
usljed primjene NSAIL).
Mjere opreza kod istovremene primjene
- Ciklosporin, takrolimus
Rizik od nefrotoksičnosti, posebno kod starijih osoba. Pratiti bubrežnu
funkciju na početku terapije NSAIL.
- Diuretici, ACE inhibitori, antagonisti angiotenzinskih receptora
Akutna bubrežna insuficijencija kod rizičnih grupa pacijenata (starije
i/ili dehidrirane osobe), usljed smanjene glomerularne filtracije
(inhibicija vazodilatatornih prostaglandina od strane NSAIL). Dodatno,
smanjenje antihipertenzivnog dejstva.
Obezbijediti odgovarajuću hidraciju pacijenata. Provjeriti bubrežnu
funkciju na početku terapije.
- Metotreksat, u dozama do 20 mg/nedjeljno
Povećana hematološka toksičnost metotreksata (smanjen bubrežni klirens
metotreksata usljed primjene antiinflamatornih ljekova).
Nedjeljna kontrola krvne slike u prvim nedjeljama kombinovane terapije.
Pojačano praćenje kod oštećene (čak i blago) funkcije bubrega, kao i kod
starijih osoba.
- Pemetreksed (pacijenti sa očuvanom funkcijom bubrega)
Rizik od toksičnosti pemetrekseda (smanjen bubrežni klirens usljed
primjene NSAIL). Biološko praćenje bubrežne funkcije.
Kombinacije koje treba razmotriti
- Acetilsalicilna kiselina u antiagregacionim dozama (50 mg do 375 mg
dnevno u jednoj ili više doza)
Povećan rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom traktu.
- Glukokortikoidi (osim hidrokortizona u vidu supstitucione terapije)
Povećan rizik od ulceracija i krvarenja u digestivnom traktu (vidjeti
dio 4.4).
- Antiagregacioni ljekovi i selektivni inhibitori ponovnog preuzimanja
serotonina (SSRI)
Povećan rizik od krvarenja u digestivnom traktu (vidjeti dio 4.4).
- Nefrakcionisani heparin, niskomolekularni heparini, heparinoidi (u
preventivnim dozama).
Povećan rizik od krvarenja.
- Beta-blokatori (osim esmolola)
Smanjeno antihipertenzivno dejstvo (inhibicija vazodilatatornih
prostaglandina usljed primjene NSAIL i retencije vode i natrijuma usljed
primjene NSAIL derivata pirazolona).
- Deferasiroks
Povećan rizik od ulceroznih promjena i krvarenja u digestivnom traktu.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
Kao i ostali NSAIL, primjena ovog lijeka može privremeno smanjiti
plodnost žena djelovanjem na ovulaciju; stoga se ne preporučuje ženama
koje planiraju trudnoću. Kod žena koje imaju poteškoće da zatrudne, ili
se podvrgavaju testovima plodnosti, treba razmotriti obustavu terapije.
Trudnoća
+-----------------------------------------------------------------------+
| Od početka 6. mjeseca trudnoće (24. nedjelje amenoreje): |
| |
| Svaka primjena lijeka Rheumin čak i povremeno je kontraindikovana. |
| Primjena samo jedne doza nakon 24 nedjelje amenoreje opravdano |
| preporučuje UZ praćenje srca i bubrega fetusa i /ili novorođenčeta. |
| |
| Ukoliko nije apsolutno neophodno, lijek Rheumin ne treba propisivati |
| ženama koje planiraju trudnoću ili tokom prvih 5 mjeseci trudnoće |
| (prije 24. nedjelje amenoreje). Ukoliko je neophodno, treba |
| primijeniti najnižu moguću dozu u najkraćem vremenskom periodu. |
| Nikako se ne preporučuje produžena primjena. Ukoliko se lijek Rheumin |
| primjenjuje nakon 20. nedjelje amenoreje, to opravdava praćenje |
| srčane i bubrežne funkcije fetusa/novorođenčeta. Ukoliko dođe do |
| pojave oligohidramniona ili suženja ductus arteriosus-a, terapiju |
| lijekom Rheumin treba prekinuti. |
+=======================================================================+
Inhibicija sinteze prostaglandina od strane NSAIL može negativno uticati
na tok trudnoće, i/ili razvoj embriona ili fetusa.
Rizici povezani sa primjenom u prvom trimestru
Podaci iz epidemioloških studija ukazuju na povećan rizik od pobačaja,
srčanih malformacija i gastroshize, prilikom terapije inhibitorima
sinteze prostaglandina u ranim stadijumima trudnoće. Apsolutni rizik od
kardiovaskularnih malformacija se povećava sa manje od 1% u opštoj
populaciji, na približno 1,5% kod osoba izloženih NSAIL. Smatra se da
rizik raste sa povećanjem doze i dužine terapije. Kod životinja je
pokazano da primjena inhibitora sinteze prostaglandina dovodi do
povećanog prije- i post-implantacionog gubitka i povećanog
embrio-fetalnog mortaliteta. Dodatno, povećana učestalost određenih
malformacija, uključujući kardiovaskularne, je uočena kod životinja koje
su primale inhibitore sinteze prostaglandina u fazi organogeneze.
Rizici povezani sa primjenom tokom drugog i trećeg trimestra
Rizici povezani sa primjenom od 12. nedjelje amenoreje
Upotreba NSAIL, putem inhibicije sinteze prostaglandina, mogu narušiti
bubrežnu funkciju fetusa:
- In utero (početak fetalne diureze): smanjena količina, oligoamnion, se
može javiti ubrzo nakon početka terapije (najčešće reverzibilan nakon
obustave terapije) ili potpuno odsustvo plodove vode (anamnion),
naročito pri produženoj izloženosti.
- Na rođenju može biti prisutna bubrežna insuficijencija (reverzibilna
ili ireverzibilna), naročito u slučaju kasne i produžene izloženosti
(sa rizikom razvoja teške, odložene hiperkalijemije).
Rizici povezani sa primjenom od 20. nedjelje amenoreje:
Pored oštećenja bubrežne funkcije (što je pomenuto u tekstu iznad),
upotreba NSAIL kod majke izlaže fetus riziku od suženja ductus
arteriosus-a (što je najčešće reverzibilno nakon prekida terapije).
Rizici povezani sa primjenom nakon 24. nedjelje amenoreje do porođaja
Rizik od kardiopulmonalne toksičnosti (sa prijevremenim zatvaranjem
ductusa arteriosus-a i plućnom hipertenzijom) postaje sve veći i može
dovesti do insuficijencije desne strane srca fetusa ili čak fetalne
smrti in utero. Ovaj rizik je veći što se trudnoća bliži kraju (manja
reverzibilnost). Ovaj efekat postoji čak i kod povremene primjene.
U završnom stadijumu trudnoće, kod majke i novorođenčeta, može se
javiti:
- produženo vrijeme krvarenja usljed antiagregacionog dejstva, koje se
može javiti čak i nakon primjene veoma niskih doza lijeka;
- inhibicija kontrakcija uterusa, što dovodi do odlaganja porođaja ili
produženog porođaja.
Dojenje
Pošto se NSAIL izlučuju u majčino mlijeko, ovaj lijek se ne preporučuje
ženama koje doje.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama
Upozoriti pacijente da se mogu javiti vrtoglavica, pospanost i
poremećaji vida.
4.8. Neželjena dejstva
Kliničke studije i epidemiološki podaci ukazuju da primjena određenih
NSAIL (posebno u velikim dozama i tokom dužeg perioda) može biti
povezana sa malim povećanjem rizika od arterijskih trombotičkih događaja
(na primjer infarkta miokarda ili cerebrovaskularnih događaja) (vidjeti
dio 4.4).
Najčešće su zabilježena neželjena dejstva gastrointestinalne prirode.
Mogu se javiti peptički ulkus, perforacija ili gastrointestinalno
krvarenje, ponekad sa fatalnim ishodom, posebno kod starijih osoba
(vidjeti dio 4.4.).
Nakon primjene NSAIL, prijavljeni su mučnina, povraćanje, dijareja,
nadimanje, konstipacija, dispepsija, ulcerozni stomatitis, abdominalni
bol, melena, hematemeza, pogoršanje rektokolitisa ili Kronove bolesti
(vidjeti dio 4.4). Rjeđe se javlja gastritis.
Prilikom kombinovane primjene sa drugim ljekovima iz grupe NSAIL,
prijavljeni su edemi, hipertenzija i srčana insuficijencija.
Gastrointestinalni poremećaji
- Zabilježeni su gastrointestinalni poremećaji, uglavnom blaga do
umjerena epigastralgija, mučnina, povraćanje, abdominalni meteorizam,
dispepsija, dijareja, konstipacija, ulcerozni stomatitis.
- Posebno su primijećeni: ulkus, gastrointestinalna krvarenja i/ili
perforacije. Učestalost krvarenja iz digestivnog trakta raste sa
povećanjem doze.
- Prijavljeno je i nekoliko izolovanih slučajeva ezofagitisa, kolitisa i
pankreatitisa.
Reakcije preosjetljivosti
- Dermatološke: kožni osip, urtikarija, pogoršanje hronične urtikarije,
pruritus.
- Respiratorne: astma. Pojava napada astme kod određenih osoba može biti
povezana sa alergijom na acetilsalicilnu kiselinu ili NSAIL (vidjeti
dio 4.3).
- Opšte: angioedem, vaskulitis, anafilaktoidne reakcije na sastavne
komponente lijeka.
Kožne reakcije
- Zabilježeni su pruritus, gubitak kose, reakcije fotosenzibilnosti,
uključujući rijetke slučajeve pseudoporfirije.
- Rijetko se javljaju purpura, erythema multiforme, fiksni pigmentirani
eritem, nodozni eritem i lichen planus.
- Veoma rijetko su zabilježene bulozne reakcije (uključujući
Stevens-Johnson-ov sindrom, reakcija na lijek sa eozinofilijom i
sistemskim simptomima (DRESS) i Lyell-ov sindrom).
Poremećaji centralnog nervnog sistema
- Često zabilježeni: glavobolja, vrtoglavica, pospanost.
- Takođe su zabilježeni: nesanica, poremećaji koncentracije, poremećaji
svijesti, aseptični meningitis.
Poremećaji bubrega
- Retencija vode i natrijuma, hiperkalijemija sa mogućim razvojem edema
(vidjeti djelove 4.4 i 4.5).
- Akutna bubrežna insuficijencija kod pacijenata sa faktorima rizika
(vidjeti dio 4.4).
- Oštećenje bubrega koje može rezultirati akutnom bubrežnom
insuficijencijom: prijavljeni su izolovani slučajevi intersticijskog
nefritisa, akutne tubularne nekroze, nefrotskog sindroma i papilarne
nekroze.
Poremećaji vida
- Vizuelne smetnje, rijetko papilitis, retrobulbarni optički neuritis i
edem papile.
Poremećaji uha i labirinta
- Poremećaji sluha, naročito tinitus.
Kardiovaskularni poremećaji
- Prijavljeni su slučajevi umjerenog perifernog edema kod pacijenata sa
kompromitovanom funkcijom srca, pogoršanjem kongestivne srčane
insuficijencije i hipertenzijom.
Hematološki poremećaji
- Leukopenija (primarno granulocitopenija), trombocitopenija, aplastična
anemija i hemolitična anemija.
Hepatološki poremećaji
Prijavljeni su slučajevi prolaznih i reverzibilnih promjena bioloških
parametara jetre, žutica, neobično težak hepatitis (uključujući jedan
slučaj sa smrtnim ishodom).
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[A qr code on a white background AI-generated content may be incorrect.]
4.9. Predoziranje
- Klinički znaci predoziranja su: pospanost, vrtoglavica,
dezorijentacija, gorušica, otežano varenje, mučnina ili povraćanje,
apneja.
- Biološki znaci predoziranja su: oštećena funkcija jetre i bubrega,
hipoprotrombinemija, metabolička acidoza.
- Terapijske mjere:
- hitan transfer u bolnicu;
- brzo izbacivanje unijete količine lijeka ispiranjem želuca;
- aktivni ugalj za smanjenje resorpcije naproksena;
- simptomatska terapija.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: antiinflamatorni i antireumatski ljekovi;
nesteroidni antiinflamatorni i antireumatski ljekovi; derivati
propionske kiseline
ATC kod: M01AE02
Naproksen je nesteroidni antiinflamatorni lijek, derivat
aril-karboksilne kiseline koja pripada grupi propionskih kiselina.
Posjeduje sljedeća svojstva:
- antiinflamatorno,
- analgetsko,
- antipiretičko,
- inhibicija agregacije trombocita.
Sva ova svojstva su povezana sa inhibicijom sinteze prostaglandina.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Resorpcija je brza i potpuna. Nakon primjene tablete od 275 mg,
maksimalna koncentracija u plazmi iznosi 77,4 µg/ml. Maksimalna
koncentracija u plazmi se postiže za manje od jednog sata nakon
primjene.
Pri dozama većim od 500 mg, povećanje koncentracije naproksena u plazmi
nije proporcionalno primijenjenoj dozi.
Distribucija
Približno 99% naproksena je vezano za proteine plazme.
Biotransformacija
Naproksen se primarno metaboliše u jetri do demetilnaproksena.
Eliminacija
Eliminacija, nepromijenjenog ili konjugovanog oblika, se odvija primarno
putem urina:
- 70% kao naproksen,
- 28% kao demetil oblik.
Klirens naproksena iznosi približno 0,13 ml/min/kg. Poluvrijeme
eliminacije naproksena je 13 sati.
Patofiziološke varijacije
Starije osobe, bubrežna insuficijencija: vidjeti dio 4.4.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nije primjenljivo.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Jezgro film tablete:
Celuloza, mikrokristalna (Avicel PH 101);
Celuloza, mikrokristalna (Avicel PH 102);
Talk;
Povidon K 25;
Magnezijum stearat.
Film (obloga) tablete (Opadry II Pink 85G34757):
Polivinil alkohol, djelimično hidrolizovan (E1203);
Talk;
Titan dioksid;
Makrogol;
Lecitin (soja);
Gvožđe (III) oksid, crveni (E172);
Gvožđe (III) oksid, žuti (E172);
Gvožđe (III) oksid, crni (E172).
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.
6.5. Priroda i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje lijeka je PVC-Al blister koji sadrži 10 film
tableta.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalazi 1 blister (ukupno 10 film tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Neupotrijebljeni lijek se uništava u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
GLK pharma d.o.o. Podgorica,
Svetozara Markovića 46, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/25/1897 – 4107
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
24.04.2025. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
April, 2025. godine