Pepticaid uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Pepticaid, 40 mg, prašak za rastvor za injekciju
INN: pantoprazol
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Jedna bočica sadrži 40 mg pantoprazola, u obliku pantoprazol natrijum
seskvihidrata.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Prašak za rastvor za injekciju.
Bijeli ili skoro bijeli porozni kolač ili/i prašak, bez stranih čestica.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Lijek Pepticaid je namijenjen za liječenje odraslih u sljedećim
indikacijama:
- refluksni ezofagitis
- ulkus želuca i duodenuma
- Zollinger-Ellison-ov sindrom i druga stanja patološke hipersekrecije.
4.2. Doziranje i način primjene
Ovaj lijek treba da primjenjuje zdravstveni stručnjak pod odgovarajućim
medicinskim nadzorom.
Intravenska primjena lijeka Pepticaid preporučuje se samo ukoliko oralna
primjena nije moguća. Dostupni su podaci o intravenskoj primjeni za
period od 7 dana. Zbog toga, intravensku terapiju lijekom Pepticaid
treba obustaviti što je prije moguće i zamijeniti lijekom Pepticaid, 40
mg, za oralnu upotrebu.
Doziranje
Ulkus želuca i duodenuma, refluksni ezofagitis
Preporučena intravenska doza je jedna bočica lijeka Pepticaid (40 mg
pantoprazola) dnevno.
Zollinger-Ellison-ov sindrom i druga stanja patološke hipersekrecije
Za dugotrajno liječenje Zollinger-Ellison-ovog sindroma i drugih stanja
patološke hipersekrecije, terapiju treba započeti sa 80 mg lijeka
Pepticaid dnevno. Nakon toga, doza se prema potrebi može titrirati u
vidu povećanja ili smanjenja, zavisno od dobijenih rezultata mjerenja
sekrecije želudačne kiseline. Doze veće od 80 mg dnevno treba podijeliti
i davati dva puta dnevno. Moguće je privremeno povećanje doze iznad 160
mg pantoprazola, ali ovo ne treba praktikovati duže nego što je
potrebno, kako bi se postigla odgovarajuća kontrola želudačne kiseline.
U slučaju da je potrebna brza kontrola želudačne kiseline, kod većine
pacijenata dovoljna je početna doza od 2 x 80 mg lijeka Pepticaid za
postizanje smanjenja sekrecije kiseline u željenom rasponu u toku jednog
sata (<10 mEq/h).
Posebne grupe pacijenata
Stariji pacijenti
Kod starijih pacijenata nije potrebno prilagođavanje doze (pogledati dio
5.2).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega
Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega nije potrebno
prilagođavanje doze (pogledati dio 5.2).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre
Kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre ne treba prekoračiti
dnevnu dozu od 20 mg pantoprazola (polovina bočice sa 40 mg
pantoprazola) (pogledati dio 4.4).
Pedijatrijska populacija
Bezbjednost i efikasnost primjene lijeka Pepticaid kod djece mlađe od 18
godina nije utvrđena. Zbog toga, lijek Pepticaid, 40 mg, prašak za
rastvor za injekciju se ne preporučuje za primjenu kod djece mlađe od 18
godina.
Trenutno dostupni podaci su opisani u dijelu 5.2, ali preporuke o
doziranju se ne mogu zaključiti iz navedenih informacija.
Način primjene
Rastvor spreman za upotrebu priprema se ubrizgavanjem 10 ml fiziološkog
rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida [9 mg/ml]). Za
instrukcije o pripremi rastvora pogledati dio 6.6. Pripremljen rastvor
može biti primijenjen direktno ili nakon miješanja sa 100 ml fiziološkog
rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida [9 mg/ml]) ili 100
ml 5% rastvora za injekciju glukoze [55 mg/ml].
Pripremljeni rastvor se mora upotrijebiti u roku od 24 sata.
Lijek treba primijeniti intravenski tokom 2 do 15 minuta.
4.3. Kontraindikacije
Preosjetljivost na aktivnu supstancu, supstituisane benzimidazole ili na
bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Malignitet želuca
Simptomatski odgovor na primjenu pantoprazola može maskirati simptome
pojave maligniteta želuca i može odložiti postavljanje dijagnoze. Kod
pojave bilo kog upozoravajućeg simptoma (npr. značajan, nenamjeran
gubitak tjelesne mase, rekurentno povraćanje, disfagija, hematemeza,
anemija ili melena) i kada je gastrični ulkus suspektan ili prisutan,
potrebno je isključiti malignitet.
Ako se i pored odgovarajuće terapije simptomi ne povlače, potrebno je
izvršiti dodatna ispitivanja.
Oštećenje funkcije jetre
Kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre, potrebno je redovno
pratiti vrijednosti enzima jetre u toku terapije lijekom Pepticaid. U
slučaju povećanja vrijednosti enzima jetre, ovu terapiju treba prekinuti
(pogledati dio 4.2).
Istovremena primjena inhibitora HIV proteaze
Ne preporučuje se istovremena primjena pantoprazola i inhibitora HIV
proteaze čija je resorpcija zavisna od pH želudačnog sadržaja, kao što
je atazanavir, a usljed značajnog smanjenja bioraspoloživosti (pogledati
dio 4.5).
Gastrointestinalne bakterijske infekcije
Terapija lijekom Pepticaid može dovesti do povećanja rizika od
gastrointestinalnih infekcija prouzrokovanih bakterijama kao što su
Salmonella i Campylobacter ili C. difficile.
Hipomagnezijemija
Težak oblik hipomagnezijemije je prijavljen kod pacijenata liječenih
inhibitorima protonske pumpe (IPP), kao što je pantoprazol, u periodu od
najmanje tri mjeseca, a u većini slučajeva tokom godinu dana. Ozbiljne
manifestacije hipomagnezijemije kao što su umor, grčevi, delirijum,
konvulzije, vrtoglavica i ventrikularne aritmije, u početku mogu biti
prikriveni i zato se mogu lako previdjeti. Kod većine ovih pacijenata,
hipomagnezijemija se može korigovati nadoknadom magnezijuma i prekidom
terapije inhibitorima protonske pumpe.
Kod pacijenata za koje se očekuje da će biti na dugotrajnoj terapiji
inhibitorom protonske pumpe ili za pacijente koji su istovremeno na
terapiji digoksinom ili ljekovima koji mogu uzrokovati hipomagnezijemiju
(npr. diuretici), ljekar mora razmotriti određivanje koncentracije
magnezijuma u krvi prije započinjanja terapije i periodično u toku same
terapije inhibitorima protonske pumpe.
Frakture kostiju
Inhibitori protonske pumpe, posebno kada se primjenjuju u velikim dozama
i tokom dužeg vremenskog perioda (duže od 1 godine), mogu umjereno
povećati rizik od frakture kuka, ručnog zgloba i kičme, naročito kod
starijih pacijenata ili u prisustvu drugih faktora rizika. Opservacione
studije ukazuju da inhibitori protonske pumpe mogu povećati ukupan rizik
od frakture za 10 do 40%. Ovo povećanje djelimično može biti posljedica
drugih faktora rizika. Pacijenti sa povećanim rizikom od osteoporoze
zahtijevaju posebnu njegu, u skladu sa važećim kliničkim vodičima i uz
obezbjeđenje odgovarajućeg unosa vitamina D i kalcijuma.
Teške kožne neželjene reakcije (SCAR)
Teške kožne neželjene reakcije (SCAR), uključujući multiformni eritem,
Stevens-Johnson-ov sindrom (SJS), toksičnu epidermalnu nekrolizu (TEN),
reakciju na lijek sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS), i
akutnu generalizovanu egzantematoznu pustulozu (AGEP), koji mogu biti
životno ugrožavajući ili fatalni, prijavljeni su u vezi sa
pantoprazolom, pri čemu učestalost nije poznata (pogledati dio 4.8).
Prilikom propisivanja lijeka, pacijentima treba skrenuti pažnju na
znakove i simptome ovih reakcija i pažljivo ih pratiti zbog kožnih
reakcija.
Ako se pojave znakovi i simptomi koji upućuju na ove reakcije,
pantoprazol treba odmah prekinuti, a razmotriti alternativno liječenje.
Subakutni kožni eritematozni lupus (engl. Subacute Cutaneous Lupus
Erythematosus, SCLE)
Primjena inhibitora protonske pumpe je povezana sa veoma rijetkim
slučajevima SCLE. Ukoliko se pojave lezije, posebno na djelovima kože
izloženim sunčevom zračenju, i ukoliko su praćene artralgijom, pacijent
treba što prije da se obrati ljekaru, koji treba da razmotri prekid
terapije lijekom Pepticaid. Pojava SCLE nakon terapije jednim
inhibitorom protonske pumpe može povećati rizik od pojave SCLE pri
terapiji drugim lijekom iz ove grupe.
Interferencija sa laboratorijskim testovima
Povećanje koncentracije hromogranina A (CgA) može da utiče na
ispitivanje prisustva neuroendokrinih tumora. Kako bi se izbjegla ova
interferencija, terapiju lijekom Pepticaid treba obustaviti najmanje 5
dana prije određivanja vrijednosti CgA (pogledati dio 5.1). Ako se nakon
određivanja koncentracije CgA i gastrina ne vrate na referentne
vrijednosti, potrebno je ponoviti analizu 14 dana nakon prestanka
primjene inhibitora protonske pumpe.
Natrijum
Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, odnosno
suštinski je ˝bez natrijuma˝.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Ljekovi čija je farmakokinetika zavisna od pH vrijednosti želudačnog
sadržaja
Usljed izražene i dugotrajne inhibicije lučenja želudačne kiseline,
pantoprazol može smanjiti resorpciju ljekova čija je bioraspoloživost
zavisna od pH vrijednosti želudačnog sadržaja, npr. neki azolni
antimikotici kao što su ketokonazol, itrakonazol, posakonazol i ostali
ljekovi kao što je erlotinib.
Inhibitori HIV proteaze
Ne preporučuje se istovremena primjena pantoprazola i inhibitora HIV
proteaze čija je resorpcija zavisna od pH vrijednosti želudačnog
sadržaja, kao što je atazanavir, a usljed smanjenja njihove
bioraspoloživosti (pogledati dio 4.4).
Ukoliko je istovremena primjena inhibitora HIV proteaze sa inhibitorom
protonske pumpe neophodna, preporučuje se pažljivo kliničko praćenje
(npr. putem virus load testa). Doza pantoprazola od 20 mg dnevno se ne
treba prekoračiti. Možda će biti potrebno prilagođavanje doze inhibitora
HIV proteaze.
Kumarinski antikoagulansi (fenprokumon ili varfarin)
Istovremena primjena pantoprazola sa varfarinom ili fenprokumonom ne
utiče na farmakokinetiku varfarina, fenprokumona ili vrijednosti INR
(engl. International Normalised Ratio, INR). Međutim, prijavljeno je
nekoliko slučajeva povećanja vrijednosti INR i protrombinskog vremena
kod pacijenata koji su primali inhibitore protonske pumpe istovremeno sa
varfarinom ili fenprokumonom. Povećane vrijednosti INR ili
protrombinskog vremena mogu dovesti do neuobičajenog krvarenja, čak i sa
smrtnim ishodom. Za pacijente na terapiji pantoprazolom i varfarinom ili
fenprokumonom će možda biti potreban medicinski nadzor u cilju praćenja
eventualnog povećanja vrijednosti INR i protrombinskog vremena.
Metotreksat
Pri istovremenoj primjeni velikih doza metotreksata (npr. 300 mg) i
inhibitora protonske pumpe, kod nekih pacijenata može se povećati
vrijednost metotreksata. Prema tome, kod pacijenata kod kojih se
primjenjuju velike doze metotreksata, na primjer kod terapije karcinoma
i psorijaze, trebalo bi uzeti u obzir privremeni prekid terapije
pantoprazolom.
Ostale studije interakcija
Pantoprazol se intenzivno metaboliše u jetri putem sistema enzima
citohroma P450. Glavni metabolički put je demetilacija putem CYP2C19, a
drugi metabolički putevi uključuju oksidaciju pomoću CYP3A4.
Studije interakcije sa ljekovima koji se takođe metabolišu ovim
putevima, kao što su karbamazepin, diazepam, glibenklamid, nifedipin i
oralni kontraceptivi koji sadrže levonogestrel i etinilestradiol nijesu
pokazale klinički značajne interakcije.
Ne mogu se isključiti interakcije pantoprazola sa drugim ljekovima ili
jedinjenjima, koji se metabolišu putem istog enzimskog sistema.
Rezultati opsežnih studija interakcija pokazali su da pantoprazol ne
utiče na metabolizam aktivnih supstanci koje metaboliše CYP1A2 (kao što
su kofein, teofilin), CYP2C9 (kao što su piroksikam, diklofenak,
naproksen), CYP2D6 (kao što je metoprolol), CYP2E1 (kao što je etanol)
ili da ne remeti resorpciju digoksina povezanu sa p-glikoproteinom.
Nema interakcije tokom istovremene upotrebe sa antacidima.
Takođe su sprovedene studije interakcija kada je pantoprazol bio
istovremeno primijenjen sa pojedinim antibioticima (klaritromicin,
metronidazol, amoksicilin). Nijesu zabilježene klinički značajne
interakcije.
Ljekovi koji inhibiraju ili indukuju CYP2C19
Inhibitori CYP2C19, kao što je fluvoksamin, mogu povećati sistemsku
izloženost pantoprazola. Treba razmotriti smanjenje doze kod pacijenata
koji su na dugotrajnoj terapiji velikim dozama pantoprazolom ili kod
pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre.
Induktori CYP2C199 i CYP3A4 enzima, kao što su rifampicin i kantarion
(Hypericum perforatum), mogu smanjiti koncentraciju inhibitora protonske
pumpe u plazmi koji se metabolišu ovim enzimskim sistemom.
Interakcije lijeka sa laboratorijskim testovima
Postoje izvještaji o lažno pozitivnim rezultatima u nekim testovima za
skrining urina na tetrahidrokanabinol (THC) kod pacijenata koji uzimaju
pantoprazol. Trebalo bi razmotriti alternativnu metodu potvrde kako bi
se verifikovali pozitivni rezultati.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
U ispitivanjima na životinjama nije bilo dokaza o smanjenoj plodnosti
nakon primjene pantoprazola (pogledati dio 5.3).
Trudnoća
Ograničeni podaci kod trudnica (između 300-100 ishoda trudnoće) ukazuju
da pantoprazol nema malformativnu ili feto/neonatalnu toksičnost.
Studije na životinjama su pokazale reproduktivnu toksičnost (pogledati
dio 5.3).
Kao mjera opreza, preporučuje se izbjegavanje primjene lijeka Pepticaid
tokom trudnoće.
Dojenje
Studije na životinjama su pokazale da se pantoprazol izlučuje u mlijeko.
Nema dovoljno podataka o izlučivanju pantoprazola u humano mlijeko, ali
postoji izveštaj o ekskreciji u mlijeko kod žena. Zbog ovoga se ne može
isključiti rizik za novorođenče/odojče. Odluku o tome da li treba
nastaviti/prekinuti dojenje ili nastaviti/prekinuti terapiju lijekom
Pepticaid treba donijeti uzimajući u obzir korist dojenja za dijete i
korist terapije lijekom Pepticaid za majku.
4.7. Uticaj lijeka na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje
mašinama
Primjena pantoprazola nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost
upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.
Mogu se javiti neželjene reakcije, kao što su vrtoglavica i poremećaji
vida (pogledati dio 4.8). U slučaju pojave ovih neželjenih reakcija,
pacijenti ne treba da upravljaju motornim vozilom i rukuju mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Sažetak bezbjednosnog profila
Kod približno 5% pacijenata može se očekivati neželjena reakcija na
lijek.
U tabeli u nastavku prikazane su neželjene reakcije na pantoprazol prema
sljedećoj klasifikaciji učestalosti:
Veoma često (≥ 1/10); često (≥ 1/100 do < 1/10); povremeno (≥ 1/1000 do
< 1/100); rijetko (≥ 1/10000 do < 1/1000); veoma rijetko (< 1/10000);
nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).
Za neželjene reakcije prijavljene u postmarketinškom periodu, nije
moguće primijeniti definisanu učestalost ispoljavanja, te su zato ove
reakcije svrstane u kategoriju nepoznate učestalosti.
Unutar svake grupe učestalosti, neželjene reakcije su prikazane prema
opadajućem stepenu ozbiljnosti.
Tabela: neželjene reakcije na pantoprazol u kliničkim studijama i
postmarketinškom praćenju.
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Učestalost | Često | Povremeno | Rijetko | Veoma rijetko | Nepoznato |
| | | | | | |
| Klasa | | | | | |
| | | | | | |
| sistema organa | | | | | |
+====================+================+=========================+=================+===================+=====================+
| Poremećaji krvi i | | | Agranulocitoza | Trombocitopenija, | |
| limfnog sistema | | | | | |
| | | | | leukopenija, | |
| | | | | | |
| | | | | pancitopenija | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | | Preosjetljivost | | |
| imunskog sistema | | | (uključujući | | |
| | | | anafilaktičke | | |
| | | | reakcije i | | |
| | | | anafilaktički | | |
| | | | šok) | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | | Hiperlipidemije | | Hiponatrijemija, |
| metabolizma i | | | i povećanje | | hipomagnezijemija |
| ishrane | | | koncentracije | | (pogledati dio |
| | | | lipida | | 4.4), |
| | | | (trigliceridi, | | hipokalcijemija⁽¹⁾, |
| | | | holesterol), | | hipokalijemija |
| | | | promjene u | | |
| | | | tjelesnoj masi | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Psihijatrijski | | Poremećaj spavanja | Depresija (uz | Dezorijentacija | Halucinacije, |
| poremećaji | | | sva pogoršanja) | (uz sva | konfuzija (posebno |
| | | | | pogoršanja) | kod predisponiranih |
| | | | | | pacijenata, kao i |
| | | | | | pogoršanje kod |
| | | | | | pacijenata sa već |
| | | | | | prisutnim navedenim |
| | | | | | simptomima) |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji nervnog | | Glavobolja, vrtoglavica | Poremećaj čula | | Parestezija |
| sistema | | | ukusa | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji oka | | | Poremećaji vida | | |
| | | | (zamućen vid) | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Gastrointestinalni | Benigni polipi | Dijareja, | | | Mikroskopski |
| poremećaji | žlijezda na | mučnina/povraćanje, | | | kolitis |
| | fundusu želuca | nadimanje i gasovi, | | | |
| | | konstipacija, suva | | | |
| | | usta, bol i nelagodnost | | | |
| | | u abdomenu | | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Hepatobilijarni | | Povećanje vrijednosti | Povećanje | | Hepatocelularno |
| premećaji | | enzima jetre | vrijednosti | | oštećenje, žutica, |
| | | (transaminaze, gama-GT) | bilirubina | | hepatocelularna |
| | | | | | insuficijencija |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji kože i | | Osip/egzantem/erupcije, | Urtikarija, | | Stevens-Johnson-ov |
| potkožnog tkiva | | pruritis | angioedem | | sindrom, Lyell-ov |
| | | | | | sindrom, eritema |
| | | | | | multiforme, |
| | | | | | fotosenzitivnost, |
| | | | | | subakutni kožni |
| | | | | | eritematozni lupus |
| | | | | | (pogledati dio 4.4) |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | Fraktura kuka, ručnog | Artralgija, | | Mišićni spazam⁽²⁾ |
| mišićno-koštanog | | zgloba ili kičme | mijalgija | | |
| sistema i vezivnog | | (pogledati dio 4.4) | | | |
| tkiva | | | | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji bubrega | | | | | Intersticijalni |
| i urinarnog | | | | | nefritis (sa |
| sistema | | | | | mogućom progresijom |
| | | | | | do insuficijencije |
| | | | | | bubrega) |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | | Ginekomastija | | |
| reproduktivnog | | | | | |
| sistema i dojki | | | | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Opšti poremećaji i | Tromboflebitis | Astenija, malaksalost i | Povišena | | |
| reakcije na mjestu | na mjestu | slabost | tjelesna | | |
| primjene | primjene | | temperatura, | | |
| | lijeka | | periferni edem | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
¹ Hipokalcijemija može biti povezana sa hipomagnezijemijom.
² Mišićni spazam je posljedica elektrolitnog disbalansa.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[]
4.9. Predoziranje
Simptomi
Nema poznatih simptoma predoziranja kod ljudi.
Sistemska izloženost pri primjeni doze do 240 mg primijenjene
intravenski tokom 2 minuta dobro je tolerisana.
Liječenje
S obzirom na to da se pantoprazol u velikom procentu vezuje za proteine
plazme, ne može se lako ukloniti dijalizom.
U slučaju predoziranja sa kliničkim znacima intoksikacije, osim
simptomatske i suportivne terapije, ne mogu se dati druge specifične
terapijske preporuke.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Ljekovi za poremećaje aciditeta, inhibitori
protonske pumpe
ATC šifra: A02BC02
Mehanizam dejstva
Pantoprazol je supstituisani benzimidazol koji inhibira sekreciju
hlorovodonične kiseline u želucu putem specifične blokade protonskih
pumpi parijetalnih ćelija.
Pantoprazol prelazi u aktivnu formu u kiseloj sredini parijetalnih
ćelija gdje vrši inhibiciju enzima H⁺, K⁺-ATP-aze, odnosno, završnu fazu
produkcije hlorovodonične kiseline u želucu. Stepen inhibicije je dozno
zavisan i utiče kako na bazalnu, tako i na stimulisanu sekreciju
kiseline. Kod većine pacijenata povlačenje simptoma se očekuje kroz 2
nedjelje. Kao i kod drugih inhibitora protonske pumpe i antagonista H₂
receptora, terapija pantoprazolom uzrokuje smanjenu kiselost želudačnog
sadržaja i time proporcionalno povećava sekreciju gastrina, srazmjerno
smanjenoj kiselosti. Povećanje sekrecije gastrina je reverzibilno. Kada
se pantoprazol veže za enzim distalno u odnosu na nivo ćelijskog
receptora, to može uticati na sekreciju hlorovodonične kiseline
nezavisno od stimulacije drugim materijama (acetilholinom, histaminom,
gastrinom). Efekat je isti bilo da se lijek daje oralno ili intravenski.
Farmakodinamsko dejstvo
Pod uticajem pantoprazola rastu vrijednosti gastrina u stanju
gladovanja. Kod kratkotrajne primjene, u većini slučajeva one ne prelaze
gornju graničnu vrijednost. Kod dugotrajne primjene, vrijednosti
gastrina se u većini slučajeva udvostručuju. Međutim, izraziti porast
vrijednosti gastrina, javlja se samo u izolovanim slučajevima.
Posljedično, uočeno je blago do umjereno povećanje broja specifičnih
endokrinih (ECL) ćelija kod manjeg broja pacijenata tokom dugotrajne
terapije (jednostavna do adenomatoidna hiperplazija). Ipak, prema do
sada sprovedenim ispitivanjima formiranje karcinoidnih prekursora
(atipična hiperplazija) ili karcinoidi želuca otkriveni u eksperimentima
na životinjama (pogledati dio 5.3), nijesu uočeni kod ljudi.
Prema rezultatima istraživanja na životinjama, ne može se potpuno
isključiti uticaj dugotrajne terapije pantoprazolom (duže od godinu
dana) na endokrine parametre tireoidne žlijezde.
Tokom terapije antisekretornim ljekovima, kao odgovor na smanjeno
lučenje hlorovodonične kiseline, dolazi do povećanja vrijednosti
gastrina u serumu. Takođe, dolazi do povećanja vrijednosti CgA usljed
smanjenja kiselosti želudačnog sadržaja. Povećane vrijednosti CgA mogu
uticati na laboratorijska ispitivanja u cilju postavljanja dijagnoze
neuroendokrinih tumora.
Dostupni publikovani podaci ukazuju da primjenu inhibitora protonske
pumpe treba obustaviti između 5 dana i 2 nedjelje prije planiranog
mjerenja vrijednosti CgA, a kako bi se eventualno lažno povećanje
vrijednosti CgA, uzrokovano primjenom inhibitora protonske pumpe,
vratilo u okvir referentnih vrijednosti.
5.2. Farmakokinetički podaci
Opšti farmakokinetički podaci
Farmakokinetička svojstva pantoprazola se ne razlikuju nakon pojedinačne
ili ponovljene primjene. U rasponu doze od 10 do 80 mg, kinetika
pantoprazola u plazmi je praktično linearna i nakon oralne i nakon
intravenske primjene.
Distribucija
Vezivanje pantoprazola za proteine plazme je otprilike 98%. Volumen
distribucije je otprilike 0,15 l/kg.
Biotransformacija
Pantoprazol se gotovo u potpunosti metaboliše u jetri. Glavni
metabolički put je demetilacija putem izoenzima CYP2C19 praćena
sulfatnom konjugacijom, a drugi metabolički put uključuje oksidaciju
izoenzimom CYP3A4.
Eliminacija
Terminalno poluvrijeme eliminacije je otprilike 1 sat, a klirens je
otprilike 0,1 l/sat/kg. Bilo je nekoliko slučajeva ispitanika sa
odloženom eliminacijom. Zbog specifičnog vezivanja za protonsku pumpu
parijetalnih ćelija, poluvrijeme eliminacije nije u korelaciji sa mnogo
dužim trajanjem dejstva (inhibicija sekrecije želudačne kiseline).
Metaboliti pantoprazola se uglavnom eliminišu putem bubrega što
predstavlja glavni put ekskrecije (otprilike 80%), dok se ostatak
izlučuje fecesom. Glavni metabolit u serumu i urinu je
desmetilpantoprazol konjugovan sa sulfatnom grupom. Poluvrijeme
eliminacije glavnog metabolita (otprilike 1,5 sat) nije mnogo duže nego
za pantoprazol.
Posebne populacije
Spori metabolizeri
Kod približno 3% evropske populacije, javlja se nedostatak funkcionalnog
enzima CYP2C19, pa se ova populacija naziva ˝spori metabolizeri˝ (engl.
poor metabolisers). Kod tih pacijenata se metabolizam pantoprazola
vjerovatno odvija preko izoenzima CYP3A4. Nakon primjene pojedinačne
doze od 40 mg pantoprazola, srednja vrijednost površine ispod krive
koncentracije u plazmi je bila približno 6 puta veća kod ˝sporih
metabolizera˝ nego kod pacijenata koji imaju funkcionalan izoenzim
CYP2C19 (˝brzi metabolizeri˝). Srednje vrijednosti maksimalnih
koncentracija u plazmi su povećane za otprilike 60%. Ovi nalazi nemaju
uticaj na doziranje pantoprazola.
Oštećenje funkcije bubrega
Ne preporučuje se smanjenje doze pantoprazola kod pacijenata sa
oštećenjem funkcije bubrega (uključujući pacijente na dijalizi). Kao i
kod zdravih pacijenata, poluvrijeme eliminacije pantoprazola je kratko.
Samo veoma male količine pantoprazola podliježu dijalizi. Iako je
poluvrijeme eliminacije glavnog metabolita umjereno produženo (2–3
sata), ekskrecija je ipak dovoljno brza da ne dolazi do akumulacije.
Oštećenje funkcije jetre
Iako je kod pacijenata sa cirozom jetre (klase A i B prema Child-u)
došlo do produženja poluvremena eliminacije na 7 do 9 sati, a
vrijednosti površine ispod krive (PIK) povećane za faktor 5–7,
maksimalna koncentracija u serumu je samo neznatno povećana uz faktor
1,5 u odnosu na zdrave osobe.
Stariji pacijenti
Blago povećanje vrijednosti PIK i C_(max) kod starijih u poređenju sa
mlađim osobama, takođe nije od kliničkog značaja.
Pedijatrijska populacija
Nakon primjene pojedinačnih intravenskih doza pantoprazola od 0,8 ili
1,6 mg/kg pantoprazola kod djece uzrasta od 2 do 16 godina, nije bilo
značajnije povezanosti između klirensa pantoprazola i uzrasta ili
tjelesne mase. Vrijednosti PIK i volumen distribucije bili su u skladu
sa podacima dobijenim kod odraslih pacijenata.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka
Pretklinički podaci dobijeni na osnovu konvencionalnih studija o
farmakološkoj bezbjednosti, toksičnosti ponovljenih doza i
genotoksičnosti ne ukazuju na posebnu opasnost za ljude.
Tokom dvogodišnjeg ispitivanja karcinogenosti na pacovima, pronađene su
neuroendokrine neoplazme. Pored toga, u prednjem dijelu želuca pacova
pronađene su skvamozne papilomatozne ćelije. Pažljivo je ispitan
mehanizam, koji putem supstituisanih benzimidazola dovodi do formiranja
gastričnih karcinoida, i može se zaključiti da je to sekundarna reakcija
na izrazito povećanje koncentracije gastrina u serumu, koje se javlja
kod pacova tokom hronične terapije velikim dozama. Tokom dvogodišnjeg
ispitivanja na glodarima zapažen je povećan broj tumora jetre kod pacova
i ženki miševa, što se pripisuje intenzivnom metabolizmu pantoprazola u
jetri.
U grupi pacova koji su primali najveće doze (200 mg/kg), uočeno je blago
povećanje učestalosti neoplazmatskih promjena tireoidne žlijezde. Pojava
ovih neoplazmi se povezuje sa promjenama u metabolizmu tiroksina u jetri
pacova pod dejstvom pantoprazola. Kako je terapijska doza kod ljudi
mala, ne očekuje se pojava štetnih uticaja na tireoidne žlijezde.
U peri-postnatalnoj studiji reproduktivne toksičnosti kod pacova
namijenjenoj procjeni razvoja kostiju, primijećeni su znaci toksičnosti
na potomstvo (smrtnost, manja srednja tjelesna masa, manji srednji
porast tjelesne mase i smanjen rast kostiju) kod približno dvostruke
kliničke izloženosti čovjeka (C_(max)). Na kraju faze oporavka,
parametri na kostima su bili slični po grupama, a tjelesna masa je
takođe težila reverzibilnosti nakon perioda oporavka bez lijeka.
Povećanje mortaliteta prijavljeno je samo kod mladunaca pacova prije
odvajanja (do 21 dan starosti) za koje se procjenjuje da odgovaraju
odojčadi do 2 godine starosti. Značaj ovog nalaza za pedijatrijsku
populaciju nije jasan. Prethodno peri-postnatalno istraživanje na
pacovima sa nešto manjim dozama nije pokazalo štetne uticaje pri 3 mg/kg
u poređenju sa niskom dozom od 5 mg/kg u ovoj studiji.
Ispitivanja nijesu pokazala uticaj na plodnost, niti teratogene uticaje.
Kod pacova je ispitivan prolaz lijeka kroz placentu, pri čemu je
utvrđeno da se isti povećava u kasnijim fazama gestacije. Posljedično,
koncentracija pantoprazola kod fetusa je povećana neposredno prije
rođenja.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci(ekscipijenasa)
Dinatrijum edetat;
Natrijum hidroksid (za podešavanje pH).
6.2. Inkompatibilnost
Lijek Pepticaid se ne smije miješati sa drugim ljekovima, osim onim koji
su navedeni u dijelu 6.6.
6.3. Rok upotrebe
Rok upotrebe neotvorenog lijeka: 2 godine.
Rok upotrebe lijeka nakon rekonstitucije/razblaženja
Dokazana je hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora tokom
24 sata na sobnoj temperaturi (25^(º)C ± 2^(º)C). Sa mikrobiološke tačke
gledišta, lijek bi trebalo upotrijebiti odmah. Ukoliko se ne upotrijebi
odmah, vrijeme i uslovi čuvanja pripremljenog rastvora odgovornost su
korisnika.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 25^(º)C, u originalnom pakovanju, radi zaštite
od svjetlosti.
Za uslove čuvanja lijeka nakon rekonstitucije/razblaženja, pogledati dio
6.3.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje lijeka je bočica od stakla (tip I), zapremine 10ml,
zatvorena sivim gumenim čepom, aluminijumskom kapicom i flip-off
poklopcem, koja sadrži prašak za rastvor za injekciju.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalazi 1 bočica i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Rastvor za injekciju za intravensku upotrebu se priprema ubrizgavanjem
10 ml fiziološkog rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida
[9 mg/ml]) u bočicu koja sadrži prašak. Rekonstituisani rastvor je
bistar, bezbojan do slabo žut. Ovako pripremljen rastvor se može
upotrijebiti odmah ili nakon daljeg razblaživanja sa 100 ml fiziološkog
rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida [9 mg/ml]) ili sa
100 ml 5% rastvora glukoze (5% rastvor za injekciju glukoze [55 mg/ml]).
Za razblaživanje koristiti stakleni ili plastični kontejner.
Dokazana je hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora tokom
24 sata na sobnoj temperaturi (25^(º)C ± 2^(º)C). Sa mikrobiološke tačke
gledišta, lijek bi trebalo upotrijebiti odmah.
Lijek Pepticaid se ne smije pripremati ili miješati ni sa jednim drugim
rastvaračem, osim onim prethodno navedenim.
Pripremljeni rastvor bi trebalo primijeniti intravenski tokom 2 do 15
minuta.
Sadržaj bočice namijenjen je samo za jednokratnu upotrebu. Zaostali
sadržaj iz bočice ili lijek promijenjenog izgleda (na primjer ako se
uoči zamućenost ili taloženje) treba odbaciti.
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica,
8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/25/1786 – 5886
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
14.04.2025. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
April, 2025. godine
1. NAZIV LIJEKA
Pepticaid, 40 mg, prašak za rastvor za injekciju
INN: pantoprazol
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Jedna bočica sadrži 40 mg pantoprazola, u obliku pantoprazol natrijum
seskvihidrata.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Prašak za rastvor za injekciju.
Bijeli ili skoro bijeli porozni kolač ili/i prašak, bez stranih čestica.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Lijek Pepticaid je namijenjen za liječenje odraslih u sljedećim
indikacijama:
- refluksni ezofagitis
- ulkus želuca i duodenuma
- Zollinger-Ellison-ov sindrom i druga stanja patološke hipersekrecije.
4.2. Doziranje i način primjene
Ovaj lijek treba da primjenjuje zdravstveni stručnjak pod odgovarajućim
medicinskim nadzorom.
Intravenska primjena lijeka Pepticaid preporučuje se samo ukoliko oralna
primjena nije moguća. Dostupni su podaci o intravenskoj primjeni za
period od 7 dana. Zbog toga, intravensku terapiju lijekom Pepticaid
treba obustaviti što je prije moguće i zamijeniti lijekom Pepticaid, 40
mg, za oralnu upotrebu.
Doziranje
Ulkus želuca i duodenuma, refluksni ezofagitis
Preporučena intravenska doza je jedna bočica lijeka Pepticaid (40 mg
pantoprazola) dnevno.
Zollinger-Ellison-ov sindrom i druga stanja patološke hipersekrecije
Za dugotrajno liječenje Zollinger-Ellison-ovog sindroma i drugih stanja
patološke hipersekrecije, terapiju treba započeti sa 80 mg lijeka
Pepticaid dnevno. Nakon toga, doza se prema potrebi može titrirati u
vidu povećanja ili smanjenja, zavisno od dobijenih rezultata mjerenja
sekrecije želudačne kiseline. Doze veće od 80 mg dnevno treba podijeliti
i davati dva puta dnevno. Moguće je privremeno povećanje doze iznad 160
mg pantoprazola, ali ovo ne treba praktikovati duže nego što je
potrebno, kako bi se postigla odgovarajuća kontrola želudačne kiseline.
U slučaju da je potrebna brza kontrola želudačne kiseline, kod većine
pacijenata dovoljna je početna doza od 2 x 80 mg lijeka Pepticaid za
postizanje smanjenja sekrecije kiseline u željenom rasponu u toku jednog
sata (<10 mEq/h).
Posebne grupe pacijenata
Stariji pacijenti
Kod starijih pacijenata nije potrebno prilagođavanje doze (pogledati dio
5.2).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije bubrega
Kod pacijenata sa oštećenjem funkcije bubrega nije potrebno
prilagođavanje doze (pogledati dio 5.2).
Pacijenti sa oštećenjem funkcije jetre
Kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre ne treba prekoračiti
dnevnu dozu od 20 mg pantoprazola (polovina bočice sa 40 mg
pantoprazola) (pogledati dio 4.4).
Pedijatrijska populacija
Bezbjednost i efikasnost primjene lijeka Pepticaid kod djece mlađe od 18
godina nije utvrđena. Zbog toga, lijek Pepticaid, 40 mg, prašak za
rastvor za injekciju se ne preporučuje za primjenu kod djece mlađe od 18
godina.
Trenutno dostupni podaci su opisani u dijelu 5.2, ali preporuke o
doziranju se ne mogu zaključiti iz navedenih informacija.
Način primjene
Rastvor spreman za upotrebu priprema se ubrizgavanjem 10 ml fiziološkog
rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida [9 mg/ml]). Za
instrukcije o pripremi rastvora pogledati dio 6.6. Pripremljen rastvor
može biti primijenjen direktno ili nakon miješanja sa 100 ml fiziološkog
rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida [9 mg/ml]) ili 100
ml 5% rastvora za injekciju glukoze [55 mg/ml].
Pripremljeni rastvor se mora upotrijebiti u roku od 24 sata.
Lijek treba primijeniti intravenski tokom 2 do 15 minuta.
4.3. Kontraindikacije
Preosjetljivost na aktivnu supstancu, supstituisane benzimidazole ili na
bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih u dijelu 6.1.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Malignitet želuca
Simptomatski odgovor na primjenu pantoprazola može maskirati simptome
pojave maligniteta želuca i može odložiti postavljanje dijagnoze. Kod
pojave bilo kog upozoravajućeg simptoma (npr. značajan, nenamjeran
gubitak tjelesne mase, rekurentno povraćanje, disfagija, hematemeza,
anemija ili melena) i kada je gastrični ulkus suspektan ili prisutan,
potrebno je isključiti malignitet.
Ako se i pored odgovarajuće terapije simptomi ne povlače, potrebno je
izvršiti dodatna ispitivanja.
Oštećenje funkcije jetre
Kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije jetre, potrebno je redovno
pratiti vrijednosti enzima jetre u toku terapije lijekom Pepticaid. U
slučaju povećanja vrijednosti enzima jetre, ovu terapiju treba prekinuti
(pogledati dio 4.2).
Istovremena primjena inhibitora HIV proteaze
Ne preporučuje se istovremena primjena pantoprazola i inhibitora HIV
proteaze čija je resorpcija zavisna od pH želudačnog sadržaja, kao što
je atazanavir, a usljed značajnog smanjenja bioraspoloživosti (pogledati
dio 4.5).
Gastrointestinalne bakterijske infekcije
Terapija lijekom Pepticaid može dovesti do povećanja rizika od
gastrointestinalnih infekcija prouzrokovanih bakterijama kao što su
Salmonella i Campylobacter ili C. difficile.
Hipomagnezijemija
Težak oblik hipomagnezijemije je prijavljen kod pacijenata liječenih
inhibitorima protonske pumpe (IPP), kao što je pantoprazol, u periodu od
najmanje tri mjeseca, a u većini slučajeva tokom godinu dana. Ozbiljne
manifestacije hipomagnezijemije kao što su umor, grčevi, delirijum,
konvulzije, vrtoglavica i ventrikularne aritmije, u početku mogu biti
prikriveni i zato se mogu lako previdjeti. Kod većine ovih pacijenata,
hipomagnezijemija se može korigovati nadoknadom magnezijuma i prekidom
terapije inhibitorima protonske pumpe.
Kod pacijenata za koje se očekuje da će biti na dugotrajnoj terapiji
inhibitorom protonske pumpe ili za pacijente koji su istovremeno na
terapiji digoksinom ili ljekovima koji mogu uzrokovati hipomagnezijemiju
(npr. diuretici), ljekar mora razmotriti određivanje koncentracije
magnezijuma u krvi prije započinjanja terapije i periodično u toku same
terapije inhibitorima protonske pumpe.
Frakture kostiju
Inhibitori protonske pumpe, posebno kada se primjenjuju u velikim dozama
i tokom dužeg vremenskog perioda (duže od 1 godine), mogu umjereno
povećati rizik od frakture kuka, ručnog zgloba i kičme, naročito kod
starijih pacijenata ili u prisustvu drugih faktora rizika. Opservacione
studije ukazuju da inhibitori protonske pumpe mogu povećati ukupan rizik
od frakture za 10 do 40%. Ovo povećanje djelimično može biti posljedica
drugih faktora rizika. Pacijenti sa povećanim rizikom od osteoporoze
zahtijevaju posebnu njegu, u skladu sa važećim kliničkim vodičima i uz
obezbjeđenje odgovarajućeg unosa vitamina D i kalcijuma.
Teške kožne neželjene reakcije (SCAR)
Teške kožne neželjene reakcije (SCAR), uključujući multiformni eritem,
Stevens-Johnson-ov sindrom (SJS), toksičnu epidermalnu nekrolizu (TEN),
reakciju na lijek sa eozinofilijom i sistemskim simptomima (DRESS), i
akutnu generalizovanu egzantematoznu pustulozu (AGEP), koji mogu biti
životno ugrožavajući ili fatalni, prijavljeni su u vezi sa
pantoprazolom, pri čemu učestalost nije poznata (pogledati dio 4.8).
Prilikom propisivanja lijeka, pacijentima treba skrenuti pažnju na
znakove i simptome ovih reakcija i pažljivo ih pratiti zbog kožnih
reakcija.
Ako se pojave znakovi i simptomi koji upućuju na ove reakcije,
pantoprazol treba odmah prekinuti, a razmotriti alternativno liječenje.
Subakutni kožni eritematozni lupus (engl. Subacute Cutaneous Lupus
Erythematosus, SCLE)
Primjena inhibitora protonske pumpe je povezana sa veoma rijetkim
slučajevima SCLE. Ukoliko se pojave lezije, posebno na djelovima kože
izloženim sunčevom zračenju, i ukoliko su praćene artralgijom, pacijent
treba što prije da se obrati ljekaru, koji treba da razmotri prekid
terapije lijekom Pepticaid. Pojava SCLE nakon terapije jednim
inhibitorom protonske pumpe može povećati rizik od pojave SCLE pri
terapiji drugim lijekom iz ove grupe.
Interferencija sa laboratorijskim testovima
Povećanje koncentracije hromogranina A (CgA) može da utiče na
ispitivanje prisustva neuroendokrinih tumora. Kako bi se izbjegla ova
interferencija, terapiju lijekom Pepticaid treba obustaviti najmanje 5
dana prije određivanja vrijednosti CgA (pogledati dio 5.1). Ako se nakon
određivanja koncentracije CgA i gastrina ne vrate na referentne
vrijednosti, potrebno je ponoviti analizu 14 dana nakon prestanka
primjene inhibitora protonske pumpe.
Natrijum
Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol (23 mg) natrijuma po dozi, odnosno
suštinski je ˝bez natrijuma˝.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Ljekovi čija je farmakokinetika zavisna od pH vrijednosti želudačnog
sadržaja
Usljed izražene i dugotrajne inhibicije lučenja želudačne kiseline,
pantoprazol može smanjiti resorpciju ljekova čija je bioraspoloživost
zavisna od pH vrijednosti želudačnog sadržaja, npr. neki azolni
antimikotici kao što su ketokonazol, itrakonazol, posakonazol i ostali
ljekovi kao što je erlotinib.
Inhibitori HIV proteaze
Ne preporučuje se istovremena primjena pantoprazola i inhibitora HIV
proteaze čija je resorpcija zavisna od pH vrijednosti želudačnog
sadržaja, kao što je atazanavir, a usljed smanjenja njihove
bioraspoloživosti (pogledati dio 4.4).
Ukoliko je istovremena primjena inhibitora HIV proteaze sa inhibitorom
protonske pumpe neophodna, preporučuje se pažljivo kliničko praćenje
(npr. putem virus load testa). Doza pantoprazola od 20 mg dnevno se ne
treba prekoračiti. Možda će biti potrebno prilagođavanje doze inhibitora
HIV proteaze.
Kumarinski antikoagulansi (fenprokumon ili varfarin)
Istovremena primjena pantoprazola sa varfarinom ili fenprokumonom ne
utiče na farmakokinetiku varfarina, fenprokumona ili vrijednosti INR
(engl. International Normalised Ratio, INR). Međutim, prijavljeno je
nekoliko slučajeva povećanja vrijednosti INR i protrombinskog vremena
kod pacijenata koji su primali inhibitore protonske pumpe istovremeno sa
varfarinom ili fenprokumonom. Povećane vrijednosti INR ili
protrombinskog vremena mogu dovesti do neuobičajenog krvarenja, čak i sa
smrtnim ishodom. Za pacijente na terapiji pantoprazolom i varfarinom ili
fenprokumonom će možda biti potreban medicinski nadzor u cilju praćenja
eventualnog povećanja vrijednosti INR i protrombinskog vremena.
Metotreksat
Pri istovremenoj primjeni velikih doza metotreksata (npr. 300 mg) i
inhibitora protonske pumpe, kod nekih pacijenata može se povećati
vrijednost metotreksata. Prema tome, kod pacijenata kod kojih se
primjenjuju velike doze metotreksata, na primjer kod terapije karcinoma
i psorijaze, trebalo bi uzeti u obzir privremeni prekid terapije
pantoprazolom.
Ostale studije interakcija
Pantoprazol se intenzivno metaboliše u jetri putem sistema enzima
citohroma P450. Glavni metabolički put je demetilacija putem CYP2C19, a
drugi metabolički putevi uključuju oksidaciju pomoću CYP3A4.
Studije interakcije sa ljekovima koji se takođe metabolišu ovim
putevima, kao što su karbamazepin, diazepam, glibenklamid, nifedipin i
oralni kontraceptivi koji sadrže levonogestrel i etinilestradiol nijesu
pokazale klinički značajne interakcije.
Ne mogu se isključiti interakcije pantoprazola sa drugim ljekovima ili
jedinjenjima, koji se metabolišu putem istog enzimskog sistema.
Rezultati opsežnih studija interakcija pokazali su da pantoprazol ne
utiče na metabolizam aktivnih supstanci koje metaboliše CYP1A2 (kao što
su kofein, teofilin), CYP2C9 (kao što su piroksikam, diklofenak,
naproksen), CYP2D6 (kao što je metoprolol), CYP2E1 (kao što je etanol)
ili da ne remeti resorpciju digoksina povezanu sa p-glikoproteinom.
Nema interakcije tokom istovremene upotrebe sa antacidima.
Takođe su sprovedene studije interakcija kada je pantoprazol bio
istovremeno primijenjen sa pojedinim antibioticima (klaritromicin,
metronidazol, amoksicilin). Nijesu zabilježene klinički značajne
interakcije.
Ljekovi koji inhibiraju ili indukuju CYP2C19
Inhibitori CYP2C19, kao što je fluvoksamin, mogu povećati sistemsku
izloženost pantoprazola. Treba razmotriti smanjenje doze kod pacijenata
koji su na dugotrajnoj terapiji velikim dozama pantoprazolom ili kod
pacijenata sa oštećenjem funkcije jetre.
Induktori CYP2C199 i CYP3A4 enzima, kao što su rifampicin i kantarion
(Hypericum perforatum), mogu smanjiti koncentraciju inhibitora protonske
pumpe u plazmi koji se metabolišu ovim enzimskim sistemom.
Interakcije lijeka sa laboratorijskim testovima
Postoje izvještaji o lažno pozitivnim rezultatima u nekim testovima za
skrining urina na tetrahidrokanabinol (THC) kod pacijenata koji uzimaju
pantoprazol. Trebalo bi razmotriti alternativnu metodu potvrde kako bi
se verifikovali pozitivni rezultati.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
U ispitivanjima na životinjama nije bilo dokaza o smanjenoj plodnosti
nakon primjene pantoprazola (pogledati dio 5.3).
Trudnoća
Ograničeni podaci kod trudnica (između 300-100 ishoda trudnoće) ukazuju
da pantoprazol nema malformativnu ili feto/neonatalnu toksičnost.
Studije na životinjama su pokazale reproduktivnu toksičnost (pogledati
dio 5.3).
Kao mjera opreza, preporučuje se izbjegavanje primjene lijeka Pepticaid
tokom trudnoće.
Dojenje
Studije na životinjama su pokazale da se pantoprazol izlučuje u mlijeko.
Nema dovoljno podataka o izlučivanju pantoprazola u humano mlijeko, ali
postoji izveštaj o ekskreciji u mlijeko kod žena. Zbog ovoga se ne može
isključiti rizik za novorođenče/odojče. Odluku o tome da li treba
nastaviti/prekinuti dojenje ili nastaviti/prekinuti terapiju lijekom
Pepticaid treba donijeti uzimajući u obzir korist dojenja za dijete i
korist terapije lijekom Pepticaid za majku.
4.7. Uticaj lijeka na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje
mašinama
Primjena pantoprazola nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost
upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.
Mogu se javiti neželjene reakcije, kao što su vrtoglavica i poremećaji
vida (pogledati dio 4.8). U slučaju pojave ovih neželjenih reakcija,
pacijenti ne treba da upravljaju motornim vozilom i rukuju mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Sažetak bezbjednosnog profila
Kod približno 5% pacijenata može se očekivati neželjena reakcija na
lijek.
U tabeli u nastavku prikazane su neželjene reakcije na pantoprazol prema
sljedećoj klasifikaciji učestalosti:
Veoma često (≥ 1/10); često (≥ 1/100 do < 1/10); povremeno (≥ 1/1000 do
< 1/100); rijetko (≥ 1/10000 do < 1/1000); veoma rijetko (< 1/10000);
nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih podataka).
Za neželjene reakcije prijavljene u postmarketinškom periodu, nije
moguće primijeniti definisanu učestalost ispoljavanja, te su zato ove
reakcije svrstane u kategoriju nepoznate učestalosti.
Unutar svake grupe učestalosti, neželjene reakcije su prikazane prema
opadajućem stepenu ozbiljnosti.
Tabela: neželjene reakcije na pantoprazol u kliničkim studijama i
postmarketinškom praćenju.
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Učestalost | Često | Povremeno | Rijetko | Veoma rijetko | Nepoznato |
| | | | | | |
| Klasa | | | | | |
| | | | | | |
| sistema organa | | | | | |
+====================+================+=========================+=================+===================+=====================+
| Poremećaji krvi i | | | Agranulocitoza | Trombocitopenija, | |
| limfnog sistema | | | | | |
| | | | | leukopenija, | |
| | | | | | |
| | | | | pancitopenija | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | | Preosjetljivost | | |
| imunskog sistema | | | (uključujući | | |
| | | | anafilaktičke | | |
| | | | reakcije i | | |
| | | | anafilaktički | | |
| | | | šok) | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | | Hiperlipidemije | | Hiponatrijemija, |
| metabolizma i | | | i povećanje | | hipomagnezijemija |
| ishrane | | | koncentracije | | (pogledati dio |
| | | | lipida | | 4.4), |
| | | | (trigliceridi, | | hipokalcijemija⁽¹⁾, |
| | | | holesterol), | | hipokalijemija |
| | | | promjene u | | |
| | | | tjelesnoj masi | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Psihijatrijski | | Poremećaj spavanja | Depresija (uz | Dezorijentacija | Halucinacije, |
| poremećaji | | | sva pogoršanja) | (uz sva | konfuzija (posebno |
| | | | | pogoršanja) | kod predisponiranih |
| | | | | | pacijenata, kao i |
| | | | | | pogoršanje kod |
| | | | | | pacijenata sa već |
| | | | | | prisutnim navedenim |
| | | | | | simptomima) |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji nervnog | | Glavobolja, vrtoglavica | Poremećaj čula | | Parestezija |
| sistema | | | ukusa | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji oka | | | Poremećaji vida | | |
| | | | (zamućen vid) | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Gastrointestinalni | Benigni polipi | Dijareja, | | | Mikroskopski |
| poremećaji | žlijezda na | mučnina/povraćanje, | | | kolitis |
| | fundusu želuca | nadimanje i gasovi, | | | |
| | | konstipacija, suva | | | |
| | | usta, bol i nelagodnost | | | |
| | | u abdomenu | | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Hepatobilijarni | | Povećanje vrijednosti | Povećanje | | Hepatocelularno |
| premećaji | | enzima jetre | vrijednosti | | oštećenje, žutica, |
| | | (transaminaze, gama-GT) | bilirubina | | hepatocelularna |
| | | | | | insuficijencija |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji kože i | | Osip/egzantem/erupcije, | Urtikarija, | | Stevens-Johnson-ov |
| potkožnog tkiva | | pruritis | angioedem | | sindrom, Lyell-ov |
| | | | | | sindrom, eritema |
| | | | | | multiforme, |
| | | | | | fotosenzitivnost, |
| | | | | | subakutni kožni |
| | | | | | eritematozni lupus |
| | | | | | (pogledati dio 4.4) |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | Fraktura kuka, ručnog | Artralgija, | | Mišićni spazam⁽²⁾ |
| mišićno-koštanog | | zgloba ili kičme | mijalgija | | |
| sistema i vezivnog | | (pogledati dio 4.4) | | | |
| tkiva | | | | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji bubrega | | | | | Intersticijalni |
| i urinarnog | | | | | nefritis (sa |
| sistema | | | | | mogućom progresijom |
| | | | | | do insuficijencije |
| | | | | | bubrega) |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Poremećaji | | | Ginekomastija | | |
| reproduktivnog | | | | | |
| sistema i dojki | | | | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
| Opšti poremećaji i | Tromboflebitis | Astenija, malaksalost i | Povišena | | |
| reakcije na mjestu | na mjestu | slabost | tjelesna | | |
| primjene | primjene | | temperatura, | | |
| | lijeka | | periferni edem | | |
+--------------------+----------------+-------------------------+-----------------+-------------------+---------------------+
¹ Hipokalcijemija može biti povezana sa hipomagnezijemijom.
² Mišićni spazam je posljedica elektrolitnog disbalansa.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[]
4.9. Predoziranje
Simptomi
Nema poznatih simptoma predoziranja kod ljudi.
Sistemska izloženost pri primjeni doze do 240 mg primijenjene
intravenski tokom 2 minuta dobro je tolerisana.
Liječenje
S obzirom na to da se pantoprazol u velikom procentu vezuje za proteine
plazme, ne može se lako ukloniti dijalizom.
U slučaju predoziranja sa kliničkim znacima intoksikacije, osim
simptomatske i suportivne terapije, ne mogu se dati druge specifične
terapijske preporuke.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Ljekovi za poremećaje aciditeta, inhibitori
protonske pumpe
ATC šifra: A02BC02
Mehanizam dejstva
Pantoprazol je supstituisani benzimidazol koji inhibira sekreciju
hlorovodonične kiseline u želucu putem specifične blokade protonskih
pumpi parijetalnih ćelija.
Pantoprazol prelazi u aktivnu formu u kiseloj sredini parijetalnih
ćelija gdje vrši inhibiciju enzima H⁺, K⁺-ATP-aze, odnosno, završnu fazu
produkcije hlorovodonične kiseline u želucu. Stepen inhibicije je dozno
zavisan i utiče kako na bazalnu, tako i na stimulisanu sekreciju
kiseline. Kod većine pacijenata povlačenje simptoma se očekuje kroz 2
nedjelje. Kao i kod drugih inhibitora protonske pumpe i antagonista H₂
receptora, terapija pantoprazolom uzrokuje smanjenu kiselost želudačnog
sadržaja i time proporcionalno povećava sekreciju gastrina, srazmjerno
smanjenoj kiselosti. Povećanje sekrecije gastrina je reverzibilno. Kada
se pantoprazol veže za enzim distalno u odnosu na nivo ćelijskog
receptora, to može uticati na sekreciju hlorovodonične kiseline
nezavisno od stimulacije drugim materijama (acetilholinom, histaminom,
gastrinom). Efekat je isti bilo da se lijek daje oralno ili intravenski.
Farmakodinamsko dejstvo
Pod uticajem pantoprazola rastu vrijednosti gastrina u stanju
gladovanja. Kod kratkotrajne primjene, u većini slučajeva one ne prelaze
gornju graničnu vrijednost. Kod dugotrajne primjene, vrijednosti
gastrina se u većini slučajeva udvostručuju. Međutim, izraziti porast
vrijednosti gastrina, javlja se samo u izolovanim slučajevima.
Posljedično, uočeno je blago do umjereno povećanje broja specifičnih
endokrinih (ECL) ćelija kod manjeg broja pacijenata tokom dugotrajne
terapije (jednostavna do adenomatoidna hiperplazija). Ipak, prema do
sada sprovedenim ispitivanjima formiranje karcinoidnih prekursora
(atipična hiperplazija) ili karcinoidi želuca otkriveni u eksperimentima
na životinjama (pogledati dio 5.3), nijesu uočeni kod ljudi.
Prema rezultatima istraživanja na životinjama, ne može se potpuno
isključiti uticaj dugotrajne terapije pantoprazolom (duže od godinu
dana) na endokrine parametre tireoidne žlijezde.
Tokom terapije antisekretornim ljekovima, kao odgovor na smanjeno
lučenje hlorovodonične kiseline, dolazi do povećanja vrijednosti
gastrina u serumu. Takođe, dolazi do povećanja vrijednosti CgA usljed
smanjenja kiselosti želudačnog sadržaja. Povećane vrijednosti CgA mogu
uticati na laboratorijska ispitivanja u cilju postavljanja dijagnoze
neuroendokrinih tumora.
Dostupni publikovani podaci ukazuju da primjenu inhibitora protonske
pumpe treba obustaviti između 5 dana i 2 nedjelje prije planiranog
mjerenja vrijednosti CgA, a kako bi se eventualno lažno povećanje
vrijednosti CgA, uzrokovano primjenom inhibitora protonske pumpe,
vratilo u okvir referentnih vrijednosti.
5.2. Farmakokinetički podaci
Opšti farmakokinetički podaci
Farmakokinetička svojstva pantoprazola se ne razlikuju nakon pojedinačne
ili ponovljene primjene. U rasponu doze od 10 do 80 mg, kinetika
pantoprazola u plazmi je praktično linearna i nakon oralne i nakon
intravenske primjene.
Distribucija
Vezivanje pantoprazola za proteine plazme je otprilike 98%. Volumen
distribucije je otprilike 0,15 l/kg.
Biotransformacija
Pantoprazol se gotovo u potpunosti metaboliše u jetri. Glavni
metabolički put je demetilacija putem izoenzima CYP2C19 praćena
sulfatnom konjugacijom, a drugi metabolički put uključuje oksidaciju
izoenzimom CYP3A4.
Eliminacija
Terminalno poluvrijeme eliminacije je otprilike 1 sat, a klirens je
otprilike 0,1 l/sat/kg. Bilo je nekoliko slučajeva ispitanika sa
odloženom eliminacijom. Zbog specifičnog vezivanja za protonsku pumpu
parijetalnih ćelija, poluvrijeme eliminacije nije u korelaciji sa mnogo
dužim trajanjem dejstva (inhibicija sekrecije želudačne kiseline).
Metaboliti pantoprazola se uglavnom eliminišu putem bubrega što
predstavlja glavni put ekskrecije (otprilike 80%), dok se ostatak
izlučuje fecesom. Glavni metabolit u serumu i urinu je
desmetilpantoprazol konjugovan sa sulfatnom grupom. Poluvrijeme
eliminacije glavnog metabolita (otprilike 1,5 sat) nije mnogo duže nego
za pantoprazol.
Posebne populacije
Spori metabolizeri
Kod približno 3% evropske populacije, javlja se nedostatak funkcionalnog
enzima CYP2C19, pa se ova populacija naziva ˝spori metabolizeri˝ (engl.
poor metabolisers). Kod tih pacijenata se metabolizam pantoprazola
vjerovatno odvija preko izoenzima CYP3A4. Nakon primjene pojedinačne
doze od 40 mg pantoprazola, srednja vrijednost površine ispod krive
koncentracije u plazmi je bila približno 6 puta veća kod ˝sporih
metabolizera˝ nego kod pacijenata koji imaju funkcionalan izoenzim
CYP2C19 (˝brzi metabolizeri˝). Srednje vrijednosti maksimalnih
koncentracija u plazmi su povećane za otprilike 60%. Ovi nalazi nemaju
uticaj na doziranje pantoprazola.
Oštećenje funkcije bubrega
Ne preporučuje se smanjenje doze pantoprazola kod pacijenata sa
oštećenjem funkcije bubrega (uključujući pacijente na dijalizi). Kao i
kod zdravih pacijenata, poluvrijeme eliminacije pantoprazola je kratko.
Samo veoma male količine pantoprazola podliježu dijalizi. Iako je
poluvrijeme eliminacije glavnog metabolita umjereno produženo (2–3
sata), ekskrecija je ipak dovoljno brza da ne dolazi do akumulacije.
Oštećenje funkcije jetre
Iako je kod pacijenata sa cirozom jetre (klase A i B prema Child-u)
došlo do produženja poluvremena eliminacije na 7 do 9 sati, a
vrijednosti površine ispod krive (PIK) povećane za faktor 5–7,
maksimalna koncentracija u serumu je samo neznatno povećana uz faktor
1,5 u odnosu na zdrave osobe.
Stariji pacijenti
Blago povećanje vrijednosti PIK i C_(max) kod starijih u poređenju sa
mlađim osobama, takođe nije od kliničkog značaja.
Pedijatrijska populacija
Nakon primjene pojedinačnih intravenskih doza pantoprazola od 0,8 ili
1,6 mg/kg pantoprazola kod djece uzrasta od 2 do 16 godina, nije bilo
značajnije povezanosti između klirensa pantoprazola i uzrasta ili
tjelesne mase. Vrijednosti PIK i volumen distribucije bili su u skladu
sa podacima dobijenim kod odraslih pacijenata.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka
Pretklinički podaci dobijeni na osnovu konvencionalnih studija o
farmakološkoj bezbjednosti, toksičnosti ponovljenih doza i
genotoksičnosti ne ukazuju na posebnu opasnost za ljude.
Tokom dvogodišnjeg ispitivanja karcinogenosti na pacovima, pronađene su
neuroendokrine neoplazme. Pored toga, u prednjem dijelu želuca pacova
pronađene su skvamozne papilomatozne ćelije. Pažljivo je ispitan
mehanizam, koji putem supstituisanih benzimidazola dovodi do formiranja
gastričnih karcinoida, i može se zaključiti da je to sekundarna reakcija
na izrazito povećanje koncentracije gastrina u serumu, koje se javlja
kod pacova tokom hronične terapije velikim dozama. Tokom dvogodišnjeg
ispitivanja na glodarima zapažen je povećan broj tumora jetre kod pacova
i ženki miševa, što se pripisuje intenzivnom metabolizmu pantoprazola u
jetri.
U grupi pacova koji su primali najveće doze (200 mg/kg), uočeno je blago
povećanje učestalosti neoplazmatskih promjena tireoidne žlijezde. Pojava
ovih neoplazmi se povezuje sa promjenama u metabolizmu tiroksina u jetri
pacova pod dejstvom pantoprazola. Kako je terapijska doza kod ljudi
mala, ne očekuje se pojava štetnih uticaja na tireoidne žlijezde.
U peri-postnatalnoj studiji reproduktivne toksičnosti kod pacova
namijenjenoj procjeni razvoja kostiju, primijećeni su znaci toksičnosti
na potomstvo (smrtnost, manja srednja tjelesna masa, manji srednji
porast tjelesne mase i smanjen rast kostiju) kod približno dvostruke
kliničke izloženosti čovjeka (C_(max)). Na kraju faze oporavka,
parametri na kostima su bili slični po grupama, a tjelesna masa je
takođe težila reverzibilnosti nakon perioda oporavka bez lijeka.
Povećanje mortaliteta prijavljeno je samo kod mladunaca pacova prije
odvajanja (do 21 dan starosti) za koje se procjenjuje da odgovaraju
odojčadi do 2 godine starosti. Značaj ovog nalaza za pedijatrijsku
populaciju nije jasan. Prethodno peri-postnatalno istraživanje na
pacovima sa nešto manjim dozama nije pokazalo štetne uticaje pri 3 mg/kg
u poređenju sa niskom dozom od 5 mg/kg u ovoj studiji.
Ispitivanja nijesu pokazala uticaj na plodnost, niti teratogene uticaje.
Kod pacova je ispitivan prolaz lijeka kroz placentu, pri čemu je
utvrđeno da se isti povećava u kasnijim fazama gestacije. Posljedično,
koncentracija pantoprazola kod fetusa je povećana neposredno prije
rođenja.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci(ekscipijenasa)
Dinatrijum edetat;
Natrijum hidroksid (za podešavanje pH).
6.2. Inkompatibilnost
Lijek Pepticaid se ne smije miješati sa drugim ljekovima, osim onim koji
su navedeni u dijelu 6.6.
6.3. Rok upotrebe
Rok upotrebe neotvorenog lijeka: 2 godine.
Rok upotrebe lijeka nakon rekonstitucije/razblaženja
Dokazana je hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora tokom
24 sata na sobnoj temperaturi (25^(º)C ± 2^(º)C). Sa mikrobiološke tačke
gledišta, lijek bi trebalo upotrijebiti odmah. Ukoliko se ne upotrijebi
odmah, vrijeme i uslovi čuvanja pripremljenog rastvora odgovornost su
korisnika.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 25^(º)C, u originalnom pakovanju, radi zaštite
od svjetlosti.
Za uslove čuvanja lijeka nakon rekonstitucije/razblaženja, pogledati dio
6.3.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje lijeka je bočica od stakla (tip I), zapremine 10ml,
zatvorena sivim gumenim čepom, aluminijumskom kapicom i flip-off
poklopcem, koja sadrži prašak za rastvor za injekciju.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalazi 1 bočica i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Rastvor za injekciju za intravensku upotrebu se priprema ubrizgavanjem
10 ml fiziološkog rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida
[9 mg/ml]) u bočicu koja sadrži prašak. Rekonstituisani rastvor je
bistar, bezbojan do slabo žut. Ovako pripremljen rastvor se može
upotrijebiti odmah ili nakon daljeg razblaživanja sa 100 ml fiziološkog
rastvora (0,9% rastvor za injekciju natrijum hlorida [9 mg/ml]) ili sa
100 ml 5% rastvora glukoze (5% rastvor za injekciju glukoze [55 mg/ml]).
Za razblaživanje koristiti stakleni ili plastični kontejner.
Dokazana je hemijska i fizička stabilnost pripremljenog rastvora tokom
24 sata na sobnoj temperaturi (25^(º)C ± 2^(º)C). Sa mikrobiološke tačke
gledišta, lijek bi trebalo upotrijebiti odmah.
Lijek Pepticaid se ne smije pripremati ili miješati ni sa jednim drugim
rastvaračem, osim onim prethodno navedenim.
Pripremljeni rastvor bi trebalo primijeniti intravenski tokom 2 do 15
minuta.
Sadržaj bočice namijenjen je samo za jednokratnu upotrebu. Zaostali
sadržaj iz bočice ili lijek promijenjenog izgleda (na primjer ako se
uoči zamućenost ili taloženje) treba odbaciti.
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Hemofarm A.D. Vršac P.J. Podgorica,
8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/25/1786 – 5886
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
14.04.2025. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
April, 2025. godine