Omnitrope uputstvo za upotrebu
+:-----------------------------------:+:----------------------------------------------------:+
| SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA |
+--------------------------------------------------------------------------------------------+
| |
+--------------------------------------------------------------------------------------------+
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 1x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 5x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 1x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 5x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 1x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 5x1.5ml |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Proizvođač: | Sandoz GmbH |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Adresa: | Biochemiestrasse 10, Kundl, Austrija |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Podnosilac zahtjeva: | Glosarij d.o.o. |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Adresa: | Ul. Vojislavljevića 76, Podgorica, Crna Gora |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
1. NAZIV LIJEKA
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
INN: somatropin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
Jedan ml rastvora sadrži 3.3 mg somatropina* (što odgovara 10 i.j.).
Jedna uložak sadrži 5 mg somatropina* (što odgovara 15 i.j.) u 1.5 ml.
Pomoćne supstance:
1 ml sadrži 9 mg benzilalkohola.
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
Jedan ml rastvora sadrži 6.7 mg somatropina* (što odgovara 20 i.j.).
Jedan uložak sadrži 10 mg somatropina* (što odgovara 30 i.j.) u 1.5 ml.
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
Jedan ml rastvora sadrži 10 mg somatropina* (što odgovara 30 i.j.).
Jedan uložak sadrži 15 mg somatropina* (što odgovara 45 i.j.) u 1.5 ml.
*proizveden tehnologijom rekombinantne DNK u Escherichia coli.
Za sve pomoćne supstance, vidjeti odjeljak 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Rastvor za injekciju u ulošku.
Bistar, bezbojan rastvor.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Odojčad, djeca i adolescenti
- Poremećaj rasta usljed nedovoljne sekrecije hormona rasta (GH)
- Poremećaj rasta usljed Tarnerovog sindroma
- Poremećaj rasta usljed hronične bubrežne insuficijencije
- Poremećaj rasta (trenutna visina SDS < -2.5 i visina u odnosu na
roditelje SDS< -1, SDS - skor standardne devijacije) kod niske
djece/adolescenata koja su rođena mala za gestacijski uzrast (SGA), sa
tjelesnom masom na rođenju i/ili dužinom ispod -2 standardne
devijacije (SD), koja nijesu uspjela da nadoknade zaostajanje u rastu
(brzina rasta (HV) SDS<0 tokom posljednje godine) do 4. godine života
ili kasnije.
- Prader-Willi sindrom (PWS), za poboljšanje rasta i tjelesne
konstitucije. Dijagnoza PWS mora biti potvrđena odgovarajućim
genetskim testiranjem.
Odrasli
- Supstituciona terapija kod odraslih sa izraženim deficitom hormona
rasta.
- Početak bolesti u odrasloj dobi: Pacijenti sa teškim deficitom hormona
rasta povezanom sa deficijencijom drugih hormona zbog poznate
hipotalamičke ili hipofizne patologije i nedostatkom najmanje jednog
hormona hipofize koji nije prolaktin. Ovi pacijenti se moraju
podvrgnuti odgovarajućem dinamičkom ispitivanju u cilju postavljanja
dijagnoze ili isključivanja deficita hormona rasta.
- Početak bolesti u djetinjstvu: Pacijenti sa deficitom hormona rasta
tokom djetinjstva zbog kongenitalnih, genetskih, stečenih ili
idiopatskih uzroka. Kod pacijenata sa deficitom hormona rasta koji je
nastupio u djetinjstvu potrebno je ponovo procijeniti kapacitet
lučenja hormona rasta nakon završetka longitudinalnog rasta. Kod
pacijenata sa velikom vjerovatnoćom trajne deficijencije hormona
rasta, tj. sa kongenitalnim uzrokom ili deficijencije hormona rasta
koja je posljedica hipotalamo-hipofizne bolesti ili moždanog insulta,
faktor rasta sličan isulinu-I (IGF-I) SSD< -2 bez liječenja hormonom
rasta tokom najmanje 4 nedjelje treba smatrati dovoljnim dokazom jake
deficijencije hormona rasta.
Kod svih ostalih pacijenata potrebno je odrediti IGF-I i sprovesti jedan
test stimulacije hormona rasta.
4.2. Doziranje i način primjene
Dijagnozu i terapiju somatropinom trebalo bi da započne i prati
kvalifikovani ljekar sa iskustvom u dijagnozi i liječenju pacijenata sa
poremećajima rasta.
Doziranje
Pedijatrijska populacija
Doziranje i način primjene lijeka mora biti individualan.
Poremećaj rasta usljed nedovoljne sekrecije hormona rasta kod
pedijatrijskih pacijenata
Generalno, preporučuje se doza od 0.025-0.035 mg/kg/dan ili 0.7-1.0
mg/m²/dan. Primjenjivane su čak i više doze.
Kada deficijencija hormona rasta nastala u djetinjstvu traje do
adolescencije, potrebno je nastaviti sa liječenjem kako bi se postigao
potpuni tjelesni razvoj (npr. tjelesna konstitucija, koštana masa). U
cilju praćenja, postizanje normalne vršne koštane mase definisane kao
T-skor > -1 (tj. standardizovan prema prosječnoj vršnoj koštanoj masi
kod odraslih mjerenoj dvoenergetskom apsorpciometrijom X-zraka,
uzimajući u obzir pol i etičku pripadnost) jedan je od terapijskih
ciljeva u prelaznom razdoblju. Za smjernice o doziranju, vidjeti u
daljem tekstu dio koji se odnosi na odrasle.
Prader-Willi sindrom, za poboljšanje rasta i tjelesne konstitucije kod
pedijatrijskih pacijenata
Generalno, preporučuje se doza od 0.035 mg/kg/dan ili 1.0 mg/m²/dan. Ne
smije se premašiti dnevna doza od 2.7 mg. Terapiju ne treba
primjenjivati kod pedijatrijskih pacijenata čija je brzina rasta manja
od 1 cm za godinu dana i ako se kod ovih pacijenata bliži zatvaranje
epifiza.
Poremećaj rasta kod Tarnerovog sindroma
Preporučuje se doza od 0.045-0.050 mg/kg/dan ili 1.4 mg/m²/dan.
Poremećaj rasta usljed hronične bubrežne insuficijencije
Preporučuje se doza od 1.4 mg/m²/dan (0.045-0.050 mg/kg/dan). Ako je
brzina rasta suviše mala, mogu biti potrebne i veće doze. Nakon 6
mjeseci terapije može biti potrebna korekcija doze (vidjeti odjeljak
4.4).
Poremećaj rasta kod niske djece/adolescenata koja su rođena mala za
gestacijsku dob (SGA)
Obično se preporučuje doza od 0.035 mg/kg/dan (1.0 mg/m²/dan) do
postizanja konačne visine (vidjeti odjeljak 5.1). Terapiju treba
prekinuti nakon prve godine terapije ako je brzina rasta SDS< +1.
Terapiju treba prekinuti ako je brzina rasta <2 cm/godina i ako je, što
je potrebno potvrditi, koštana starost >14 godina (djevojčice) ili >16
godina (dječaci), što odgovara zatvaranju epifiza.
Preporuke za doziranje kod pedijatrijskih pacijenata
-------------------------------------- --------------- -----------------
Indikacija mg/kg/dan mg/m²/dan
Deficit hormona rasta 0.025-0.035 0.7-1.0
Prader-Willi sindrom 0.035 1.0
Tarnerov sindrom 0.045-0.050 1.4
Hronična bubrežna insuficijencija 0.045-0.050 1.4
Djeca/ adolescenti rođeni mali za 0.035 1.0
gestacijsku dob (SGA)
-------------------------------------- --------------- -----------------
Deficit hormona rasta kod odraslih
Kod pacijenata koji nastavljaju sa terapijom hormonom rasta nakon
djetinjstva u kojem je nastala deficijencija hormona rasta, preporučena
doza za ponovni početak liječenja je 0.2- 0.5 mg/dan. Dozu treba
postepeno povećavati ili snižavati u zavisnosti od individualnih potreba
pacijenta, procijenjenih na osnovu koncentracije IGF-I.
Kod odraslih sa deficijencijom hormona rasta nastalom u odrasloj dobi,
terapiju treba započeti malom dozom, od 0.15- 0.3 mg/dan. Dozu treba
postepeno povećavati u zavisnosti od individualnih potreba pacijenta,
procijenjenih na osnovu koncentracije IGF-I.
U oba slučaja, terapijski cilj treba da budu koncentracije IGF-I u
okviru 2 SDS korigovane za srednje vrijednosti starosne dobi zdravih
dobrovoljaca. Pacijenti sa normalnom koncentracijom IGF-I na početku
terapije treba da dobijaju hormon rasta do postizanja vrijednosti IGF-I
u okviru gornje granice normalnog opsega, ne prelazeći 2 SDS. Klinički
odgovor i neželjeni efekti takođe se mogu koristiti kao vodič za
titriranje doze. Utvrđeno je da postoje pacijenti sa deficijencijom
hormona rasta kod kojih vrijednosti IGF-I ne postaju normalne uprkos
dobrom kliničkom odgovoru pa njima ne treba povećavati dozu. Dnevne doze
održavanja rijetko prelaze 1.0 mg/dan. Kod žena mogu biti potrebne više
doze nego kod muškaraca, dok muškarci pokazuju povećanje osjetljivosti
na IGF-I tokom vremena. Ovo znači da postoji rizik da su žene, posebno
one na terapiji oralnim estrogenima, izložene manjim dozama GH, dok su
muškarci izloženi većim dozama ovog hormona. Zbog toga na svakih 6
mjeseci treba kontrolisati tačnost doze hormona rasta. Kako se normalna
fiziološka produkcija hormona rasta smanjuje sa godinama, doze se mogu
smanjiti.
Posebne grupe pacijenata
Stariji pacijenti
Kod pacijenata starijih od 60 godina terapiju treba započeti dozom od
0.1- 0.2 mg/dan i polako je povećavati u zavisnosti od individualnih
potreba pacijenta. Potrebno je koristiti najmanju efektivnu dozu. Doza
održavanja kod ovih pacijenata rijetko prelazi 0.5 mg/dan.
Oslabljena funkcija bubrega
Kod hronične bubrežne insuficijencije, prije započinjanja terapije
funkcija bubrega treba da bude ispod 50% od normalne. Da bi se potvrdio
poremećaj rasta, potrebno je pratiti rast tokom godinu dana prije
uvođenja terapije. Tokom ovog perioda, potrebno je započeti
konzervativno liječenje bubrežne insuficijencije (koja uključuje
kontrolu acidoze, hiperparatireoidizma i nutritivni status) i održavati
ga tokom terapije.
Kod transplantacije bubrega terapiju treba prekinuti.
Do danas, nijesu dostupni podaci o konačnoj visini kod pacijenata sa
hroničnom bubrežnom insuficijencijom koji su liječeni ovim lijekom.
Način primjene
Injekciju treba primijeniti subkutano. Mijenjati mjesto primjene lijeka
radi sprečavanja lipoatrofije.
Za uputstvo o upotrebi i rukovanju, vidjeti odjeljak 6.6.
4.3. Kontraindikacije
- Preosjetljivost na somatropin ili bilo koju od pomoćnih supstanci u
lijeku
- Somatropin se ne smije primjenjivati ako postoji bilo kakav dokaz
tumorske aktivnosti. Intrakranijani tumori moraju biti neaktivni, a
antitumorska terapija mora biti završena prije započinjanja terapije
hormonom rasta. Terapiju treba prekinuti ako postoje dokazi o rastu
tumora.
- Somatropin se ne smije primjenjivati za stimulisanje rasta kod
pacijenata kod kojih je došlo do zatvaranja epifiza
- Pacijenti sa akutnim kritičnim oboljenjima koji imaju komplikacije
nakon operacija na otvorenom srcu, abdominalnih operacija, multiplih
akcidentalnih trauma, akutne respiratorne insuficijencije ili sličnih
stanja, ne smiju se liječiti somatropinom. Za pacijente koji podliježu
supstitucionoj terapiji, vidjeti odjeljak 4.4.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Osjetljivost na insulin
Somatropin može indukovati stanje insulinske rezistencije. Kod
pacijenata sa dijabetes melitusom može biti potrebno prilagođavanje doze
insulina nakon uvođenja terapije somatropinom. Pacijente sa dijabetesom,
intolerancijom glukoze ili dodatnim faktorima rizika za dijabetes je
potrebno pratiti tokom terapije somatropinom.
Funkcija štitaste žlijezde
Hormon rasta pojačava ekstratireoidno pretvaranje T4 u T3, što može
dovesti do smanjenja koncentracije T4 i povećanja koncentracije T3 u
serumu. Dok su kod zdravih ispitanika vrijednosti perifernih tireoidnih
hormona ostale su u referentnom opsegu, kod pacijenata sa subkliničkim
hipotireoidizmom teoretski se može
razviti hipotireoidizam. Zbog toga je potrebno pratiti funkciju štitaste
žlijezde kod svih pacijenata. Kod pacijenata sa hipopituitarizmom koji
uzimaju standardnu supstitucionu terapiju, mogući efekat liječenja
hormonom rasta na funkciju štitaste žlijezde mora se posebno pažljivo
pratiti.
Kod deficita hormona rasta, sekundarno usljed terapije malignih
oboljenja, preporučuje se da se obrati pažnja na znake recidiva
maligniteta.
Kod pacijenata sa endokrinim poremećajima, uključujući deficit GH, češća
je pojava epifiziolize u području kuka nego u opštoj populaciji.
Potrebno je kliničko ispitivanje kod pacijenata koji tokom terapije
somatropinom hramlju.
Benigna intrakranijana hipertenzija
U slučaju teških ili ponavljanih glavobolja, vizuelnih problema, mučnine
i/ili povraćanja, preporučuje se fundoskopija zbog mogućeg edema papile.
Ako se potvrdi edem papile, treba razmotriti dijagnozu benigne
intrakranijalne hipertenzije i, ako je potrebno, prekinuti terapiju
hormonom rasta. Do danas nema dovoljno dokaza kako bi se dali specifični
savjeti o nastavku terapije hormonom rasta kod pacijenata sa izliječenom
intrakranijalnom hipertenzijom. Ako se ponovno započne terapija hormonom
rasta, potrebno je pažljivo praćenje pojave simptoma intrakranijalne
hipertenzije.
Leukemija
Leukemija je zablilježena kod malog broja pacijenata sa deficijencijom
hormona rasta, od kojih su neki bili liječeni somatropinom. Međutim,
nema dokaza da je incidenca leukemije povećana kod osoba koje primaju
hromone rasta kod kojih nijesu prisutni predisponirajući faktori.
Antitijela
Mali procenat pacijenata može razviti antitijela na Omnitrope. Omnitrope
je izazvao stvaranje antitijela kod približno 1% pacijenata. Ova
antitijela imaju malu sposobnost vezivanja, pa nemaju efekat na brzinu
rasta. Testiranje na antitijela na somatropin treba sprovesti kod svakog
pacijenta sa inače neobjašnjivim izostankom odgovora.
Stariji pacijenti
Iskustvo kod pacijenata starijih od 80 godina je ograničeno. Stariji
pacijenti mogu bit osjetljiviji na djelovanje lijeka Omnitrope, pa samim
tim mogu biti skloniji nastanku neželjenih reakcija.
Akutna kritična bolest
Efekti somatropina na oporavak bili su ispitivani u dvije placebo
kontrolisane studije koje su uključivale 522 odraslih pacijenta u
kritičkom stanju sa komplikacijama nakon operacija na otvorenom srcu,
abdominalnih operacija, multiplih akcidentalnih trauma ili akutne
respiratorne insuficijencije. Mortalitet je bio viši kod pacijenata
liječenih sa 5.3 ili 8 mg somatropina dnevno u poređenju sa pacijentima
koji su primali placebo, 42% vs. 19%. Na osnovu ovih informacija, ovi
pacijenti se ne bi trebalo liječiti somatropinom. S obzirom da nema
dostupnih informacija o bezbjednosti terapije hormonom rasta kod akutnih
bolesnika u kritičnom stanju, u ovoj situaciji treba procijeniti korist
nastavka terapije u odnosu na potencijalni rizik.
Kod svih pacijenata kod kojih se jave druga ili slučna akutna kritična
oboljenja, potrebno je procijeniti moguću korist terapije somatropinom u
odnosu na potencijalne rizike.
Ne smije se premašiti maksimalna preporučena doza (vidjeti odjeljak
4.2).
Pedijatrijska populacija
Prader-Willi sindrom (PWS)
Kod pacijenata sa PWS, terapiju treba uvek kombinovati sa restriktivnom
kalorijskom dijetom.
Postoje izvještaji o fatalnom ishodu koji se dovodi u vezu sa primjenom
GH kod pedijatrijskih pacijenata sa PWS koji su imali jedan ili više
navedenih faktora rizika: izražena gojaznost (pacijenti sa odnosom
tjelesne mase/visine koji prelazi 200%), ranija oslabljena respiratorna
funkcija ili apneja u snu ili neodređena respiratorna infekcija.
Pacijenti sa PWS i jednim ili više ovih faktora rizika mogu biti pod
povećanim rizikom.
Kod pacijenta sa PWS, prije započinjanja terapije somatropinom, treba
utvrditi da li postoji opstrukcija gornjih respiratornih puteva, apneja
u snu ili respiratorna infekcija.
Ako se tokom provjere postoji li opstrukcija gornjih disajnih puteva
pronađu patološki nalazi, dijete treba uputiti specijalisti
otorinolaringologu zbog liječenja i rešavanja respiratornog poremećaja
prije započinjanja liječenja hormonom rasta.
Prije započinjanja liječenja hormonom rasta treba provejriti da li
postoji apneja u snu priznatim metodama kao što su polisomnografija ili
noćna oksimetrija. U slučaju sumnje na apneju u snu, pacijent se mora
nadzirati.
Ako se tokom terapije somatropinom kod pacijenata jave znaci opstrukcije
gornjih disajnih puteva (uključujući pojavu ili pojačanje hrkanja),
terapiju treba prekinuti i sprovesti novo otorinolaringološko
ispitivanje.
Kod svih pacijenata sa PWS mora se ispitati postojanje apneje u snu i
ako se sumnja na ovo stanje potrebno je pratiti pacijenta. Kod svih
pacijenata sa PWS moraju se pratiti znaci respiratorne infekcije koja se
mora što prije dijagnostikovati a zatim i primjeniti agresivna terapija.
Kod svih pacijenata sa PWS mora se sprovoditi efikasna kontrola tjelesne
mase prije i tokom terapije somatropinom.
Skolioza je česta kod pacijenata sa PWS. Skolioza može progredirati kod
bilo kog djeteta tokom naglog rasta. Tokom terapije treba pratiti pojavu
znakova skolioze. Međutim, nije pokazano da terapija hormonom rasta
povećava incidencu ili težinu skolioze.
Iskustvo kod dugotrajne terapije kod odraslih i pacijenata sa PWS je
ograničeno.
Djeca koja su rođena mala za gestacijsku dob
Kod niske djece/adolescenata koji su rođeni niski za gestacijsku dob,
prije započinjanja terapije potrebno je isključiti ostale medicinske
razloge ili terapije koje bi mogle da objasne poremećaj rasta.
Kod SGA djece/adolescenata preporučuje se mjerenje insulina i glukoze u
krvi natašte, prije započinjanja terapije, a zatim i jednom godišnje.
Kod pacijenata sa povećanim rizikom od dijabetes melitusa (npr.
porodična anamneza o dijabetesu, gojaznost, teška insulinska
rezistencija, akantoza-acanthosis nigricans) potrebno je uraditi oralni
glukoza tolerans test (OGTT). Ako se pojave očigledni znaci dijabetesa,
ne treba primjenjivati hormon rasta.
Kod SGA djece/adolescenata preporučuje se mjerenje vrijednosti IGF-I
prije započinjanja terapije, a zatim i dva puta godišnje. Ako na
ponovljenim mjerenjima vrijednosti IGF-I premaše +2SD u poređenju sa
referencama za starosnu dob i pubertetski status, može se uzeti u obzir
odnos IGF-I/IGFBP-3 radi prilagođavanja doze.
Iskustvo u započinjanju terapije kod SGA pacijenata neposredno prije
početka puberteta je ograničeno. Zbog toga se ne preporučuje
započinjanje terapije neposredno prije početka puberteta. Iskustvo kod
pacijenata sa Silver-Russell sindromom je ograničeno.
Ukoliko se prekine sa terapijom hormona rasta kod djece/adolescenata SGA
prije dostizanja konačne visine, može se izgubiti nešto od dobitka na
visini.
Pankreatitis kod djece
Djeca liječena somatropinom su pod povećanim rizikom od razvoja
pankreatitisa u poređenju sa odraslim osobama liječenim somatropinom.
Iako je rijedak, pankreatitis treba uzeti u obzir kod djece liječene
somatropinom koja razviju abdominalni bol.
Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol/ml natrijuma (23 mg), tj. suštinski je
bez natrijuma.
Lijek Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml sadrži
benzilalkohol. Zabranjena je primjena lijeka kod prijevremeno rođenih
beba ili novorođenčadi. Takođe, mogu se javiti toksične ili
anafilaktičke reakcije kod odojčadi i djece do 3 godine.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Istovremeno liječenje glukokortikoidima može inhibirati efekte
somatropina na stimulisanje rasta. Zbog toga je kod pacijenata liječenih
glukokortikoidima potrebno pažljivo pratiti rast kako bi se procijenio
mogući efekat liječenja glukokortikoidima na rast.
Podaci iz studija interakcija koje su sprovedene kod odraslih osoba sa
deficitom hormona rasta ukazuju da primjena somatropina može povećati
klirens ljekova za koje se zna da se metabolišu putem izoenzima
citohroma P450. Može doći do znatnog porasta klirensa ljekova koje se
metabolišu putem citohroma P4503A4 (npr. polni steroidi,
kortikosteroidi, antikonvulzivi i ciklosporin) što dovodi do smanjenja
koncentracija ovih ljekova u plazmi. Klinički značaj ovih nalaza nije
poznat. Takođe, vidjeti odjeljak 4.4, dio koji se odnosi na dijabetes
melitus i bolesti tiroidne žlijezde i odjeljak 4.2, dio koji se odnosi
na terapiju oralnim estrogenima.
4.6. Primjena u periodu trudnoće i dojenja
Trudnoća
Za lijek Omnitrope nema dostupnih kliničkih podataka o izloženosti tokom
trudnoće. Nijesu dostupni eksperimentalni podaci na životinjama o
reproduktivnoj toksičnosti lijeka Omnitrope (vidjeti odjeljak 5.3). Ne
preporučuje se primjena somatropina tokom trudnoće niti kod žena u
reproduktivnoj dobi koje ne koriste kontracepciju.
Dojenje
Nijesu sprovedene kliničke studije ljekova koji sadrže somatropin kod
dojilja. Nije poznato da li se GH izlučuje u mlijeko, ali je izrazito
mala vjerovatnoća resorpcije neizmijenjenog proteina iz
gastrointestinalnog trakta odojčeta. Zbog toga je potreban oprez kada se
lijek Omnitrope primjenjuje kod dojilja.
Plodnost
Nijesu sprovedene studije uticaja lijeka Omnitrope na plodnost.
4.7. Uticaj na psihofizičke sposobnosti prilikom upravljanja motornim
vozilima i rukovanja mašinama
Omnitrope ne utiče ili zanemarljivo utiče na sposobnost upravljanja
vozilima i rukovanja mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Sažetak bezbjednosnog profila
Pacijente sa nedostatkom hormona rasta karakteriše deficit
ekstracelularnog volumena. Kada se započne sa terapijom somatropinom
ovaj deficit se veoma brzo koriguje. Kod odraslih pacijenata neželjene
reakcije povezane sa zadržavanjem tečnosti, kao što su periferni edem,
mišićno-koštana ukočenost, artralgija, mialgija i parestezija su česte.
Generalno, ove neželjene reakcije su blage do umjerene i javljaju se
tokom prvih nekoliko mjeseci terapije, a povlače se spontano ili
prilikom smanjenja doze.
Incidenca ovih neželjenih reakcija je povezana sa primijenjenom dozom,
starošću pacijenta i vjerovatno obrnuto proporcionalno starosti
pacijenata u vrijeme pojave nedostatka hormona rasta. Kod djece ovakve
neželjene reakcije su povremene.
Lijek Omnitrope dovodi do stvaranja antitijela kod približno 1%
pacijenata. Sposobnost vezivanja ovih antitijela je mala i njihovo
stvaranje nije dovodilo do kliničkih promjena, vidjeti odjeljak 4.4.
Lista neželjenih reakcija
Sljedeća neželjena dejstva su primijećena i prijavljena tokom terapije
lijekom Omnitrope sa sljedećom učestalošću: veoma česta (≥1/10), česta
(≥1/100 do <1/10), povremena (≥1/1,000 do <1/100), rijetka (≥1/10,000 do
<1/1,000), veoma rijetka (<1/10,000), nije poznata (ne može se
procijeniti na osnovu raspoloživih podataka).
Maligne, benigne i nespecifične neoplazme (uključujući ciste i polipe)
Veoma rijetko: leukemija*
Imunološki poremećaji
Često: stvaranje antitijela
Endokrinološki poremećaji
Rijetko: dijabetes melitus tipa II
Poremećaji nervnog sistema
Često: Kod odraslih: parestezije
Povremeno: Kod odraslih: sindrom karpalnog tunela; Kod djece:
parestezije
Rijetko: benigna intrakranijalna hipertenzija
Gastrointestinalni poremećaji
Rijetko: Kod djece: pankreatitis
Poremećaji na nivou kože i potkožnog tkiva
Često: Kod djece: prolazne lokalne kožne reakcije
Poremećaji mišićno-skeletnog, vezivnog i koštanog sistema
Često: Kod odraslih: ukočenost ekstremiteta, artralgija, mialgija
Povremeno: Kod djece: ukočenost ekstremiteta, artralgija, mialgija
Opšti poremećaji i reakcije na mestu primjene
Često: Kod odraslih: periferni edem
Povremeno: Kod djece: periferni edem
Opis odabranih neželjenih reakcija
Prijavljeno je da somatropin smanjuje vrijednosti kortizola, vjerovatno
djelujući na proteinske nosače ili povećavajući klirens jetre. Klinički
značaj ovih nalaza može biti ograničen. Ipak, terapiju nadoknade
kortikosteroida treba prilagoditi prije započinjanja terapije ovim
lijekom.
Nakon stavljanja lijeka u promet, prijavljeni su rijetki slučajevi
iznenadne smrti kod pacijenata sa Prader-Willijevim sindromom liječenih
somatropinom, iako nije dokazana nikakva uzročno-posljedična povezanost.
* Prijavljeni su veoma rijetki slučajevi leukemije kod pedijatrijskih
pacijenata sa deficitom hormona rasta liječenih lijekom Omnitrope, ali
se čini da je incidenca slična onoj kod pedijatrijskih ispitanika bez
deficita hormona rasta, vidjeti odjeljak 4.4.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva
Crne Gore (CALIMS):
Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.calims.me
nezeljenadejstva@calims.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje i mjere koje je potrebno preduzeti
Akutno predoziranje može dovesti na početku do hipoglikemije, a kasnije
do hiperglikemije.
Dugotrajno predoziranje može dovesti do pojave znakova i simptoma za
koje se zna da se javljaju kod povećanja humanog hormona rasta.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Hormoni hipofize i hipotalamusa i njihovi
analozi, hormoni prednjeg režnja hipofize i njihovi analozi
ATC kod: H01AC01
Lijek Omnitrope pripada grupi biološki sličnih ljekova (biosimilari).
Mehanizam dejstva
Somatropin je jak metabolički hormon važan za metabolizam lipida,
ugljenih hidrata i proteina. Kod djece sa nedovoljno endogenog hormona
rasta, somatropin stimuliše linearni rast i povećava brzinu rasta. Kod
odraslih i djece, somatropin održava normalan sastav organizma
povećavanjem zadržavanja azota i stimulacijom rasta skeletnih mišića,
kao i mobilizacijom tjelesne masti. Viscelarno masno tkivo je naročito
osjetljivo na somatropin. Pored pojačavanja lipolize, somatropin
smanjuje i preuzimanje triglicerida u depoe tjelesne masti. Somatropin
povećava koncentraciju IGF-1 8faktor rasta sličan insulinu-1) i IGFBP3
(protein koji vezuje faktor rasta sličan insulinu-3) u serumu. Pored
toga, zabilježena su i sljedeća djelovanja.
Farmakodinamski efekti
Metabolizam lipida
Somatropin indukuje jetrene receptore za LDL holesterol i utiče na
profil lipida i lipoproteina u serumu. Primjena somatropina kod
pacijenata sa deficitom hormona rasta generalno smanjuje LDL i
apolipoprotein B u serumu. Takođe se može uočiti i smanjenje ukupnog
holesterola u serumu.
Metabolizam ugljenih hidrata
Somatropin povećava vrijednosti insulina, ali glukoza u krvi izmjerena
natašte obično ostaje nepromijenjena. Kod djece sa hipopituitarizmom
može se javiti hipoglikemija na tašte. Ovo stanje je reverzibilno sa
somatropinom.
Metabolizam vode i minerala
Deficit hormona rasta je povezan sa smanjenjem volumena plazme i
ekstracelularne tečnosti. Oba volumena se brzo povećavaju nakon
liječenja somatropinom. Somatropin indukuje zadržavanje natrijuma,
kalijuma i fosfata.
Metabolizam kostiju
Somatropin stimuliše pregradnju kostiju. Dugotrajna primjena somatropina
kod pacijenata sa deficitom hormona rasta sa neutropenijom dovodi do
porasta sadržaja minerala i gustine kostiju na mjestima opterećenja.
Fizički kapacitet
Snaga mišića i sposobnost za fizičke vježbe poboljšavaju se posle
dugotrajnog liječenja somatropinom. Soamtropin povećava i minutni
volumen srca, ali mehanizam još uvek nije razjašnjen. Tom efektu može da
doprinese smanjenje perifernog vaskularnog otpora.
Klinička efikasnost i bezbjednost
Tokom kliničkih studija kod niske djece/adolescenata koji su rođeni mali
za gestacijsku dob za liječenje su korišćene doze od 0.033 i 0.067 mg
somatropina/kg tjelesne mase/dan do postizanja konačne visine. Kod 56
neprekidno liječenih pacijenata koji su dostigli (skoro) konačnu visinu,
srednja promjena u visini od početka liječenja iznosila je +1.90 SDS
(0.033 mg/kg tjelesne mase/dan) i +2.19 SDS (0.067 mg somatropina/kg
tjelesne mase/dan). Podaci iz literature od neliječene
djece/adolescenata koji su rođeni mali za gestacijsku dob bez ranog
spontanog ubrzanog rasta, sugerišu kasniji rast od 0.5 SDS. Dugoročni
podaci o bezbednosti još uvek su ograničeni.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Bioraspoloživost supkutano primijenjenog somatropina iznosi približno
80% i kod zdravih ispitanika i kod pacijenata sa deficitom hormona
rasta. Supkutana doza od 5 mg lijeka Omnitrope 5 mg/1.5 mL, rastvor za
injekciju kod zdravih odraslih osoba dovodi do vrijednosti C_(max) od 72
± 28 μg/l u serumu, odnosno srednje vrijednosti t_(max) od 4.0 ± 2.0
sata.
Eliminacija
Srednje terminalno poluvrijeme eliminacije somatropina poslije
intravenske primjene kod odraslih pacijenata sa deficitom hormona rasta
je oko 4.0 sata. Međutim, nakon supkutane primjene lijeka Omnitrope 5
mg/1.5 ml, rastvor za injekciju, dostiže se poluvrijeme eliminacije od 3
sata. Uočena razlika se vjerovatno javlja zbog spore resorpcije sa
mjesta primjene lijeka nakon supkutane primjene.
Posebne populacije
Čini se da je apsolutna bioraspoloživost slična kod muškaraca i žena
nakon supkutane primjene.
Informacije o farmakokinetici somatropina kod starijih pacijenata i
djece, kod različitih rasa i kod pacijenata sa insuficijecijom bubrega,
jetre ili srca nedostaju ili su nepotpune.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
U studijama subakutne toksičnosti i lokalne podnošljivosti lijeka
Omnitrope, nijesu uočeni klinički značajni efekti.
U ostalim studijama sa somatropinom koje se tiču generalne toksičnosti,
lokalne podnošljivosti i reproduktivne toksičnosti nijesu uočeni
klinički značajni efekti.
In vitro i in vivo studije genotoksičnosti sa somatropinom, u smislu
genskih mutacija i indukcije hromozomskih aberacija bile su negativne.
U jednoj in vitro studiji sprovedenoj na limfocitima pacijenta poslije
dugotrajnog liječenja somatropinom i poslije dodavanja radiomimetičkog
lijeka bleomicina uočena je povećana fragilnost hromozoma. Klinički
značaj ovog nalaza nije jasan.
U drugoj studiji sa somatropinom, nije uočeno povećanje hromozomskih
abnormalnosti u limfocitima pacijenata koji su dugotrajno liječeni
somatropinom.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
Dinatrijum hidrogenfosfat, heptahidrat
Natrijum dihidrogenfosfat, dihidrat
Manitol
Poloksamer 188
Benzilalkohol
Fosforna kiselina
Natrijum hidroksid
Voda za injekciju
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
Dinatrijum hidrogenfosfat, heptahidrat
Natrijum dihidrogenfosfat, dihidrat
Poloksamer 188
Fenol
Glicin
Fosforna kiselina
Natrijum hidroksid
Voda za injekciju
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
Dinatrijum hidrogenfosfat, heptahidrat
Natrijum dihidrogenfosfat, dihidrat
Natrijum hlorid
Poloksamer 188
Fenol
Fosforna kiselina
Natrijum hidroksid
Voda za injekciju
6.2. Inkompatibilnosti
U odsustvu kompatibilnih studija, ovaj lijek se ne smije miješati sa
ostalim ljekovima.
6.3. Rok upotrebe
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
2 godine.
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
18 mjeseci.
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
2 godine.
Rok upotrebe nakon otvaranja:
Nakon prve upotrebe uložak treba da ostane u penu. Čuvati u frižideru
(2ºC - 8ºC), maksimalno 28 dana. Čuvati i transportovati u frižideru
(2ºC - 8ºC). Ne zamrzavati. Čuvati u originalnom penu, radi zaštite od
svjetlosti.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Neotvoreni uložak: Čuvati i transportovati u frižideru (2ºC - 8ºC). Ne
zamrzavati. Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti.
Za uslove čuvanja nakon otvaranja, vidjeti odjeljak 6.3.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
1.5 ml rastvora u ulošku (bezbojno staklo tipa I) sa klipom na jednoj
strani (silikonizirani bromobutil), diskom (bromobutil) i poklopcem
(aluminijum) na drugoj strani. Stakleni uložak je trajno ugrađen u
prozirni kontejner i sastavljen sa plastičnim mehanizmom sa štapićem sa
navojima na jednom kraju.
Pakovanje sadrži 1 ili 5 napunjenih uložaka.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka
Lijek Omnitrope je sterilni rastvor za subkutanu primjenu koji se nalazi
u staklenom ulošku. Lijek se može odmah upotrijebiti.
Za višekratnu primjenu. Primjenjivati samo sa SurePal 5, injekciono
sredstvo specijalno napravljeno za upotrebu Omnitrope, rastvor za
injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml, SurePal 10 za upotrebu lijeka Omnitrope,
rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml i SurePal 15 za upotrebu
lijeka Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml. Lijek
treba primjeniti pomoću sterilnih pen igala za jednokratnu upotrebu.
Ljekari i drugo kvalifikovano medicinsko osoblje trebali bi na adekvatan
način da obuče pacijente i njihove staratelje kako bi pravilno koristili
Omnitrope uložak i pen.
Ispod su navedene opšte preporuke za proceduru primjene lijeka.
Instrukcije proizvođača za svaki pen moraju se pratiti radi punjenja
uloška, pričvršćivanja injekcione igle i primjene lijeka.
1. Potrebno je oprati ruke.
2. Ako je rastvor zamućen ili sadrži čestice, ne smije se koristiti.
Sadržaj mora biti bistar i bezbojan.
3. Dezinfikujte gumenu membranu uloška čistim ubrusom.
4. Ubacite uložak u SurePal 5, SurePal 10 odnosno SurePal 15 prateći
instrukcije o upotrebi koje se dobijaju sa penom.
5. Očistite mjesto primjene injekcije sa vatom natopljenom alkoholom.
6. Primijenite odgovarajuću dozu u vidu subkutane injekcije pomoću
sterilne pen igle. Uklonite pen iglu i bacite je u skladu sa
propisima.
Neiskorišćeni lijek ili materijal treba da budu odloženi u skladu sa
propisima.
6.7. Režim izdavanja lijeka
Lijek se može upotrebljavati u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi;
Izuzetno na recept.
7. NOSILAC DOZVOLE
Glosarij d.o.o.
Ul.Vojislavljevića 76, Podgorica, Crna Gora
8. BROJ PRVE DOZVOLE/ OBNOVE DOZVOLE
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
2030/14/460 – 2477
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
2030/14/458 – 2476
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
2030/14/457 – 2474
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
2030/14/459 – 2475
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
2030/14/462 – 2717
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
2030/14/461 – 2823
9. DATUM PRVE DOZVOLE/ DATUM OBNOVE DOZVOLE
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
17.12.2014. godine
10. DATUM POSLEDNJE REVIZIJE TEKSTA SAŽETKA OSNOVNIH KARAKTERISTIKA
LIJEKA
Decembar, 2014. godine
| SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA |
+--------------------------------------------------------------------------------------------+
| |
+--------------------------------------------------------------------------------------------+
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 1x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 5x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 1x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 5x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 1x1.5ml |
| |
| Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15 mg/1.5 ml, |
| |
| uložak, 5x1.5ml |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Proizvođač: | Sandoz GmbH |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Adresa: | Biochemiestrasse 10, Kundl, Austrija |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Podnosilac zahtjeva: | Glosarij d.o.o. |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
| Adresa: | Ul. Vojislavljevića 76, Podgorica, Crna Gora |
+-------------------------------------+------------------------------------------------------+
1. NAZIV LIJEKA
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
INN: somatropin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
Jedan ml rastvora sadrži 3.3 mg somatropina* (što odgovara 10 i.j.).
Jedna uložak sadrži 5 mg somatropina* (što odgovara 15 i.j.) u 1.5 ml.
Pomoćne supstance:
1 ml sadrži 9 mg benzilalkohola.
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
Jedan ml rastvora sadrži 6.7 mg somatropina* (što odgovara 20 i.j.).
Jedan uložak sadrži 10 mg somatropina* (što odgovara 30 i.j.) u 1.5 ml.
Omnitrope® rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
Jedan ml rastvora sadrži 10 mg somatropina* (što odgovara 30 i.j.).
Jedan uložak sadrži 15 mg somatropina* (što odgovara 45 i.j.) u 1.5 ml.
*proizveden tehnologijom rekombinantne DNK u Escherichia coli.
Za sve pomoćne supstance, vidjeti odjeljak 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Rastvor za injekciju u ulošku.
Bistar, bezbojan rastvor.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Odojčad, djeca i adolescenti
- Poremećaj rasta usljed nedovoljne sekrecije hormona rasta (GH)
- Poremećaj rasta usljed Tarnerovog sindroma
- Poremećaj rasta usljed hronične bubrežne insuficijencije
- Poremećaj rasta (trenutna visina SDS < -2.5 i visina u odnosu na
roditelje SDS< -1, SDS - skor standardne devijacije) kod niske
djece/adolescenata koja su rođena mala za gestacijski uzrast (SGA), sa
tjelesnom masom na rođenju i/ili dužinom ispod -2 standardne
devijacije (SD), koja nijesu uspjela da nadoknade zaostajanje u rastu
(brzina rasta (HV) SDS<0 tokom posljednje godine) do 4. godine života
ili kasnije.
- Prader-Willi sindrom (PWS), za poboljšanje rasta i tjelesne
konstitucije. Dijagnoza PWS mora biti potvrđena odgovarajućim
genetskim testiranjem.
Odrasli
- Supstituciona terapija kod odraslih sa izraženim deficitom hormona
rasta.
- Početak bolesti u odrasloj dobi: Pacijenti sa teškim deficitom hormona
rasta povezanom sa deficijencijom drugih hormona zbog poznate
hipotalamičke ili hipofizne patologije i nedostatkom najmanje jednog
hormona hipofize koji nije prolaktin. Ovi pacijenti se moraju
podvrgnuti odgovarajućem dinamičkom ispitivanju u cilju postavljanja
dijagnoze ili isključivanja deficita hormona rasta.
- Početak bolesti u djetinjstvu: Pacijenti sa deficitom hormona rasta
tokom djetinjstva zbog kongenitalnih, genetskih, stečenih ili
idiopatskih uzroka. Kod pacijenata sa deficitom hormona rasta koji je
nastupio u djetinjstvu potrebno je ponovo procijeniti kapacitet
lučenja hormona rasta nakon završetka longitudinalnog rasta. Kod
pacijenata sa velikom vjerovatnoćom trajne deficijencije hormona
rasta, tj. sa kongenitalnim uzrokom ili deficijencije hormona rasta
koja je posljedica hipotalamo-hipofizne bolesti ili moždanog insulta,
faktor rasta sličan isulinu-I (IGF-I) SSD< -2 bez liječenja hormonom
rasta tokom najmanje 4 nedjelje treba smatrati dovoljnim dokazom jake
deficijencije hormona rasta.
Kod svih ostalih pacijenata potrebno je odrediti IGF-I i sprovesti jedan
test stimulacije hormona rasta.
4.2. Doziranje i način primjene
Dijagnozu i terapiju somatropinom trebalo bi da započne i prati
kvalifikovani ljekar sa iskustvom u dijagnozi i liječenju pacijenata sa
poremećajima rasta.
Doziranje
Pedijatrijska populacija
Doziranje i način primjene lijeka mora biti individualan.
Poremećaj rasta usljed nedovoljne sekrecije hormona rasta kod
pedijatrijskih pacijenata
Generalno, preporučuje se doza od 0.025-0.035 mg/kg/dan ili 0.7-1.0
mg/m²/dan. Primjenjivane su čak i više doze.
Kada deficijencija hormona rasta nastala u djetinjstvu traje do
adolescencije, potrebno je nastaviti sa liječenjem kako bi se postigao
potpuni tjelesni razvoj (npr. tjelesna konstitucija, koštana masa). U
cilju praćenja, postizanje normalne vršne koštane mase definisane kao
T-skor > -1 (tj. standardizovan prema prosječnoj vršnoj koštanoj masi
kod odraslih mjerenoj dvoenergetskom apsorpciometrijom X-zraka,
uzimajući u obzir pol i etičku pripadnost) jedan je od terapijskih
ciljeva u prelaznom razdoblju. Za smjernice o doziranju, vidjeti u
daljem tekstu dio koji se odnosi na odrasle.
Prader-Willi sindrom, za poboljšanje rasta i tjelesne konstitucije kod
pedijatrijskih pacijenata
Generalno, preporučuje se doza od 0.035 mg/kg/dan ili 1.0 mg/m²/dan. Ne
smije se premašiti dnevna doza od 2.7 mg. Terapiju ne treba
primjenjivati kod pedijatrijskih pacijenata čija je brzina rasta manja
od 1 cm za godinu dana i ako se kod ovih pacijenata bliži zatvaranje
epifiza.
Poremećaj rasta kod Tarnerovog sindroma
Preporučuje se doza od 0.045-0.050 mg/kg/dan ili 1.4 mg/m²/dan.
Poremećaj rasta usljed hronične bubrežne insuficijencije
Preporučuje se doza od 1.4 mg/m²/dan (0.045-0.050 mg/kg/dan). Ako je
brzina rasta suviše mala, mogu biti potrebne i veće doze. Nakon 6
mjeseci terapije može biti potrebna korekcija doze (vidjeti odjeljak
4.4).
Poremećaj rasta kod niske djece/adolescenata koja su rođena mala za
gestacijsku dob (SGA)
Obično se preporučuje doza od 0.035 mg/kg/dan (1.0 mg/m²/dan) do
postizanja konačne visine (vidjeti odjeljak 5.1). Terapiju treba
prekinuti nakon prve godine terapije ako je brzina rasta SDS< +1.
Terapiju treba prekinuti ako je brzina rasta <2 cm/godina i ako je, što
je potrebno potvrditi, koštana starost >14 godina (djevojčice) ili >16
godina (dječaci), što odgovara zatvaranju epifiza.
Preporuke za doziranje kod pedijatrijskih pacijenata
-------------------------------------- --------------- -----------------
Indikacija mg/kg/dan mg/m²/dan
Deficit hormona rasta 0.025-0.035 0.7-1.0
Prader-Willi sindrom 0.035 1.0
Tarnerov sindrom 0.045-0.050 1.4
Hronična bubrežna insuficijencija 0.045-0.050 1.4
Djeca/ adolescenti rođeni mali za 0.035 1.0
gestacijsku dob (SGA)
-------------------------------------- --------------- -----------------
Deficit hormona rasta kod odraslih
Kod pacijenata koji nastavljaju sa terapijom hormonom rasta nakon
djetinjstva u kojem je nastala deficijencija hormona rasta, preporučena
doza za ponovni početak liječenja je 0.2- 0.5 mg/dan. Dozu treba
postepeno povećavati ili snižavati u zavisnosti od individualnih potreba
pacijenta, procijenjenih na osnovu koncentracije IGF-I.
Kod odraslih sa deficijencijom hormona rasta nastalom u odrasloj dobi,
terapiju treba započeti malom dozom, od 0.15- 0.3 mg/dan. Dozu treba
postepeno povećavati u zavisnosti od individualnih potreba pacijenta,
procijenjenih na osnovu koncentracije IGF-I.
U oba slučaja, terapijski cilj treba da budu koncentracije IGF-I u
okviru 2 SDS korigovane za srednje vrijednosti starosne dobi zdravih
dobrovoljaca. Pacijenti sa normalnom koncentracijom IGF-I na početku
terapije treba da dobijaju hormon rasta do postizanja vrijednosti IGF-I
u okviru gornje granice normalnog opsega, ne prelazeći 2 SDS. Klinički
odgovor i neželjeni efekti takođe se mogu koristiti kao vodič za
titriranje doze. Utvrđeno je da postoje pacijenti sa deficijencijom
hormona rasta kod kojih vrijednosti IGF-I ne postaju normalne uprkos
dobrom kliničkom odgovoru pa njima ne treba povećavati dozu. Dnevne doze
održavanja rijetko prelaze 1.0 mg/dan. Kod žena mogu biti potrebne više
doze nego kod muškaraca, dok muškarci pokazuju povećanje osjetljivosti
na IGF-I tokom vremena. Ovo znači da postoji rizik da su žene, posebno
one na terapiji oralnim estrogenima, izložene manjim dozama GH, dok su
muškarci izloženi većim dozama ovog hormona. Zbog toga na svakih 6
mjeseci treba kontrolisati tačnost doze hormona rasta. Kako se normalna
fiziološka produkcija hormona rasta smanjuje sa godinama, doze se mogu
smanjiti.
Posebne grupe pacijenata
Stariji pacijenti
Kod pacijenata starijih od 60 godina terapiju treba započeti dozom od
0.1- 0.2 mg/dan i polako je povećavati u zavisnosti od individualnih
potreba pacijenta. Potrebno je koristiti najmanju efektivnu dozu. Doza
održavanja kod ovih pacijenata rijetko prelazi 0.5 mg/dan.
Oslabljena funkcija bubrega
Kod hronične bubrežne insuficijencije, prije započinjanja terapije
funkcija bubrega treba da bude ispod 50% od normalne. Da bi se potvrdio
poremećaj rasta, potrebno je pratiti rast tokom godinu dana prije
uvođenja terapije. Tokom ovog perioda, potrebno je započeti
konzervativno liječenje bubrežne insuficijencije (koja uključuje
kontrolu acidoze, hiperparatireoidizma i nutritivni status) i održavati
ga tokom terapije.
Kod transplantacije bubrega terapiju treba prekinuti.
Do danas, nijesu dostupni podaci o konačnoj visini kod pacijenata sa
hroničnom bubrežnom insuficijencijom koji su liječeni ovim lijekom.
Način primjene
Injekciju treba primijeniti subkutano. Mijenjati mjesto primjene lijeka
radi sprečavanja lipoatrofije.
Za uputstvo o upotrebi i rukovanju, vidjeti odjeljak 6.6.
4.3. Kontraindikacije
- Preosjetljivost na somatropin ili bilo koju od pomoćnih supstanci u
lijeku
- Somatropin se ne smije primjenjivati ako postoji bilo kakav dokaz
tumorske aktivnosti. Intrakranijani tumori moraju biti neaktivni, a
antitumorska terapija mora biti završena prije započinjanja terapije
hormonom rasta. Terapiju treba prekinuti ako postoje dokazi o rastu
tumora.
- Somatropin se ne smije primjenjivati za stimulisanje rasta kod
pacijenata kod kojih je došlo do zatvaranja epifiza
- Pacijenti sa akutnim kritičnim oboljenjima koji imaju komplikacije
nakon operacija na otvorenom srcu, abdominalnih operacija, multiplih
akcidentalnih trauma, akutne respiratorne insuficijencije ili sličnih
stanja, ne smiju se liječiti somatropinom. Za pacijente koji podliježu
supstitucionoj terapiji, vidjeti odjeljak 4.4.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Osjetljivost na insulin
Somatropin može indukovati stanje insulinske rezistencije. Kod
pacijenata sa dijabetes melitusom može biti potrebno prilagođavanje doze
insulina nakon uvođenja terapije somatropinom. Pacijente sa dijabetesom,
intolerancijom glukoze ili dodatnim faktorima rizika za dijabetes je
potrebno pratiti tokom terapije somatropinom.
Funkcija štitaste žlijezde
Hormon rasta pojačava ekstratireoidno pretvaranje T4 u T3, što može
dovesti do smanjenja koncentracije T4 i povećanja koncentracije T3 u
serumu. Dok su kod zdravih ispitanika vrijednosti perifernih tireoidnih
hormona ostale su u referentnom opsegu, kod pacijenata sa subkliničkim
hipotireoidizmom teoretski se može
razviti hipotireoidizam. Zbog toga je potrebno pratiti funkciju štitaste
žlijezde kod svih pacijenata. Kod pacijenata sa hipopituitarizmom koji
uzimaju standardnu supstitucionu terapiju, mogući efekat liječenja
hormonom rasta na funkciju štitaste žlijezde mora se posebno pažljivo
pratiti.
Kod deficita hormona rasta, sekundarno usljed terapije malignih
oboljenja, preporučuje se da se obrati pažnja na znake recidiva
maligniteta.
Kod pacijenata sa endokrinim poremećajima, uključujući deficit GH, češća
je pojava epifiziolize u području kuka nego u opštoj populaciji.
Potrebno je kliničko ispitivanje kod pacijenata koji tokom terapije
somatropinom hramlju.
Benigna intrakranijana hipertenzija
U slučaju teških ili ponavljanih glavobolja, vizuelnih problema, mučnine
i/ili povraćanja, preporučuje se fundoskopija zbog mogućeg edema papile.
Ako se potvrdi edem papile, treba razmotriti dijagnozu benigne
intrakranijalne hipertenzije i, ako je potrebno, prekinuti terapiju
hormonom rasta. Do danas nema dovoljno dokaza kako bi se dali specifični
savjeti o nastavku terapije hormonom rasta kod pacijenata sa izliječenom
intrakranijalnom hipertenzijom. Ako se ponovno započne terapija hormonom
rasta, potrebno je pažljivo praćenje pojave simptoma intrakranijalne
hipertenzije.
Leukemija
Leukemija je zablilježena kod malog broja pacijenata sa deficijencijom
hormona rasta, od kojih su neki bili liječeni somatropinom. Međutim,
nema dokaza da je incidenca leukemije povećana kod osoba koje primaju
hromone rasta kod kojih nijesu prisutni predisponirajući faktori.
Antitijela
Mali procenat pacijenata može razviti antitijela na Omnitrope. Omnitrope
je izazvao stvaranje antitijela kod približno 1% pacijenata. Ova
antitijela imaju malu sposobnost vezivanja, pa nemaju efekat na brzinu
rasta. Testiranje na antitijela na somatropin treba sprovesti kod svakog
pacijenta sa inače neobjašnjivim izostankom odgovora.
Stariji pacijenti
Iskustvo kod pacijenata starijih od 80 godina je ograničeno. Stariji
pacijenti mogu bit osjetljiviji na djelovanje lijeka Omnitrope, pa samim
tim mogu biti skloniji nastanku neželjenih reakcija.
Akutna kritična bolest
Efekti somatropina na oporavak bili su ispitivani u dvije placebo
kontrolisane studije koje su uključivale 522 odraslih pacijenta u
kritičkom stanju sa komplikacijama nakon operacija na otvorenom srcu,
abdominalnih operacija, multiplih akcidentalnih trauma ili akutne
respiratorne insuficijencije. Mortalitet je bio viši kod pacijenata
liječenih sa 5.3 ili 8 mg somatropina dnevno u poređenju sa pacijentima
koji su primali placebo, 42% vs. 19%. Na osnovu ovih informacija, ovi
pacijenti se ne bi trebalo liječiti somatropinom. S obzirom da nema
dostupnih informacija o bezbjednosti terapije hormonom rasta kod akutnih
bolesnika u kritičnom stanju, u ovoj situaciji treba procijeniti korist
nastavka terapije u odnosu na potencijalni rizik.
Kod svih pacijenata kod kojih se jave druga ili slučna akutna kritična
oboljenja, potrebno je procijeniti moguću korist terapije somatropinom u
odnosu na potencijalne rizike.
Ne smije se premašiti maksimalna preporučena doza (vidjeti odjeljak
4.2).
Pedijatrijska populacija
Prader-Willi sindrom (PWS)
Kod pacijenata sa PWS, terapiju treba uvek kombinovati sa restriktivnom
kalorijskom dijetom.
Postoje izvještaji o fatalnom ishodu koji se dovodi u vezu sa primjenom
GH kod pedijatrijskih pacijenata sa PWS koji su imali jedan ili više
navedenih faktora rizika: izražena gojaznost (pacijenti sa odnosom
tjelesne mase/visine koji prelazi 200%), ranija oslabljena respiratorna
funkcija ili apneja u snu ili neodređena respiratorna infekcija.
Pacijenti sa PWS i jednim ili više ovih faktora rizika mogu biti pod
povećanim rizikom.
Kod pacijenta sa PWS, prije započinjanja terapije somatropinom, treba
utvrditi da li postoji opstrukcija gornjih respiratornih puteva, apneja
u snu ili respiratorna infekcija.
Ako se tokom provjere postoji li opstrukcija gornjih disajnih puteva
pronađu patološki nalazi, dijete treba uputiti specijalisti
otorinolaringologu zbog liječenja i rešavanja respiratornog poremećaja
prije započinjanja liječenja hormonom rasta.
Prije započinjanja liječenja hormonom rasta treba provejriti da li
postoji apneja u snu priznatim metodama kao što su polisomnografija ili
noćna oksimetrija. U slučaju sumnje na apneju u snu, pacijent se mora
nadzirati.
Ako se tokom terapije somatropinom kod pacijenata jave znaci opstrukcije
gornjih disajnih puteva (uključujući pojavu ili pojačanje hrkanja),
terapiju treba prekinuti i sprovesti novo otorinolaringološko
ispitivanje.
Kod svih pacijenata sa PWS mora se ispitati postojanje apneje u snu i
ako se sumnja na ovo stanje potrebno je pratiti pacijenta. Kod svih
pacijenata sa PWS moraju se pratiti znaci respiratorne infekcije koja se
mora što prije dijagnostikovati a zatim i primjeniti agresivna terapija.
Kod svih pacijenata sa PWS mora se sprovoditi efikasna kontrola tjelesne
mase prije i tokom terapije somatropinom.
Skolioza je česta kod pacijenata sa PWS. Skolioza može progredirati kod
bilo kog djeteta tokom naglog rasta. Tokom terapije treba pratiti pojavu
znakova skolioze. Međutim, nije pokazano da terapija hormonom rasta
povećava incidencu ili težinu skolioze.
Iskustvo kod dugotrajne terapije kod odraslih i pacijenata sa PWS je
ograničeno.
Djeca koja su rođena mala za gestacijsku dob
Kod niske djece/adolescenata koji su rođeni niski za gestacijsku dob,
prije započinjanja terapije potrebno je isključiti ostale medicinske
razloge ili terapije koje bi mogle da objasne poremećaj rasta.
Kod SGA djece/adolescenata preporučuje se mjerenje insulina i glukoze u
krvi natašte, prije započinjanja terapije, a zatim i jednom godišnje.
Kod pacijenata sa povećanim rizikom od dijabetes melitusa (npr.
porodična anamneza o dijabetesu, gojaznost, teška insulinska
rezistencija, akantoza-acanthosis nigricans) potrebno je uraditi oralni
glukoza tolerans test (OGTT). Ako se pojave očigledni znaci dijabetesa,
ne treba primjenjivati hormon rasta.
Kod SGA djece/adolescenata preporučuje se mjerenje vrijednosti IGF-I
prije započinjanja terapije, a zatim i dva puta godišnje. Ako na
ponovljenim mjerenjima vrijednosti IGF-I premaše +2SD u poređenju sa
referencama za starosnu dob i pubertetski status, može se uzeti u obzir
odnos IGF-I/IGFBP-3 radi prilagođavanja doze.
Iskustvo u započinjanju terapije kod SGA pacijenata neposredno prije
početka puberteta je ograničeno. Zbog toga se ne preporučuje
započinjanje terapije neposredno prije početka puberteta. Iskustvo kod
pacijenata sa Silver-Russell sindromom je ograničeno.
Ukoliko se prekine sa terapijom hormona rasta kod djece/adolescenata SGA
prije dostizanja konačne visine, može se izgubiti nešto od dobitka na
visini.
Pankreatitis kod djece
Djeca liječena somatropinom su pod povećanim rizikom od razvoja
pankreatitisa u poređenju sa odraslim osobama liječenim somatropinom.
Iako je rijedak, pankreatitis treba uzeti u obzir kod djece liječene
somatropinom koja razviju abdominalni bol.
Ovaj lijek sadrži manje od 1 mmol/ml natrijuma (23 mg), tj. suštinski je
bez natrijuma.
Lijek Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml sadrži
benzilalkohol. Zabranjena je primjena lijeka kod prijevremeno rođenih
beba ili novorođenčadi. Takođe, mogu se javiti toksične ili
anafilaktičke reakcije kod odojčadi i djece do 3 godine.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Istovremeno liječenje glukokortikoidima može inhibirati efekte
somatropina na stimulisanje rasta. Zbog toga je kod pacijenata liječenih
glukokortikoidima potrebno pažljivo pratiti rast kako bi se procijenio
mogući efekat liječenja glukokortikoidima na rast.
Podaci iz studija interakcija koje su sprovedene kod odraslih osoba sa
deficitom hormona rasta ukazuju da primjena somatropina može povećati
klirens ljekova za koje se zna da se metabolišu putem izoenzima
citohroma P450. Može doći do znatnog porasta klirensa ljekova koje se
metabolišu putem citohroma P4503A4 (npr. polni steroidi,
kortikosteroidi, antikonvulzivi i ciklosporin) što dovodi do smanjenja
koncentracija ovih ljekova u plazmi. Klinički značaj ovih nalaza nije
poznat. Takođe, vidjeti odjeljak 4.4, dio koji se odnosi na dijabetes
melitus i bolesti tiroidne žlijezde i odjeljak 4.2, dio koji se odnosi
na terapiju oralnim estrogenima.
4.6. Primjena u periodu trudnoće i dojenja
Trudnoća
Za lijek Omnitrope nema dostupnih kliničkih podataka o izloženosti tokom
trudnoće. Nijesu dostupni eksperimentalni podaci na životinjama o
reproduktivnoj toksičnosti lijeka Omnitrope (vidjeti odjeljak 5.3). Ne
preporučuje se primjena somatropina tokom trudnoće niti kod žena u
reproduktivnoj dobi koje ne koriste kontracepciju.
Dojenje
Nijesu sprovedene kliničke studije ljekova koji sadrže somatropin kod
dojilja. Nije poznato da li se GH izlučuje u mlijeko, ali je izrazito
mala vjerovatnoća resorpcije neizmijenjenog proteina iz
gastrointestinalnog trakta odojčeta. Zbog toga je potreban oprez kada se
lijek Omnitrope primjenjuje kod dojilja.
Plodnost
Nijesu sprovedene studije uticaja lijeka Omnitrope na plodnost.
4.7. Uticaj na psihofizičke sposobnosti prilikom upravljanja motornim
vozilima i rukovanja mašinama
Omnitrope ne utiče ili zanemarljivo utiče na sposobnost upravljanja
vozilima i rukovanja mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Sažetak bezbjednosnog profila
Pacijente sa nedostatkom hormona rasta karakteriše deficit
ekstracelularnog volumena. Kada se započne sa terapijom somatropinom
ovaj deficit se veoma brzo koriguje. Kod odraslih pacijenata neželjene
reakcije povezane sa zadržavanjem tečnosti, kao što su periferni edem,
mišićno-koštana ukočenost, artralgija, mialgija i parestezija su česte.
Generalno, ove neželjene reakcije su blage do umjerene i javljaju se
tokom prvih nekoliko mjeseci terapije, a povlače se spontano ili
prilikom smanjenja doze.
Incidenca ovih neželjenih reakcija je povezana sa primijenjenom dozom,
starošću pacijenta i vjerovatno obrnuto proporcionalno starosti
pacijenata u vrijeme pojave nedostatka hormona rasta. Kod djece ovakve
neželjene reakcije su povremene.
Lijek Omnitrope dovodi do stvaranja antitijela kod približno 1%
pacijenata. Sposobnost vezivanja ovih antitijela je mala i njihovo
stvaranje nije dovodilo do kliničkih promjena, vidjeti odjeljak 4.4.
Lista neželjenih reakcija
Sljedeća neželjena dejstva su primijećena i prijavljena tokom terapije
lijekom Omnitrope sa sljedećom učestalošću: veoma česta (≥1/10), česta
(≥1/100 do <1/10), povremena (≥1/1,000 do <1/100), rijetka (≥1/10,000 do
<1/1,000), veoma rijetka (<1/10,000), nije poznata (ne može se
procijeniti na osnovu raspoloživih podataka).
Maligne, benigne i nespecifične neoplazme (uključujući ciste i polipe)
Veoma rijetko: leukemija*
Imunološki poremećaji
Često: stvaranje antitijela
Endokrinološki poremećaji
Rijetko: dijabetes melitus tipa II
Poremećaji nervnog sistema
Često: Kod odraslih: parestezije
Povremeno: Kod odraslih: sindrom karpalnog tunela; Kod djece:
parestezije
Rijetko: benigna intrakranijalna hipertenzija
Gastrointestinalni poremećaji
Rijetko: Kod djece: pankreatitis
Poremećaji na nivou kože i potkožnog tkiva
Često: Kod djece: prolazne lokalne kožne reakcije
Poremećaji mišićno-skeletnog, vezivnog i koštanog sistema
Često: Kod odraslih: ukočenost ekstremiteta, artralgija, mialgija
Povremeno: Kod djece: ukočenost ekstremiteta, artralgija, mialgija
Opšti poremećaji i reakcije na mestu primjene
Često: Kod odraslih: periferni edem
Povremeno: Kod djece: periferni edem
Opis odabranih neželjenih reakcija
Prijavljeno je da somatropin smanjuje vrijednosti kortizola, vjerovatno
djelujući na proteinske nosače ili povećavajući klirens jetre. Klinički
značaj ovih nalaza može biti ograničen. Ipak, terapiju nadoknade
kortikosteroida treba prilagoditi prije započinjanja terapije ovim
lijekom.
Nakon stavljanja lijeka u promet, prijavljeni su rijetki slučajevi
iznenadne smrti kod pacijenata sa Prader-Willijevim sindromom liječenih
somatropinom, iako nije dokazana nikakva uzročno-posljedična povezanost.
* Prijavljeni su veoma rijetki slučajevi leukemije kod pedijatrijskih
pacijenata sa deficitom hormona rasta liječenih lijekom Omnitrope, ali
se čini da je incidenca slična onoj kod pedijatrijskih ispitanika bez
deficita hormona rasta, vidjeti odjeljak 4.4.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Agenciji za ljekove i medicinska sredstva
Crne Gore (CALIMS):
Agencija za ljekove i medicinska sredstva Crne Gore
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.calims.me
nezeljenadejstva@calims.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje i mjere koje je potrebno preduzeti
Akutno predoziranje može dovesti na početku do hipoglikemije, a kasnije
do hiperglikemije.
Dugotrajno predoziranje može dovesti do pojave znakova i simptoma za
koje se zna da se javljaju kod povećanja humanog hormona rasta.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Hormoni hipofize i hipotalamusa i njihovi
analozi, hormoni prednjeg režnja hipofize i njihovi analozi
ATC kod: H01AC01
Lijek Omnitrope pripada grupi biološki sličnih ljekova (biosimilari).
Mehanizam dejstva
Somatropin je jak metabolički hormon važan za metabolizam lipida,
ugljenih hidrata i proteina. Kod djece sa nedovoljno endogenog hormona
rasta, somatropin stimuliše linearni rast i povećava brzinu rasta. Kod
odraslih i djece, somatropin održava normalan sastav organizma
povećavanjem zadržavanja azota i stimulacijom rasta skeletnih mišića,
kao i mobilizacijom tjelesne masti. Viscelarno masno tkivo je naročito
osjetljivo na somatropin. Pored pojačavanja lipolize, somatropin
smanjuje i preuzimanje triglicerida u depoe tjelesne masti. Somatropin
povećava koncentraciju IGF-1 8faktor rasta sličan insulinu-1) i IGFBP3
(protein koji vezuje faktor rasta sličan insulinu-3) u serumu. Pored
toga, zabilježena su i sljedeća djelovanja.
Farmakodinamski efekti
Metabolizam lipida
Somatropin indukuje jetrene receptore za LDL holesterol i utiče na
profil lipida i lipoproteina u serumu. Primjena somatropina kod
pacijenata sa deficitom hormona rasta generalno smanjuje LDL i
apolipoprotein B u serumu. Takođe se može uočiti i smanjenje ukupnog
holesterola u serumu.
Metabolizam ugljenih hidrata
Somatropin povećava vrijednosti insulina, ali glukoza u krvi izmjerena
natašte obično ostaje nepromijenjena. Kod djece sa hipopituitarizmom
može se javiti hipoglikemija na tašte. Ovo stanje je reverzibilno sa
somatropinom.
Metabolizam vode i minerala
Deficit hormona rasta je povezan sa smanjenjem volumena plazme i
ekstracelularne tečnosti. Oba volumena se brzo povećavaju nakon
liječenja somatropinom. Somatropin indukuje zadržavanje natrijuma,
kalijuma i fosfata.
Metabolizam kostiju
Somatropin stimuliše pregradnju kostiju. Dugotrajna primjena somatropina
kod pacijenata sa deficitom hormona rasta sa neutropenijom dovodi do
porasta sadržaja minerala i gustine kostiju na mjestima opterećenja.
Fizički kapacitet
Snaga mišića i sposobnost za fizičke vježbe poboljšavaju se posle
dugotrajnog liječenja somatropinom. Soamtropin povećava i minutni
volumen srca, ali mehanizam još uvek nije razjašnjen. Tom efektu može da
doprinese smanjenje perifernog vaskularnog otpora.
Klinička efikasnost i bezbjednost
Tokom kliničkih studija kod niske djece/adolescenata koji su rođeni mali
za gestacijsku dob za liječenje su korišćene doze od 0.033 i 0.067 mg
somatropina/kg tjelesne mase/dan do postizanja konačne visine. Kod 56
neprekidno liječenih pacijenata koji su dostigli (skoro) konačnu visinu,
srednja promjena u visini od početka liječenja iznosila je +1.90 SDS
(0.033 mg/kg tjelesne mase/dan) i +2.19 SDS (0.067 mg somatropina/kg
tjelesne mase/dan). Podaci iz literature od neliječene
djece/adolescenata koji su rođeni mali za gestacijsku dob bez ranog
spontanog ubrzanog rasta, sugerišu kasniji rast od 0.5 SDS. Dugoročni
podaci o bezbednosti još uvek su ograničeni.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Bioraspoloživost supkutano primijenjenog somatropina iznosi približno
80% i kod zdravih ispitanika i kod pacijenata sa deficitom hormona
rasta. Supkutana doza od 5 mg lijeka Omnitrope 5 mg/1.5 mL, rastvor za
injekciju kod zdravih odraslih osoba dovodi do vrijednosti C_(max) od 72
± 28 μg/l u serumu, odnosno srednje vrijednosti t_(max) od 4.0 ± 2.0
sata.
Eliminacija
Srednje terminalno poluvrijeme eliminacije somatropina poslije
intravenske primjene kod odraslih pacijenata sa deficitom hormona rasta
je oko 4.0 sata. Međutim, nakon supkutane primjene lijeka Omnitrope 5
mg/1.5 ml, rastvor za injekciju, dostiže se poluvrijeme eliminacije od 3
sata. Uočena razlika se vjerovatno javlja zbog spore resorpcije sa
mjesta primjene lijeka nakon supkutane primjene.
Posebne populacije
Čini se da je apsolutna bioraspoloživost slična kod muškaraca i žena
nakon supkutane primjene.
Informacije o farmakokinetici somatropina kod starijih pacijenata i
djece, kod različitih rasa i kod pacijenata sa insuficijecijom bubrega,
jetre ili srca nedostaju ili su nepotpune.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
U studijama subakutne toksičnosti i lokalne podnošljivosti lijeka
Omnitrope, nijesu uočeni klinički značajni efekti.
U ostalim studijama sa somatropinom koje se tiču generalne toksičnosti,
lokalne podnošljivosti i reproduktivne toksičnosti nijesu uočeni
klinički značajni efekti.
In vitro i in vivo studije genotoksičnosti sa somatropinom, u smislu
genskih mutacija i indukcije hromozomskih aberacija bile su negativne.
U jednoj in vitro studiji sprovedenoj na limfocitima pacijenta poslije
dugotrajnog liječenja somatropinom i poslije dodavanja radiomimetičkog
lijeka bleomicina uočena je povećana fragilnost hromozoma. Klinički
značaj ovog nalaza nije jasan.
U drugoj studiji sa somatropinom, nije uočeno povećanje hromozomskih
abnormalnosti u limfocitima pacijenata koji su dugotrajno liječeni
somatropinom.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
Dinatrijum hidrogenfosfat, heptahidrat
Natrijum dihidrogenfosfat, dihidrat
Manitol
Poloksamer 188
Benzilalkohol
Fosforna kiselina
Natrijum hidroksid
Voda za injekciju
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
Dinatrijum hidrogenfosfat, heptahidrat
Natrijum dihidrogenfosfat, dihidrat
Poloksamer 188
Fenol
Glicin
Fosforna kiselina
Natrijum hidroksid
Voda za injekciju
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
Dinatrijum hidrogenfosfat, heptahidrat
Natrijum dihidrogenfosfat, dihidrat
Natrijum hlorid
Poloksamer 188
Fenol
Fosforna kiselina
Natrijum hidroksid
Voda za injekciju
6.2. Inkompatibilnosti
U odsustvu kompatibilnih studija, ovaj lijek se ne smije miješati sa
ostalim ljekovima.
6.3. Rok upotrebe
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml
2 godine.
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml
18 mjeseci.
Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml
2 godine.
Rok upotrebe nakon otvaranja:
Nakon prve upotrebe uložak treba da ostane u penu. Čuvati u frižideru
(2ºC - 8ºC), maksimalno 28 dana. Čuvati i transportovati u frižideru
(2ºC - 8ºC). Ne zamrzavati. Čuvati u originalnom penu, radi zaštite od
svjetlosti.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Neotvoreni uložak: Čuvati i transportovati u frižideru (2ºC - 8ºC). Ne
zamrzavati. Čuvati u originalnom pakovanju, radi zaštite od svjetlosti.
Za uslove čuvanja nakon otvaranja, vidjeti odjeljak 6.3.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
1.5 ml rastvora u ulošku (bezbojno staklo tipa I) sa klipom na jednoj
strani (silikonizirani bromobutil), diskom (bromobutil) i poklopcem
(aluminijum) na drugoj strani. Stakleni uložak je trajno ugrađen u
prozirni kontejner i sastavljen sa plastičnim mehanizmom sa štapićem sa
navojima na jednom kraju.
Pakovanje sadrži 1 ili 5 napunjenih uložaka.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka
Lijek Omnitrope je sterilni rastvor za subkutanu primjenu koji se nalazi
u staklenom ulošku. Lijek se može odmah upotrijebiti.
Za višekratnu primjenu. Primjenjivati samo sa SurePal 5, injekciono
sredstvo specijalno napravljeno za upotrebu Omnitrope, rastvor za
injekciju u ulošku 5 mg/1.5 ml, SurePal 10 za upotrebu lijeka Omnitrope,
rastvor za injekciju u ulošku 10 mg/1.5 ml i SurePal 15 za upotrebu
lijeka Omnitrope, rastvor za injekciju u ulošku 15 mg/1.5 ml. Lijek
treba primjeniti pomoću sterilnih pen igala za jednokratnu upotrebu.
Ljekari i drugo kvalifikovano medicinsko osoblje trebali bi na adekvatan
način da obuče pacijente i njihove staratelje kako bi pravilno koristili
Omnitrope uložak i pen.
Ispod su navedene opšte preporuke za proceduru primjene lijeka.
Instrukcije proizvođača za svaki pen moraju se pratiti radi punjenja
uloška, pričvršćivanja injekcione igle i primjene lijeka.
1. Potrebno je oprati ruke.
2. Ako je rastvor zamućen ili sadrži čestice, ne smije se koristiti.
Sadržaj mora biti bistar i bezbojan.
3. Dezinfikujte gumenu membranu uloška čistim ubrusom.
4. Ubacite uložak u SurePal 5, SurePal 10 odnosno SurePal 15 prateći
instrukcije o upotrebi koje se dobijaju sa penom.
5. Očistite mjesto primjene injekcije sa vatom natopljenom alkoholom.
6. Primijenite odgovarajuću dozu u vidu subkutane injekcije pomoću
sterilne pen igle. Uklonite pen iglu i bacite je u skladu sa
propisima.
Neiskorišćeni lijek ili materijal treba da budu odloženi u skladu sa
propisima.
6.7. Režim izdavanja lijeka
Lijek se može upotrebljavati u stacionarnoj zdravstvenoj ustanovi;
Izuzetno na recept.
7. NOSILAC DOZVOLE
Glosarij d.o.o.
Ul.Vojislavljevića 76, Podgorica, Crna Gora
8. BROJ PRVE DOZVOLE/ OBNOVE DOZVOLE
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
2030/14/460 – 2477
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
2030/14/458 – 2476
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
2030/14/457 – 2474
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
2030/14/459 – 2475
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
2030/14/462 – 2717
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
2030/14/461 – 2823
9. DATUM PRVE DOZVOLE/ DATUM OBNOVE DOZVOLE
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 5mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 10mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 1x1.5ml:
17.12.2014. godine
Omnitrope®, rastvor za injekciju u ulošku, 15mg/1.5ml, uložak, 5x1.5ml:
17.12.2014. godine
10. DATUM POSLEDNJE REVIZIJE TEKSTA SAŽETKA OSNOVNIH KARAKTERISTIKA
LIJEKA
Decembar, 2014. godine