Flazak uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Flazak^(®), 6 mg, tableta
Flazak^(®), 30 mg, tableta
INN: deflazakort
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Flazak, 6 mg, tablete:
Jedna tableta sadrži 6 mg deflazakorta.
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom: laktoza, monohidrat.
Jedna tableta sadrži 47,1 mg laktoze, monohidrata.
Flazak, 30 mg, tablete:
Jedna tableta sadrži 30 mg deflazakorta.
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom: laktoza, monohidrat.
Jedna tableta sadrži 235,5 mg laktoze, monohidrata.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Tableta.
Flazak, 6 mg, tablete
Okrugle tablete sivkasto-bijele boje, pravilnog oblika.
Flazak, 30 mg, tablete
okrugle tablete sivkasto-bijele boje, pravilnog oblika, sa unakrsno
utisnutom podionom crtom sa jedne strane.
Podiona crta služi samo da olakša lomljenje da bi se lijek lakše
progutao, a ne za podjelu na jednake doze.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Značajan broj oboljenja može ponekada zahtijevati sistemsko liječenje
glukokortikoidima. Indikacije uključuju:
- Anafilaksa, astma, teške reakcije preosjetljivosti
- Reumatoidni artritis, juvenilni hronični artritis,
reumatična polimialgija
- Sistemski eritematozni lupus, dermatomiozitis, mješovita bolest
vezivnog tkiva (osim sistemske skleroze), nodozni poliarteritis,
sarkoidoza
- Pemfigus, bulozni pemfigoid, pyoderma gangrenosum
- Nefrotski sindrom sa minimalnim promjenama, akutni intersticijalni
nefritis
- Reumatski karditis
- Ulcerozni kolitis, Kronova bolest
- Uveitis, optički neuritis
- Autoimunska hemolitička anemija, idiopatska trombocitopenična purpura
- Akutna i limfatična leukemija, maligni limfom, multipli mijelom
- Imunosupresija kod transplantacije
4.2. Doziranje i način primjene
Deflazakort je glukokortikoid, derivat prednizolona i 6 mg deflazakorta
ima približno isti antiinflamatorni potencijal kao 5 mg prednizolona ili
prednizona.
Doziranje se u velikoj mjeri razlikuje kod različitih oboljenja i
različitih pacijenata. Kod ozbiljnijih i po život opasnih stanja možda
će biti potrebne visoke doze deflazakorta. Kada se deflazakort
dugotrajno koristi kod relativno benignih hroničnih bolesti, doza
održavanja treba da bude što je moguće niža. Može biti potrebno
povećanje doze tokom perioda stresa ili pogoršanja bolesti.
Doziranje se individualno titrira u zavisnosti od dijagnoze, težine
oboljenja, odgovora pacijenta na terapiju i podnošljivosti lijeka. Treba
koristiti najnižu dozu koja dovodi do prihvatljivog odgovora (vidjeti
dio 4.4).
Odrasli
Kod akutnih poremećaja, početne doze mogu biti do 120 mg deflazakorta
dnevno. Za većinu stanja, doze održavanja su u rasponu 3 - 18 mg/dan.
Sljedeći režimi doziranja dati su samo kao smjernice.
Reumatoidni artritis: Doza održavanja je obično u rasponu 3 - 18 mg/dan.
Treba primijeniti najnižu efektivnu dozu i po potrebi povećavati.
Bronhijalna astma: Za liječenje akutnog napada mogu biti potrebne visoke
doze u rasponu 48 - 72 mg/dan, u zavisnost od težine napada, koje se
postepeno smanjuju nakon postignute kontrole napada. Kod hronične astme,
doze održavanja treba titrirati do najniže doze kojom se postiže
kontrola simptoma.
Ostala stanja: Dozu deflazakorta, u zavisnosti od kliničke potrebe,
titrirati do najniže efektivne doze održavanja. Početne doze se mogu
procijeniti na osnovu odnosa 5 mg prednizona ili prednizolona prema 6 mg
deflazakorta.
Oštećenje funkcije jetre
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre, koncentracija deflazakorta
u krvi može biti povećana. Stoga, treba pažljivo pratiti doziranje
deflazakorta i primjenjivati najniže efektivne doze.
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega nijesu neophodne dodatne
mjere opreza osim usvojenih kod pacijenata koji uzimaju glukokortikoide.
Stariji pacijenti
Kod starijih pacijenata nijesu neophodne dodatne mjere opreza osim
usvojenih kod pacijenata koji su na terapiji glukokortikoidima. Česta
neželjena dejstva sistemskih kortikosteroida mogu biti povezana sa mnogo
ozbiljnijim posljedicama kod starijih pacijenata (vidjeti dio 4.4).
Pedijatrijska populacija
U kliničkim ispitivanjima, izloženost djece deflazakortu je bila
ograničena.
Indikacije za glukokortikoide su iste kod odraslih i kod djece, ali je
bitno da se koristi najniža efektivna doza. Primjena doze lijeka svakog
drugog dana može biti prikladna (vidjeti dio 4.4).
Doze deflazakorta su obično u rasponu 0,25 - 1,5 mg/kg/dan. Sljedeći
rasponi dati su kao opšte smjernice:
Juvenilni hronični artritis: Uobičajena doza održavanja je između 0,25 -
1,0 mg/kg/dan.
Nefrotski sindrom: Uobičajena početna doza od 1,5 mg/kg/dan se
titracijom smanjuje u zavisnosti od kliničke potrebe.
Bronhijalna astma: Na osnovu odnosa potentnosti, početna doza treba da
bude između 0,25 - 1,0 mg/kg deflazakorta svakog drugog dana.
Prestanak primjene deflazakorta (engl. withdrawal)
Kod pacijenata koji su primali doze više od fizioloških doza sistemskih
kortikosteroida (približno 9 mg dnevno ili ekvivalentno) duže od 3
nedjelje, prestanak primjene ne smije biti nagao. Način na koji će se
smanjivati doza u najvećoj mjeri zavisi od vjerovatnoće relapsa bolesti
sa smanjenjem doze sistemskih kortikosteroida. Tokom prestanka primjene
može biti potrebna klinička procjena aktivnosti bolesti. Ukoliko je
relaps bolesti nakon prestanka primjene sistemskih kortikosteroida malo
vjerovatan, ali postoji nesigurnost u pogledu supresije funkcije osovine
hipotalamus – hipofiza, doza sistemskih kortikosteroida može brzo da se
smanji na fiziološke doze. Jednom kada se postigne dnevna doza
ekvivalentna 9 mg deflazakorta, smanjenje doze treba da bude sporije
kako bi se omogućio oporavak funkcije osovine hipotalamus – hipofiza.
Nagli prekid sistemske terapije kortikosteroidima, koja je trajala do 3
nedjelje, moguć je u slučaju procjene da neće doći do relapsa bolesti.
Nagli prekid primjene doza do 48 mg dnevno deflazakorta ili ekvivalenta
za 3 nedjelje, vjerovatno neće dovesti do klinički značajne supresije
osovine hipotalamus – hipofiza, kod većine pacijenata. Kod sljedećih
grupa pacijenata treba razmotriti postepen prestanak primjene sistemske
terapije kortikosteroidima, čak i nakon terapijskih perioda koji traju 3
nedjelje ili manje:
- Pacijenti koji su imali ponovljene terapijske periode u kojima su
primjenjivani sistemski kortikosteroidi, posebno ako su bili duži od 3
nedjelje.
- Kada je propisan kratak terapijski ciklus u toku jedne godine nakon
prestanka dugotrajne terapije (mjeseci ili godine).
- Pacijenti sa rizikom za adrenokortikalnu insuficijenciju, osim rizika
koji nosi egzogena terapija kortikosteroidima.
- Pacijenti koji primaju doze sistemskog kortikosteroida koje su veće od
48 mg deflazakorta dnevno (ili ekvivalenata),
- Pacijenti koji više puta uzimaju doze uveče.
4.3. Kontraindikacije
- Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih
supstanci navedenih u dijelu 6.1.
- Sistemska infekcija, osim u slučaju primjene specifične antiinfektivne
terapije.
- Pacijenti koji primaju vakcinu sa živim virusom.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Budući da komplikacije terapije glukokortikoidima zavise od doze i
trajanja terapije, mora se primjenjivati najniža moguća doza i treba
donijeti odluku o intermitentnoj terapiji na osnovu procijenjenog odnosa
rizika i koristi.
Neželjena dejstva mogu se smanjiti upotrebom najniže efektivne doze
tokom najkraćeg mogućeg perioda i primjenom dnevne doze kao pojedinačne
jutarnje doze ili, kad god je to moguće, kao pojedinačne jutarnje doze
svakog drugog dana. Potrebne su česte kontrole pacijenta kako bi se
adekvatno titrirala doza u odnosu na aktivnost oboljenja (vidjeti dio
4.2)
Supresija nadbubrežne žlijezde
Glukokortikoidima indukovana supresija funkcije osovine
hipotalamus-hipofiza-nadbubrežna žlijezda zavisi od doze i trajanja
liječenja. Oporavak se odvija postepeno kako se doza steroida smanjuje i
ukida.
Atrofija korteksa nadbubrežne žlezde razvija se tokom produžene terapije
i može da traje godinama nakon prekida terapije. Tokom produžene
terapije, svako interkurentno oboljenje, trauma ili hirurški zahvat
zahtijevaju privremeno povećanje doze Međutim, relativna insuficijencija
može trajati mjesecima nakon prekida terapije; zbog toga će u svakoj
stresnoj situaciji, možda biti potrebno privremeno ponovo uvesti
kortikosteroide. Kada se prekida dugotrajna primjena kortikosteroida, to
treba učiniti postepeno. Rizici povezani sa iznenadnim prekidom su
pogoršanje ili recidiv osnovne bolesti, adrenokortikalna insuficijencija
(koja može biti fatalna) ili sindrom povlačenja steroida. Sindrom
obustave steroida može se manifestovati širokim spektrom znakova i
simptoma. Međutim, tipični simptomi uključuju groznicu, anoreksiju,
mučninu, letargiju, malaksalost, mijalgiju, artralgiju, rinitis,
konjunktivitis, deskvamaciju kože i bolne kožne čvorove koji svrbe,
slabost, hipotenziju i gubitak težine. Ovo se može desiti čak i kod
pacijenata kod kojih nije dokazana insuficijencija nadbubrežne žlijezde.
Antiinflamatorno / imunosupresivno dejstvo i infekcije
Supresija inflamatornog odgovora i imunske funkcije povećavaju
podložnost infekcijama i njihovu težinu. Klinička slika često može biti
atipična i ozbiljne infekcije poput septikemije i tuberkuloze mogu biti
maskirane i mogu da progrediraju prije nego što se prepoznaju.
Naročito treba obratiti pažnju kod varičela, jer ova uobičajena blaga
bolest može biti fatalna kod pacijenata sa imunosupresijom. Pacijentima
(ili roditeljima djece) koji nemaju potvrđenu anamnezu varičela,
preporučuje se izbjegavanje bliskog kontakta sa osobama oboljelim od
varičela ili herpes zostera, a ako su izloženi, treba da potraže hitnu
medicinsku pomoć. Pasivna imunizacija varičela zoster imunoglobulinom
(VZIG) potrebna je izloženim ne-imunizovanim pacijentima koji primaju
sistemske kortikosteroide ili koji su ih primjenjivali tokom prethodna 3
mjeseca; i to u roku od 10 dana od izlaganja varičelama. Ako se potvrdi
dijagnoza infekcije virusom varičele, bolest zahtijeva pažnju ljekara
specijaliste i hitno liječenje. Primjenu kortikosteroida ne treba
prekidati, a dozu možda treba povećati.
Pacijente treba savjetovati da obrate posebnu pažnju i izbjegavaju
izlaganje morbilima, kao i da u slučaju da dođe do izloženosti, odmah
potraže savjet ljekara. Možda će biti potrebna profilaksa
intramuskularnim normalnim imunoglobulinom.
Žive vakcine se ne smijeju davati pacijentima sa oslabljenom reakcijom
imunskog sistema. Odgovor antitjela na druge vakcine može biti umanjen.
Primjena kod aktivne tuberkuloze treba da bude ograničena na one
slučajeve fulminantne i diseminovane tuberkuloze u kojima se deflazakort
koristi u terapiji zajedno sa odgovarajućim antituberkuloznim režimom.
Ako su glukokortikoidi indikovani kod pacijenata sa latentnom
tuberkulozom ili reaktivnošću na tuberkulin, potrebno je pažljivo
praćenje jer može doći do reaktivacije bolesti. Tokom produžene terapije
glukokortikoidima ovi pacijenti treba da primaju hemoprofilaksu.
Poremećaj vida
Kod sistemske i lokalne primjene kortikosteroida može doći do poremećaja
vida. Ako pacijent ima simptome poput zamućenog vida ili druge
poremećaje vida, treba razmotriti upućivanje pacijenta na oftalmološki
pregled radi procjene mogućih uzroka tih simptoma, kao što su katarakta,
glaukom ili rijetke bolesti poput centralne serozne horioretinopatije
(CSCR), koji su bili prijavljeni nakon sistemske i lokalne upotrebe
kortikosteroida.
Produžena upotreba glukokortikoida može dovesti do zadnjekomorne
katarakte, glaukoma sa mogućim oštećenjem očnog nerva i može poboljšati
nastanak sekundarnih infekcija oka uzrokovanih gljivicama ili virusima.
Tendonitis
Tendonitis i ruptura tetive su poznata dejstva glukokortikoida (klasni
efekat). Rizik od takvih reakcija može se povećati istovremenom
primjenom hinolona (vidjeti dio 4.8).
Feohromocitom
Nakon primjene sistemskih kortikosteroida, prijavljena je
feohromocitomna kriza, koja može biti fatalna. Kod pacijenata sa sumnjom
na ili potvrđenim feohromocitomom, kortikosteroide treba primjeniti
jedino nakon odgovarajuće procjene rizika i koristi (vidjeti dio 4.8).
Posebne mjere opreza
U sljedećim slučajevima, potreban je poseban oprez i pažljivo praćenje
pacijenta:
- Oboljenje srca ili kongestivna srčana insuficijencija (osim u slučaju
prisustva aktivnog reumatskog karditisa), hipertenzija,
tromboembolijski poremećaji. Glukokortikoidi mogu da dovedu do
retencije soli i vode i pojačanog izlučivanja kalijuma. Može biti
potrebna dijeta sa smanjenim unosom soli i suplemetacija kalijumom.
- Gastritis ili ezofagitis, divertikulitis, ulcerozni kolitis ukoliko
postoji velika vjerovatnoća perforacije, apscesa ili piogene
infekcije, nedavna intestinalna anastomoza, aktivan ili latentan
peptički ulkus.
- Dijabetes melitus ili porodična anamneza, osteoporoza, mijastenija
gravis, insuficijencija bubrega.
- Emocionalna nestabilnost ili sklonost ka psihozi, epilepsija.
- Prethodna miopatija uzrokovana primjenom kortikosteroida.
- Insuficijencija jetre.
- Hipotireoidizam i ciroza, koji mogu da pojačaju dejstvo
glukokortikoida.
- Okularni herpes simplex zbog moguće perforacije rožnjače.
Poznato je da glukokortikoidi dovode do neredovnih menstruacija i
leukocitoze, tako da treba biti oprezan sa primjenom deflazakorta.
Teške psihijatrijske neželjene reakcije
Pacijente i/ili njihove njegovatelje treba upozoriti na moguće teške
psihijatrijske neželjene reakcije tokom primjene sistemskih steroida
(vidjeti dio 4.8). Simptomi se obično javljaju u roku od nekoliko dana
ili nedjelja od početka terapije. Rizik može biti veći pri primjeni
viših doza/povećane sistemske izloženosti (vidjeti dio 4.5), iako se na
osnovu vrijednosti doza ne može predvidjeti početak, vrsta, težina ili
trajanje reakcija. Većina reakcija prolazi nakon smanjenja doze ili
prestanka primjene, iako može biti potrebna specifična terapija.
Pacijente/njegovatelje treba ohrabriti da potraže savjet ljekara u
slučaju pojave zabrinjavajućih psiholoških simptoma, pogotovo u slučaju
sumnje na depresivno raspoloženje ili suicidalne ideje.
Pacijente/njegovatelje takođe treba upozoriti na moguće psihijatrijske
poremećaje koji se mogu pojaviti za vrijeme ili odmah nakon smanjivanja
doze/prekida primjene sistemskih steroida, iako su takve reakcije rjetko
prijavljivane.
Posebna pažnja je potrebna kada se razmatra upotreba sistemskih
kortikosteroida kod pacijenata sa akutnim ili teškim afektivnim
poremećajem u anamnezi, ličnoj ili kod prve linije srodnika. To bi
uključivalo depresivnu ili manično-depresivnu bolest i prethodnu psihozu
uzrokovanu primjenom steroida.
Pedijatrijska populacija
Primjena kortikosteroida kod odojčadi, djece i adolescenata može dovesti
do dozno-zavisnog usporenog rasta koji može biti ireverzibilan.
Hipertrofična kardiomiopatija je prijavljena nakon sistemske primjene
glukokortikoida kod prijevremeno rođene odojčadi. Kod odojčadi koja
primaju sistemske glukokortikoide, treba raditi ehokardiografske
preglede srca kako bi se pratila struktura miokarda i njegova funkcija
(vidjeti dio 4.8).
Stariji pacijenti
Česta neželjena dejstva sistemskih kortikosteroida mogu biti povezana sa
ozbiljnijim posljedicama kod starijih pacijenata, posebno onih sa
osteoporozom, hipertenzijom, hipokalemijom, dijabetesom, pacijentima
podložnim infekcijama i stanjivanju kože. Potreban je pažljiv klinički
nadzor kako bi se izbjegle životno ugrožavajuće neželjene reakcije.
Sindrom lize tumora
U postmarketinškom periodu, prijavljen je sindrom lize tumora (TLS) kod
pacijenata sa hematološkim malignitetima nakon upotrebe deflazakorta,
samog ili u kombinaciji sa drugim hemoterapijskim agensima. Pacijente sa
visokim rizikom od TLS, kao što su pacijenti sa visokom stopom
proliferacije, velikim opterećenjem tumora i visokom osetljivošću na
citotoksične agense, treba pažljivo pratiti i preduzeti odgovarajuće
mjere predostrožnosti (videti dio 4.8).
Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom
Laktoza: Lijek Flazak sadrži laktozu, monohidrat. Pacijenti sa rijetkim
nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktaze
ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom ne smiju koristiti ovaj lijek.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Treba primjenjivati iste mjere opreza kao i za ostale glukokortikoide.
Deflazakort se metaboliše u jetri. Preporučuje se povećanje doze
održavanja deflazakorta u slučaju istovremene primjene ljekova induktora
enzima jetre, kao što su rifampicin, rifabutin, karbamazepin,
fenobarbiton, fenitoin, primidon i aminoglutetimid. Kod istovremene
primjene ljekova koji inhibiraju enzime jetre, npr. ketokonazol, moguće
je smanjiti dozu održavanja deflazakorta.
Kod pacijenata koji uzimaju estrogene, potrebe za kortikosteroidima mogu
biti smanjene.
Kortikosteroidi antagonizuju željena dejstva hipoglikemijskih ljekova
(uključujući insulin), antihipertenziva i diuretika, a pojačavaju
hipokalemijska dejstva acetazolamida, diuretika Henleove petlje,
tiazidnih diuretika, beta-2 agonista, ksantina i karbenoksolona.
Efikasnost kumarinskih antikoagulansa može da se poboljša kod
istovremene primjene kortikosteroida pa je potrebno pažljivo praćenje
vrijednosti INR ili protrombinskog vremena, kako bi se izbjeglo spontano
krvarenje.
Kod pacijenata liječenih sistemskim kortikosteroidima, primjena
nedepolarizirajućih mišićnih relaksanasa može da rezultira produženom
relaksacijom i akutnom miopatijom. Faktori rizika za to uključuju
produženu kortikosteroidnu terapiju visokim dozama i produženo trajanje
mišićne paralize. Interakcija je vjerovatnija nakon produžene
ventilacije (na primjer na intenzivnoj njezi).
Kortikosteroidi povećavaju renalni klirens salicilata, a prekid primjene
steroida može da dovede do intoksikacije salicilatima.
Kako glukokortikoidi mogu da suprimiraju normalne reakcije organizma na
napad mikroorganizama, važno je obezbjediti efektivnu antiinfektivnu
terapiju i preporučuje se pažljiv monitoring pacijenata. Istovremena
primjena glukokortikoida i oralnih kontraceptiva treba da se pažljivo
prati jer se koncentracija glukokortikoida u plazmi može povećati. Ovo
dejstvo može biti posljedica promjene metabolizma ili vezivanja za
proteine u serumu. Antacidi mogu da smanje bioraspoloživost; razmak
između primjene deflazakorta i antacida treba da bude najmanje 2 sata.
Očekuje se da će kombinovana terapija sa inhibitorima CYP3A, kao i sa
proizvodima koji sadrže kobicistat, da poveća rizik od sistemskih
neželjenih rekcija. Ovu kombinaciju treba izbjegavati osim u slučaju da
korist prevazilazi povećani rizik od sistemskih neželjenih rekcija
kortikosteroida, kada treba pratiti pacijente zbog sistemskih neželjenih
rekcija kortikosteroida.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
Nema dostupnih podataka o uticaju deflazakorta na plodnost.
Trudnoća
Sposobnost kortikosteroida da prolazi kroz placentu je različita kod
različitih ljekova, međutim, deflazakort prolazi kroz placentu.
Primjena kortikosteroida kod gravidnih ženki životinja može da dovede do
poremećaja u razvoju fetusa, uključujući zečiju usnu, do intrauterinog
usporenog rasta i uticaja na rast i razvoj mozga. Nema dokaza da
kortikosteroidi kod ljudi dovode do povećanja učestalosti kongenitalnih
malformacija, kao što je zečija usna. Međutim, ako se primjenjuju tokom
produženih perioda ili ponavljano tokom trudnoće, kortikosteroidi mogu
da povećaju rizik od intrauterinog usporenog rasta. Hipoadrenalizam,
teorijski, može da se pojavi kod novorođenčadi nakon prenatalne
izloženosti kortikosteroidima, ali obično spontano prolazi nakon rođenja
i rijetko je klinički značajan. Kao i kod svih ljekova, kortikosteroidi
treba da se propisuju samo kada korist za majku i dijete prevazilazi
rizike. Kada je primjena kortikosteroida suštinski važna, pacijentkinje
sa normalnom trudnoćom mogu da se liječe kao da nijesu trudne.
Dojenje
Kortikosteroidi se izlučuju u majčino mlijeko, iako nema dostupnih
podataka za deflazakort. Doze deflazakorta do 50 mg dnevno vjerovatno
neće uzrokovati sistemska dejstva kod odojčadi. Kod odojčadi čije su
majke uzimaju više doze od ove može doći do određenog stepena supresije
nadbubrežne žlezde, ali koristi od dojenja vjerovatno prevazilaze bilo
koji teorijski rizik.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Uticaj kortikosteroida na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja
mašinama nije sistematski procijenjivan. Vrtoglavica je moguće neželjeno
dejstvo nakon primjene deflazakorta. Ako se pojavi, treba izbjegavati
upravljanje vozilima i rukovanje mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Učestalost predvidljivih neželjenih dejstava, uključujući
hipotalamičko-hipofizno-adrenalnu supresiju zavisi od relativne
potentnosti lijeka, režima doziranja, vremena primjene i dužine terapije
(vidjeti dio 4.4).
Učestalost neželjenih dejstava je opisana na sljedeći način: veoma često
(≥1/10); često (≥1/100 do <1/10); povremeno (≥1/1000 do <1/100); rijetko
(≥1/10000 do <1/1000); veoma rijetko (<1/10000), nepoznato (ne može se
procijeniti na osnovu dostupnih podataka).
Endokrini poremećaji
Povremeno:supresija osovine hipotalamus-hipofiza-nadbubrežna žlijezda,
amenoreja, Kušingoidni oblik lica
Nepoznato:usporen rast odojčadi, djece i adolescenata, sindrom obustave
steroida (videti dio 4.4.)
Poremećaji metabolizma i ishrane
Često:povećanje tjelesne mase
Povremeno: poremećaj tolerancije ugljenih hidrata sa povećanom potrebom
za antidijabetičkom terapijom, retencija natrijuma i vode sa
hipertenzijom, gubitak kalijuma i hipokalemična alkaloza kod istovremene
primjene beta-2 agonista i ksantina.
Nepoznato: negativan balans proteina i kalcijuma, povećan apetit.
Prijavljeni su slučajevi sindroma lize tumora u vezi sa deflazakortom
kada se koristi kod pacijenata sa hematološkim malignitetima (videti dio
4.4)
Infekcije i infestacije
Povremeno:povećana osjetljivost ka infekcijama i težina infekcija,
praćeno supresijom kliničkih simptoma i znakova, oportunističkim
infekcijama, reaktivacijom dormatne tuberkuloze (vidjeti dio 4.4).
Nepoznato: kandidijaza
Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva
Povremeno: osteoporoza, vertebralne i frakture dugih kostiju
Rijetko: gubitak mišićne mase
Nepoznato: avaskularna osteonekroza, tendonitis i ruptura tetive kod
istovremene primjene hinolona (vidjeti dio 4.4), miopatija (akutna
miopatija može biti izazvana primjenom nedepolarizujućih
miorelaksanasa - vidjeti dio 4.5), negativan balans azota.
Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki
Nepoznato: neredovne menstruacije
Kardiološki poremećaji
Nepoznato: srčana insuficijencija, hipertrofična kardiomiopatija kod
prijevremeno rođene odojčadi
Poremećaji nervnog sistema
Povremeno:glavobolja, vrtoglavica
Nepoznato:nemir, povišen intrakranijalni pritisak sa papiloedemom kod
djece (pseudotumour cerebri), obično nakon prestanka primjene,
pogoršanje epilepsije
Psihijatrijski poremećaji
Različite psihijatrijske reakcije uključujući afektivne poremećaje, kao
što su:
Povremeno:depresija i labilno raspoloženje
Nepoznato: iritabilne, euforične i suicidalne misli, psihotične reakcije
(uključujući maniju, deluzije, halucinacije, pogoršanje shizofrenije),
anksioznost, poremećaj spavanja, kognitivna disfunkcija uključujući
konfuziju i amneziju.
Reakcije su česte i mogu se javiti i kod odraslih i kod djece. Kod
odraslih, procijenjena učestalost teških reakcija je 5 - 6%. Prijavljena
su psihijatrijska neželjena dejstva nakon prekida primjene
kortikosteroida; učestalost je nepoznata.
Poremećaji oka
Nepoznato: zamućen vid (vidjeti dio 4.4), povišen intraokularni
pritisak, glaukom, papiloedem, zadnjekomorna katarakta, naročito kod
djece, horioretinopatija (vidjeti dio 4.4), stanjivanje rožnjače ili
beonjače, egzacerbacija virusnih il gljivičnih oboljenja oka
Gastrointestinalni poremećaji
Povremeno:dispepsija, peptički ulkus, krvarenje, mučnina
Nepoznato: perforacija peptičkog ulkusa, akutni pankreatitis (naročito
kod djece)
Poremećaji kože i potkožnog tkiva
Povremeno:hirzutizam, strije, akne
Rijetko: modrice
Nepoznato: atrofija kože, teleangiektazija
Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene
Povremeno:edem
Nepoznato: poremećaj zacjeljivanja
Poremećaji imunskog sistema
Povremeno:preosjetljivost, uključujući anafilaksu su prijavljivani
Poremećaji krvi i limfnog sistema
Nepoznato: leukocitoza
Vaskularni poremećaji
Nepoznato: tromboembolija, naročito kod pacijenata sa osnovnim
oboljenjem povezanim sa povećanom sklonošću za trombotičke događaje,
rijetka pojava benigne intrakranijalne hipertenzije
Neželjena dejstva kortikosteroida (engl. class effect)
Prijavljivana je feohromocitomna kriza kod ostalih sistemskih
kortikosteroida i to je poznato neželjeno dejstvo kortikosteroida
(vidjeti dio 4.4).
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[]
4.9. Predoziranje
U slučaju akutnog predoziranja vjerovatno nije potrebna terapija. Kod
laboratorijskih životinja, vrijednost LD₅₀ za oralnu dozu je veća od
4000 mg/kg.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Kortikosteroidi za sistemsku primjenu;
Glukokortikoidi
ATC kod: H02AB13
Mehanizam dejstva
Deflazakort je glukokortikoid. Njegovo antiinflamatorno i
imunosupresivno svojstvo se koristi u terapiji raznih oboljenja i
uporedivo je sa ostalim antiinflamatornim steroidima. Klinička
ispitivanja pokazala su da je prosječni odnos potentnosti deflazakorta i
prednizolona 0,69-0,89.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija: Oralno primjenjen deflazakort se dobro resorbuje.
Distribucija: aktivni metabolit D 21-OH dostiže maksimalnu koncentraciju
u plazmi u roku od 1,5 do 2 sata. Vezuje se 40% za proteine plazme i ne
pokazuje afinitet za globulin za koji se vezuju kortikosteroidi
(transkortin).
Biotransformacija: Oralno primjenjen deflazakort odmah se pod dejstvom
plazma esteraza konvertuje u farmakološki aktivni metabolit (D 21-OH).
Metabolizam D 21-OH je obiman. Metabolit D 21-OH je deflazakort
6-beta-OH.
Eliminacija: Poluvrijeme eliminacije iz plazme je 1,1 do 1,9 sati.
Eliminacija se uglavnom odvija putem bubrega; 70% primjenjene doze se
izluči urinom. Preostalih 30% se eliminiše fecesom. Metabolizam D 21-OH
je obiman; D 21-OH predstavlja samo 18% količine koja se izluči urinom,
a njegov metabolit, 6-beta-OH-deflazakort, čini trećinu količine koja se
izluči urinom.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Ispitivanja bezbjednosti sprovedena su na miševima, pacovima, psima i
majmunima. Rezultati su u skladu sa rezultatima ispitivanja drugih
glukokortikoida u komparabilnim dozama. Teratogena dejstva zabilježena
kod glodara i kunića tipična su za ona uzrokovana drugim
glukokortikoidima. Pokazano je da deflazakort nije karcinogen kod
miševa, ali su rezultati ispitivanja na pacovima pokazali karcinogeno
dejstvo konzistentno sa drugim glukokortikoidima.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Laktoza, monohidrat;
Celuloza, mikrokristalna;
Skrob, kukuruzni;
Magnezijum stearat.
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Ovaj lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Flazak, 6 mg, tablete
Unutrašnje pakovanje lijeka je PVC-Al blister sa 20 tableta.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 1 blister
(ukupno 20 tableta) i Uputstvo za lijek.
Flazak, 30 mg, tablete
Unutrašnje pakovanje lijeka je PVC-Al blister sa 10 tableta.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 1 blister
(ukupno 10 tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
AMICUS PHARMA d.o.o. Podgorica
Bulevar Džordža Vašingtona br. 51, Podgorica
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Flazak®, tableta, 6mg, blister, 20 tableta: 2030/23/1827 - 3641
Flazak®, tableta, 30mg, blister, 10 tableta: 2030/23/1828 - 3642
9. DATUM PRVE DOZVOLE/ OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
10.05.2023. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Maj, 2023. godine
1. NAZIV LIJEKA
Flazak^(®), 6 mg, tableta
Flazak^(®), 30 mg, tableta
INN: deflazakort
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Flazak, 6 mg, tablete:
Jedna tableta sadrži 6 mg deflazakorta.
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom: laktoza, monohidrat.
Jedna tableta sadrži 47,1 mg laktoze, monohidrata.
Flazak, 30 mg, tablete:
Jedna tableta sadrži 30 mg deflazakorta.
Pomoćna supstanca sa potvrđenim dejstvom: laktoza, monohidrat.
Jedna tableta sadrži 235,5 mg laktoze, monohidrata.
Za spisak svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Tableta.
Flazak, 6 mg, tablete
Okrugle tablete sivkasto-bijele boje, pravilnog oblika.
Flazak, 30 mg, tablete
okrugle tablete sivkasto-bijele boje, pravilnog oblika, sa unakrsno
utisnutom podionom crtom sa jedne strane.
Podiona crta služi samo da olakša lomljenje da bi se lijek lakše
progutao, a ne za podjelu na jednake doze.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Značajan broj oboljenja može ponekada zahtijevati sistemsko liječenje
glukokortikoidima. Indikacije uključuju:
- Anafilaksa, astma, teške reakcije preosjetljivosti
- Reumatoidni artritis, juvenilni hronični artritis,
reumatična polimialgija
- Sistemski eritematozni lupus, dermatomiozitis, mješovita bolest
vezivnog tkiva (osim sistemske skleroze), nodozni poliarteritis,
sarkoidoza
- Pemfigus, bulozni pemfigoid, pyoderma gangrenosum
- Nefrotski sindrom sa minimalnim promjenama, akutni intersticijalni
nefritis
- Reumatski karditis
- Ulcerozni kolitis, Kronova bolest
- Uveitis, optički neuritis
- Autoimunska hemolitička anemija, idiopatska trombocitopenična purpura
- Akutna i limfatična leukemija, maligni limfom, multipli mijelom
- Imunosupresija kod transplantacije
4.2. Doziranje i način primjene
Deflazakort je glukokortikoid, derivat prednizolona i 6 mg deflazakorta
ima približno isti antiinflamatorni potencijal kao 5 mg prednizolona ili
prednizona.
Doziranje se u velikoj mjeri razlikuje kod različitih oboljenja i
različitih pacijenata. Kod ozbiljnijih i po život opasnih stanja možda
će biti potrebne visoke doze deflazakorta. Kada se deflazakort
dugotrajno koristi kod relativno benignih hroničnih bolesti, doza
održavanja treba da bude što je moguće niža. Može biti potrebno
povećanje doze tokom perioda stresa ili pogoršanja bolesti.
Doziranje se individualno titrira u zavisnosti od dijagnoze, težine
oboljenja, odgovora pacijenta na terapiju i podnošljivosti lijeka. Treba
koristiti najnižu dozu koja dovodi do prihvatljivog odgovora (vidjeti
dio 4.4).
Odrasli
Kod akutnih poremećaja, početne doze mogu biti do 120 mg deflazakorta
dnevno. Za većinu stanja, doze održavanja su u rasponu 3 - 18 mg/dan.
Sljedeći režimi doziranja dati su samo kao smjernice.
Reumatoidni artritis: Doza održavanja je obično u rasponu 3 - 18 mg/dan.
Treba primijeniti najnižu efektivnu dozu i po potrebi povećavati.
Bronhijalna astma: Za liječenje akutnog napada mogu biti potrebne visoke
doze u rasponu 48 - 72 mg/dan, u zavisnost od težine napada, koje se
postepeno smanjuju nakon postignute kontrole napada. Kod hronične astme,
doze održavanja treba titrirati do najniže doze kojom se postiže
kontrola simptoma.
Ostala stanja: Dozu deflazakorta, u zavisnosti od kliničke potrebe,
titrirati do najniže efektivne doze održavanja. Početne doze se mogu
procijeniti na osnovu odnosa 5 mg prednizona ili prednizolona prema 6 mg
deflazakorta.
Oštećenje funkcije jetre
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom jetre, koncentracija deflazakorta
u krvi može biti povećana. Stoga, treba pažljivo pratiti doziranje
deflazakorta i primjenjivati najniže efektivne doze.
Oštećenje funkcije bubrega
Kod pacijenata sa oštećenom funkcijom bubrega nijesu neophodne dodatne
mjere opreza osim usvojenih kod pacijenata koji uzimaju glukokortikoide.
Stariji pacijenti
Kod starijih pacijenata nijesu neophodne dodatne mjere opreza osim
usvojenih kod pacijenata koji su na terapiji glukokortikoidima. Česta
neželjena dejstva sistemskih kortikosteroida mogu biti povezana sa mnogo
ozbiljnijim posljedicama kod starijih pacijenata (vidjeti dio 4.4).
Pedijatrijska populacija
U kliničkim ispitivanjima, izloženost djece deflazakortu je bila
ograničena.
Indikacije za glukokortikoide su iste kod odraslih i kod djece, ali je
bitno da se koristi najniža efektivna doza. Primjena doze lijeka svakog
drugog dana može biti prikladna (vidjeti dio 4.4).
Doze deflazakorta su obično u rasponu 0,25 - 1,5 mg/kg/dan. Sljedeći
rasponi dati su kao opšte smjernice:
Juvenilni hronični artritis: Uobičajena doza održavanja je između 0,25 -
1,0 mg/kg/dan.
Nefrotski sindrom: Uobičajena početna doza od 1,5 mg/kg/dan se
titracijom smanjuje u zavisnosti od kliničke potrebe.
Bronhijalna astma: Na osnovu odnosa potentnosti, početna doza treba da
bude između 0,25 - 1,0 mg/kg deflazakorta svakog drugog dana.
Prestanak primjene deflazakorta (engl. withdrawal)
Kod pacijenata koji su primali doze više od fizioloških doza sistemskih
kortikosteroida (približno 9 mg dnevno ili ekvivalentno) duže od 3
nedjelje, prestanak primjene ne smije biti nagao. Način na koji će se
smanjivati doza u najvećoj mjeri zavisi od vjerovatnoće relapsa bolesti
sa smanjenjem doze sistemskih kortikosteroida. Tokom prestanka primjene
može biti potrebna klinička procjena aktivnosti bolesti. Ukoliko je
relaps bolesti nakon prestanka primjene sistemskih kortikosteroida malo
vjerovatan, ali postoji nesigurnost u pogledu supresije funkcije osovine
hipotalamus – hipofiza, doza sistemskih kortikosteroida može brzo da se
smanji na fiziološke doze. Jednom kada se postigne dnevna doza
ekvivalentna 9 mg deflazakorta, smanjenje doze treba da bude sporije
kako bi se omogućio oporavak funkcije osovine hipotalamus – hipofiza.
Nagli prekid sistemske terapije kortikosteroidima, koja je trajala do 3
nedjelje, moguć je u slučaju procjene da neće doći do relapsa bolesti.
Nagli prekid primjene doza do 48 mg dnevno deflazakorta ili ekvivalenta
za 3 nedjelje, vjerovatno neće dovesti do klinički značajne supresije
osovine hipotalamus – hipofiza, kod većine pacijenata. Kod sljedećih
grupa pacijenata treba razmotriti postepen prestanak primjene sistemske
terapije kortikosteroidima, čak i nakon terapijskih perioda koji traju 3
nedjelje ili manje:
- Pacijenti koji su imali ponovljene terapijske periode u kojima su
primjenjivani sistemski kortikosteroidi, posebno ako su bili duži od 3
nedjelje.
- Kada je propisan kratak terapijski ciklus u toku jedne godine nakon
prestanka dugotrajne terapije (mjeseci ili godine).
- Pacijenti sa rizikom za adrenokortikalnu insuficijenciju, osim rizika
koji nosi egzogena terapija kortikosteroidima.
- Pacijenti koji primaju doze sistemskog kortikosteroida koje su veće od
48 mg deflazakorta dnevno (ili ekvivalenata),
- Pacijenti koji više puta uzimaju doze uveče.
4.3. Kontraindikacije
- Preosjetljivost na aktivnu supstancu ili na bilo koju od pomoćnih
supstanci navedenih u dijelu 6.1.
- Sistemska infekcija, osim u slučaju primjene specifične antiinfektivne
terapije.
- Pacijenti koji primaju vakcinu sa živim virusom.
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Budući da komplikacije terapije glukokortikoidima zavise od doze i
trajanja terapije, mora se primjenjivati najniža moguća doza i treba
donijeti odluku o intermitentnoj terapiji na osnovu procijenjenog odnosa
rizika i koristi.
Neželjena dejstva mogu se smanjiti upotrebom najniže efektivne doze
tokom najkraćeg mogućeg perioda i primjenom dnevne doze kao pojedinačne
jutarnje doze ili, kad god je to moguće, kao pojedinačne jutarnje doze
svakog drugog dana. Potrebne su česte kontrole pacijenta kako bi se
adekvatno titrirala doza u odnosu na aktivnost oboljenja (vidjeti dio
4.2)
Supresija nadbubrežne žlijezde
Glukokortikoidima indukovana supresija funkcije osovine
hipotalamus-hipofiza-nadbubrežna žlijezda zavisi od doze i trajanja
liječenja. Oporavak se odvija postepeno kako se doza steroida smanjuje i
ukida.
Atrofija korteksa nadbubrežne žlezde razvija se tokom produžene terapije
i može da traje godinama nakon prekida terapije. Tokom produžene
terapije, svako interkurentno oboljenje, trauma ili hirurški zahvat
zahtijevaju privremeno povećanje doze Međutim, relativna insuficijencija
može trajati mjesecima nakon prekida terapije; zbog toga će u svakoj
stresnoj situaciji, možda biti potrebno privremeno ponovo uvesti
kortikosteroide. Kada se prekida dugotrajna primjena kortikosteroida, to
treba učiniti postepeno. Rizici povezani sa iznenadnim prekidom su
pogoršanje ili recidiv osnovne bolesti, adrenokortikalna insuficijencija
(koja može biti fatalna) ili sindrom povlačenja steroida. Sindrom
obustave steroida može se manifestovati širokim spektrom znakova i
simptoma. Međutim, tipični simptomi uključuju groznicu, anoreksiju,
mučninu, letargiju, malaksalost, mijalgiju, artralgiju, rinitis,
konjunktivitis, deskvamaciju kože i bolne kožne čvorove koji svrbe,
slabost, hipotenziju i gubitak težine. Ovo se može desiti čak i kod
pacijenata kod kojih nije dokazana insuficijencija nadbubrežne žlijezde.
Antiinflamatorno / imunosupresivno dejstvo i infekcije
Supresija inflamatornog odgovora i imunske funkcije povećavaju
podložnost infekcijama i njihovu težinu. Klinička slika često može biti
atipična i ozbiljne infekcije poput septikemije i tuberkuloze mogu biti
maskirane i mogu da progrediraju prije nego što se prepoznaju.
Naročito treba obratiti pažnju kod varičela, jer ova uobičajena blaga
bolest može biti fatalna kod pacijenata sa imunosupresijom. Pacijentima
(ili roditeljima djece) koji nemaju potvrđenu anamnezu varičela,
preporučuje se izbjegavanje bliskog kontakta sa osobama oboljelim od
varičela ili herpes zostera, a ako su izloženi, treba da potraže hitnu
medicinsku pomoć. Pasivna imunizacija varičela zoster imunoglobulinom
(VZIG) potrebna je izloženim ne-imunizovanim pacijentima koji primaju
sistemske kortikosteroide ili koji su ih primjenjivali tokom prethodna 3
mjeseca; i to u roku od 10 dana od izlaganja varičelama. Ako se potvrdi
dijagnoza infekcije virusom varičele, bolest zahtijeva pažnju ljekara
specijaliste i hitno liječenje. Primjenu kortikosteroida ne treba
prekidati, a dozu možda treba povećati.
Pacijente treba savjetovati da obrate posebnu pažnju i izbjegavaju
izlaganje morbilima, kao i da u slučaju da dođe do izloženosti, odmah
potraže savjet ljekara. Možda će biti potrebna profilaksa
intramuskularnim normalnim imunoglobulinom.
Žive vakcine se ne smijeju davati pacijentima sa oslabljenom reakcijom
imunskog sistema. Odgovor antitjela na druge vakcine može biti umanjen.
Primjena kod aktivne tuberkuloze treba da bude ograničena na one
slučajeve fulminantne i diseminovane tuberkuloze u kojima se deflazakort
koristi u terapiji zajedno sa odgovarajućim antituberkuloznim režimom.
Ako su glukokortikoidi indikovani kod pacijenata sa latentnom
tuberkulozom ili reaktivnošću na tuberkulin, potrebno je pažljivo
praćenje jer može doći do reaktivacije bolesti. Tokom produžene terapije
glukokortikoidima ovi pacijenti treba da primaju hemoprofilaksu.
Poremećaj vida
Kod sistemske i lokalne primjene kortikosteroida može doći do poremećaja
vida. Ako pacijent ima simptome poput zamućenog vida ili druge
poremećaje vida, treba razmotriti upućivanje pacijenta na oftalmološki
pregled radi procjene mogućih uzroka tih simptoma, kao što su katarakta,
glaukom ili rijetke bolesti poput centralne serozne horioretinopatije
(CSCR), koji su bili prijavljeni nakon sistemske i lokalne upotrebe
kortikosteroida.
Produžena upotreba glukokortikoida može dovesti do zadnjekomorne
katarakte, glaukoma sa mogućim oštećenjem očnog nerva i može poboljšati
nastanak sekundarnih infekcija oka uzrokovanih gljivicama ili virusima.
Tendonitis
Tendonitis i ruptura tetive su poznata dejstva glukokortikoida (klasni
efekat). Rizik od takvih reakcija može se povećati istovremenom
primjenom hinolona (vidjeti dio 4.8).
Feohromocitom
Nakon primjene sistemskih kortikosteroida, prijavljena je
feohromocitomna kriza, koja može biti fatalna. Kod pacijenata sa sumnjom
na ili potvrđenim feohromocitomom, kortikosteroide treba primjeniti
jedino nakon odgovarajuće procjene rizika i koristi (vidjeti dio 4.8).
Posebne mjere opreza
U sljedećim slučajevima, potreban je poseban oprez i pažljivo praćenje
pacijenta:
- Oboljenje srca ili kongestivna srčana insuficijencija (osim u slučaju
prisustva aktivnog reumatskog karditisa), hipertenzija,
tromboembolijski poremećaji. Glukokortikoidi mogu da dovedu do
retencije soli i vode i pojačanog izlučivanja kalijuma. Može biti
potrebna dijeta sa smanjenim unosom soli i suplemetacija kalijumom.
- Gastritis ili ezofagitis, divertikulitis, ulcerozni kolitis ukoliko
postoji velika vjerovatnoća perforacije, apscesa ili piogene
infekcije, nedavna intestinalna anastomoza, aktivan ili latentan
peptički ulkus.
- Dijabetes melitus ili porodična anamneza, osteoporoza, mijastenija
gravis, insuficijencija bubrega.
- Emocionalna nestabilnost ili sklonost ka psihozi, epilepsija.
- Prethodna miopatija uzrokovana primjenom kortikosteroida.
- Insuficijencija jetre.
- Hipotireoidizam i ciroza, koji mogu da pojačaju dejstvo
glukokortikoida.
- Okularni herpes simplex zbog moguće perforacije rožnjače.
Poznato je da glukokortikoidi dovode do neredovnih menstruacija i
leukocitoze, tako da treba biti oprezan sa primjenom deflazakorta.
Teške psihijatrijske neželjene reakcije
Pacijente i/ili njihove njegovatelje treba upozoriti na moguće teške
psihijatrijske neželjene reakcije tokom primjene sistemskih steroida
(vidjeti dio 4.8). Simptomi se obično javljaju u roku od nekoliko dana
ili nedjelja od početka terapije. Rizik može biti veći pri primjeni
viših doza/povećane sistemske izloženosti (vidjeti dio 4.5), iako se na
osnovu vrijednosti doza ne može predvidjeti početak, vrsta, težina ili
trajanje reakcija. Većina reakcija prolazi nakon smanjenja doze ili
prestanka primjene, iako može biti potrebna specifična terapija.
Pacijente/njegovatelje treba ohrabriti da potraže savjet ljekara u
slučaju pojave zabrinjavajućih psiholoških simptoma, pogotovo u slučaju
sumnje na depresivno raspoloženje ili suicidalne ideje.
Pacijente/njegovatelje takođe treba upozoriti na moguće psihijatrijske
poremećaje koji se mogu pojaviti za vrijeme ili odmah nakon smanjivanja
doze/prekida primjene sistemskih steroida, iako su takve reakcije rjetko
prijavljivane.
Posebna pažnja je potrebna kada se razmatra upotreba sistemskih
kortikosteroida kod pacijenata sa akutnim ili teškim afektivnim
poremećajem u anamnezi, ličnoj ili kod prve linije srodnika. To bi
uključivalo depresivnu ili manično-depresivnu bolest i prethodnu psihozu
uzrokovanu primjenom steroida.
Pedijatrijska populacija
Primjena kortikosteroida kod odojčadi, djece i adolescenata može dovesti
do dozno-zavisnog usporenog rasta koji može biti ireverzibilan.
Hipertrofična kardiomiopatija je prijavljena nakon sistemske primjene
glukokortikoida kod prijevremeno rođene odojčadi. Kod odojčadi koja
primaju sistemske glukokortikoide, treba raditi ehokardiografske
preglede srca kako bi se pratila struktura miokarda i njegova funkcija
(vidjeti dio 4.8).
Stariji pacijenti
Česta neželjena dejstva sistemskih kortikosteroida mogu biti povezana sa
ozbiljnijim posljedicama kod starijih pacijenata, posebno onih sa
osteoporozom, hipertenzijom, hipokalemijom, dijabetesom, pacijentima
podložnim infekcijama i stanjivanju kože. Potreban je pažljiv klinički
nadzor kako bi se izbjegle životno ugrožavajuće neželjene reakcije.
Sindrom lize tumora
U postmarketinškom periodu, prijavljen je sindrom lize tumora (TLS) kod
pacijenata sa hematološkim malignitetima nakon upotrebe deflazakorta,
samog ili u kombinaciji sa drugim hemoterapijskim agensima. Pacijente sa
visokim rizikom od TLS, kao što su pacijenti sa visokom stopom
proliferacije, velikim opterećenjem tumora i visokom osetljivošću na
citotoksične agense, treba pažljivo pratiti i preduzeti odgovarajuće
mjere predostrožnosti (videti dio 4.8).
Pomoćne supstance sa potvrđenim dejstvom
Laktoza: Lijek Flazak sadrži laktozu, monohidrat. Pacijenti sa rijetkim
nasljednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom laktaze
ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom ne smiju koristiti ovaj lijek.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Treba primjenjivati iste mjere opreza kao i za ostale glukokortikoide.
Deflazakort se metaboliše u jetri. Preporučuje se povećanje doze
održavanja deflazakorta u slučaju istovremene primjene ljekova induktora
enzima jetre, kao što su rifampicin, rifabutin, karbamazepin,
fenobarbiton, fenitoin, primidon i aminoglutetimid. Kod istovremene
primjene ljekova koji inhibiraju enzime jetre, npr. ketokonazol, moguće
je smanjiti dozu održavanja deflazakorta.
Kod pacijenata koji uzimaju estrogene, potrebe za kortikosteroidima mogu
biti smanjene.
Kortikosteroidi antagonizuju željena dejstva hipoglikemijskih ljekova
(uključujući insulin), antihipertenziva i diuretika, a pojačavaju
hipokalemijska dejstva acetazolamida, diuretika Henleove petlje,
tiazidnih diuretika, beta-2 agonista, ksantina i karbenoksolona.
Efikasnost kumarinskih antikoagulansa može da se poboljša kod
istovremene primjene kortikosteroida pa je potrebno pažljivo praćenje
vrijednosti INR ili protrombinskog vremena, kako bi se izbjeglo spontano
krvarenje.
Kod pacijenata liječenih sistemskim kortikosteroidima, primjena
nedepolarizirajućih mišićnih relaksanasa može da rezultira produženom
relaksacijom i akutnom miopatijom. Faktori rizika za to uključuju
produženu kortikosteroidnu terapiju visokim dozama i produženo trajanje
mišićne paralize. Interakcija je vjerovatnija nakon produžene
ventilacije (na primjer na intenzivnoj njezi).
Kortikosteroidi povećavaju renalni klirens salicilata, a prekid primjene
steroida može da dovede do intoksikacije salicilatima.
Kako glukokortikoidi mogu da suprimiraju normalne reakcije organizma na
napad mikroorganizama, važno je obezbjediti efektivnu antiinfektivnu
terapiju i preporučuje se pažljiv monitoring pacijenata. Istovremena
primjena glukokortikoida i oralnih kontraceptiva treba da se pažljivo
prati jer se koncentracija glukokortikoida u plazmi može povećati. Ovo
dejstvo može biti posljedica promjene metabolizma ili vezivanja za
proteine u serumu. Antacidi mogu da smanje bioraspoloživost; razmak
između primjene deflazakorta i antacida treba da bude najmanje 2 sata.
Očekuje se da će kombinovana terapija sa inhibitorima CYP3A, kao i sa
proizvodima koji sadrže kobicistat, da poveća rizik od sistemskih
neželjenih rekcija. Ovu kombinaciju treba izbjegavati osim u slučaju da
korist prevazilazi povećani rizik od sistemskih neželjenih rekcija
kortikosteroida, kada treba pratiti pacijente zbog sistemskih neželjenih
rekcija kortikosteroida.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Plodnost
Nema dostupnih podataka o uticaju deflazakorta na plodnost.
Trudnoća
Sposobnost kortikosteroida da prolazi kroz placentu je različita kod
različitih ljekova, međutim, deflazakort prolazi kroz placentu.
Primjena kortikosteroida kod gravidnih ženki životinja može da dovede do
poremećaja u razvoju fetusa, uključujući zečiju usnu, do intrauterinog
usporenog rasta i uticaja na rast i razvoj mozga. Nema dokaza da
kortikosteroidi kod ljudi dovode do povećanja učestalosti kongenitalnih
malformacija, kao što je zečija usna. Međutim, ako se primjenjuju tokom
produženih perioda ili ponavljano tokom trudnoće, kortikosteroidi mogu
da povećaju rizik od intrauterinog usporenog rasta. Hipoadrenalizam,
teorijski, može da se pojavi kod novorođenčadi nakon prenatalne
izloženosti kortikosteroidima, ali obično spontano prolazi nakon rođenja
i rijetko je klinički značajan. Kao i kod svih ljekova, kortikosteroidi
treba da se propisuju samo kada korist za majku i dijete prevazilazi
rizike. Kada je primjena kortikosteroida suštinski važna, pacijentkinje
sa normalnom trudnoćom mogu da se liječe kao da nijesu trudne.
Dojenje
Kortikosteroidi se izlučuju u majčino mlijeko, iako nema dostupnih
podataka za deflazakort. Doze deflazakorta do 50 mg dnevno vjerovatno
neće uzrokovati sistemska dejstva kod odojčadi. Kod odojčadi čije su
majke uzimaju više doze od ove može doći do određenog stepena supresije
nadbubrežne žlezde, ali koristi od dojenja vjerovatno prevazilaze bilo
koji teorijski rizik.
4.7. Uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanje mašinama
Uticaj kortikosteroida na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja
mašinama nije sistematski procijenjivan. Vrtoglavica je moguće neželjeno
dejstvo nakon primjene deflazakorta. Ako se pojavi, treba izbjegavati
upravljanje vozilima i rukovanje mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Učestalost predvidljivih neželjenih dejstava, uključujući
hipotalamičko-hipofizno-adrenalnu supresiju zavisi od relativne
potentnosti lijeka, režima doziranja, vremena primjene i dužine terapije
(vidjeti dio 4.4).
Učestalost neželjenih dejstava je opisana na sljedeći način: veoma često
(≥1/10); često (≥1/100 do <1/10); povremeno (≥1/1000 do <1/100); rijetko
(≥1/10000 do <1/1000); veoma rijetko (<1/10000), nepoznato (ne može se
procijeniti na osnovu dostupnih podataka).
Endokrini poremećaji
Povremeno:supresija osovine hipotalamus-hipofiza-nadbubrežna žlijezda,
amenoreja, Kušingoidni oblik lica
Nepoznato:usporen rast odojčadi, djece i adolescenata, sindrom obustave
steroida (videti dio 4.4.)
Poremećaji metabolizma i ishrane
Često:povećanje tjelesne mase
Povremeno: poremećaj tolerancije ugljenih hidrata sa povećanom potrebom
za antidijabetičkom terapijom, retencija natrijuma i vode sa
hipertenzijom, gubitak kalijuma i hipokalemična alkaloza kod istovremene
primjene beta-2 agonista i ksantina.
Nepoznato: negativan balans proteina i kalcijuma, povećan apetit.
Prijavljeni su slučajevi sindroma lize tumora u vezi sa deflazakortom
kada se koristi kod pacijenata sa hematološkim malignitetima (videti dio
4.4)
Infekcije i infestacije
Povremeno:povećana osjetljivost ka infekcijama i težina infekcija,
praćeno supresijom kliničkih simptoma i znakova, oportunističkim
infekcijama, reaktivacijom dormatne tuberkuloze (vidjeti dio 4.4).
Nepoznato: kandidijaza
Poremećaji mišićno-koštanog sistema i vezivnog tkiva
Povremeno: osteoporoza, vertebralne i frakture dugih kostiju
Rijetko: gubitak mišićne mase
Nepoznato: avaskularna osteonekroza, tendonitis i ruptura tetive kod
istovremene primjene hinolona (vidjeti dio 4.4), miopatija (akutna
miopatija može biti izazvana primjenom nedepolarizujućih
miorelaksanasa - vidjeti dio 4.5), negativan balans azota.
Poremećaji reproduktivnog sistema i dojki
Nepoznato: neredovne menstruacije
Kardiološki poremećaji
Nepoznato: srčana insuficijencija, hipertrofična kardiomiopatija kod
prijevremeno rođene odojčadi
Poremećaji nervnog sistema
Povremeno:glavobolja, vrtoglavica
Nepoznato:nemir, povišen intrakranijalni pritisak sa papiloedemom kod
djece (pseudotumour cerebri), obično nakon prestanka primjene,
pogoršanje epilepsije
Psihijatrijski poremećaji
Različite psihijatrijske reakcije uključujući afektivne poremećaje, kao
što su:
Povremeno:depresija i labilno raspoloženje
Nepoznato: iritabilne, euforične i suicidalne misli, psihotične reakcije
(uključujući maniju, deluzije, halucinacije, pogoršanje shizofrenije),
anksioznost, poremećaj spavanja, kognitivna disfunkcija uključujući
konfuziju i amneziju.
Reakcije su česte i mogu se javiti i kod odraslih i kod djece. Kod
odraslih, procijenjena učestalost teških reakcija je 5 - 6%. Prijavljena
su psihijatrijska neželjena dejstva nakon prekida primjene
kortikosteroida; učestalost je nepoznata.
Poremećaji oka
Nepoznato: zamućen vid (vidjeti dio 4.4), povišen intraokularni
pritisak, glaukom, papiloedem, zadnjekomorna katarakta, naročito kod
djece, horioretinopatija (vidjeti dio 4.4), stanjivanje rožnjače ili
beonjače, egzacerbacija virusnih il gljivičnih oboljenja oka
Gastrointestinalni poremećaji
Povremeno:dispepsija, peptički ulkus, krvarenje, mučnina
Nepoznato: perforacija peptičkog ulkusa, akutni pankreatitis (naročito
kod djece)
Poremećaji kože i potkožnog tkiva
Povremeno:hirzutizam, strije, akne
Rijetko: modrice
Nepoznato: atrofija kože, teleangiektazija
Opšti poremećaji i reakcije na mjestu primjene
Povremeno:edem
Nepoznato: poremećaj zacjeljivanja
Poremećaji imunskog sistema
Povremeno:preosjetljivost, uključujući anafilaksu su prijavljivani
Poremećaji krvi i limfnog sistema
Nepoznato: leukocitoza
Vaskularni poremećaji
Nepoznato: tromboembolija, naročito kod pacijenata sa osnovnim
oboljenjem povezanim sa povećanom sklonošću za trombotičke događaje,
rijetka pojava benigne intrakranijalne hipertenzije
Neželjena dejstva kortikosteroida (engl. class effect)
Prijavljivana je feohromocitomna kriza kod ostalih sistemskih
kortikosteroida i to je poznato neželjeno dejstvo kortikosteroida
(vidjeti dio 4.4).
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
[]
4.9. Predoziranje
U slučaju akutnog predoziranja vjerovatno nije potrebna terapija. Kod
laboratorijskih životinja, vrijednost LD₅₀ za oralnu dozu je veća od
4000 mg/kg.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Kortikosteroidi za sistemsku primjenu;
Glukokortikoidi
ATC kod: H02AB13
Mehanizam dejstva
Deflazakort je glukokortikoid. Njegovo antiinflamatorno i
imunosupresivno svojstvo se koristi u terapiji raznih oboljenja i
uporedivo je sa ostalim antiinflamatornim steroidima. Klinička
ispitivanja pokazala su da je prosječni odnos potentnosti deflazakorta i
prednizolona 0,69-0,89.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija: Oralno primjenjen deflazakort se dobro resorbuje.
Distribucija: aktivni metabolit D 21-OH dostiže maksimalnu koncentraciju
u plazmi u roku od 1,5 do 2 sata. Vezuje se 40% za proteine plazme i ne
pokazuje afinitet za globulin za koji se vezuju kortikosteroidi
(transkortin).
Biotransformacija: Oralno primjenjen deflazakort odmah se pod dejstvom
plazma esteraza konvertuje u farmakološki aktivni metabolit (D 21-OH).
Metabolizam D 21-OH je obiman. Metabolit D 21-OH je deflazakort
6-beta-OH.
Eliminacija: Poluvrijeme eliminacije iz plazme je 1,1 do 1,9 sati.
Eliminacija se uglavnom odvija putem bubrega; 70% primjenjene doze se
izluči urinom. Preostalih 30% se eliminiše fecesom. Metabolizam D 21-OH
je obiman; D 21-OH predstavlja samo 18% količine koja se izluči urinom,
a njegov metabolit, 6-beta-OH-deflazakort, čini trećinu količine koja se
izluči urinom.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Ispitivanja bezbjednosti sprovedena su na miševima, pacovima, psima i
majmunima. Rezultati su u skladu sa rezultatima ispitivanja drugih
glukokortikoida u komparabilnim dozama. Teratogena dejstva zabilježena
kod glodara i kunića tipična su za ona uzrokovana drugim
glukokortikoidima. Pokazano je da deflazakort nije karcinogen kod
miševa, ali su rezultati ispitivanja na pacovima pokazali karcinogeno
dejstvo konzistentno sa drugim glukokortikoidima.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci (ekscipijenasa)
Laktoza, monohidrat;
Celuloza, mikrokristalna;
Skrob, kukuruzni;
Magnezijum stearat.
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere upozorenja pri čuvanju lijeka
Ovaj lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Flazak, 6 mg, tablete
Unutrašnje pakovanje lijeka je PVC-Al blister sa 20 tableta.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 1 blister
(ukupno 20 tableta) i Uputstvo za lijek.
Flazak, 30 mg, tablete
Unutrašnje pakovanje lijeka je PVC-Al blister sa 10 tableta.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 1 blister
(ukupno 10 tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
AMICUS PHARMA d.o.o. Podgorica
Bulevar Džordža Vašingtona br. 51, Podgorica
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
Flazak®, tableta, 6mg, blister, 20 tableta: 2030/23/1827 - 3641
Flazak®, tableta, 30mg, blister, 10 tableta: 2030/23/1828 - 3642
9. DATUM PRVE DOZVOLE/ OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
10.05.2023. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Maj, 2023. godine