Hemomycin uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Hemomycin, 200 mg / 5 ml, prašak za oralnu suspenziju
INN: azitromicin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
5 ml pripremljene oralne suspenzije sadrži 200 mg azitromicina (u obliku
azitromicin dihidrata).
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom: sorbitol.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Prašak za oralnu suspenziju.
Bijeli do skoro bijeli prašak, mirisa na voće.
Nakon rekonstitucije dobija se viskozna suspenzija bijele boje, mirisa
na voće i slatkog i blago gorkog ukusa.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Lijek Hemomycin 200 mg / 5 ml prašak za oralnu suspenziju je indikovan u
terapiji sljedećih infekcija kada se zna ili je vjerovatno da su
izazvane sa jednim ili više osjetljivih mikroorganizama (vidjeti dio
5.1):
- infekcije gornjih disajnih puteva: faringitis/tonzilitis, sinuzitis,
otitis media;
- infekcije donjih disajnih puteva: akutna egzacerbacija hroničnog
bronhitisa, vanbolnički stečena pneumonija;
- infekcije kože i potkožnog tkiva: erythema migrans (prvi stadijum
Lajmske bolesti), erizipel, impetigo i sekundarna piodermija;
- infekcije želuca i duodenuma uzrokovane Helicobacter pylori.
Potrebno je uzeti u obzir zvanične smjernice o pravilnom korišćenju i
upotrebi antibiotika.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
U liječenju infekcija gornjeg i donjeg respiratornog trakta i infekcija
kože i potkožnog tkiva (sa izuzetkom erythema migrans) koristi se ukupna
doza od 30 mg/kg azitromicina koja se daje 3 dana (10 mg/kg jedanput
dnevno) prema sljedećoj tabeli:
--------------------------- -------------------------------------------
Tjelesna masa (kg) Hemomycin, 200 mg/5 ml prašak za oralnu
suspenziju
10-14 2,5 ml (100 mg)
15-24 5 ml (200 mg)
25-34 7,5 ml (300 mg)
35-44 10 ml (400 mg)
≥ 45 doza za odrasle
--------------------------- -------------------------------------------
Azitromicin je pokazao efikasnost u liječenju streptokoknog faringitisa
kod djece u pojedinačnim dozama od 10 mg/kg ili 20 mg/kg. Ipak,
penicilin je uobičajeno lijek izbora u profilaksi faringitisa
uzrokovanog Streptococcus pyogenes i reumatske groznice kao sekundarne
bolesti.
Za liječenje erythema migrans koristi se ukupna doza azitromicina od 60
mg/kg koju treba dati: prvi dan 20 mg/kg, a drugi do peti dan 10 mg/kg,
jedanput dnevno.
U liječenju želudačnih i duodenalnih infekcija uzrokovanih Helicobacter
pylori koristi se doza od 20 mg/kg dnevno u kombinaciji sa
antisekretornim i drugim ljekovima, zavisno od odluke ljekara.
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (GFR
10 - 80 ml/min) nije potrebno prilagođavanje doze. Azitromicin treba
koristiti uz oprez kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega
(GFR < 10 ml/min) (vidjeti djelove 4.4 i 5.2).
Oštećenje funkcije jetre
Imajući u vidu da se azitromicin metaboliše u jetri i eliminiše putem
žuči, lijek ne treba primjenjivati kod pacijenata sa teškim oštećenjem
funkcije jetre. Kod tih pacijenata nijesu sprovedena ispitivanja
terapije azitromicinom.
Starije osobe
Kod starijih pacijenata se primjenjuje ista doza kao kod odraslih. S
obzirom na to da stariji pacijenti mogu imati proaritmijska stanja,
poseban oprez se preporučuje zbog rizika od nastanka srčanih aritmija i
torsades de pointes (vidjeti dio 4.4).
Način upotrebe
Lijek Hemomycin prašak za oralnu suspenziju se uzima jednom dnevno,
nezavisno od obroka. Dozu treba odmjeravati korišćenjem šprica ili
kašičice sa oznakama (do 15 kg – špric; preko 15 kg - kašičica).
Suspenziju treba promućkati prije upotrebe! Doza se mjeri korišćenjem
graduisanog šprica ili dvostrano graduisane kašičice.
Odmah nakon uzimanja oralne suspenzije, djetetu treba dati sok ili čaj,
da bi se isprali ostaci oralne suspenzije u ustima.
Pri upotrebi lijeka Hemomycin prašak za oralnu suspenziju kod djece čija
je tjelesna masa < 15 kg (koja imaju manje od 3 godine) neophodno je
obezbjediti da doziranje bude što tačnije, što se postiže upotrebom
graduisanog šprica od 5 ml koji omogućava veću tačnost pri oralnom
doziranju. Špric je podijeljen na podioke od 0,1 ml. Kašičica za
doziranje ne bi trebalo da se koristi za doziranje kod djece koja su
mlađa od 3 godine.
Način pripremanja oralne suspenzije 200 mg/5 ml, 1 x 20 ml
U bočicu sa suvom supstancom dodati 14 ml prečišćene vode i dobro
promućkati.
4.3. Kontraindikacije
Lijek Hemomycin, prašak za oralnu suspenziju je kontraindikovan kod
pacijenata preosjetljivih na azitromicin, eritromicin, na makrolidne i
ketolidne antibiotike, ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih
u dijelu 6.1.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Preosjetljivost
Kao i u slučaju primjene eritromicina i drugih makrolida u rijetkim
slučajevima prijavljene su ozbiljne alergijske reakcije (rijetko
fatalne), kao što su angioedem i anafilaksa, dermatološke reakcije
uključujući akutnu generalizovanu egzantematoznu pustulozu (AGEP),
Stevens-Jonhson – ov sindrom (SJS), toksičnu epidermalnu nekrolizu (TEN)
(rijetko fatalnu) i reakciju na lijek sa eozinofilijom i sistemskim
simptomima (engl. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic
Symptoms-DRESS). Neke od ovih reakcija na lijek Hemomycin izazvale su
rekurentne simptome i zahtijevale su dužu opservaciju i liječenje.
Ukoliko dođe do pojave alergijske reakcije, potrebno je prekinuti dalje
uzimanje lijeka i primjeniti odgovarajuću terapiju. Ljekari treba da
budu svjesni da ponovno pojavljivanje alergijskih simptoma može da se
desi nakon prekida simptomatske terapije.
Hepatotoksičnost
S obzirom na to da je jetra glavni put eliminacije azitromicina,
azitromicin treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa teškim
oboljenjem jetre. Prijavljeni su slučajevi fulminantnog hepatitisa koji
potencijalno vodi do životno ugrožavajuće insuficijencije jetre (vidjeti
dio 4.8). Moguće je da su neki od ovih pacijenata već imali oboljenje
jetre ili su uzimali neki drugi hepatotoksični lijek.
U slučajevima kada se jave znaci i simptomi disfunkcije jetre kao što su
brz razvoj astenije udružene sa pojavom žutice, tamne prebojenosti
urina, sklonosti ka krvarenju ili hepatične encefalopatije treba
sprovesti funkcionalna ispitivanja/analize jetre. Primjenu azitromicina
treba prekinuti ako se jave znaci insuficijencije jetre.
Derivati ergotamina
Kod pacijenata koji primaju derivate ergotamina, ergotizam može biti
izazvan istovremenom primjenom nekih makrolidnih antibiotika. Nema
podataka koji se odnose na mogućnost interakcije između ergot derivata i
azitromicina. Međutim, zbog teoretske mogućnosti ergotizma, azitromicin
i derivate ergotamina ne treba istovremeno primjenjivati.
Superinfekcija
Kao i prilikom primjene drugih antibakterijskih ljekova, neophodno je
praćenje pojave sekundarne infekcije uzrokovane neosjetljivim
mikroorganizmima (uključujući i gljivice).
Dijareja povezana sa Clostridium difficile
Kod primjene skoro svih antibiotika, uključujući azitromicin prijavljena
je dijareja udružena sa mikroorganizmom Clostridium difficile, koja se
po težini može kretati od blage dijareje do fatalnog kolitisa. Liječenje
antibakterijskim ljekovima mijenja normalnu crijevnu floru i dovodi do
pretjeranog rasta mikroogranizma C.difficile.
C. difficile produkuje toksine A i B koje doprinose razvoju dijareje
povezane sa Clostridium difficile. Hipertoksini koje produkuju sojevi C.
difficile uzrokuju povećan morbiditet i mortalitet, jer ove infekcije
mogu biti rezistentne na antimikrobnu terapiju i mogu zahtijevati
kolektomiju. Dijareja povezana sa Clostridium difficile se mora uzeti u
obzir kod svih pacijenata kod kojih se javi dijareja nakon upotrebe
antibiotika. Neophodno je pažljivo uzeti anamnestičke podatke s obzirom
na to da je prijavljeno da se dijareja udružena sa Clostridium difficile
javlja i nakon više od dva mjeseca poslije primjene antibiotika.
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa teškim oštečenjem funkcije bubrega (GFR < 10 ml/min),
zabilježeno je povećanje sistemske izloženosti azitromicinu za 33%
(vidjeti dio 5.2).
Produženje QT intervala
Produžena repolarizacija srca i QT interval, koji nose rizik od razvoja
srčanih aritmija i torsades de pointes, zabilježeni su tokom terapije
drugim makrolidima uključujući i azitromicin (vidjeti dio 4.8). S
obzirom na to da sljedeće situacije mogu dovesti do povećanog rizika od
razvoja ventrikularne aritmije (uključujući torsade de pointes), što
može dovesti do srčanog zastoja, azitromicin treba primjenjivati sa
oprezom kod pacijenata sa postojećim proaritmičnim stanjima (posebno kod
žena i starijih osoba) kao što su pacijenti sa:
- kongenitalnim ili dokazanim produženim QT intervalom
- istovremenom terapijom drugim ljekovima za koje se zna da produžavaju
QT interval, kao što su antiaritmici klase IA (hinidin, prokainamid) i
klase III (dofetilid, amjodaron i sotalol), cisaprid i terfenadin,
antipsihotici kao što je pimozid, antidepresivi kao što je citalopram i
fluorohinoloni kao što su moksifloksacin i levofloksacin
- elektrolitnim disbalansom, a posebno u slučaju hipokalemije i
hipomagnezemije
- sa klinički značajnom bradikardijom, srčanom aritmijom ili teškom
srčanom insuficijencijom.
Miastenija gravis
Kod pacijenata koji uzimaju azitromicin prijavljeno je pogoršanje
simptoma miastenije gravis i novi početak miasteničnog sindroma (vidjeti
dio 4.8).
Streptokokne infekcije
Penicilin je obično lijek izbora pri liječenju faringitisa/tonzilitisa
uzrokovanih Streptococcus pyogenes, pa se koristi i u profilaksi akutne
reumatske groznice. Uopšteno, azitromicin je efikasan protiv streptokoka
u orofarinksu, ali ne postoje podaci koji bi pokazali efikasnost
azitromicina u prevenciji akutne reumatske groznice.
Pedijatrijska populacija
Bezbjednost i efikasnost primjene intravenskog azitromicina za liječenje
infekcija kod djece nije utvrđena.
Nije utvrđena bezbjednost i efikasnost primjene azitromicina u
prevenciji ili terapiji infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium
Complex kod djece.
Lijek sadrži sorbitol.
Ovaj lijek sadrži sorbitol. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem
intolerancije na fruktozu, ne smiju koristiti ovaj lijek.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Antacidi: U farmakokinetičkoj studiji efekata istovremene primene
antacida i azitromicina, nijesu zabilježeni efekti na ukupnu biološku
raspoloživost, iako su maksimalne koncentracije u serumu bile smanjene
(C_(max)) za oko 25%. Pacijenti koji uzimaju azitromicin i antacide, ne
smiju uzimati ove ljekove istovremeno.
Cetirizin: Kod zdravih ispitanika, istovremena 5-dnevna primjena
azitromicina i cetirizina u dozi od 20 mg u ravnotežnom stanju nije
dovela do farmakokinetičkih interakcija kao ni do značajnih promjena QT
intervala.
Didanozin (Dideoksinozin): Istovremena primjena 1200 mg/dan azitromicina
i 400 mg/dan didanozina kod 6 HIV pozitivnih ispitanika nije imala
uticaj na farmakokinetiku didanozina, u poređenju sa placebom.
Digoksin i kolhicin (supstrati P-glikoproteina): postoje izveštaji da
istovremena primjena makrolidnih antibiotika uključujući azitromicin sa
supstratima P-glikoproteina kao što su digoksin i kolhicin dovodi do
porasta nivoa supstrata P-glikoproteina u serumu. Zbog toga, ako se
azitromicin i supstrati P-glikoproteina kao što je digoksin primjenjuju
istovremeno, treba uzeti u obzir mogući porast serumske koncentracije
digoksina. Kliničko praćenje, i ukoliko je moguće praćenje nivoa
digoksina u serumu je potrebno tokom terapije azitromicinom kao i nakon
prekida terapije.
Zidovudin: Pojedinačna doza od 1000 mg i višestruke doze od 1200 mg ili
600 mg azitromicina su imale slabiji efekat na farmakokinetiku u plazmi
ili bubrežnu eliminaciju zidovudina ili njegovog metabolita glukuronida.
Međutim, primjena azitromicina je povećala koncentraciju fosforilisanog
zidovudina, klinički aktivnog metabolita, u mononuklearnim ćelijama
periferne krvi. Klinički značaj ovog nalaza nije jasan, ali on može biti
koristan za pacijente.
Azitromicin ne stupa u značajne interakcije sa hepatičkim citohromom
P450. Ne smatra se da podliježe farmakokinetičkoj interakciji za razliku
od eritromicina i drugih makrolida. Pri primjeni azitromicina ne dolazi
do indukcije hepatičkog citohroma P450 ili inaktivacije putem kompleksa
citohroma i metabolita.
Derivati ergotamina: Zbog teoretske mogućnosti pojave ergotizma, ne
preporučuje se istovremena upotreba azitromicina sa derivatima
ergotamina (vidjeti dio 4.4).
Sprovedene su farmakokinetičke studije interakcija između azitromicina i
sljedećih ljekova koji se značajno metabolišu posredstvom citohroma
P450.
Atorvastatin: Istovremena primjena atorvastatina (10 mg dnevno) i
azitromicina (500 mg dnevno) nije mijenjala koncentraciju atorvastatina
u plazmi (bazirano na ispitivanju inhibicije HMG CoA – reduktaze). Ipak,
u postmarketinškom praćenju zabilježeni su slučajevi rabdomiolize kod
pacijenata koji su uzimali azitromicin sa statinima.
Karbamazepin: U farmakokinetičkoj studiji interakcija, sprovedenoj na
zdravim ispitanicima, azitromicin nije imao značajan efekat na
koncentraciju karbamazepina ili njegovog aktivnog metabolita u plazmi.
Cimetidin: U farmakokinetičkoj studiji efekta pojedinačne doze
cimetidina, 2 sata prije azitromicina, na farmakokinetiku azitromicina,
nije zabilježena promjena u farmakokinetici azitromicina.
Oralni kumarinski antikoagulansi: U studiji farmakokinetičkih
interakcija, azitromicin nije mijenjao antikoagulantne efekte varfarina
primijenjenog u vidu pojedinačne doze od 15 mg kod zdravih ispitanika. U
postmarketinškom periodu dobijeni su izveštaji o pojačanom
antikoagulantnom efektu nakon istovremene primjene azitromicina i
oralnih kumarinskih antikoagulanasa. Iako uzročno-posljedična povezanost
nije utvrđena, treba obratiti pažnju na učestaliju provjeru
protrombinskog vremena kada se azitromicin daje pacijentima koji uzimaju
i oralne kumarinske antikoagulanse.
Ciklosporin: U farmakokinetičkoj studiji sa zdravim ispitanicima koji su
primali 500 mg/dan oralne doze azitromicina tokom 3 dana a zatim jednu
dozu od 10 mg/kg/dan ciklosporina, uočen je značajan porast C_(max) i
AUC₀₋₅ vrijednosti ciklosporina. Zbog toga ove ljekove treba istovremeno
primjenjivati sa oprezom. Ako je istovremena primjena ovih ljekova
neophodna, potrebno je pratiti vrijednosti ciklosporina i u skladu sa
tim podesiti dozu.
Efavirenz: Istovremena primjena pojedinačne doze azitromicina od 600 mg
i 400 mg efavirenza dnevno tokom 7 dana nije dovela do klinički
značajnih farmakokinetičkih interakcija.
Flukonazol: Istovremena primjena pojedinačne doze od 1200 mg
azitromicina nije menjala farmakokinetiku pojedinačne doze flukonazola
od 800 mg. Ukupna izloženost i poluvrijeme eliminacije azitromicina
nijesu promijenjeni istovremenom primjenom flukonazola. Međutim, uočeno
je klinički beznačajno smanjenje vrijednosti C_(max) (18%) azitromicina.
Indinavir: Istovremena primjena pojedinačne doze od 1200 mg azitromicina
nije statistički značajano uticala na farmakokinetiku indinavira
primijenjenog u dozi 800 mg tri puta dnevno tokom 5 dana.
Metilprednizolon: U studiji farmakokinetičkih interakcija sprovedenoj
kod zdravih ispitanika, azitromicin nije imao značajan efekat na
farmakokinetiku metilprednizolona.
Midazolam: Kod zdravih ispitanika istovremena primjena azitromicina u
dozi od 500 mg/dan tokom tri dana nije uzrokovala klinički značajne
promjene u farmakokinetici i farmakodinamici pojedinačne doze od 15 mg
midazolama.
Nelfinavir: Istovremena primjena azitromicina (1200 mg) i nelfinavira u
ravnotežnom stanju (750 mg tri puta dnevno) je dovela do porasta
koncentracije azitromicina u stanju dinamičke ravnoteže. Nijesu uočeni
klinički značajna neželjena dejstva i dozu nije bilo potrebno
prilagođavati.
Rifabutin: Istovremena primjena azitromicina i rifabutina nije uticala
na koncentracije bilo kojeg od ta dva lijeka u serumu.
Neutropenija je zabilježena kod ispitanika koji su istovremeno dobijali
azitromicin i rifabutin. Iako je neutropenija povezana sa primjenom
rifabutina, nije utvrđena uzročno-posljedična veza u kombinaciji sa
azitromicinom (vidjeti dio 4.8).
Sildenafil: Kod zdravih muških ispitanika, nije bilo dokaza o uticaju
azitromicina (500 mg/dan, tokom 3 dana) na vrijednosti AUC i C_(max)
sildenafila ili njegovog glavnog metabolita u krvi.
Terfenadin: U farmakokinetičkim studijama nijesu pronađeni dokazi o
interakcijama između azitromicina i terfenadina. Prijavljeni su rijetki
slučajevi u kojima se mogućnost takvih interakcija nije mogla potpuno
isključiti. Međutim, ne postoje specifični dokazi da je do takvih
interakcija i došlo.
Teofilin: Ne postoje dokazi o klinički značajnim farmakokinetičkim
interakcijama pri istovremenoj primjeni azitromicina i teofilina kod
zdravih ispitanika.
Triazolam: Kod 14 zdravih ispitanika, istovremena primjena azitromicina
500 mg prvog dana i 250 mg azitromicina sa 0,125 mg tiazolama drugog
dana, nije imala značajne efekte na farmakokinetičke parametre
triazolama u poređenju sa istovremenom primjenom triazolama i placeba.
Trimetoprim/sulfametoksazol: Istovremena primjena
trimetoprim/sulfametoksazola DS (160 mg/800 mg) tokom 7 dana sa
azitromicinom 1200 mg sedmog dana nije imala značajan efekat na
maksimalne koncentracije, ukupnu izloženost ili urinarnu eliminaciju
trimetoprima ili sulfametoksazola. Koncentracije azitromicina u serumu
bile su slične onima zabilježenim u drugim studijama.
Hidroksihlorohin: Azitromicin treba primjenjivati sa oprezom kod
pacijenata koji primaju lijekove za koje je
poznato da produžavaju QT interval i potencijalno mogu izazvati srčanu
aritmiju, npr. hidroksiklorokin.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
U ispitivanjima plodnosti na pacovima zabilježene su smanjene stope
trudnoće nakon primjene azitromicina. Nije poznat značaj tih nalaza za
ljude.
Trudnoća
Nijesu sprovedene adekvatne i kontrolisane studije kod trudnica.
Ispitivanja reproduktivne toksičnosti na životinjama su pokazala da
azitromicin prolazi kroz placentu, ali nijesu uočeni teratogeni efekti.
Bezbjednost primjene azitromicina nije potvrđena uzimajući u obzir
primjenu aktivne supstance tokom trudnoće. Stoga azitromicin se treba
koristiti tokom trudnoće samo ako korist nadmašuje rizik.
Dojenje
Primijećeno je da se azitromicin izlučuje u mlijeko dojilja, ali nijesu
sprovedena adekvatna i dobro kontrolisana klinička ispitivanja kod
dojilja čiji bi cilj bio karakterizacija farmakokinetike izlučivanja
azitromicina u mlijeko dojilja.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama
Moguć je razvoj neželjenih dejstava kao što su derilijum, halucinacije,
vrtoglavica, somnolencija, sinkopa, konvulzije, koje mogu uticati na
sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
U tabeli ispod navedena su neželjena dejstva prijavljena tokom kliničkih
ispitivanja i nakon stavljanja lijeka u promet, a navedena su prema
klasi sistema organa i učestalosti.
Neželjena dejstva su klasifikovana prema učestalosti na sljedeći način:
veoma često (≥1/10); često (≥1/100 do <1/10); povremeno (≥1/1000 do <
1/100); rijetko (≥1/10000 do <1/1000); veoma rijetko (<1/10000);
nepoznato (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih
podataka).
Neželjena dejstva su u svakoj kategoriji učestalosti navedena po
ozbiljnosti, od težeg ka lakšem.
Neželjena dejstva koja su možda ili vjerovatno povezana sa azitromicinom
na osnovu kliničkih ispitivanja ili postmarketinškog praćenja:
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Klasa sistema | Veoma | Često | Povremeno | Rijetko | Veoma | Nepoznato |
| organa | često | | | | rijetko | |
+:===================+==========+=============+:==================+================+=========+:===================+
| Infekcije i | | | Kandidijaza, | | | Pseudomembranozni |
| infestacije | | | | | | kolitis (vidjeti |
| | | | vaginalna | | | dio 4.4) |
| | | | | | | |
| | | | infekcija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | pneumonija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | gljivična | | | |
| | | | infekcija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | bakterijska | | | |
| | | | | | | |
| | | | infekcija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | faringitis, | | | |
| | | | | | | |
| | | | gastroenteritis, | | | |
| | | | | | | |
| | | | poremećaji | | | |
| | | | disanja, | | | |
| | | | | | | |
| | | | rinitis, oralna | | | |
| | | | | | | |
| | | | kandidijaza | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji krvi i | | | Leukopenija, | | | Trombocitopenija, |
| limfnog sistema | | | | | | |
| | | | neutropenija, | | | hemolitička |
| | | | | | | anemija |
| | | | eozinofilija | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji imunog | | | Angioedem, | | | Anafilaktička |
| sistema | | | preosjetljivost | | | reakcija (vidjeti |
| | | | | | | dio 4.4) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji | | | Anoreksija | | | |
| metabolizma i | | | | | | |
| ishrane | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Psihijatrijski | | | Nervoza, nesanica | Agitacija | | Agresija, |
| poremećaji | | | | | | anksioznost, |
| | | | | | | |
| | | | | | | delirijum, |
| | | | | | | halucinacije |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji nervnog | | Glavobolja | Vrtoglavica, | | | Sinkopa, |
| sistema | | | | | | konvulzije, |
| | | | somnolencija, | | | |
| | | | | | | hipoestezija |
| | | | disgeuzija, | | | |
| | | | | | | psihomotorna |
| | | | parestezije | | | |
| | | | | | | hiperaktivnost, |
| | | | | | | |
| | | | | | | anosmija, |
| | | | | | | ageuzija, |
| | | | | | | |
| | | | | | | parosmija, |
| | | | | | | |
| | | | | | | miastenija gravis |
| | | | | | | |
| | | | | | | (vidjeti dio 4.4) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji oka | | | Oštećenje vida | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji uha i | | | Poremećaji uha, | | | Oštećenje sluha, |
| labirinta | | | vertigo | | | |
| | | | | | | uključujući |
| | | | | | | gluvoću i/ili |
| | | | | | | tinitus |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Kardiološki | | | Palpitacije | | | Torsade de pointes |
| poremećaji | | | | | | (vidjeti dio 4.4), |
| | | | | | | |
| | | | | | | aritmija (vidjeti |
| | | | | | | dio 4.4), |
| | | | | | | uključujući |
| | | | | | | |
| | | | | | | ventrikularnu |
| | | | | | | |
| | | | | | | tahikardiju, |
| | | | | | | |
| | | | | | | produženje QT |
| | | | | | | |
| | | | | | | intervala na |
| | | | | | | |
| | | | | | | elektrokardiogramu |
| | | | | | | (vidjeti dio 4.4) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Vaskularni | | | Naleti vrućine | | | Hipotenzija |
| poremećaji | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Respiratorni, | | | Dispnea, | | | |
| torakalni i | | | epistaksa | | | |
| medijastinalni | | | | | | |
| poremećaji | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Gastrointestinalni | Dijareja | Povraćanje, | Konstipacija, | | | Pankreatitis, |
| poremećaji | | | | | | |
| | | abdominalni | gasovi, | | | diskoloracija |
| | | bol, | | | | jezika |
| | | | dispepsija, | | | |
| | | mučnina | | | | |
| | | | gastritis, | | | |
| | | | disfagija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | abdominalna | | | |
| | | | | | | |
| | | | distenzija, suva | | | |
| | | | | | | |
| | | | usta, | | | |
| | | | podrigivanje | | | |
| | | | | | | |
| | | | (eruktacija), | | | |
| | | | | | | |
| | | | ulceracije u | | | |
| | | | | | | |
| | | | ustima, | | | |
| | | | | | | |
| | | | hipersekrecija | | | |
| | | | pljuvačnih | | | |
| | | | žlijezda | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Hepatobilijarni | | | | Abnormalna | | Insuficijencija |
| poremećaji | | | | funkcija | | jetre (što rijetko |
| | | | | jetre, | | rezultuje smrtnim |
| | | | | holestatska | | ishodom) (vidjeti |
| | | | | žutica | | dio 4.4), |
| | | | | | | fulminantni |
| | | | | | | hepatitis, nekroza |
| | | | | | | jetre |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji kože i | | | Osip, svrab, | Fotosenzitivna | | Stevens-Johnsonov |
| potkožnog tkiva | | | urtikarija, | rekcija, | | |
| | | | dermatitis, suva | akutna | | sindrom, toksična |
| | | | koža, | generalizovana | | |
| | | | hiperhidroza | egzantematozna | | epidermalna |
| | | | | pustuloza | | |
| | | | | (AGEP) | | nekroliza, |
| | | | | | | |
| | | | | | | multiformni eritem |
| | | | | | | |
| | | | | | | reakcija na lijek |
| | | | | | | s |
| | | | | | | |
| | | | | | | eozinofilijom i |
| | | | | | | |
| | | | | | | sistemskim |
| | | | | | | |
| | | | | | | simptomima |
| | | | | | | |
| | | | | | | (DRESS) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji | | | Osteoartritis, | | | Artralgija |
| mišićno-koštanog | | | | | | |
| sistema i vezivnog | | | mijalgija, bol u | | | |
| tkiva | | | | | | |
| | | | leđima, bol u | | | |
| | | | vratu | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji bubrega | | | Dizurija, bol u | | | Akutna |
| i urinarnog | | | predjelu bubrega | | | insuficijencija |
| sistema | | | | | | bubrega, |
| | | | | | | intersticijalni |
| | | | | | | nefritis |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji | | | Metroragija, | | | |
| reproduktivnog | | | poremećaj testisa | | | |
| sistema i dojki | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Opšti poremećaji i | | | Edem, astenija, | | | |
| reakcije na mjestu | | | | | | |
| primjene | | | malaksalost, | | | |
| | | | umor, | | | |
| | | | | | | |
| | | | edem lica, bol u | | | |
| | | | | | | |
| | | | grudima, | | | |
| | | | pireksija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | bol, periferni | | | |
| | | | edem | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Ispitivanja | | Smanjen | Povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | broj | vrijednosti | | | |
| | | | aspartat | | | |
| | | limfocita, | | | | |
| | | | aminotransferaze, | | | |
| | | povećan | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | broj | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | eozinofila, | alanin | | | |
| | | | | | | |
| | | smanjene | aminotransferaze, | | | |
| | | vrijednosti | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | bikarbonata | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | u krvi, | | | | |
| | | | bilirubina u | | | |
| | | povećan | krvi, | | | |
| | | | | | | |
| | | broj | povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | bazofila, | vrijednosti uree | | | |
| | | | u | | | |
| | | povećan | | | | |
| | | | krvi, povećane | | | |
| | | broj | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | monocita, | | | | |
| | | | kreatinina u | | | |
| | | povećan | krvi, | | | |
| | | | | | | |
| | | broj | abnormalne | | | |
| | | | | | | |
| | | neutrofila | vrijednosti | | | |
| | | | kalijuma u | | | |
| | | | | | | |
| | | | krvi, povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | alkalne | | | |
| | | | | | | |
| | | | fosfataze, | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | hlorida, | | | |
| | | | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | | | | |
| | | | glukoze, povećan | | | |
| | | | broj | | | |
| | | | | | | |
| | | | trombocita, | | | |
| | | | | | | |
| | | | smanjene | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | | | | |
| | | | hematokrita, | | | |
| | | | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | | | | |
| | | | bikarbonata, | | | |
| | | | | | | |
| | | | abnormalne | | | |
| | | | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | natrijuma | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Povrede, trovanja | | | Post proceduralne | | | |
| i proceduralne | | | | | | |
| komplikacije | | | komplikacije | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
Neželjena dejstva koja mogu biti ili su vjerovatno povezana sa
profilaksom i liječenjem infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium
Complex zasnivaju se na podacima iz kliničkih ispitivanja i
postmarketinškog praćenja. Ta neželjena dejstva se, bilo po vrsti ili po
učestalosti, razlikuju od onih zabilježenih kod primjene formulacija sa
trenutnim ili produženim oslobađanjem:
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Sistem organa | Veoma često | Često | Povremeno |
+====================+================+================+====================+
| Poremećaji | | Anoreksija | |
| metabolizma i | | | |
| ishrane | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji nervnog | | Vrtoglavica, | Hipoestezija |
| sistema | | | |
| | | glavobolja, | |
| | | | |
| | | parestezija, | |
| | | | |
| | | disgeuzija, | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji oka | | Oštećenje vida | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji uha i | | Gluvoća | Oštećenje sluha, |
| labirinta | | | tinitus |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Kardiološki | | | Palpitacije |
| poremećaji | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Gastrointestinalni | Dijareja, bol | | |
| poremećaji | u | | |
| | | | |
| | abdomenu, | | |
| | | | |
| | mučnina, | | |
| | gasovi, | | |
| | | | |
| | nelagodnost u | | |
| | abdomenu, meka | | |
| | | | |
| | stolica | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Hepatobilijarni | | | Hepatitis |
| poremećaji | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji kože i | | Osip, svrab | Stevens-Johnson-ov |
| potkožnog tkiva | | | |
| | | | sindrom, |
| | | | fotosenzitivna |
| | | | |
| | | | reakcija |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji | | Artralgija | |
| mišićno-koštanog | | | |
| sistema i vezivnog | | | |
| tkiva | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Opšti poremećaji i | | Umor | Astenija, |
| reakcije na mjestu | | | malaksalost |
| primjene | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje
Neželjena dejstva uočena pri dozama većim od preporučenih, bila su
slična neželjenim dejstvima prilikom primjene preporučenih doza.
Uobičajeni simptomi predoziranja makrolidnim antibioticima uključuju
reverzibilni gubitak sluha, tešku mučninu, povraćanje i dijareju. U
slučaju predoziranja, ukoliko je potrebno, indikovana je primjena
medicinskog uglja i opšta simptomatska terapija, kao i mjere za
održavanje vitalnih funkcija.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antibakterijski ljekovi za sistemsku primenu;
makrolidi
ATC šifra: J01FA10
Mehanizam dejstva
Azitromicin je antibiotik širokog spektra dejstva, prvi predstavnik nove
grupe makrolidnih antibiotika zvane azalidi. Molekul je konstruisan
dodavanjem atoma azota na laktonski prsten eritromicina A. Hemijsko ime
azitromicina je 9-deoksi-9a-aza-9a-metil-9a-homoeritromicin A.
Molekulska masa iznosi 749,0.
Mehanizam dejstva azitromicina bazira se na inhibiciji sinteze
bakterijskih proteina, vezivanjem za 50S subjedinicu ribozoma i
inhibiciji translokacije peptida.
Mehanizam rezistencije
Rezistencija na azitromicin može biti prirodna ili stečena. Tri su
osnovna mehanizma rezistencije kod bakterija: alteracija targetovanog
položaja, alteracija u antibiotskom transportu i modifikacija
antibiotika.
Potpuna unakrsna rezistencija postoji između sljedećih mikroorganizama:
Streptococcus pneumoniae, beta-hemolitički streptokok grupe A,
Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, uključujući meticilin
rezistentan S. Aureus (MRSA) na eritromicin, azitromicin, ostale
makrolide i linkozamide.
Antimikrobni spektar azitromicina uključuje različite gram-pozitivne i
gram-negativne mikroorganizme, anaerobe, intracelularne i klinički
atipične mikroorganizme.
MIC₉₀ ≤ 0,01 mikrogram/ml
Mycoplasma pneumoniae Haemophilus ducreyi
MIC₉₀ 0,01 – 0,1 mikrogram/ml
Moraxella catarrhalis Propionibacterium acnes
Gardnerella vaginalis Actinomyces species
Bordetella pertussis Borrelia burgdorferi
Mobiluncus species
MIC₉₀0,1 – 2,0 mikrogram/ml
Haemophilus influenzae Streptococcus pyogenes
Haemophilus parainfluenzae Streptococcus pneumoniae
Legionella pneumophila Streptococcus agalactiae
Neisseria meningitidis Streptococcus viridans
Neisseria gonorrhoeae Streptococcus grupe C, F, G
Helicobacter pylori Peptococcus species
Campylobacter jejuni Peptostreptococcus species
Pasteurella multocida Fusobacterium necrophorum
Pasteurella haemolytica Clostridium perfringens
Brucella melitensis Bacteroides bivius
Bordetella parapertussis Chlamydia trachomatis
Vibrio cholerae Chlamydia pneumoniae
Vibrio parahaemolyticus Ureaplasma urealyticum
Plesiomonas shigelloides Listeria monocytogenes
Staphylococcus epidermidis
Staphylococcus aureus*
MIC₉₀2,0 – 8,0 mikrograma/ml
Escherichia coli Bacteroides fragilis
Salmonella enteritidis Bacteroides oralis
Salmonella typhi Clostridium difficile
Shigella sonnei Eubacterium lentum
Yersinia enterocolitica Fusobacterium nucleatum
Acinetobacter calcoaceticus Aeromonas hydrophilia
* eritromicin osetljivi soj.
Osjetljivost
Prevalencija stečene rezistencije može se razlikovati geografski i
vremenski za odabrane uzročnike i lokalna informacija o rezistenciji je
poželjna, posebno kada se liječe teže infekcije. Kada je potrebno, treba
zatražiti savjet stručnjaka ako je lokalna prevalenca rezistencije takva
da se postavlja pitanje koristi uzimanja lijeka barem kod nekih vrsta
infekcija.
+-----------------------------------------------------------------------+
| UOBIČAJENO OSJETLJIVI UZROČNICI |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni gram-pozitivni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Staphylococcus aureus |
| |
| Meticilin-osjetljiv |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Streptococcus pneumoniae |
| |
| Penicilin-osjetljv |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Streptococcus pyogenes (grupa A) |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni Gram-negativni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Heamophilus influenzae |
| |
| Haemophilus parainfluenzae |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Legionella pneumophila |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Moraxella catarrhalis |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Pasteurella multocida |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Anaerobni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Clostridium perfrigens |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Fusobacterium spp. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Prevotella spp. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Porhyromonas spp. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Ostali mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Chlamydia trachomatis |
+-----------------------------------------------------------------------+
| UZROČNICI ČIJA STEČENA REZISTENCIJA MOŽE BITI PROBLEM |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni Gram-pozitivni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Streptococcus pneumoniae |
| |
| Penicilin-intermedijarno rezistentan |
| |
| Penicilin-rezistentan |
+-----------------------------------------------------------------------+
| PRIRODNO REZISTENTNI MIKROORGANIZMI |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni Gram-pozitivni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Enterococcus faecalis |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Staphylococci MRSA, MRSE^(*) |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Anaerobni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Bacteroides fragilis grupa |
+-----------------------------------------------------------------------+
*Meticilin rezistentne stafilokoke imaju visoku prevalencu stečene
rezistencije na makrolide i ovdje su navedene jer su rijetko osjetljive
na azitromicin.
Nakon procjene ispitivanja sprovedenih kod djece, primjena azitromicina
se ne preporučuje za liječenje malarije, niti kao monoterapija, niti u
kombinaciji sa ljekovima na bazi hlorohina ili artemisinina, budući da
bolja efikasnost u odnosu na antimalarijske ljekove preporučene u
liječenju nekomplikovane malarije nije ustanovljena.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Bioraspoloživost poslije oralne primjene je oko 37%. Maksimalne
koncentracije u plazmi postižu se za 2 – 3 sata nakon uzimanja lijeka.
Distribucija
Oralno primjenjen azitromicin brzo prelazi iz plazme u tkiva i organe.
Farmakokinetičke studije su pokazale da azitromicin u tkivima postiže
koncentracije i do 50 puta veće nego u plazmi, što ukazuje na to da se
lijek snažno vezuje za tkiva.
Vezivanje za proteine u serumu varira u zavisnosti od koncentracije u
plazmi i u rasponu je od 12% pri 0,5 mikrograma/ml do 52% pri 0,05
mikrograma/ml seruma. Izračunata srednja vrijednost volumena
distribucije azitromicina u stanju dinamičke ravnoteže (VV_(ss)) je 31
l/kg.
Eliminacija
Terminalno poluvrijeme eliminacije iz plazme odražava poluvrijeme
eliminacije iz tkiva i iznosi 2–4 dana. Oko 12% intravenski primjenjene
doze azitromicina izlučuje se nepromijenjeno urinom tokom sljedeća 3
dana. Posebno visoke koncentracije nepromijenjenog azitromicina, nađene
su u ljudskoj žuči. U žuči je takođe nađeno deset metabolita, koji su
nastali N- i O-demetilacijom, hidroksilacijom dezozamina i aglikonskog
prstena i degradacijom kladinoznih konjugata. Poređenje rezultata tečne
hromatografije i mikrobiološke analize, pokazalo je da metaboliti
azitromicina nijesu mikrobiološki aktivni.
U ispitivanjima na životinjama, velike koncentracije azitromicina nađene
su u fagocitima. Takođe je utvrđeno da se veće koncentracije
azitromicina oslobađaju za vrijeme aktivne fagocitoze, nego za vrijeme
inaktivne fagocitoze. Zato je, u ispitivanjima na životinjama, izmjerena
velika koncentracija azitromicina na mjestima inflamacije.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka
U ispitivanjima na životinjama, u kojima su primijenjene doze
azitromicina bile i do 40 puta veće od kliničkih doza, azitromicin je
uzrokovao reverzibilnu fosfolipidozu, ali nijesu uočene toksikološke
posljedice. Azitromicin nije uzrokovao toksične reakcije kod pacijenata
kada se davao u skladu sa preporukama.
Kancerogeni potencijal
Kancerogenost azitromicina nije ispitivana, s obzirom na predviđenu
kratkotrajnu primjenu kod ljudi i odsustvo znakova kancerogenog
potencijala.
Mutageni potencijal
Azitromicin nije pokazao mutageni potencijal u standardnim in vitro i in
vivo ispitivanjima genske i hromozomske mutagenosti.
Reproduktivna toksičnost
Embriotoksični efekat je ispitivan na miševima i pacovima. Nije
zabilježeno teratogeno dejstvo azitromicina. Kod skotnih ženki pacova,
doze azitromicina od 100 i 200 mg/kg tjelesne mase/dnevno su dovele do
smanjenog dobijanja na težini i blagog usporavanja fetalne osifikacije.
U perinatalnim i postnatalnim studijama toksičnosti na pacovima, blaga
retardacija fizičkog razvoja se javljala kao posljedica doza
azitromicina od 50 mg/kg/dan, ili većih.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
ksantan guma;
saharin natrijum;
kalcijum karbonat;
silicijum dioksid, koloidni, bezvodni;
trinatrijum fosfat;
sorbitol (E 420);
aroma jagode (sadrži: maltodekstrin, propilen glikol (E1520), skrob
modifikovani (E 1450));
aroma jabuke (sadrži: maltodekstrin, arapsku gumu (E414), askorbinsku
kiselinu (E300));
aroma višnje (sadrži: maltodekstrin, arapsku gumu (E414), propilen
glikol (E1520)).
6.2. Inkompatibilnost
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 30°C, u originalnom pakovanju, radi zaštite od
svjetlosti i vlage.
Rok upotrebe pripremljene suspenzije: 5 dana na temperaturi do 25°C.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje je bočica od tamnog stakla (staklo hidrolitičke
grupe III) sa sigurnosnim zatvaračem za djecu od polietilena visoke
gustine (HDPE) ili polipropilena (PP). Unutrašnji sloj zatvarača koji je
u kontaktu sa lijekom je od polietilena niske gustine (LDPE).
Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 1
bočica od tamnog stakla, dvostrana polipropilenska (PP) kašičica za
doziranje (zapremine 2,5 ml i 5 ml) i graduisani oralni špric zapremine
5 ml (tijelo od polipropilena i klip od polietilena visoke gustine), kao
i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primene leka (i druga uputstva za rukovanje lekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Hemomont d.o.o.,
8 marta 55A, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/24/807 – 8022
9. DATUM PRVE DOZVOLE I DATUM OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LEKA U PROMET
Datum prve dozvole: 12.05.2009. godine
Datum posljednje obnove dozvole: 19.02.2024. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Februar, 2024. godine
1. NAZIV LIJEKA
Hemomycin, 200 mg / 5 ml, prašak za oralnu suspenziju
INN: azitromicin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
5 ml pripremljene oralne suspenzije sadrži 200 mg azitromicina (u obliku
azitromicin dihidrata).
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom: sorbitol.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Prašak za oralnu suspenziju.
Bijeli do skoro bijeli prašak, mirisa na voće.
Nakon rekonstitucije dobija se viskozna suspenzija bijele boje, mirisa
na voće i slatkog i blago gorkog ukusa.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Lijek Hemomycin 200 mg / 5 ml prašak za oralnu suspenziju je indikovan u
terapiji sljedećih infekcija kada se zna ili je vjerovatno da su
izazvane sa jednim ili više osjetljivih mikroorganizama (vidjeti dio
5.1):
- infekcije gornjih disajnih puteva: faringitis/tonzilitis, sinuzitis,
otitis media;
- infekcije donjih disajnih puteva: akutna egzacerbacija hroničnog
bronhitisa, vanbolnički stečena pneumonija;
- infekcije kože i potkožnog tkiva: erythema migrans (prvi stadijum
Lajmske bolesti), erizipel, impetigo i sekundarna piodermija;
- infekcije želuca i duodenuma uzrokovane Helicobacter pylori.
Potrebno je uzeti u obzir zvanične smjernice o pravilnom korišćenju i
upotrebi antibiotika.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
U liječenju infekcija gornjeg i donjeg respiratornog trakta i infekcija
kože i potkožnog tkiva (sa izuzetkom erythema migrans) koristi se ukupna
doza od 30 mg/kg azitromicina koja se daje 3 dana (10 mg/kg jedanput
dnevno) prema sljedećoj tabeli:
--------------------------- -------------------------------------------
Tjelesna masa (kg) Hemomycin, 200 mg/5 ml prašak za oralnu
suspenziju
10-14 2,5 ml (100 mg)
15-24 5 ml (200 mg)
25-34 7,5 ml (300 mg)
35-44 10 ml (400 mg)
≥ 45 doza za odrasle
--------------------------- -------------------------------------------
Azitromicin je pokazao efikasnost u liječenju streptokoknog faringitisa
kod djece u pojedinačnim dozama od 10 mg/kg ili 20 mg/kg. Ipak,
penicilin je uobičajeno lijek izbora u profilaksi faringitisa
uzrokovanog Streptococcus pyogenes i reumatske groznice kao sekundarne
bolesti.
Za liječenje erythema migrans koristi se ukupna doza azitromicina od 60
mg/kg koju treba dati: prvi dan 20 mg/kg, a drugi do peti dan 10 mg/kg,
jedanput dnevno.
U liječenju želudačnih i duodenalnih infekcija uzrokovanih Helicobacter
pylori koristi se doza od 20 mg/kg dnevno u kombinaciji sa
antisekretornim i drugim ljekovima, zavisno od odluke ljekara.
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa blagim do umjerenim oštećenjem funkcije bubrega (GFR
10 - 80 ml/min) nije potrebno prilagođavanje doze. Azitromicin treba
koristiti uz oprez kod pacijenata sa teškim oštećenjem funkcije bubrega
(GFR < 10 ml/min) (vidjeti djelove 4.4 i 5.2).
Oštećenje funkcije jetre
Imajući u vidu da se azitromicin metaboliše u jetri i eliminiše putem
žuči, lijek ne treba primjenjivati kod pacijenata sa teškim oštećenjem
funkcije jetre. Kod tih pacijenata nijesu sprovedena ispitivanja
terapije azitromicinom.
Starije osobe
Kod starijih pacijenata se primjenjuje ista doza kao kod odraslih. S
obzirom na to da stariji pacijenti mogu imati proaritmijska stanja,
poseban oprez se preporučuje zbog rizika od nastanka srčanih aritmija i
torsades de pointes (vidjeti dio 4.4).
Način upotrebe
Lijek Hemomycin prašak za oralnu suspenziju se uzima jednom dnevno,
nezavisno od obroka. Dozu treba odmjeravati korišćenjem šprica ili
kašičice sa oznakama (do 15 kg – špric; preko 15 kg - kašičica).
Suspenziju treba promućkati prije upotrebe! Doza se mjeri korišćenjem
graduisanog šprica ili dvostrano graduisane kašičice.
Odmah nakon uzimanja oralne suspenzije, djetetu treba dati sok ili čaj,
da bi se isprali ostaci oralne suspenzije u ustima.
Pri upotrebi lijeka Hemomycin prašak za oralnu suspenziju kod djece čija
je tjelesna masa < 15 kg (koja imaju manje od 3 godine) neophodno je
obezbjediti da doziranje bude što tačnije, što se postiže upotrebom
graduisanog šprica od 5 ml koji omogućava veću tačnost pri oralnom
doziranju. Špric je podijeljen na podioke od 0,1 ml. Kašičica za
doziranje ne bi trebalo da se koristi za doziranje kod djece koja su
mlađa od 3 godine.
Način pripremanja oralne suspenzije 200 mg/5 ml, 1 x 20 ml
U bočicu sa suvom supstancom dodati 14 ml prečišćene vode i dobro
promućkati.
4.3. Kontraindikacije
Lijek Hemomycin, prašak za oralnu suspenziju je kontraindikovan kod
pacijenata preosjetljivih na azitromicin, eritromicin, na makrolidne i
ketolidne antibiotike, ili na bilo koju od pomoćnih supstanci navedenih
u dijelu 6.1.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Preosjetljivost
Kao i u slučaju primjene eritromicina i drugih makrolida u rijetkim
slučajevima prijavljene su ozbiljne alergijske reakcije (rijetko
fatalne), kao što su angioedem i anafilaksa, dermatološke reakcije
uključujući akutnu generalizovanu egzantematoznu pustulozu (AGEP),
Stevens-Jonhson – ov sindrom (SJS), toksičnu epidermalnu nekrolizu (TEN)
(rijetko fatalnu) i reakciju na lijek sa eozinofilijom i sistemskim
simptomima (engl. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic
Symptoms-DRESS). Neke od ovih reakcija na lijek Hemomycin izazvale su
rekurentne simptome i zahtijevale su dužu opservaciju i liječenje.
Ukoliko dođe do pojave alergijske reakcije, potrebno je prekinuti dalje
uzimanje lijeka i primjeniti odgovarajuću terapiju. Ljekari treba da
budu svjesni da ponovno pojavljivanje alergijskih simptoma može da se
desi nakon prekida simptomatske terapije.
Hepatotoksičnost
S obzirom na to da je jetra glavni put eliminacije azitromicina,
azitromicin treba primjenjivati sa oprezom kod pacijenata sa teškim
oboljenjem jetre. Prijavljeni su slučajevi fulminantnog hepatitisa koji
potencijalno vodi do životno ugrožavajuće insuficijencije jetre (vidjeti
dio 4.8). Moguće je da su neki od ovih pacijenata već imali oboljenje
jetre ili su uzimali neki drugi hepatotoksični lijek.
U slučajevima kada se jave znaci i simptomi disfunkcije jetre kao što su
brz razvoj astenije udružene sa pojavom žutice, tamne prebojenosti
urina, sklonosti ka krvarenju ili hepatične encefalopatije treba
sprovesti funkcionalna ispitivanja/analize jetre. Primjenu azitromicina
treba prekinuti ako se jave znaci insuficijencije jetre.
Derivati ergotamina
Kod pacijenata koji primaju derivate ergotamina, ergotizam može biti
izazvan istovremenom primjenom nekih makrolidnih antibiotika. Nema
podataka koji se odnose na mogućnost interakcije između ergot derivata i
azitromicina. Međutim, zbog teoretske mogućnosti ergotizma, azitromicin
i derivate ergotamina ne treba istovremeno primjenjivati.
Superinfekcija
Kao i prilikom primjene drugih antibakterijskih ljekova, neophodno je
praćenje pojave sekundarne infekcije uzrokovane neosjetljivim
mikroorganizmima (uključujući i gljivice).
Dijareja povezana sa Clostridium difficile
Kod primjene skoro svih antibiotika, uključujući azitromicin prijavljena
je dijareja udružena sa mikroorganizmom Clostridium difficile, koja se
po težini može kretati od blage dijareje do fatalnog kolitisa. Liječenje
antibakterijskim ljekovima mijenja normalnu crijevnu floru i dovodi do
pretjeranog rasta mikroogranizma C.difficile.
C. difficile produkuje toksine A i B koje doprinose razvoju dijareje
povezane sa Clostridium difficile. Hipertoksini koje produkuju sojevi C.
difficile uzrokuju povećan morbiditet i mortalitet, jer ove infekcije
mogu biti rezistentne na antimikrobnu terapiju i mogu zahtijevati
kolektomiju. Dijareja povezana sa Clostridium difficile se mora uzeti u
obzir kod svih pacijenata kod kojih se javi dijareja nakon upotrebe
antibiotika. Neophodno je pažljivo uzeti anamnestičke podatke s obzirom
na to da je prijavljeno da se dijareja udružena sa Clostridium difficile
javlja i nakon više od dva mjeseca poslije primjene antibiotika.
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa teškim oštečenjem funkcije bubrega (GFR < 10 ml/min),
zabilježeno je povećanje sistemske izloženosti azitromicinu za 33%
(vidjeti dio 5.2).
Produženje QT intervala
Produžena repolarizacija srca i QT interval, koji nose rizik od razvoja
srčanih aritmija i torsades de pointes, zabilježeni su tokom terapije
drugim makrolidima uključujući i azitromicin (vidjeti dio 4.8). S
obzirom na to da sljedeće situacije mogu dovesti do povećanog rizika od
razvoja ventrikularne aritmije (uključujući torsade de pointes), što
može dovesti do srčanog zastoja, azitromicin treba primjenjivati sa
oprezom kod pacijenata sa postojećim proaritmičnim stanjima (posebno kod
žena i starijih osoba) kao što su pacijenti sa:
- kongenitalnim ili dokazanim produženim QT intervalom
- istovremenom terapijom drugim ljekovima za koje se zna da produžavaju
QT interval, kao što su antiaritmici klase IA (hinidin, prokainamid) i
klase III (dofetilid, amjodaron i sotalol), cisaprid i terfenadin,
antipsihotici kao što je pimozid, antidepresivi kao što je citalopram i
fluorohinoloni kao što su moksifloksacin i levofloksacin
- elektrolitnim disbalansom, a posebno u slučaju hipokalemije i
hipomagnezemije
- sa klinički značajnom bradikardijom, srčanom aritmijom ili teškom
srčanom insuficijencijom.
Miastenija gravis
Kod pacijenata koji uzimaju azitromicin prijavljeno je pogoršanje
simptoma miastenije gravis i novi početak miasteničnog sindroma (vidjeti
dio 4.8).
Streptokokne infekcije
Penicilin je obično lijek izbora pri liječenju faringitisa/tonzilitisa
uzrokovanih Streptococcus pyogenes, pa se koristi i u profilaksi akutne
reumatske groznice. Uopšteno, azitromicin je efikasan protiv streptokoka
u orofarinksu, ali ne postoje podaci koji bi pokazali efikasnost
azitromicina u prevenciji akutne reumatske groznice.
Pedijatrijska populacija
Bezbjednost i efikasnost primjene intravenskog azitromicina za liječenje
infekcija kod djece nije utvrđena.
Nije utvrđena bezbjednost i efikasnost primjene azitromicina u
prevenciji ili terapiji infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium
Complex kod djece.
Lijek sadrži sorbitol.
Ovaj lijek sadrži sorbitol. Pacijenti sa rijetkim nasljednim oboljenjem
intolerancije na fruktozu, ne smiju koristiti ovaj lijek.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Antacidi: U farmakokinetičkoj studiji efekata istovremene primene
antacida i azitromicina, nijesu zabilježeni efekti na ukupnu biološku
raspoloživost, iako su maksimalne koncentracije u serumu bile smanjene
(C_(max)) za oko 25%. Pacijenti koji uzimaju azitromicin i antacide, ne
smiju uzimati ove ljekove istovremeno.
Cetirizin: Kod zdravih ispitanika, istovremena 5-dnevna primjena
azitromicina i cetirizina u dozi od 20 mg u ravnotežnom stanju nije
dovela do farmakokinetičkih interakcija kao ni do značajnih promjena QT
intervala.
Didanozin (Dideoksinozin): Istovremena primjena 1200 mg/dan azitromicina
i 400 mg/dan didanozina kod 6 HIV pozitivnih ispitanika nije imala
uticaj na farmakokinetiku didanozina, u poređenju sa placebom.
Digoksin i kolhicin (supstrati P-glikoproteina): postoje izveštaji da
istovremena primjena makrolidnih antibiotika uključujući azitromicin sa
supstratima P-glikoproteina kao što su digoksin i kolhicin dovodi do
porasta nivoa supstrata P-glikoproteina u serumu. Zbog toga, ako se
azitromicin i supstrati P-glikoproteina kao što je digoksin primjenjuju
istovremeno, treba uzeti u obzir mogući porast serumske koncentracije
digoksina. Kliničko praćenje, i ukoliko je moguće praćenje nivoa
digoksina u serumu je potrebno tokom terapije azitromicinom kao i nakon
prekida terapije.
Zidovudin: Pojedinačna doza od 1000 mg i višestruke doze od 1200 mg ili
600 mg azitromicina su imale slabiji efekat na farmakokinetiku u plazmi
ili bubrežnu eliminaciju zidovudina ili njegovog metabolita glukuronida.
Međutim, primjena azitromicina je povećala koncentraciju fosforilisanog
zidovudina, klinički aktivnog metabolita, u mononuklearnim ćelijama
periferne krvi. Klinički značaj ovog nalaza nije jasan, ali on može biti
koristan za pacijente.
Azitromicin ne stupa u značajne interakcije sa hepatičkim citohromom
P450. Ne smatra se da podliježe farmakokinetičkoj interakciji za razliku
od eritromicina i drugih makrolida. Pri primjeni azitromicina ne dolazi
do indukcije hepatičkog citohroma P450 ili inaktivacije putem kompleksa
citohroma i metabolita.
Derivati ergotamina: Zbog teoretske mogućnosti pojave ergotizma, ne
preporučuje se istovremena upotreba azitromicina sa derivatima
ergotamina (vidjeti dio 4.4).
Sprovedene su farmakokinetičke studije interakcija između azitromicina i
sljedećih ljekova koji se značajno metabolišu posredstvom citohroma
P450.
Atorvastatin: Istovremena primjena atorvastatina (10 mg dnevno) i
azitromicina (500 mg dnevno) nije mijenjala koncentraciju atorvastatina
u plazmi (bazirano na ispitivanju inhibicije HMG CoA – reduktaze). Ipak,
u postmarketinškom praćenju zabilježeni su slučajevi rabdomiolize kod
pacijenata koji su uzimali azitromicin sa statinima.
Karbamazepin: U farmakokinetičkoj studiji interakcija, sprovedenoj na
zdravim ispitanicima, azitromicin nije imao značajan efekat na
koncentraciju karbamazepina ili njegovog aktivnog metabolita u plazmi.
Cimetidin: U farmakokinetičkoj studiji efekta pojedinačne doze
cimetidina, 2 sata prije azitromicina, na farmakokinetiku azitromicina,
nije zabilježena promjena u farmakokinetici azitromicina.
Oralni kumarinski antikoagulansi: U studiji farmakokinetičkih
interakcija, azitromicin nije mijenjao antikoagulantne efekte varfarina
primijenjenog u vidu pojedinačne doze od 15 mg kod zdravih ispitanika. U
postmarketinškom periodu dobijeni su izveštaji o pojačanom
antikoagulantnom efektu nakon istovremene primjene azitromicina i
oralnih kumarinskih antikoagulanasa. Iako uzročno-posljedična povezanost
nije utvrđena, treba obratiti pažnju na učestaliju provjeru
protrombinskog vremena kada se azitromicin daje pacijentima koji uzimaju
i oralne kumarinske antikoagulanse.
Ciklosporin: U farmakokinetičkoj studiji sa zdravim ispitanicima koji su
primali 500 mg/dan oralne doze azitromicina tokom 3 dana a zatim jednu
dozu od 10 mg/kg/dan ciklosporina, uočen je značajan porast C_(max) i
AUC₀₋₅ vrijednosti ciklosporina. Zbog toga ove ljekove treba istovremeno
primjenjivati sa oprezom. Ako je istovremena primjena ovih ljekova
neophodna, potrebno je pratiti vrijednosti ciklosporina i u skladu sa
tim podesiti dozu.
Efavirenz: Istovremena primjena pojedinačne doze azitromicina od 600 mg
i 400 mg efavirenza dnevno tokom 7 dana nije dovela do klinički
značajnih farmakokinetičkih interakcija.
Flukonazol: Istovremena primjena pojedinačne doze od 1200 mg
azitromicina nije menjala farmakokinetiku pojedinačne doze flukonazola
od 800 mg. Ukupna izloženost i poluvrijeme eliminacije azitromicina
nijesu promijenjeni istovremenom primjenom flukonazola. Međutim, uočeno
je klinički beznačajno smanjenje vrijednosti C_(max) (18%) azitromicina.
Indinavir: Istovremena primjena pojedinačne doze od 1200 mg azitromicina
nije statistički značajano uticala na farmakokinetiku indinavira
primijenjenog u dozi 800 mg tri puta dnevno tokom 5 dana.
Metilprednizolon: U studiji farmakokinetičkih interakcija sprovedenoj
kod zdravih ispitanika, azitromicin nije imao značajan efekat na
farmakokinetiku metilprednizolona.
Midazolam: Kod zdravih ispitanika istovremena primjena azitromicina u
dozi od 500 mg/dan tokom tri dana nije uzrokovala klinički značajne
promjene u farmakokinetici i farmakodinamici pojedinačne doze od 15 mg
midazolama.
Nelfinavir: Istovremena primjena azitromicina (1200 mg) i nelfinavira u
ravnotežnom stanju (750 mg tri puta dnevno) je dovela do porasta
koncentracije azitromicina u stanju dinamičke ravnoteže. Nijesu uočeni
klinički značajna neželjena dejstva i dozu nije bilo potrebno
prilagođavati.
Rifabutin: Istovremena primjena azitromicina i rifabutina nije uticala
na koncentracije bilo kojeg od ta dva lijeka u serumu.
Neutropenija je zabilježena kod ispitanika koji su istovremeno dobijali
azitromicin i rifabutin. Iako je neutropenija povezana sa primjenom
rifabutina, nije utvrđena uzročno-posljedična veza u kombinaciji sa
azitromicinom (vidjeti dio 4.8).
Sildenafil: Kod zdravih muških ispitanika, nije bilo dokaza o uticaju
azitromicina (500 mg/dan, tokom 3 dana) na vrijednosti AUC i C_(max)
sildenafila ili njegovog glavnog metabolita u krvi.
Terfenadin: U farmakokinetičkim studijama nijesu pronađeni dokazi o
interakcijama između azitromicina i terfenadina. Prijavljeni su rijetki
slučajevi u kojima se mogućnost takvih interakcija nije mogla potpuno
isključiti. Međutim, ne postoje specifični dokazi da je do takvih
interakcija i došlo.
Teofilin: Ne postoje dokazi o klinički značajnim farmakokinetičkim
interakcijama pri istovremenoj primjeni azitromicina i teofilina kod
zdravih ispitanika.
Triazolam: Kod 14 zdravih ispitanika, istovremena primjena azitromicina
500 mg prvog dana i 250 mg azitromicina sa 0,125 mg tiazolama drugog
dana, nije imala značajne efekte na farmakokinetičke parametre
triazolama u poređenju sa istovremenom primjenom triazolama i placeba.
Trimetoprim/sulfametoksazol: Istovremena primjena
trimetoprim/sulfametoksazola DS (160 mg/800 mg) tokom 7 dana sa
azitromicinom 1200 mg sedmog dana nije imala značajan efekat na
maksimalne koncentracije, ukupnu izloženost ili urinarnu eliminaciju
trimetoprima ili sulfametoksazola. Koncentracije azitromicina u serumu
bile su slične onima zabilježenim u drugim studijama.
Hidroksihlorohin: Azitromicin treba primjenjivati sa oprezom kod
pacijenata koji primaju lijekove za koje je
poznato da produžavaju QT interval i potencijalno mogu izazvati srčanu
aritmiju, npr. hidroksiklorokin.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
U ispitivanjima plodnosti na pacovima zabilježene su smanjene stope
trudnoće nakon primjene azitromicina. Nije poznat značaj tih nalaza za
ljude.
Trudnoća
Nijesu sprovedene adekvatne i kontrolisane studije kod trudnica.
Ispitivanja reproduktivne toksičnosti na životinjama su pokazala da
azitromicin prolazi kroz placentu, ali nijesu uočeni teratogeni efekti.
Bezbjednost primjene azitromicina nije potvrđena uzimajući u obzir
primjenu aktivne supstance tokom trudnoće. Stoga azitromicin se treba
koristiti tokom trudnoće samo ako korist nadmašuje rizik.
Dojenje
Primijećeno je da se azitromicin izlučuje u mlijeko dojilja, ali nijesu
sprovedena adekvatna i dobro kontrolisana klinička ispitivanja kod
dojilja čiji bi cilj bio karakterizacija farmakokinetike izlučivanja
azitromicina u mlijeko dojilja.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama
Moguć je razvoj neželjenih dejstava kao što su derilijum, halucinacije,
vrtoglavica, somnolencija, sinkopa, konvulzije, koje mogu uticati na
sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
U tabeli ispod navedena su neželjena dejstva prijavljena tokom kliničkih
ispitivanja i nakon stavljanja lijeka u promet, a navedena su prema
klasi sistema organa i učestalosti.
Neželjena dejstva su klasifikovana prema učestalosti na sljedeći način:
veoma često (≥1/10); često (≥1/100 do <1/10); povremeno (≥1/1000 do <
1/100); rijetko (≥1/10000 do <1/1000); veoma rijetko (<1/10000);
nepoznato (učestalost se ne može procijeniti na osnovu dostupnih
podataka).
Neželjena dejstva su u svakoj kategoriji učestalosti navedena po
ozbiljnosti, od težeg ka lakšem.
Neželjena dejstva koja su možda ili vjerovatno povezana sa azitromicinom
na osnovu kliničkih ispitivanja ili postmarketinškog praćenja:
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Klasa sistema | Veoma | Često | Povremeno | Rijetko | Veoma | Nepoznato |
| organa | često | | | | rijetko | |
+:===================+==========+=============+:==================+================+=========+:===================+
| Infekcije i | | | Kandidijaza, | | | Pseudomembranozni |
| infestacije | | | | | | kolitis (vidjeti |
| | | | vaginalna | | | dio 4.4) |
| | | | | | | |
| | | | infekcija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | pneumonija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | gljivična | | | |
| | | | infekcija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | bakterijska | | | |
| | | | | | | |
| | | | infekcija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | faringitis, | | | |
| | | | | | | |
| | | | gastroenteritis, | | | |
| | | | | | | |
| | | | poremećaji | | | |
| | | | disanja, | | | |
| | | | | | | |
| | | | rinitis, oralna | | | |
| | | | | | | |
| | | | kandidijaza | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji krvi i | | | Leukopenija, | | | Trombocitopenija, |
| limfnog sistema | | | | | | |
| | | | neutropenija, | | | hemolitička |
| | | | | | | anemija |
| | | | eozinofilija | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji imunog | | | Angioedem, | | | Anafilaktička |
| sistema | | | preosjetljivost | | | reakcija (vidjeti |
| | | | | | | dio 4.4) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji | | | Anoreksija | | | |
| metabolizma i | | | | | | |
| ishrane | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Psihijatrijski | | | Nervoza, nesanica | Agitacija | | Agresija, |
| poremećaji | | | | | | anksioznost, |
| | | | | | | |
| | | | | | | delirijum, |
| | | | | | | halucinacije |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji nervnog | | Glavobolja | Vrtoglavica, | | | Sinkopa, |
| sistema | | | | | | konvulzije, |
| | | | somnolencija, | | | |
| | | | | | | hipoestezija |
| | | | disgeuzija, | | | |
| | | | | | | psihomotorna |
| | | | parestezije | | | |
| | | | | | | hiperaktivnost, |
| | | | | | | |
| | | | | | | anosmija, |
| | | | | | | ageuzija, |
| | | | | | | |
| | | | | | | parosmija, |
| | | | | | | |
| | | | | | | miastenija gravis |
| | | | | | | |
| | | | | | | (vidjeti dio 4.4) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji oka | | | Oštećenje vida | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji uha i | | | Poremećaji uha, | | | Oštećenje sluha, |
| labirinta | | | vertigo | | | |
| | | | | | | uključujući |
| | | | | | | gluvoću i/ili |
| | | | | | | tinitus |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Kardiološki | | | Palpitacije | | | Torsade de pointes |
| poremećaji | | | | | | (vidjeti dio 4.4), |
| | | | | | | |
| | | | | | | aritmija (vidjeti |
| | | | | | | dio 4.4), |
| | | | | | | uključujući |
| | | | | | | |
| | | | | | | ventrikularnu |
| | | | | | | |
| | | | | | | tahikardiju, |
| | | | | | | |
| | | | | | | produženje QT |
| | | | | | | |
| | | | | | | intervala na |
| | | | | | | |
| | | | | | | elektrokardiogramu |
| | | | | | | (vidjeti dio 4.4) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Vaskularni | | | Naleti vrućine | | | Hipotenzija |
| poremećaji | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Respiratorni, | | | Dispnea, | | | |
| torakalni i | | | epistaksa | | | |
| medijastinalni | | | | | | |
| poremećaji | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Gastrointestinalni | Dijareja | Povraćanje, | Konstipacija, | | | Pankreatitis, |
| poremećaji | | | | | | |
| | | abdominalni | gasovi, | | | diskoloracija |
| | | bol, | | | | jezika |
| | | | dispepsija, | | | |
| | | mučnina | | | | |
| | | | gastritis, | | | |
| | | | disfagija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | abdominalna | | | |
| | | | | | | |
| | | | distenzija, suva | | | |
| | | | | | | |
| | | | usta, | | | |
| | | | podrigivanje | | | |
| | | | | | | |
| | | | (eruktacija), | | | |
| | | | | | | |
| | | | ulceracije u | | | |
| | | | | | | |
| | | | ustima, | | | |
| | | | | | | |
| | | | hipersekrecija | | | |
| | | | pljuvačnih | | | |
| | | | žlijezda | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Hepatobilijarni | | | | Abnormalna | | Insuficijencija |
| poremećaji | | | | funkcija | | jetre (što rijetko |
| | | | | jetre, | | rezultuje smrtnim |
| | | | | holestatska | | ishodom) (vidjeti |
| | | | | žutica | | dio 4.4), |
| | | | | | | fulminantni |
| | | | | | | hepatitis, nekroza |
| | | | | | | jetre |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji kože i | | | Osip, svrab, | Fotosenzitivna | | Stevens-Johnsonov |
| potkožnog tkiva | | | urtikarija, | rekcija, | | |
| | | | dermatitis, suva | akutna | | sindrom, toksična |
| | | | koža, | generalizovana | | |
| | | | hiperhidroza | egzantematozna | | epidermalna |
| | | | | pustuloza | | |
| | | | | (AGEP) | | nekroliza, |
| | | | | | | |
| | | | | | | multiformni eritem |
| | | | | | | |
| | | | | | | reakcija na lijek |
| | | | | | | s |
| | | | | | | |
| | | | | | | eozinofilijom i |
| | | | | | | |
| | | | | | | sistemskim |
| | | | | | | |
| | | | | | | simptomima |
| | | | | | | |
| | | | | | | (DRESS) |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji | | | Osteoartritis, | | | Artralgija |
| mišićno-koštanog | | | | | | |
| sistema i vezivnog | | | mijalgija, bol u | | | |
| tkiva | | | | | | |
| | | | leđima, bol u | | | |
| | | | vratu | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji bubrega | | | Dizurija, bol u | | | Akutna |
| i urinarnog | | | predjelu bubrega | | | insuficijencija |
| sistema | | | | | | bubrega, |
| | | | | | | intersticijalni |
| | | | | | | nefritis |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Poremećaji | | | Metroragija, | | | |
| reproduktivnog | | | poremećaj testisa | | | |
| sistema i dojki | | | | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Opšti poremećaji i | | | Edem, astenija, | | | |
| reakcije na mjestu | | | | | | |
| primjene | | | malaksalost, | | | |
| | | | umor, | | | |
| | | | | | | |
| | | | edem lica, bol u | | | |
| | | | | | | |
| | | | grudima, | | | |
| | | | pireksija, | | | |
| | | | | | | |
| | | | bol, periferni | | | |
| | | | edem | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Ispitivanja | | Smanjen | Povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | broj | vrijednosti | | | |
| | | | aspartat | | | |
| | | limfocita, | | | | |
| | | | aminotransferaze, | | | |
| | | povećan | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | broj | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | eozinofila, | alanin | | | |
| | | | | | | |
| | | smanjene | aminotransferaze, | | | |
| | | vrijednosti | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | bikarbonata | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | u krvi, | | | | |
| | | | bilirubina u | | | |
| | | povećan | krvi, | | | |
| | | | | | | |
| | | broj | povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | bazofila, | vrijednosti uree | | | |
| | | | u | | | |
| | | povećan | | | | |
| | | | krvi, povećane | | | |
| | | broj | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | monocita, | | | | |
| | | | kreatinina u | | | |
| | | povećan | krvi, | | | |
| | | | | | | |
| | | broj | abnormalne | | | |
| | | | | | | |
| | | neutrofila | vrijednosti | | | |
| | | | kalijuma u | | | |
| | | | | | | |
| | | | krvi, povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | alkalne | | | |
| | | | | | | |
| | | | fosfataze, | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | hlorida, | | | |
| | | | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | | | | |
| | | | glukoze, povećan | | | |
| | | | broj | | | |
| | | | | | | |
| | | | trombocita, | | | |
| | | | | | | |
| | | | smanjene | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | | | | |
| | | | hematokrita, | | | |
| | | | | | | |
| | | | povećane | | | |
| | | | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | | | | |
| | | | bikarbonata, | | | |
| | | | | | | |
| | | | abnormalne | | | |
| | | | | | | |
| | | | vrijednosti | | | |
| | | | natrijuma | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
| Povrede, trovanja | | | Post proceduralne | | | |
| i proceduralne | | | | | | |
| komplikacije | | | komplikacije | | | |
+--------------------+----------+-------------+-------------------+----------------+---------+--------------------+
Neželjena dejstva koja mogu biti ili su vjerovatno povezana sa
profilaksom i liječenjem infekcija uzrokovanih Mycobacterium Avium
Complex zasnivaju se na podacima iz kliničkih ispitivanja i
postmarketinškog praćenja. Ta neželjena dejstva se, bilo po vrsti ili po
učestalosti, razlikuju od onih zabilježenih kod primjene formulacija sa
trenutnim ili produženim oslobađanjem:
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Sistem organa | Veoma često | Često | Povremeno |
+====================+================+================+====================+
| Poremećaji | | Anoreksija | |
| metabolizma i | | | |
| ishrane | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji nervnog | | Vrtoglavica, | Hipoestezija |
| sistema | | | |
| | | glavobolja, | |
| | | | |
| | | parestezija, | |
| | | | |
| | | disgeuzija, | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji oka | | Oštećenje vida | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji uha i | | Gluvoća | Oštećenje sluha, |
| labirinta | | | tinitus |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Kardiološki | | | Palpitacije |
| poremećaji | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Gastrointestinalni | Dijareja, bol | | |
| poremećaji | u | | |
| | | | |
| | abdomenu, | | |
| | | | |
| | mučnina, | | |
| | gasovi, | | |
| | | | |
| | nelagodnost u | | |
| | abdomenu, meka | | |
| | | | |
| | stolica | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Hepatobilijarni | | | Hepatitis |
| poremećaji | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji kože i | | Osip, svrab | Stevens-Johnson-ov |
| potkožnog tkiva | | | |
| | | | sindrom, |
| | | | fotosenzitivna |
| | | | |
| | | | reakcija |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Poremećaji | | Artralgija | |
| mišićno-koštanog | | | |
| sistema i vezivnog | | | |
| tkiva | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
| Opšti poremećaji i | | Umor | Astenija, |
| reakcije na mjestu | | | malaksalost |
| primjene | | | |
+--------------------+----------------+----------------+--------------------+
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje
Neželjena dejstva uočena pri dozama većim od preporučenih, bila su
slična neželjenim dejstvima prilikom primjene preporučenih doza.
Uobičajeni simptomi predoziranja makrolidnim antibioticima uključuju
reverzibilni gubitak sluha, tešku mučninu, povraćanje i dijareju. U
slučaju predoziranja, ukoliko je potrebno, indikovana je primjena
medicinskog uglja i opšta simptomatska terapija, kao i mjere za
održavanje vitalnih funkcija.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antibakterijski ljekovi za sistemsku primenu;
makrolidi
ATC šifra: J01FA10
Mehanizam dejstva
Azitromicin je antibiotik širokog spektra dejstva, prvi predstavnik nove
grupe makrolidnih antibiotika zvane azalidi. Molekul je konstruisan
dodavanjem atoma azota na laktonski prsten eritromicina A. Hemijsko ime
azitromicina je 9-deoksi-9a-aza-9a-metil-9a-homoeritromicin A.
Molekulska masa iznosi 749,0.
Mehanizam dejstva azitromicina bazira se na inhibiciji sinteze
bakterijskih proteina, vezivanjem za 50S subjedinicu ribozoma i
inhibiciji translokacije peptida.
Mehanizam rezistencije
Rezistencija na azitromicin može biti prirodna ili stečena. Tri su
osnovna mehanizma rezistencije kod bakterija: alteracija targetovanog
položaja, alteracija u antibiotskom transportu i modifikacija
antibiotika.
Potpuna unakrsna rezistencija postoji između sljedećih mikroorganizama:
Streptococcus pneumoniae, beta-hemolitički streptokok grupe A,
Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, uključujući meticilin
rezistentan S. Aureus (MRSA) na eritromicin, azitromicin, ostale
makrolide i linkozamide.
Antimikrobni spektar azitromicina uključuje različite gram-pozitivne i
gram-negativne mikroorganizme, anaerobe, intracelularne i klinički
atipične mikroorganizme.
MIC₉₀ ≤ 0,01 mikrogram/ml
Mycoplasma pneumoniae Haemophilus ducreyi
MIC₉₀ 0,01 – 0,1 mikrogram/ml
Moraxella catarrhalis Propionibacterium acnes
Gardnerella vaginalis Actinomyces species
Bordetella pertussis Borrelia burgdorferi
Mobiluncus species
MIC₉₀0,1 – 2,0 mikrogram/ml
Haemophilus influenzae Streptococcus pyogenes
Haemophilus parainfluenzae Streptococcus pneumoniae
Legionella pneumophila Streptococcus agalactiae
Neisseria meningitidis Streptococcus viridans
Neisseria gonorrhoeae Streptococcus grupe C, F, G
Helicobacter pylori Peptococcus species
Campylobacter jejuni Peptostreptococcus species
Pasteurella multocida Fusobacterium necrophorum
Pasteurella haemolytica Clostridium perfringens
Brucella melitensis Bacteroides bivius
Bordetella parapertussis Chlamydia trachomatis
Vibrio cholerae Chlamydia pneumoniae
Vibrio parahaemolyticus Ureaplasma urealyticum
Plesiomonas shigelloides Listeria monocytogenes
Staphylococcus epidermidis
Staphylococcus aureus*
MIC₉₀2,0 – 8,0 mikrograma/ml
Escherichia coli Bacteroides fragilis
Salmonella enteritidis Bacteroides oralis
Salmonella typhi Clostridium difficile
Shigella sonnei Eubacterium lentum
Yersinia enterocolitica Fusobacterium nucleatum
Acinetobacter calcoaceticus Aeromonas hydrophilia
* eritromicin osetljivi soj.
Osjetljivost
Prevalencija stečene rezistencije može se razlikovati geografski i
vremenski za odabrane uzročnike i lokalna informacija o rezistenciji je
poželjna, posebno kada se liječe teže infekcije. Kada je potrebno, treba
zatražiti savjet stručnjaka ako je lokalna prevalenca rezistencije takva
da se postavlja pitanje koristi uzimanja lijeka barem kod nekih vrsta
infekcija.
+-----------------------------------------------------------------------+
| UOBIČAJENO OSJETLJIVI UZROČNICI |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni gram-pozitivni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Staphylococcus aureus |
| |
| Meticilin-osjetljiv |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Streptococcus pneumoniae |
| |
| Penicilin-osjetljv |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Streptococcus pyogenes (grupa A) |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni Gram-negativni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Heamophilus influenzae |
| |
| Haemophilus parainfluenzae |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Legionella pneumophila |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Moraxella catarrhalis |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Pasteurella multocida |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Anaerobni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Clostridium perfrigens |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Fusobacterium spp. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Prevotella spp. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Porhyromonas spp. |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Ostali mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Chlamydia trachomatis |
+-----------------------------------------------------------------------+
| UZROČNICI ČIJA STEČENA REZISTENCIJA MOŽE BITI PROBLEM |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni Gram-pozitivni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Streptococcus pneumoniae |
| |
| Penicilin-intermedijarno rezistentan |
| |
| Penicilin-rezistentan |
+-----------------------------------------------------------------------+
| PRIRODNO REZISTENTNI MIKROORGANIZMI |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Aerobni Gram-pozitivni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Enterococcus faecalis |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Staphylococci MRSA, MRSE^(*) |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Anaerobni mikroorganizmi |
+-----------------------------------------------------------------------+
| Bacteroides fragilis grupa |
+-----------------------------------------------------------------------+
*Meticilin rezistentne stafilokoke imaju visoku prevalencu stečene
rezistencije na makrolide i ovdje su navedene jer su rijetko osjetljive
na azitromicin.
Nakon procjene ispitivanja sprovedenih kod djece, primjena azitromicina
se ne preporučuje za liječenje malarije, niti kao monoterapija, niti u
kombinaciji sa ljekovima na bazi hlorohina ili artemisinina, budući da
bolja efikasnost u odnosu na antimalarijske ljekove preporučene u
liječenju nekomplikovane malarije nije ustanovljena.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Bioraspoloživost poslije oralne primjene je oko 37%. Maksimalne
koncentracije u plazmi postižu se za 2 – 3 sata nakon uzimanja lijeka.
Distribucija
Oralno primjenjen azitromicin brzo prelazi iz plazme u tkiva i organe.
Farmakokinetičke studije su pokazale da azitromicin u tkivima postiže
koncentracije i do 50 puta veće nego u plazmi, što ukazuje na to da se
lijek snažno vezuje za tkiva.
Vezivanje za proteine u serumu varira u zavisnosti od koncentracije u
plazmi i u rasponu je od 12% pri 0,5 mikrograma/ml do 52% pri 0,05
mikrograma/ml seruma. Izračunata srednja vrijednost volumena
distribucije azitromicina u stanju dinamičke ravnoteže (VV_(ss)) je 31
l/kg.
Eliminacija
Terminalno poluvrijeme eliminacije iz plazme odražava poluvrijeme
eliminacije iz tkiva i iznosi 2–4 dana. Oko 12% intravenski primjenjene
doze azitromicina izlučuje se nepromijenjeno urinom tokom sljedeća 3
dana. Posebno visoke koncentracije nepromijenjenog azitromicina, nađene
su u ljudskoj žuči. U žuči je takođe nađeno deset metabolita, koji su
nastali N- i O-demetilacijom, hidroksilacijom dezozamina i aglikonskog
prstena i degradacijom kladinoznih konjugata. Poređenje rezultata tečne
hromatografije i mikrobiološke analize, pokazalo je da metaboliti
azitromicina nijesu mikrobiološki aktivni.
U ispitivanjima na životinjama, velike koncentracije azitromicina nađene
su u fagocitima. Takođe je utvrđeno da se veće koncentracije
azitromicina oslobađaju za vrijeme aktivne fagocitoze, nego za vrijeme
inaktivne fagocitoze. Zato je, u ispitivanjima na životinjama, izmjerena
velika koncentracija azitromicina na mjestima inflamacije.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti lijeka
U ispitivanjima na životinjama, u kojima su primijenjene doze
azitromicina bile i do 40 puta veće od kliničkih doza, azitromicin je
uzrokovao reverzibilnu fosfolipidozu, ali nijesu uočene toksikološke
posljedice. Azitromicin nije uzrokovao toksične reakcije kod pacijenata
kada se davao u skladu sa preporukama.
Kancerogeni potencijal
Kancerogenost azitromicina nije ispitivana, s obzirom na predviđenu
kratkotrajnu primjenu kod ljudi i odsustvo znakova kancerogenog
potencijala.
Mutageni potencijal
Azitromicin nije pokazao mutageni potencijal u standardnim in vitro i in
vivo ispitivanjima genske i hromozomske mutagenosti.
Reproduktivna toksičnost
Embriotoksični efekat je ispitivan na miševima i pacovima. Nije
zabilježeno teratogeno dejstvo azitromicina. Kod skotnih ženki pacova,
doze azitromicina od 100 i 200 mg/kg tjelesne mase/dnevno su dovele do
smanjenog dobijanja na težini i blagog usporavanja fetalne osifikacije.
U perinatalnim i postnatalnim studijama toksičnosti na pacovima, blaga
retardacija fizičkog razvoja se javljala kao posljedica doza
azitromicina od 50 mg/kg/dan, ili većih.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
ksantan guma;
saharin natrijum;
kalcijum karbonat;
silicijum dioksid, koloidni, bezvodni;
trinatrijum fosfat;
sorbitol (E 420);
aroma jagode (sadrži: maltodekstrin, propilen glikol (E1520), skrob
modifikovani (E 1450));
aroma jabuke (sadrži: maltodekstrin, arapsku gumu (E414), askorbinsku
kiselinu (E300));
aroma višnje (sadrži: maltodekstrin, arapsku gumu (E414), propilen
glikol (E1520)).
6.2. Inkompatibilnost
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Čuvati na temperaturi do 30°C, u originalnom pakovanju, radi zaštite od
svjetlosti i vlage.
Rok upotrebe pripremljene suspenzije: 5 dana na temperaturi do 25°C.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje je bočica od tamnog stakla (staklo hidrolitičke
grupe III) sa sigurnosnim zatvaračem za djecu od polietilena visoke
gustine (HDPE) ili polipropilena (PP). Unutrašnji sloj zatvarača koji je
u kontaktu sa lijekom je od polietilena niske gustine (LDPE).
Spoljnje pakovanje je složiva kartonska kutija u kojoj se nalazi 1
bočica od tamnog stakla, dvostrana polipropilenska (PP) kašičica za
doziranje (zapremine 2,5 ml i 5 ml) i graduisani oralni špric zapremine
5 ml (tijelo od polipropilena i klip od polietilena visoke gustine), kao
i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primene leka (i druga uputstva za rukovanje lekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Hemomont d.o.o.,
8 marta 55A, 81000 Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/24/807 – 8022
9. DATUM PRVE DOZVOLE I DATUM OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LEKA U PROMET
Datum prve dozvole: 12.05.2009. godine
Datum posljednje obnove dozvole: 19.02.2024. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Februar, 2024. godine