Heparin uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju
INN: heparin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju
1 ml rastvora za injekciju sadrži 5 000 i.j. heparina, u obliku heparin
natrijuma.
Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom:
1 ml rastvora za injekciju sadrži 0.85 mg metilparahidroksibenzoata i
0.15 mg propilparahidroksibenzoata.
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju
5 ml rastvora za injekciju sadrži 25 000 i.j. heparina, u obliku heparin
natrijuma.
Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom
5 ml rastvora za injekciju sadrži 4.25 mg metilparahidroksibenzoata,
0.75 mg propilparahidroksibenzoata i oko 34,5 mg natrijuma.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Rastvor za injekciju.
Bistar, bezbojan ili svijetložut rastvor.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Terapija tromboembolijskih poremećaja kao što je duboka venska tromboza,
akutna embolija arterija ili tromboza, tromboflebitis, embolija pluća i
masna embolija.
Profilaksa duboke venske tromboze i tromboembolije kod pacijenata kod
kojih se sumnja na ova oboljenja.
Prevencija zgrušavanja krvi u ekstrakorporalnoj cirkulaciji za vrijeme
hemodijalize.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Terapija i prevencija tromboembolijskih poremećaja
Terapijske doze:
Intravenska primjena
Doza od 5 000 - 10 000 i.j. na 4 sata ili 500 i.j./kg tjelesne mase
dnevno kao kontinuirana infuzija u rastvoru natrijum hlorida ili
glukoze. Doze treba individualno prilagoditi na osnovu testova
koagulacije.
Subkutana primjena
Inicijalna doza iznosi 250 i.j./kg tjelesne mase. Sljedeće doze bi
trebalo davati na svakih 12 sati i individualno prilagoditi uzevši u
obzir testove koagulacije.
Prilagođavanje doze
Preporučuje se da se doze prilagode tako da se trombinsko vrijeme,
vrijeme koagulacije ili aktivirano parcijalno tromboplastinsko vrijeme
(aPTT) održavaju 1,5 do 2 puta većim u odnosu na kontrolne vrijednosti,
kada se krv uzima 4 - 6 sati nakon primjene prve injekcije ili početka
infuzije, a potom u sličnim vremenskim intervalima, sve dok se stanje
pacijenta ne stabilizuje.
Profilaktičke doze:
Primjena je u vidu subkutane injekcije.
Pacijenti koji imaju elektivni hirurški zahvat
Dozu od 5 000 i.j. treba dati 2 sata prije operacije, a zatim na svakih
8 - 12 sati nakon operacije tokom 10 - 14 dana ili dok pacijent ne
postane pokretan.
Nakon infarkta miokarda
Dozu od 5 000 i.j. treba dati 2 puta dnevno tokom 10 dana ili dok
pacijent ne postane pokretan.
Ostali pacijenti
Doza od 5 000 i.j. svakih 8 - 12 sati.
Ovi standardni profilaktički režimi ne zahtijevaju rutinsku kontrolu.
Doziranje kod djece
Terapijske doze:
Inicijalno treba primijeniti standardne terapijske doze. Naredne doze
i/ili dozne intervale treba individualno prilagoditi u skladu sa
promjenama trombinskog vremena, vremena koagulacije ili aktiviranog
parcijalnog tromboplastinskog vremena. Ovaj lijek se ne smije davati
prijevremeno rođenim bebama, novorođenčadi ili bebama do mjesec dana
starosti.
Doziranje kod starijih osoba
Terapijske doze:
Možda će biti potrebne niže terapijske doze. Međutim, inicijalno treba
primijeniti standardne terapijske doze, a zatim naredne doze i/ili dozne
intervale individualno prilagoditi u skladu sa promjenama trombinskog
vremena, vremena koagulacije ili aktiviranog parcijalnog
tromboplastinskog vremena.
Profilaktičke doze:
Izmjena doziranja nije neophodna za profilaksu kod starijih osoba.
Trudnoća
Ova formulacija heparina sadrži kao konzervanse metilparahidroksibenzoat
i propilparahidroksibenzoat. Pošto metilparahidroksibenzoat i
propilparahidroksibenzoat mogu proći kroz placentu, primjenu ove
formulacije heparina treba izbjegavati u trudnoći. Ukoliko je primjena
od esencijalnog značaja, preporučuje se primjena sljedećih doza:
Terapijske doze:
Standardne terapijske doze se inicijalno daju putem kontinuirane
intravenske infuzije ili subkutanom injekcijom na svakih 12 sati. Ne
preporučuju se intermitentne intravenske injekcije. Naredne doze i/ili
dozne intervale potrebno je individualno prilagoditi u skladu sa
promjenama trombinskog vremena, vremena koagulacije ili aktiviranog
parcijalnog tromboplastinskog vremena.
Profilaktičke doze:
Preporučuje se da se nivo heparina u plazmi održava ispod 0,4 i.j./ml
što se određuje specifičnim anti-Xa testom. Predložena doza je 5 000
i.j. na svakih 12 sati u ranoj trudnoći, što se može povećati na 10 000
i.j. na svakih 12 sati u posljednjem trimestru. Dozu treba smanjiti za
vrijeme porođaja, a standardne profilaktičke doze su pogodne u
puerperijumu.
Prevencija tromboze za vrijeme hemodijalize
Primijeniti inicijalnu bolus injekciju nakon koje slijedi kontinuirana
intravenska infuzija.
Odrasli:
Inicijalno: doza 1 000 - 5 000 i.j.
Održavanje: doza 1 000 - 2 000 i.j./sat, prilagođeno tako da se vrijeme
koagulacije održava > 40 minuta.
Način primjene
Za intravensku ili subkutanu upotrebu.
4.3. Kontraindikacije
- Preosjetljivost na heparin ili bilo koju od pomoćnih supstanci
navedenih u dijelu 6.1.
- Postojeća ili u istoriji bolesti prisutna imunski posredovana
heparinom izazvana trombocitopenija (tip II) (vidjeti dio 4.4).
- Aktivna obilna hemoragija i postojanje faktora rizika za obilnu
hemoragiju.
- Sklonost ka opštem ili lokalnom krvarenju, uključujući nekontrolisanu
tešku hipertenziju, tešku insuficijenciju jetre, aktivni peptički
ulkus, intrakranijalno krvarenje ili povrede i hirurške intervencije
na centralnom nervnom sistemu, očima i ušima, i kod žena prijeteći
abortus. Navedena lista nije konačna.
- Septički endokarditis.
- Kod pacijenata koji primaju heparin u terapijske, a ne profilaktičke
svrhe, kontraindikovana je lokalna regionalna anestezija u elektivnim
operativnim zahvatima, jer heparin može rijetko biti povezan sa
nastankom epiduralnog ili spinalnog hematoma, usljed čega može nastati
produžena ili trajna paraliza. Osim toga, kod pacijenata koji primaju
terapijske doze heparina, insertovanje epiduralnog katetera je
kontraindikovano. Uklanjanje epiduralnog katetera ili bilo kakva
manipulacija se može vršiti samo u slučajevima kada korist za
pacijenta prevazilazi postojeći rizik (vidjeti djelove 4.4 i 4.6).
- Lijek se ne smije davati prijevremeno rođenim bebama, novorođenčadi
ili bebama do mjesec dana starosti, s obzirom na to da ova formulacija
heparina sadrži kao konzervanse metilparahidroksibenzoat i
propilparahidroksibenzoat.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Savjetuje se oprez kada se heparin primjenjuje pacijentima kod kojih
postoji rizik od hemoragije (vidjeti dio 4.3).
Heparin oprezno primjenjivati kod pacijenata koji su preosjetljivi na
heparin niske molekulske težine.
Neophodan je oprez kada se heparin primjenjuje kod pacijenata sa
povećanim rizikom od komplikacija u vidu krvarenja, hipertenzije,
insuficijencije bubrega ili jetre. Ova lista nije konačna.
Kombinacije heparina sa ljekovima koji utiču na funkciju trombocita ili
sistem koagulaciјe trebalo bi izbjegavati ili pažljivo pratiti (vidjeti
dio 4.5).
Kod pacijenata koji se podvrgavaju periduralnoj ili spinalnoj anesteziji
ili spinalnoj punkciji, profilaktička primjena heparina je u veoma
rijetkim slučajevima povezana sa nastankom epiduralnog ili spinalnog
hematoma, što može imati za posljedicu produženu ili trajnu paralizu.
Rizik je veći usljed upotrebe periduralnog ili spinalnog katetera u
anesteziji, istovremene upotrebe ljekova koji utiču na hemostazu kao što
su nesteroidni antiinfalamatorni ljekovi (NSAIL), inhibitori trombocita
ili antikoagulansi, kao i usljed traumatične ili ponavljane punkcije.
Prilikom donošenja odluke o dužini intervala između posljednje primjene
heparina u profilaktičkim dozama (≤ 15 000 i.j./dan) i postavljanja ili
uklanjanja periduralnog odnosno spinalnog katetera, moraju se uzeti u
obzir karakteristike samog lijeka kao i profil pacijenta. Postavljanje
ili uklanjanje periduralnog ili spinalnog katetera ne bi trebalo da se
vrši prije nego što prođe 4-6 sati od posljednje primjene heparina i
naredna doza ne bi trebalo da se primjenjuje najmanje 1 sat nakon
procedure. Za terapijske doze (>15 000 i.j./dan), postavljanje ili
uklanjanje periduralnog ili spinalnog katetera ne bi trebalo da se vrši
prije nego što prođe 4-6 sati nakon posljednje intravenske primjene
heparina ili 8-12 sati nakon posljednje subkutane primjene. Ponovnu
primjenu lijeka treba odložiti do završetka hirurške intervencije ili
najmanje 1 sat nakon intervencije.
Ukoliko ljekar odluči da primijeni antikoagulantnu terapiju u toku
periduralne ili spinalne anestezije, neophodna je ekstremna budnost i
često praćenje pacijenta kako bi se uočio bilo koji znak ili simptom
neurološkog oštećenja, kao što je bol u leđima, senzorne ili motoričke
smetnje, kao i disfunkcija crijeva ili mokraćne bešike. Pacijente treba
upozoriti da odmah obavijeste medicinsko osoblje ukoliko se javi neki od
navedenih simptoma. Ako postoji sumnja da se radi o znacima ili
simptomima epiduralnog ili spinalnog hematoma, treba hitno postaviti
dijagnozu i započeti terapiju, uključujući dekompresiju kičmene moždine.
Heparin ne treba primjenjivati u vidu intramuskularne injekcije zbog
rizika od nastanka hematoma. Zbog rizika od nastanka hematoma,
istovremene intramuskularne injekcije takođe treba izbjegavati.
Zbog povećanog rizika od nastanka imunski posredovane trombocitopenije
indukovane heparinom (tip II), trebalo bi mjeriti broj trombocita prije
početka terapije i poslije toga periodično. Terapiju treba prekinuti kod
pacijenata kod kojih se razvije imunski posredovana trombocitopenija
indukovana heparinom (tip II) (vidjeti djelove 4.3 i 4.8). Broj
trombocita se obično normalizuje 2 - 4 nedjelje nakon obustave primjene
lijeka.
Heparin niske molekulske težine ne bi trebalo koristiti kao alternativu
heparinu u slučaju heparinom indukovane trombocitopenije (tip II).
Heparinom izazvana trombocitopenija (HIT) ili heparinom izazvana
trombocitopenija sa trombozom (HITT) se mogu javiti i nekoliko nedjelja
nakon prekida terapije heparinom. Pacijente koji razviju
trombocitopeniju ili trombozu nakon prekida terapije treba ispitati na
HIT i HITT.
Heparin može inhibirati adrenalnu sekreciju aldosterona i tako dovesti
do hiperkalijemije (vidjeti dio 4.8). Faktori rizika uključuju diabetes
mellitus, hroničnu bubrežnu insuficijenciju, postojeću metaboličku
acidozu, povećanu koncentraciju kalijuma u plazmi prije početka
terapije, istovremenu primjenu ljekova koji štede kalijum i dugotrajnu
primjenu heparina (vidjeti dio 4.5).
Kod pacijenata koji su sa povećanim rizikom, trebalo bi prije
započinjanja terapije heparinom mjeriti koncentraciju kalijuma u plazmi,
a zatim je redovno pratiti, posebno ako je terapija duža od 7 dana.
Hiperkalijemija povezana sa heparinom je obično reverzibilna nakon
završetka terapije, iako bi trebalo razmotriti i druge pristupe ukoliko
se smatra da terapija heparinom spašava život (npr. smanjen unos
kalijuma, prekid primjene drugih ljekova koji mogu uticati na ravnotežu
kalijuma).
Heparin rastvor za injekciju sadrži estre parahidroksibenzoata kao
sistem konzervanasa (metilparahidroksibenzoat i
propilparahidroksibenzoat), koji mogu izazvati alergijsku reakciju
(vjerovatno odloženog tipa) i, u rijetkim slučajevima, bronhospazam.
Lijek Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju sadrži
natrijum.
Lijek Heparin Galenika sadrži oko 6,9 mg natrijuma/ml, što je manje od 1
mmol natrijuma (23 mg), odnosno praktično se smatra ,,bez natrijuma” za
doze do 3,4 ml (što odgovara 17 500 i.j. heparin natrijuma).
Lijek Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju sadrži
natrijum.
Lijek Heparin Galenika sadrži oko 34,5 mg natrijuma po bočici od 5 ml.
Ovo odgovara 1,72% SZO preporučenog maksimalnog dnevnog unosa od 2 g za
odraslu osobu.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Antikoagulantno dejstvo heparina može biti pojačano usljed istovremene
primjene drugih ljekova koji djeluju na sistem koagulacije, kao što su
inhibitori agregacije trombocita (npr. acetilsalicilna kiselina, ostali
nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL) i selektivni inhibitori
ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI), trombolitici, antagonisti
vitamina K, dekstrani, aktivirani C protein i direktni inhibitori
trombina. Ukoliko se ne može izbjeći kombinacija nekih od ovih ljekova,
neophodno je pažljivo praćenje pacijenta (vidjeti dio 4.4).
Istovremena primjena ACE inhibitora i antagonista angiotenzin II
receptora sa heparinom može povećati rizik od nastanka hiperkalijemije.
Primjena infuzije gliceril trinitrata može smanjiti antikoagulantno
dejstvo heparina.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
Kliničke studije sa heparinom nijesu rađene u vezi sa uticajem lijeka na
plodnost.
Trudnoća
Primjena antikoagulantne terapije kod trudnica zahtijeva dodatne
konsultacije sa ljekarom specijalistom.
Heparin ne prolazi placentu i može se koristiti tokom trudnoće, ukoliko
je to klinički neophodno.
Odluku o primjeni heparina tokom trudnoće treba donijeti nakon procjene
rizika i koristi u svim pojedinačnim slučajevima.
Međutim, ova formulacija heparina sadrži konzervanse
metilparahidroksibenzoat i propilparahidroksibenzoat. Pošto
metilparahidroksibenzoat i propilparahidroksibenzoat mogu proći kroz
placentu, primjenu ove formulacije heparina treba izbjegavati u
trudnoći.
Prijavljeno je smanjenje gustine kostiju kod produžene terapije
heparinom u toku trudnoće.
Potrebno je biti oprezan zbog rizika od krvarenja, naročito tokom
porođaja i epiduralne anestezije (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).
Zbog rizika od spinalnog hematoma, terapijske doze heparina su
kontraindikovane kod pacijenata koji primaju neuraksijalnu anesteziju
(vidjeti dio 4.3). Ovo su razlozi zbog kojih epiduralnu anesteziju kod
trudnica uvijek treba odložiti najmanje 4 - 6 sati nakon intravenske
primjene posljednje terapijske doze heparina. Međutim, profilaktičke
doze se mogu koristiti sve dok je između posljednje primjene heparina i
postavljanja igle ili katetera prošlo dovoljno dugo vremena, najmanje
4 - 6 sati (vidjeti dio 4.4).
Dojenje
Heparin se ne izlučuje u majčino mlijeko i može se primjenjivati tokom
perioda dojenja.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Heparin nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja
motornim vozilima i rukovanja mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Procjena učestalosti neželjenih dejstava zasnovana je na ukupnoj analizi
objedinjenih podataka, prikupljenih iz kliničkih studija i na osnovu
pregleda podataka iz spontanog izvještavanja.
Najčešće prijavljivana neželjena dejstva heparina su krvarenja i eritem.
Krvarenje se može javiti u bilo kom organu i imati različite stepene
ozbiljnosti (vidjeti dio 4.4). Komplikacije se mogu javiti naročito kada
se primjenjuju velike doze. Iako su veća krvarenja neuobičajena, u nekim
slučajevima su prijavljeni smrtni ishodi ili trajna invalidnost.
Imunski posredovana trombocitopenija indukovana heparinom (tip II) je
neuobičajena, ali dobro poznata neželjena reakcija kao posljedica
terapije heparinom. Imunski posredovana trombocitopenija indukovana
heparinom (tip II) se uglavnom manifestuje u roku od 5 do 14 dana od
primjene prve doze. Pored toga, forma sa brzim početkom je opisana kod
pacijenata koji su prethodno bili izloženi heparinu. Imunski posredovana
trombocitopenija indukovana heparinom (tip II) može biti povezana sa
arterijskom i venskom trombozom. Heparin se mora obustaviti u svim
slučajevima imunski posredovane trombocitopenije indukovane heparinom
(tip II) (vidjeti dio 4.4).
U rijetkim slučajevima, heparin može izazvati hiperkalijemiju zbog
hipoaldosteronizma. Pacijenti pod povećanim rizikom su oni koji imaju
diabetes mellitus ili oštećenje funkcije bubrega (vidjeti dio 4.4).
Neželjene reakcije su dolje navedene prema MedDRA klasifikaciji po
sistemima organa (SOC), a pojedinačne neželjene reakcije su poređane
počevši od najčešće prijavljivanih. Neželjene reakcije su prikazane
prema opadajućoj ozbiljnosti sa medicinskog aspekta u okviru svake
kategorije učestalosti.
Veoma često (≥ 1/10)
Često (≥ 1/100 i < 1/10)
Povremeno (≥ 1/1000 i < 1/100)
Rijetko (≥ 1/10000 i < 1/1000)
Veoma rijetko (< 1/10000)
+---------------------------------------------------------------------------+
| Poremećaji krvi i limfnog sistema |
+:====================================+=====================================+
| Povremeno: | Trombocitopenija, uključujući |
| | trombocitopeniju tip I, koja nije |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | imunski posredovana i indukovana |
| | heparinom |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji imunog sistema |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Anafilaktička reakcija |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | Heparinom indukovana |
| | trombocitopenija (tip II) |
| | |
| | Hipersenzitivnost |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji metabolizma i ishrane |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Hiperkalijemija |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Vaskularni poremećaji |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Često: | Hemoragija |
| | |
| (≥ 1/100 i <1/10) | Hematom |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji kože i potkožnog tkiva |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Često: | Eritem |
| | |
| (≥ 1/100 i <1/10) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Nekroza kože |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | Osip* |
| | |
| | Urtikarija |
| | |
| | Pruritus |
| | |
| | *Različiti tipovi osipa su |
| | prijavljivani, kao što su |
| | eritematozni, generalizovani, |
| | makulozni, makulo-papulozni, |
| | papulozni i pruritični |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Osteoporoza (povezana sa |
| | dugotrajnom terapijom) |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Prijapizam |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Opšti poremećaji i reakcije na | |
| mjestu primjene | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Reakcija na mjestu uboda injekcije |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Ispitivanja |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Često: | Povećane vrijednosti transaminaza |
| | |
| (≥ 1/100 i <1/10) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Produženo aktivirano parcijalno |
| | tromboplastinsko vrijeme izvan |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | terapijskog opsega |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
Pedijatrijska populacija
Prikazani bezbjednosni profil lijeka je sličan kod djece i odraslih.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[]
4.9. Predoziranje
Krvarenje je glavna komplikacija predoziranja heparinom. Kako se heparin
brzo eliminiše, prekid terapije je dovoljan u slučajevima blagog
krvarenja.
U slučajevima ozbiljnog krvarenja, dejstvo heparina se može neutralisati
primjenom antidota protamin sulfata. Pacijente treba pažljivo pratiti.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antitrombotička sredstva (antikoagulansi)
Heparinski antikoagulansi
ATC kod: B01AB01
Heparin je fiziološki antikoagulans koji sprječava koagulaciju krvi in
vitro i in vivo. Potencira inhibiciju nekoliko aktiviranih faktora
koagulacije, uključujući trombin i faktor X.
5.2. Farmakokinetički podaci
Povećanje vremena koagulacije pod dejstvom heparina je uočljivo odmah
nakon primjene i traje 4 - 6 sati nakon intravenske injekcije, a oko 8
sati nakon subkutane injekcije.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nema relevantnih pretkliničkih podataka o bezbjednosti lijeka osim onih
opisanih u prethodnim djelovima Sažetka karakteristika lijeka.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Metilparahidroksibenzoat (E218);
Propilparahidroksibenzoat (E216);
Natrijum hlorid;
Natrijum hidroksid;
Voda za injekcije.
6.2. Inkompatibilnosti
Prijavljeno je da je heparin inkompatibilan u vodenom rastvoru sa
određenim ljekovima, npr. nekim antibioticima, hidrokortizonom,
fenotiazinima, narkotičkim analgeticima i nekim antihistaminicima.
6.3. Rok upotrebe
Rok upotrebe lijeka prije prvog otvaranja: 3 godine.
Rok upotrebe lijeka nakon otvaranja ampule: upotrijebiti odmah.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju:
Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog, neutralnog stakla
(hidrolitičke otpornosti tip I) sa bijelim keramičkim prstenom za
prelom, koja sadrži 1 ml rastvora za injekciju.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalazi 1 blister sa 5 ampula (ukupno 5 ampula) i Uputstvo za lijek.
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju
Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog, neutralnog stakla
(hidrolitičke otpornosti tip I) sa bijelim keramičkim prstenom za
prelom, koja sadrži 5 ml rastvora za injekciju.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalaze dva blistera sa po 5 ampula (ukupno 10 ampula) i Uputstvo za
lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
GLK pharma d.o.o. Podgorica,
Svetozara Markovića 46, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju: 2030/25/2065 -
4942
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju: 2030/25/2067 –
4943
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Datum prve dozvole: 24.04.2014. godine
Datum posljednje obnove dozvole: 14.05.2025. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Maj, 2025. godine
1. NAZIV LIJEKA
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju
INN: heparin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju
1 ml rastvora za injekciju sadrži 5 000 i.j. heparina, u obliku heparin
natrijuma.
Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom:
1 ml rastvora za injekciju sadrži 0.85 mg metilparahidroksibenzoata i
0.15 mg propilparahidroksibenzoata.
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju
5 ml rastvora za injekciju sadrži 25 000 i.j. heparina, u obliku heparin
natrijuma.
Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom
5 ml rastvora za injekciju sadrži 4.25 mg metilparahidroksibenzoata,
0.75 mg propilparahidroksibenzoata i oko 34,5 mg natrijuma.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Rastvor za injekciju.
Bistar, bezbojan ili svijetložut rastvor.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Terapija tromboembolijskih poremećaja kao što je duboka venska tromboza,
akutna embolija arterija ili tromboza, tromboflebitis, embolija pluća i
masna embolija.
Profilaksa duboke venske tromboze i tromboembolije kod pacijenata kod
kojih se sumnja na ova oboljenja.
Prevencija zgrušavanja krvi u ekstrakorporalnoj cirkulaciji za vrijeme
hemodijalize.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Terapija i prevencija tromboembolijskih poremećaja
Terapijske doze:
Intravenska primjena
Doza od 5 000 - 10 000 i.j. na 4 sata ili 500 i.j./kg tjelesne mase
dnevno kao kontinuirana infuzija u rastvoru natrijum hlorida ili
glukoze. Doze treba individualno prilagoditi na osnovu testova
koagulacije.
Subkutana primjena
Inicijalna doza iznosi 250 i.j./kg tjelesne mase. Sljedeće doze bi
trebalo davati na svakih 12 sati i individualno prilagoditi uzevši u
obzir testove koagulacije.
Prilagođavanje doze
Preporučuje se da se doze prilagode tako da se trombinsko vrijeme,
vrijeme koagulacije ili aktivirano parcijalno tromboplastinsko vrijeme
(aPTT) održavaju 1,5 do 2 puta većim u odnosu na kontrolne vrijednosti,
kada se krv uzima 4 - 6 sati nakon primjene prve injekcije ili početka
infuzije, a potom u sličnim vremenskim intervalima, sve dok se stanje
pacijenta ne stabilizuje.
Profilaktičke doze:
Primjena je u vidu subkutane injekcije.
Pacijenti koji imaju elektivni hirurški zahvat
Dozu od 5 000 i.j. treba dati 2 sata prije operacije, a zatim na svakih
8 - 12 sati nakon operacije tokom 10 - 14 dana ili dok pacijent ne
postane pokretan.
Nakon infarkta miokarda
Dozu od 5 000 i.j. treba dati 2 puta dnevno tokom 10 dana ili dok
pacijent ne postane pokretan.
Ostali pacijenti
Doza od 5 000 i.j. svakih 8 - 12 sati.
Ovi standardni profilaktički režimi ne zahtijevaju rutinsku kontrolu.
Doziranje kod djece
Terapijske doze:
Inicijalno treba primijeniti standardne terapijske doze. Naredne doze
i/ili dozne intervale treba individualno prilagoditi u skladu sa
promjenama trombinskog vremena, vremena koagulacije ili aktiviranog
parcijalnog tromboplastinskog vremena. Ovaj lijek se ne smije davati
prijevremeno rođenim bebama, novorođenčadi ili bebama do mjesec dana
starosti.
Doziranje kod starijih osoba
Terapijske doze:
Možda će biti potrebne niže terapijske doze. Međutim, inicijalno treba
primijeniti standardne terapijske doze, a zatim naredne doze i/ili dozne
intervale individualno prilagoditi u skladu sa promjenama trombinskog
vremena, vremena koagulacije ili aktiviranog parcijalnog
tromboplastinskog vremena.
Profilaktičke doze:
Izmjena doziranja nije neophodna za profilaksu kod starijih osoba.
Trudnoća
Ova formulacija heparina sadrži kao konzervanse metilparahidroksibenzoat
i propilparahidroksibenzoat. Pošto metilparahidroksibenzoat i
propilparahidroksibenzoat mogu proći kroz placentu, primjenu ove
formulacije heparina treba izbjegavati u trudnoći. Ukoliko je primjena
od esencijalnog značaja, preporučuje se primjena sljedećih doza:
Terapijske doze:
Standardne terapijske doze se inicijalno daju putem kontinuirane
intravenske infuzije ili subkutanom injekcijom na svakih 12 sati. Ne
preporučuju se intermitentne intravenske injekcije. Naredne doze i/ili
dozne intervale potrebno je individualno prilagoditi u skladu sa
promjenama trombinskog vremena, vremena koagulacije ili aktiviranog
parcijalnog tromboplastinskog vremena.
Profilaktičke doze:
Preporučuje se da se nivo heparina u plazmi održava ispod 0,4 i.j./ml
što se određuje specifičnim anti-Xa testom. Predložena doza je 5 000
i.j. na svakih 12 sati u ranoj trudnoći, što se može povećati na 10 000
i.j. na svakih 12 sati u posljednjem trimestru. Dozu treba smanjiti za
vrijeme porođaja, a standardne profilaktičke doze su pogodne u
puerperijumu.
Prevencija tromboze za vrijeme hemodijalize
Primijeniti inicijalnu bolus injekciju nakon koje slijedi kontinuirana
intravenska infuzija.
Odrasli:
Inicijalno: doza 1 000 - 5 000 i.j.
Održavanje: doza 1 000 - 2 000 i.j./sat, prilagođeno tako da se vrijeme
koagulacije održava > 40 minuta.
Način primjene
Za intravensku ili subkutanu upotrebu.
4.3. Kontraindikacije
- Preosjetljivost na heparin ili bilo koju od pomoćnih supstanci
navedenih u dijelu 6.1.
- Postojeća ili u istoriji bolesti prisutna imunski posredovana
heparinom izazvana trombocitopenija (tip II) (vidjeti dio 4.4).
- Aktivna obilna hemoragija i postojanje faktora rizika za obilnu
hemoragiju.
- Sklonost ka opštem ili lokalnom krvarenju, uključujući nekontrolisanu
tešku hipertenziju, tešku insuficijenciju jetre, aktivni peptički
ulkus, intrakranijalno krvarenje ili povrede i hirurške intervencije
na centralnom nervnom sistemu, očima i ušima, i kod žena prijeteći
abortus. Navedena lista nije konačna.
- Septički endokarditis.
- Kod pacijenata koji primaju heparin u terapijske, a ne profilaktičke
svrhe, kontraindikovana je lokalna regionalna anestezija u elektivnim
operativnim zahvatima, jer heparin može rijetko biti povezan sa
nastankom epiduralnog ili spinalnog hematoma, usljed čega može nastati
produžena ili trajna paraliza. Osim toga, kod pacijenata koji primaju
terapijske doze heparina, insertovanje epiduralnog katetera je
kontraindikovano. Uklanjanje epiduralnog katetera ili bilo kakva
manipulacija se može vršiti samo u slučajevima kada korist za
pacijenta prevazilazi postojeći rizik (vidjeti djelove 4.4 i 4.6).
- Lijek se ne smije davati prijevremeno rođenim bebama, novorođenčadi
ili bebama do mjesec dana starosti, s obzirom na to da ova formulacija
heparina sadrži kao konzervanse metilparahidroksibenzoat i
propilparahidroksibenzoat.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Savjetuje se oprez kada se heparin primjenjuje pacijentima kod kojih
postoji rizik od hemoragije (vidjeti dio 4.3).
Heparin oprezno primjenjivati kod pacijenata koji su preosjetljivi na
heparin niske molekulske težine.
Neophodan je oprez kada se heparin primjenjuje kod pacijenata sa
povećanim rizikom od komplikacija u vidu krvarenja, hipertenzije,
insuficijencije bubrega ili jetre. Ova lista nije konačna.
Kombinacije heparina sa ljekovima koji utiču na funkciju trombocita ili
sistem koagulaciјe trebalo bi izbjegavati ili pažljivo pratiti (vidjeti
dio 4.5).
Kod pacijenata koji se podvrgavaju periduralnoj ili spinalnoj anesteziji
ili spinalnoj punkciji, profilaktička primjena heparina je u veoma
rijetkim slučajevima povezana sa nastankom epiduralnog ili spinalnog
hematoma, što može imati za posljedicu produženu ili trajnu paralizu.
Rizik je veći usljed upotrebe periduralnog ili spinalnog katetera u
anesteziji, istovremene upotrebe ljekova koji utiču na hemostazu kao što
su nesteroidni antiinfalamatorni ljekovi (NSAIL), inhibitori trombocita
ili antikoagulansi, kao i usljed traumatične ili ponavljane punkcije.
Prilikom donošenja odluke o dužini intervala između posljednje primjene
heparina u profilaktičkim dozama (≤ 15 000 i.j./dan) i postavljanja ili
uklanjanja periduralnog odnosno spinalnog katetera, moraju se uzeti u
obzir karakteristike samog lijeka kao i profil pacijenta. Postavljanje
ili uklanjanje periduralnog ili spinalnog katetera ne bi trebalo da se
vrši prije nego što prođe 4-6 sati od posljednje primjene heparina i
naredna doza ne bi trebalo da se primjenjuje najmanje 1 sat nakon
procedure. Za terapijske doze (>15 000 i.j./dan), postavljanje ili
uklanjanje periduralnog ili spinalnog katetera ne bi trebalo da se vrši
prije nego što prođe 4-6 sati nakon posljednje intravenske primjene
heparina ili 8-12 sati nakon posljednje subkutane primjene. Ponovnu
primjenu lijeka treba odložiti do završetka hirurške intervencije ili
najmanje 1 sat nakon intervencije.
Ukoliko ljekar odluči da primijeni antikoagulantnu terapiju u toku
periduralne ili spinalne anestezije, neophodna je ekstremna budnost i
često praćenje pacijenta kako bi se uočio bilo koji znak ili simptom
neurološkog oštećenja, kao što je bol u leđima, senzorne ili motoričke
smetnje, kao i disfunkcija crijeva ili mokraćne bešike. Pacijente treba
upozoriti da odmah obavijeste medicinsko osoblje ukoliko se javi neki od
navedenih simptoma. Ako postoji sumnja da se radi o znacima ili
simptomima epiduralnog ili spinalnog hematoma, treba hitno postaviti
dijagnozu i započeti terapiju, uključujući dekompresiju kičmene moždine.
Heparin ne treba primjenjivati u vidu intramuskularne injekcije zbog
rizika od nastanka hematoma. Zbog rizika od nastanka hematoma,
istovremene intramuskularne injekcije takođe treba izbjegavati.
Zbog povećanog rizika od nastanka imunski posredovane trombocitopenije
indukovane heparinom (tip II), trebalo bi mjeriti broj trombocita prije
početka terapije i poslije toga periodično. Terapiju treba prekinuti kod
pacijenata kod kojih se razvije imunski posredovana trombocitopenija
indukovana heparinom (tip II) (vidjeti djelove 4.3 i 4.8). Broj
trombocita se obično normalizuje 2 - 4 nedjelje nakon obustave primjene
lijeka.
Heparin niske molekulske težine ne bi trebalo koristiti kao alternativu
heparinu u slučaju heparinom indukovane trombocitopenije (tip II).
Heparinom izazvana trombocitopenija (HIT) ili heparinom izazvana
trombocitopenija sa trombozom (HITT) se mogu javiti i nekoliko nedjelja
nakon prekida terapije heparinom. Pacijente koji razviju
trombocitopeniju ili trombozu nakon prekida terapije treba ispitati na
HIT i HITT.
Heparin može inhibirati adrenalnu sekreciju aldosterona i tako dovesti
do hiperkalijemije (vidjeti dio 4.8). Faktori rizika uključuju diabetes
mellitus, hroničnu bubrežnu insuficijenciju, postojeću metaboličku
acidozu, povećanu koncentraciju kalijuma u plazmi prije početka
terapije, istovremenu primjenu ljekova koji štede kalijum i dugotrajnu
primjenu heparina (vidjeti dio 4.5).
Kod pacijenata koji su sa povećanim rizikom, trebalo bi prije
započinjanja terapije heparinom mjeriti koncentraciju kalijuma u plazmi,
a zatim je redovno pratiti, posebno ako je terapija duža od 7 dana.
Hiperkalijemija povezana sa heparinom je obično reverzibilna nakon
završetka terapije, iako bi trebalo razmotriti i druge pristupe ukoliko
se smatra da terapija heparinom spašava život (npr. smanjen unos
kalijuma, prekid primjene drugih ljekova koji mogu uticati na ravnotežu
kalijuma).
Heparin rastvor za injekciju sadrži estre parahidroksibenzoata kao
sistem konzervanasa (metilparahidroksibenzoat i
propilparahidroksibenzoat), koji mogu izazvati alergijsku reakciju
(vjerovatno odloženog tipa) i, u rijetkim slučajevima, bronhospazam.
Lijek Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju sadrži
natrijum.
Lijek Heparin Galenika sadrži oko 6,9 mg natrijuma/ml, što je manje od 1
mmol natrijuma (23 mg), odnosno praktično se smatra ,,bez natrijuma” za
doze do 3,4 ml (što odgovara 17 500 i.j. heparin natrijuma).
Lijek Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju sadrži
natrijum.
Lijek Heparin Galenika sadrži oko 34,5 mg natrijuma po bočici od 5 ml.
Ovo odgovara 1,72% SZO preporučenog maksimalnog dnevnog unosa od 2 g za
odraslu osobu.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Antikoagulantno dejstvo heparina može biti pojačano usljed istovremene
primjene drugih ljekova koji djeluju na sistem koagulacije, kao što su
inhibitori agregacije trombocita (npr. acetilsalicilna kiselina, ostali
nesteroidni antiinflamatorni ljekovi (NSAIL) i selektivni inhibitori
ponovnog preuzimanja serotonina (SSRI), trombolitici, antagonisti
vitamina K, dekstrani, aktivirani C protein i direktni inhibitori
trombina. Ukoliko se ne može izbjeći kombinacija nekih od ovih ljekova,
neophodno je pažljivo praćenje pacijenta (vidjeti dio 4.4).
Istovremena primjena ACE inhibitora i antagonista angiotenzin II
receptora sa heparinom može povećati rizik od nastanka hiperkalijemije.
Primjena infuzije gliceril trinitrata može smanjiti antikoagulantno
dejstvo heparina.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
Kliničke studije sa heparinom nijesu rađene u vezi sa uticajem lijeka na
plodnost.
Trudnoća
Primjena antikoagulantne terapije kod trudnica zahtijeva dodatne
konsultacije sa ljekarom specijalistom.
Heparin ne prolazi placentu i može se koristiti tokom trudnoće, ukoliko
je to klinički neophodno.
Odluku o primjeni heparina tokom trudnoće treba donijeti nakon procjene
rizika i koristi u svim pojedinačnim slučajevima.
Međutim, ova formulacija heparina sadrži konzervanse
metilparahidroksibenzoat i propilparahidroksibenzoat. Pošto
metilparahidroksibenzoat i propilparahidroksibenzoat mogu proći kroz
placentu, primjenu ove formulacije heparina treba izbjegavati u
trudnoći.
Prijavljeno je smanjenje gustine kostiju kod produžene terapije
heparinom u toku trudnoće.
Potrebno je biti oprezan zbog rizika od krvarenja, naročito tokom
porođaja i epiduralne anestezije (vidjeti djelove 4.3 i 4.4).
Zbog rizika od spinalnog hematoma, terapijske doze heparina su
kontraindikovane kod pacijenata koji primaju neuraksijalnu anesteziju
(vidjeti dio 4.3). Ovo su razlozi zbog kojih epiduralnu anesteziju kod
trudnica uvijek treba odložiti najmanje 4 - 6 sati nakon intravenske
primjene posljednje terapijske doze heparina. Međutim, profilaktičke
doze se mogu koristiti sve dok je između posljednje primjene heparina i
postavljanja igle ili katetera prošlo dovoljno dugo vremena, najmanje
4 - 6 sati (vidjeti dio 4.4).
Dojenje
Heparin se ne izlučuje u majčino mlijeko i može se primjenjivati tokom
perioda dojenja.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Heparin nema ili ima zanemarljiv uticaj na sposobnost upravljanja
motornim vozilima i rukovanja mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Procjena učestalosti neželjenih dejstava zasnovana je na ukupnoj analizi
objedinjenih podataka, prikupljenih iz kliničkih studija i na osnovu
pregleda podataka iz spontanog izvještavanja.
Najčešće prijavljivana neželjena dejstva heparina su krvarenja i eritem.
Krvarenje se može javiti u bilo kom organu i imati različite stepene
ozbiljnosti (vidjeti dio 4.4). Komplikacije se mogu javiti naročito kada
se primjenjuju velike doze. Iako su veća krvarenja neuobičajena, u nekim
slučajevima su prijavljeni smrtni ishodi ili trajna invalidnost.
Imunski posredovana trombocitopenija indukovana heparinom (tip II) je
neuobičajena, ali dobro poznata neželjena reakcija kao posljedica
terapije heparinom. Imunski posredovana trombocitopenija indukovana
heparinom (tip II) se uglavnom manifestuje u roku od 5 do 14 dana od
primjene prve doze. Pored toga, forma sa brzim početkom je opisana kod
pacijenata koji su prethodno bili izloženi heparinu. Imunski posredovana
trombocitopenija indukovana heparinom (tip II) može biti povezana sa
arterijskom i venskom trombozom. Heparin se mora obustaviti u svim
slučajevima imunski posredovane trombocitopenije indukovane heparinom
(tip II) (vidjeti dio 4.4).
U rijetkim slučajevima, heparin može izazvati hiperkalijemiju zbog
hipoaldosteronizma. Pacijenti pod povećanim rizikom su oni koji imaju
diabetes mellitus ili oštećenje funkcije bubrega (vidjeti dio 4.4).
Neželjene reakcije su dolje navedene prema MedDRA klasifikaciji po
sistemima organa (SOC), a pojedinačne neželjene reakcije su poređane
počevši od najčešće prijavljivanih. Neželjene reakcije su prikazane
prema opadajućoj ozbiljnosti sa medicinskog aspekta u okviru svake
kategorije učestalosti.
Veoma često (≥ 1/10)
Često (≥ 1/100 i < 1/10)
Povremeno (≥ 1/1000 i < 1/100)
Rijetko (≥ 1/10000 i < 1/1000)
Veoma rijetko (< 1/10000)
+---------------------------------------------------------------------------+
| Poremećaji krvi i limfnog sistema |
+:====================================+=====================================+
| Povremeno: | Trombocitopenija, uključujući |
| | trombocitopeniju tip I, koja nije |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | imunski posredovana i indukovana |
| | heparinom |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji imunog sistema |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Anafilaktička reakcija |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | Heparinom indukovana |
| | trombocitopenija (tip II) |
| | |
| | Hipersenzitivnost |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji metabolizma i ishrane |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Hiperkalijemija |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Vaskularni poremećaji |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Često: | Hemoragija |
| | |
| (≥ 1/100 i <1/10) | Hematom |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji kože i potkožnog tkiva |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Često: | Eritem |
| | |
| (≥ 1/100 i <1/10) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Nekroza kože |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | Osip* |
| | |
| | Urtikarija |
| | |
| | Pruritus |
| | |
| | *Različiti tipovi osipa su |
| | prijavljivani, kao što su |
| | eritematozni, generalizovani, |
| | makulozni, makulo-papulozni, |
| | papulozni i pruritični |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Osteoporoza (povezana sa |
| | dugotrajnom terapijom) |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Prijapizam |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Opšti poremećaji i reakcije na | |
| mjestu primjene | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Reakcija na mjestu uboda injekcije |
| | |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Ispitivanja |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Često: | Povećane vrijednosti transaminaza |
| | |
| (≥ 1/100 i <1/10) | |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
| Povremeno: | Produženo aktivirano parcijalno |
| | tromboplastinsko vrijeme izvan |
| (≥ 1/1000 i < 1/100) | terapijskog opsega |
+-------------------------------------+-------------------------------------+
Pedijatrijska populacija
Prikazani bezbjednosni profil lijeka je sličan kod djece i odraslih.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[]
4.9. Predoziranje
Krvarenje je glavna komplikacija predoziranja heparinom. Kako se heparin
brzo eliminiše, prekid terapije je dovoljan u slučajevima blagog
krvarenja.
U slučajevima ozbiljnog krvarenja, dejstvo heparina se može neutralisati
primjenom antidota protamin sulfata. Pacijente treba pažljivo pratiti.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antitrombotička sredstva (antikoagulansi)
Heparinski antikoagulansi
ATC kod: B01AB01
Heparin je fiziološki antikoagulans koji sprječava koagulaciju krvi in
vitro i in vivo. Potencira inhibiciju nekoliko aktiviranih faktora
koagulacije, uključujući trombin i faktor X.
5.2. Farmakokinetički podaci
Povećanje vremena koagulacije pod dejstvom heparina je uočljivo odmah
nakon primjene i traje 4 - 6 sati nakon intravenske injekcije, a oko 8
sati nakon subkutane injekcije.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nema relevantnih pretkliničkih podataka o bezbjednosti lijeka osim onih
opisanih u prethodnim djelovima Sažetka karakteristika lijeka.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Metilparahidroksibenzoat (E218);
Propilparahidroksibenzoat (E216);
Natrijum hlorid;
Natrijum hidroksid;
Voda za injekcije.
6.2. Inkompatibilnosti
Prijavljeno je da je heparin inkompatibilan u vodenom rastvoru sa
određenim ljekovima, npr. nekim antibioticima, hidrokortizonom,
fenotiazinima, narkotičkim analgeticima i nekim antihistaminicima.
6.3. Rok upotrebe
Rok upotrebe lijeka prije prvog otvaranja: 3 godine.
Rok upotrebe lijeka nakon otvaranja ampule: upotrijebiti odmah.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 25°C, u originalnom pakovanju.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju:
Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog, neutralnog stakla
(hidrolitičke otpornosti tip I) sa bijelim keramičkim prstenom za
prelom, koja sadrži 1 ml rastvora za injekciju.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalazi 1 blister sa 5 ampula (ukupno 5 ampula) i Uputstvo za lijek.
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju
Unutrašnje pakovanje lijeka je ampula od bezbojnog, neutralnog stakla
(hidrolitičke otpornosti tip I) sa bijelim keramičkim prstenom za
prelom, koja sadrži 5 ml rastvora za injekciju.
Spoljašnje pakovanje lijeka je složiva kartonska kutija u kojoj se
nalaze dva blistera sa po 5 ampula (ukupno 10 ampula) i Uputstvo za
lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
GLK pharma d.o.o. Podgorica,
Svetozara Markovića 46, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Heparin Galenika, 5 000 i.j./ml, rastvor za injekciju: 2030/25/2065 -
4942
Heparin Galenika, 25 000 i.j./5 ml, rastvor za injekciju: 2030/25/2067 –
4943
9. DATUM PRVE DOZVOLE/OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Datum prve dozvole: 24.04.2014. godine
Datum posljednje obnove dozvole: 14.05.2025. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Maj, 2025. godine