Eritromicin uputstvo za upotrebu
SAŽETAK KARAKTERISTIKA LIJEKA
1. NAZIV LIJEKA
Eritromicin HF, 500 mg, film tableta
INN: eritromicin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Jedna film tableta sadrži 500 mg eritromicina (u obliku eritromicin
etilsukcinata).
Za listu svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Film tableta.
Duguljasta, bikonveksna film tableta, bijele boje.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Eritromicin je indikovan za profilaksu i terapiju infekcija izazvanih
bakterijama osjetljivim na eritromicin (pogledati dio 5.1).
- Infekcije gornjih respiratornih puteva: tonzilitis, peritonzilarni
apsces, faringitis, laringitis, sinuzitis, bakterijska superinfekcija
nakon gripa i obične prehlade.
- Infekcije donjih respiratornih puteva: traheitis, akutni i hronični
bronhitis, pneumonija (lobarna pneumonija, bronhopneumonija, primarna
atipična pneumonija), bronhiektazije, legionarska bolest.
- Infekcije uha: otitis media i otitis eksterna, mastoiditis.
- Oralne infekcije: gingivitis, Vinsentova angina.
- Infekcije oka: blefaritis.
- Infekcije kože i mekog tkiva: furunkuli i karbunkuli, paronihija,
apscesi, pustularne akne, impetigo, celulitis, erizipel.
- Gastrointestinalne infekcije: holecistitis, stafilokokni
enterokolitis.
- Profilaksa: peri- i post-operativne traume, opekotine, reumatska
groznica.
- Ostale infekcije: osteomijelitis, uretritis, gonoreja, sifilis,
limfogranuloma venereum, difterija, prostatitis, šarlah.
Treba uzeti u obzir zvanične vodiče za pravilnu primjenu antimikrobnih
ljekova.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Odrasli i djeca uzrasta 8 godina i stariji: Kod blagih do umjereno
teških infekcija 1-2 g dnevno, u podijeljenim dozama. Kod teških
infekcija do 4 g dnevno, u podijeljenim dozama.
Stariji: Nije potrebno prilagođavanje doze.
Pedijatrijska populacija
Napomena: Kod djece mlađe od 8 godina, novorođenčadi i odojčadi,
primjena eritromicina se preporučuje u odgovarajućem farmaceutskom
obliku (suspenzija).
Za liječenje blagih do umjerenih infekcija preporučuju se sljedeće doze:
Djeca uzrasta 2 - 8 godina: 1 g dnevno, u podijeljenim dozama.
Novorođenčad i odojčad: 500 mg dnevno, u podijeljenim dozama.
Kod teških infekcija, doze mogu da se udvostruče.
Način primjene
Lijek je namijenjen za oralnu upotrebu.
4.3. Kontraindikacije
Poznata preosjetljivost na eritromicin ili na bilo koju od pomoćnih
supstanci navedenih u dijelu 6.1.
Eritromicin je kontraindikovan kod pacijenata koji su na terapiji
simvastatinom, tolterodinom, mizolastinom, amisulpridom, astemizolom,
terfenadinom, domperidonom, cisapridom ili pimozidom.
Eritromicin se ne smije propisivati pacijentima koji u istoriji bolesti
imaju produženje QT intervala (urođeno ili dokumentovano stečeno
produženje QT intervala) ili ventrikularne srčane aritmije, uključujući
aritmiju torsades de pointes (pogledati djelove 4.4 i 4.5).
Eritromicin se ne smije propisivati pacijentima sa poremećajima
elektrolita (hipokalemija, hipomagnezemija zbog rizika od produženja QT
intervala).
Kontraindikovana je istovremena primjena eritromicina sa ergotaminom i
dihidroergotaminom.
Istovremena primjena eritromicina i lomitapida je kontraindikovana
(pogledati dio 4.5).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Eritromicin se uglavnom metaboliše u jetri, zbog čega se preporučuje
oprez pri primjeni ovog lijeka kod pacijenata koji imaju poremećaj
funkcije jetre ili koji istovremeno uzimaju potencijalno hepatotoksične
ljekove. Pri primjeni eritromicina, rijetko se javljala disfunkcija
jetre, praćena povećanjem nivoa enzima jetre i/ili holestatskim
hepatitisom, sa ili bez žutice.
Pseudomembranozni kolitis se javlja kod upotrebe gotovo svih
antibiotika, uključujući i makrolide, u različitim oblicima, od
najblažih do životno ugrožavajućih (pogledati dio 4.8). Slučajevi
dijareje povezane sa bakterijom Clostridium difficile (engl. CDAD) su
zabilježeni kod upotrebe gotovo svih antibiotika, uključujući i
eritromicin, u različitim oblicima, od blagih dijareja do kolitisa sa
smrtnim ishodom.
Antibiotska terapija utiče na promjenu normalne bakterijske flore u
kolonu što može dovesti do ubrzanog razmnožavanja sojeva C. difficile. O
ovome se mora voditi računa kod svih pacijenata kod kojih se nakon
antibiotske terapije javi dijareja. Neophodno je uzeti podrobnu anamnezu
s obzirom na to da su zabilježeni slučajevi C. difficile praćeni
dijarejom, čak i dva mjeseca nakon primjene antibiotika.
Kao i prilikom uzimanja drugih makrolidnih antibiotika, prijavljene su
rijetke ozbiljne alergijske reakcije, uključujući akutnu generalizovanu
egzantematoznu pustulozu (AGEP). Ukoliko se javi alergijska reakcija,
primjenu lijeka treba obustaviti i primijeniti adekvatnu terapiju.
Ljekari treba da budu svesni da je moguća ponovna pojava simptoma
alergije i nakon obustave terapije.
Kardiovaskularni događaji
Kod pacijenata liječenih makrolidima, uključujući eritromicin,
primijećeno je produženje QT intervala, što može uticati na
repolarizaciju srca i predstavlja rizik od razvoja srčane aritmije i
aritmije torsades de pointes (pogledati djelove 4.3, 4.5 i 4.8).
Prijavljeni su smrtni slučajevi.
Eritromicin je potrebno primjenjivati s oprezom kod sljedećih
pacijenata:
Kod pacijenata sa bolešću koronarnih arterija, teškom srčanom
insuficijencijom, poremećajima provodnog sistema srca ili klinički
značajnom bradikardijom.
Kod pacijenata koji istovremeno uzimaju druge ljekove povezane s
produženjem QT intervala (pogledati djelove 4.3 i 4.5).
Stariji pacijenti mogu biti osjetljiviji na efekte povezane s uticajem
lijeka na QT interval (pogledati dio 4.8).
Epidemiološka ispitivanja u kojima se istražuje rizik od pojave štetnih
kardiovaskularnih dogadjaja pri primjeni makrolida pokazala su različite
rezultate. U nekim opservacionim ispitivanjima utvrđen je rijedak
kratkoročni rizik od nastanka aritmije, infarkta miokarda i
kardiovaskularne smrtnosti povezane sa upotrebom makrolida, uključujući
eritromicin. Ova zapažanja je potrebno razmotriti u odnosu na koristi
liječenja prilikom propisivanja eritromicina.
Pažljivo razmotrite odnos koristi i rizika prije propisivanja
eritromicina bilo kojem pacijentu koji uzima hidroksihlorokin ili
hlorokin, zbog mogućnosti povećanog rizika od kardiovaskularnih događaja
i kardiovaskularne smrtnosti (pogledati dio 4.5).
Postoje podaci koji ukazuju na to da eritromicin ne postiže odgovarajuću
koncentraciju u plazmi ploda, dovoljnu za prevenciju kongenitalnog
sifilisa. Novorođenčad majki koje su za vrijeme trudnoće oralno uzimale
eritromicin za liječenje rane faze sifilisa, treba da budu podvrgnuta
odgovarajućoj penicilinskoj terapiji.
Postoje podaci da eritromicin može pogoršati slabost pacijenata sa
miastenijom gravis.
Eritromicin utiče na fluorometrijsko određivanje kateholamina u urinu.
Kod teško bolesnih pacijenata na kombinovanoj terapiji eritromicinom i
statinima, zabilježeni su slučajevi rabdomiolize, sa ili bez oštećenja
funkcije bubrega.
Pedijatrijska populacija
Kod novorođenčadi koja su na terapiji eritromicinom, zabilježeni su
slučajevi infantilne hipertrofične stenoze pilorusa (engl. IHPS).
Epidemiološkim ispitivanjima koja uključuju podatke iz metaanaliza
pokazuje se dvostruko do trostruko povećanje rizika od IHPS-a nakon
izlaganja eritromicinu u periodu dojenja. Taj je rizik najveći nakon
izlaganja eritromicinu tokom prvih 14 dana života. Dostupnim podacima
pokazuje se rizik od 2,6 % (interval pouzdanosti od 95 %: 1,5 % – 4,2 %)
nakon izlaganja eritromicinu tokom tog vremenskog razdoblja. Rizik od
IHPS-a u opštoj populaciji iznosi 0,1 – 0,2 %. S obzirom na to da se
eritromicin koristi u terapiji stanja kod odojčadi koja prati značajan
stepen mortaliteta ili morbiditeta (kao što su pertusis i hlamidija),
neophodno je procijeniti odnos koristi terapije eritromicinom i rizika
od nastanka stenoze pilorusa. Roditelji su dužni da odmah obavijeste
ljekara ukoliko dođe do povraćanja ili razdražljivosti nakon dojenja.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Ukoliko se sljedeći ljekovi, koji se metabolišu putem citohroma P450,
primjenjuju istovremeno sa eritromicinom može doći do povećanja njihove
koncentracije u serumu: acenokumarol, alfentanil, astemizol,
bromokriptin, karbamazepin, cilostazol, ciklosporin, digoksin,
dihidroergotamin, dizopiramid, ergotamin, heksobarbiton,
metilprednizolon, midazolam, omeprazol, fenitoin, hinidin, rifabutin,
sildenafil, takrolimus, terfenadin, domperidon, teofilin, triazolam,
valproat, vinblastin i antimikotici, kao što su flukonazol, ketokonazol
i itrakonazol. Neophodan je nadzor pacijenata i prilagođavanje doze po
potrebi. Poseban oprez potreban je kod pacijenata koji su na terapiji
ljekovima koji produžavaju QTc interval.
Ljekovi koji indukuju enzim CYP3A4 (kao što su rifampicin, fenitoin,
karbamazepin, fenobarbital, kantarion), mogu indukovati metabolizam
eritromicina. Na taj način se koncentracija eritromicina smanjuje do
subterapijske, a samim tim se smanjuje i njegovo dejstvo. Stimulativni
efekat se postepeno smanjuje u roku od dvije nedjelje nakon prekida
terapije CYP3A4 induktorima. Eritromicin ne treba koristiti u toku i
dvije nedjelje nakon terapije CYP3A4 induktorima.
Inhibitori HMG-CoA reduktaze: zabilježeno je da eritromicin dovodi do
povećanja koncentracije inhibitora HMG-CoA reduktaze (npr. lovastatin i
simvastatin). Zabilježeni su rijetki slučajevi rabdomiolize kod
pacijenata na kombinovanoj terapiji ovim ljekovima.
Istovremena primjena eritromicina sa lomitapidom je kontraindikovana
zbog mogućnosti značajnog povećanja transaminaza (pogledati dio 4.3).
Kontraceptivni ljekovi: u rijetkim slučajevima neki antibiotici mogu da
oslabe dejstvo kontraceptivnih tableta, djelujući na bakterijsku
hidrolizu steroidnih konjugata u tankom crijevu, a samim tim i na
resorpciju nekonjugovanih steroida. Kao rezultat svega toga, može doći
do smanjenja koncentracije aktivnog steroida u plazmi.
Antagonisti H1 receptora: savjetuje se poseban oprez u slučaju
kombinovane terapije eritromicina sa H1 antagonistima (kao što su
terfenadin, astemizol i mizolastin), obzirom na to da eritromicin utiče
na metabolizam ovih ljekova.
Kod istovremene terapije sa terfenadinom, astemizolom i pimozidom,
eritromicin značajno utiče na metabolizam ovih ljekova. Rijetko su
zabilježeni slučajevi ozbiljnih, potencijalno životno ugrožavajućih
kardiovaskularnih poremećaja, uključujući srčani zastoj, torsade de
pointes i drugih ventrikularnih aritmija (pogledati djelove 4.3 i 4.8).
Antibakterijski ljekovi: u in vitro ispitivanjima između eritromicina i
baktericidnih beta-laktamskih antibiotika (npr. penicilin,
cefalosporini), postoji antagonizam. Eritromicin antagonizuje dejstvo
klindamicina, linkomicina i hloramfenikola. Isto važi i za streptomicin,
tetracikline i kolistin.
Inhibitori proteaze: prijavljeni su slučajevi usporene razgradnje
eritromicina kod njegove istovremene primjene sa inhibitorima proteaze.
Oralni antikoagulansi: kod istovremene primjene eritromicina sa oralnim
antikoagulantnim ljekovima (npr. varfarin, rivaroksaban), zabilježeno je
povećanje antikoagulantnog efekta.
Triazolobenzodiazepini (kao što su triazolam i alprazolam) i srodni
benzodiazepini: eritromicin dovodi do smanjenja klirensa triazolama,
midazolama i srodnih benzodiazepina, na taj način pojačavajući njihov
farmakološki efekat.
Kortikosteroidi
Treba biti oprezan pri istovremenoj upotrebi eritromicina sa sistemskim
i inhalacionim kortikosteroidima koji se primarno metabolišu putem
izoenzima CYP3A zbog potencijala za povećanu sistemsku izloženost
koritkosteroidima. Ako dođe do istovremene upotrebe, pacijente treba
pažljivo pratiti zbog neželjenih efekata sistemskih kortikosteroida.
Post-marketinško iskustvo pokazuje da kombinovana primjena eritromicina
sa ergotaminom ili dihidroergotaminom utiče na akutnu toksičnost ergot
derivata koja se manifestuje vazospazmom i ishemijom
centralnog nervnog sistema, ekstremiteta i drugih tkiva (pogledati dio
4.3).
Kod pacijenata koji su bili na kombinovanoj terapiji eritromicinom i
cisapridom, došlo je do povećanja koncentracije cisaprida u plazmi. Ovo
povećanje može dovesti do produženja QTc intervala i srčanih aritmija,
uključujući ventrikularnu tahikardiju, ventrikularnu fibrilaciju i
torsades de pointes. Slični efekti su zabilježeni kod kombinovane
primjene pimozida i klaritromicina (još jednog makrolidnog antibiotika).
Kod pacijenata koji uzimaju velike doze teofilina, nakon primjene
eritromicina može doći do povećanja koncentracije teofilina u plazmi i
potencijalne toksičnosti teofilina. U slučaju toksičnosti teofilinom
i/ili povećanja koncentracije teofilina u serumu, dozu teofilina treba
smanjiti dok je pacijent na istovremenoj terapiji eritromicinom. Postoje
podaci koji govore o značajnom smanjenju koncentracije eritromicina u
serumu kada se eritromicin uzet oralno daje istovremeno sa teofilinom.
Ovo smanjenje rezultira manjim terapijskim koncentracijama eritromicina.
Postoji post-marketinško iskustvo o toksičnosti kolhicina kod njegove
istovremene primjene sa eritromicinom.
Kod pacijenata na kombinovanoj terapiji sa verapamilom (blokatorom
kalcijumovih kanala), zabilježeni su slučajevi hipotenzije,
bradiaritmije i laktatne acidoze.
Cimetidin može inhibirati metabolizam eritromicina što dovodi do
povećanja njegove koncentracije u plazmi.
Zabilježeno je da je eritromicin smanjio klirens zopiklona što može
pojačati farmakodinamski efekat ovog lijeka.
Interakcije sa hlorokinom/hidroksihlorokinom
Hidroksihlorokin i hlorokin: eritromicin treba koristiti sa oprezom kod
pacijenta koji primaju ove ljekove za koje je poznato da produžavaju QT
interval i imaju potencijal da izazovu srčanu aritmiju i ozbiljna
kardiovaskularna neželjena dejstva.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Trudnoća
Dostupne epidemiološke studije o riziku za velike kongenitalne
malformacije pri upotrebi makrolida uključujući i eritromicin tokom
trudnoće pokazuju oprečne rezultate. Neke opservacione studije na
ljudima otkrivaju kardiovaskularne malformacije, u ranoj trudnoći, nakon
izlaganja ljekovima koji sadrže eritromicin.
Postoji velika količina podataka iz opservacionih studija sprovedenih u
nekoliko zemalja o izloženosti eritromicinu tokom trudnoće, u poređenju
sa nekorišćenjem antibiotika ili u poređenju sa primjenom drugog
antibiotika tokom istog perioda (>24 000 izlaganja u prvom trimestru
trudnoće). Iako većina studija ne ukazuje na povezanost sa štetnim
djelovanjem na plod kao što su velike kongenitalne malformacije,
kardiovaskularne malformacije ili pobačaj, postoje ograničeni
epidemiološki dokazi o malo povećanom riziku od velikih kongenitalnih
malformacija, posebno kardiovaskularnih malformacija nakon izlaganja
eritromicinu u prvom trimestru.
Zabilježeno je da eritromicin prolazi placentarnu barijeru kod ljudi,
ali su njegove koncentracije u fetalnoj plazmi generalno male.
Zato se eritromicin smije koristiti tokom trudnoće samo ako je to
klinički neophodno i ako se očekuje da će korist liječenja nadmašiti
bilo koji malo povećani rizik koji može postojati.
Dojenje
Eritromicin se može izlučiti u majčino mlijeko. Potreban je oprez
prilikom primjene eritromicina kod žena koje doje, zbog prijavljenih
slučajeva infantilne stenoze pilorusa kod odojčadi.
Prijavljeni su slučajevi da je primjena makrolidnih antibiotika kod
majke unutar 7 nedelja nakon porođaja bila udružena sa većim rizikom od
pojave infantilne hipertrofične stenoze pilorusa (IHSP).
Plodnost
Podaci nisu dostupni.
4.7. Uticaj lijeka na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja
mašinama
Eritromicin nema uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja
mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Neželjena dejstva su navedena prema klasifikaciji MedDRA, na osnovu
sistema organa i prema sljedećoj učestalosti: rijetko (≥1/10 000 i
<1/1000); i nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih
podataka).
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Klasa sistema | Učestalost | Neželjeno dejstvo |
| organa | | |
+:===================+:===========+:==========================================+
| Infekcije i | Rijetko | *Pseudomembranozni kolitis |
| infestacije | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji krvi i | Nepoznato | Eozinofilija |
| limfnog sistema | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Alergijske reakcije (od urtikarije i |
| imunskog sistema | | blagih erupcija na koži do anafilakse). |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Psihijatrijski | Nepoznato | Halucinacije |
| poremećaji | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji nervnog | Nepoznato | **Epileptični napadi, konfuzija, vertigo |
| sistema | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji oka | Nepoznato | Mitohondrijalna optička neuropatija |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji uha i | Nepoznato | Gluvoća, tinitus. |
| labirinta | | |
| | | *** Reverzibilni gubitak sluha |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Kardiološki | Nepoznato | Produženje QTc intervala, torsades de |
| poremećaji | | pointes, palpitacije, poremećaji srčanog |
| | | ritma uključujući ventrikularnu |
| | | tahiaritmiju. |
| | | |
| | | Zastoj srca, ventrikularna fibrilacija |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Vaskularni | Nepoznato | Hipotenzija |
| poremećaji | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Gastrointestinalni | Nepoznato | Infantilna hipertrofična stenoza |
| poremećaji | | pilorusa. |
| | | |
| | | **** Nelagodnost gornjih djelova |
| | | abdomena, mučnina, povraćanje, dijareja, |
| | | pankreatitis, anoreksija |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Hepatobilijarni | Nepoznato | Otkazivanje jetre, zapaljenje jetre, |
| poremećaji | | uvećanje jetre, disfunkcija jetre, otežan |
| | | protok žuči, žutica (pogledati dio 4.4). |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji kože i | Nepoznato | Akutna generalizovana egzantematozna |
| potkožnog tkiva | | pustuloza (AGEP). |
| | | |
| | | Stevens-Johnson-ov sindrom, toksična |
| | | epidermalna nekroliza, erythema |
| | | multiforme, angioedem, erupcije na koži, |
| | | pruritus, urtikarija, egzantem. |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji bubrega | Nepoznato | Intersticijalni nefritis |
| i urinarnog | | |
| sistema | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Opšti poremećaji i | Nepoznato | Bol u grudima, groznica-povišena tjelesna |
| reakcije na mestu | | temperatura, slabost |
| primene | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Ispitivanja | Nepoznato | Povećanje vrijednosti enzima jetre |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
* Rijetko je prijavljeno u vezi sa terapijom eritromicinom (pogledati
dio 4.4).
** Postoje izolovani izveštaji o prolaznim neželjenim dejstvima
centralnog nervnog sistema, međutim, uzročno-posljedična veza nije
utvrđena.
*** Bilo je izolovanih izvještaja koji su se uglavnom odnosili na
pacijente sa bubrežnom insuficijencijom ili primjenu velikih doza.
**** Najčešća neželjena dejstva oralnih oblika eritromicina su
gastrointestinalna i zavise od doze.
Pedijatrijska populacija
Očekuje se da će učestalost, vrsta i težina neželjenih dejstava kod
djece biti ista kao kod odraslih.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje
Simptomi: gubitak sluha, izražena mučnina, povraćanje i proliv.
Lečenje: gastrična lavaža i opšte suportivne mere.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu,
makrolidi
ATC kod: J01FA01
Mehanizam dejstva
Eritromicin ispoljava antibakterijsku aktivnost vezivanjem za 50S
subjedinicu ribozoma osjetljivih mikroorganizama čime se sprječava
translokacija peptida i inhibira sinteza proteina bakterija. Eritromicin
je obično aktivan protiv većine sojeva sljedećih mikroorganizama, kako u
in vitro uslovima, tako i pri liječenju infekcija:
Gram-pozitivne bakterije - Listeria monocytogenes, Corynebacterium
diphtheriae (kao dodatak antitoksinu), Staphylococci spp, Streptococci
spp (uključujući Enterococci).
Gram-negativne bakterije - Haemophilus influenzae, Neisseria
meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila, Moraxella
(Branhamella) catarrhalis, Bordetella pertussis, Campylobacter spp.
Mikoplazma - Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum.
Ostali mikroorganizmi - Treponema pallidum, Chlamydia spp, Clostridia
spp, L-forme, uzročnici trahoma i limfogranuloma venereum.
Napomena: većina sojeva Haemophilus influenzae je osjetljiva na
koncentracije eritromicina koje se postižu posle primjene uobičajenih
doza.
Granične vrijednosti
Granične vrijednosti minimalne inhibitorne koncentracije (MIK) za
eritromicin ustanovljene od “European Committee on Antimicrobial
Susceptibility Testing” (EUCAST) su sledeće (Verzija 11,0; od
2021-01-01):
------------------------------------------------------------------------
Patogen Osjetljiv (mg/L) Rezistentan (mg/L)
------------------- ------------------------- --------------------------
Staphylococcus spp. ≤1 >2
Streptococcus ≤ 0,25 > 0,5
groups A,B,C,G
Streptococcus ≤ 0,25 > 0,5
pneumoniae
Haemophilus Napomena¹⁾ Napomena¹⁾
influenzae
Moraxella ≤ 0,25 > 0,5
catarrhalis
Campylobacter ≤ 4 > 4
jejuni
Campylobacter coli ≤ 8 > 8
Granične IE* IE*
vrijednosti
nespecifične za
vrstu
------------------------------------------------------------------------
1) Klinički dokazi o efikasnosti makrolida kod respiratornih infekcija
izazvanih H. influenza su protivrječni zbog velikih stopa spontanog
izlječenja. Ukoliko postoji potreba za testiranjem bilo kojeg makrolida
protiv ove vrste, potrebno je koristiti epidemiološke granice (engl.
epidemiological cut-offs, ECOFFS) za otkrivanje sojeva sa stečenom
rezistencijom. ECOFF za eritromicin je 16 mg/L.
*"IE" (engl. insufficient evidence IE) označava da nema dovoljno dokaza
da je navedena vrsta dobra meta za terapiju lijekom. Može se prijaviti
MIK sa komentarom, ali bez propratne S, I ili R kategorizacije.
Prevalenca stečene rezistencije može varirati geografski i sa vremenom
za odabrane vrste, a lokalne informacije o rezistenciji su poželjne,
naročito kada se liječe teške infekcije. Ako je potrebno, može se
potražiti savjet stručnjaka kada je lokalna prevalenaa rezistencije
poznata i kada se korist od primjene lijeka kod nekih vrsta infekcija
dovodi u pitanje.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Lijek se resorbuje iz tankog crijeva.
Distribucija
Široko se distribuira u druga tkiva.
Biotransformacija
Lijek se slabo metaboliše i samo oko 5% se izlučuje urinom.
Eliminacija
Poluvrijeme eliminacije je približno dva sata. Izlučuje se uglavnom
preko jetre.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nema pretkliničkih podataka koji bi mogli biti od značaja ljekarima koji
propisuju ovaj lijek pored onoga što je već dato u drugim djelovima
Sažetka karakteristika lijeka.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci
Jezgro tablete:
- Skrob, kukuruzni
- Celuloza, mikrokristalna
- Magnezijum stearat
Film omotač tablete (Opadry white YS-1-7002):
- Hipromeloza
- Makrogol 8000
- Titan dioksid (E171).
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje je PVC/Al blister koji sadrži 10 film tableta.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera
sa po 10 film tableta (ukupno 20 film tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Hemomont d.o.o., 8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/24/3534 – 8433
9. DATUM PRVE DOZVOLE I DATUM OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U
PROMET
Datum prve dozvole: 15.06.2012. godine
Datum posljednje obnove dozvole: 02.07.2024. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Jul, 2024. godine
1. NAZIV LIJEKA
Eritromicin HF, 500 mg, film tableta
INN: eritromicin
2. KVALITATIVNI I KVANTITATIVNI SASTAV
Jedna film tableta sadrži 500 mg eritromicina (u obliku eritromicin
etilsukcinata).
Za listu svih ekscipijenasa, pogledati dio 6.1.
3. FARMACEUTSKI OBLIK
Film tableta.
Duguljasta, bikonveksna film tableta, bijele boje.
4. KLINIČKI PODACI
4.1. Terapijske indikacije
Eritromicin je indikovan za profilaksu i terapiju infekcija izazvanih
bakterijama osjetljivim na eritromicin (pogledati dio 5.1).
- Infekcije gornjih respiratornih puteva: tonzilitis, peritonzilarni
apsces, faringitis, laringitis, sinuzitis, bakterijska superinfekcija
nakon gripa i obične prehlade.
- Infekcije donjih respiratornih puteva: traheitis, akutni i hronični
bronhitis, pneumonija (lobarna pneumonija, bronhopneumonija, primarna
atipična pneumonija), bronhiektazije, legionarska bolest.
- Infekcije uha: otitis media i otitis eksterna, mastoiditis.
- Oralne infekcije: gingivitis, Vinsentova angina.
- Infekcije oka: blefaritis.
- Infekcije kože i mekog tkiva: furunkuli i karbunkuli, paronihija,
apscesi, pustularne akne, impetigo, celulitis, erizipel.
- Gastrointestinalne infekcije: holecistitis, stafilokokni
enterokolitis.
- Profilaksa: peri- i post-operativne traume, opekotine, reumatska
groznica.
- Ostale infekcije: osteomijelitis, uretritis, gonoreja, sifilis,
limfogranuloma venereum, difterija, prostatitis, šarlah.
Treba uzeti u obzir zvanične vodiče za pravilnu primjenu antimikrobnih
ljekova.
4.2. Doziranje i način primjene
Doziranje
Odrasli i djeca uzrasta 8 godina i stariji: Kod blagih do umjereno
teških infekcija 1-2 g dnevno, u podijeljenim dozama. Kod teških
infekcija do 4 g dnevno, u podijeljenim dozama.
Stariji: Nije potrebno prilagođavanje doze.
Pedijatrijska populacija
Napomena: Kod djece mlađe od 8 godina, novorođenčadi i odojčadi,
primjena eritromicina se preporučuje u odgovarajućem farmaceutskom
obliku (suspenzija).
Za liječenje blagih do umjerenih infekcija preporučuju se sljedeće doze:
Djeca uzrasta 2 - 8 godina: 1 g dnevno, u podijeljenim dozama.
Novorođenčad i odojčad: 500 mg dnevno, u podijeljenim dozama.
Kod teških infekcija, doze mogu da se udvostruče.
Način primjene
Lijek je namijenjen za oralnu upotrebu.
4.3. Kontraindikacije
Poznata preosjetljivost na eritromicin ili na bilo koju od pomoćnih
supstanci navedenih u dijelu 6.1.
Eritromicin je kontraindikovan kod pacijenata koji su na terapiji
simvastatinom, tolterodinom, mizolastinom, amisulpridom, astemizolom,
terfenadinom, domperidonom, cisapridom ili pimozidom.
Eritromicin se ne smije propisivati pacijentima koji u istoriji bolesti
imaju produženje QT intervala (urođeno ili dokumentovano stečeno
produženje QT intervala) ili ventrikularne srčane aritmije, uključujući
aritmiju torsades de pointes (pogledati djelove 4.4 i 4.5).
Eritromicin se ne smije propisivati pacijentima sa poremećajima
elektrolita (hipokalemija, hipomagnezemija zbog rizika od produženja QT
intervala).
Kontraindikovana je istovremena primjena eritromicina sa ergotaminom i
dihidroergotaminom.
Istovremena primjena eritromicina i lomitapida je kontraindikovana
(pogledati dio 4.5).
4.4. Posebna upozorenja i mjere opreza pri upotrebi lijeka
Eritromicin se uglavnom metaboliše u jetri, zbog čega se preporučuje
oprez pri primjeni ovog lijeka kod pacijenata koji imaju poremećaj
funkcije jetre ili koji istovremeno uzimaju potencijalno hepatotoksične
ljekove. Pri primjeni eritromicina, rijetko se javljala disfunkcija
jetre, praćena povećanjem nivoa enzima jetre i/ili holestatskim
hepatitisom, sa ili bez žutice.
Pseudomembranozni kolitis se javlja kod upotrebe gotovo svih
antibiotika, uključujući i makrolide, u različitim oblicima, od
najblažih do životno ugrožavajućih (pogledati dio 4.8). Slučajevi
dijareje povezane sa bakterijom Clostridium difficile (engl. CDAD) su
zabilježeni kod upotrebe gotovo svih antibiotika, uključujući i
eritromicin, u različitim oblicima, od blagih dijareja do kolitisa sa
smrtnim ishodom.
Antibiotska terapija utiče na promjenu normalne bakterijske flore u
kolonu što može dovesti do ubrzanog razmnožavanja sojeva C. difficile. O
ovome se mora voditi računa kod svih pacijenata kod kojih se nakon
antibiotske terapije javi dijareja. Neophodno je uzeti podrobnu anamnezu
s obzirom na to da su zabilježeni slučajevi C. difficile praćeni
dijarejom, čak i dva mjeseca nakon primjene antibiotika.
Kao i prilikom uzimanja drugih makrolidnih antibiotika, prijavljene su
rijetke ozbiljne alergijske reakcije, uključujući akutnu generalizovanu
egzantematoznu pustulozu (AGEP). Ukoliko se javi alergijska reakcija,
primjenu lijeka treba obustaviti i primijeniti adekvatnu terapiju.
Ljekari treba da budu svesni da je moguća ponovna pojava simptoma
alergije i nakon obustave terapije.
Kardiovaskularni događaji
Kod pacijenata liječenih makrolidima, uključujući eritromicin,
primijećeno je produženje QT intervala, što može uticati na
repolarizaciju srca i predstavlja rizik od razvoja srčane aritmije i
aritmije torsades de pointes (pogledati djelove 4.3, 4.5 i 4.8).
Prijavljeni su smrtni slučajevi.
Eritromicin je potrebno primjenjivati s oprezom kod sljedećih
pacijenata:
Kod pacijenata sa bolešću koronarnih arterija, teškom srčanom
insuficijencijom, poremećajima provodnog sistema srca ili klinički
značajnom bradikardijom.
Kod pacijenata koji istovremeno uzimaju druge ljekove povezane s
produženjem QT intervala (pogledati djelove 4.3 i 4.5).
Stariji pacijenti mogu biti osjetljiviji na efekte povezane s uticajem
lijeka na QT interval (pogledati dio 4.8).
Epidemiološka ispitivanja u kojima se istražuje rizik od pojave štetnih
kardiovaskularnih dogadjaja pri primjeni makrolida pokazala su različite
rezultate. U nekim opservacionim ispitivanjima utvrđen je rijedak
kratkoročni rizik od nastanka aritmije, infarkta miokarda i
kardiovaskularne smrtnosti povezane sa upotrebom makrolida, uključujući
eritromicin. Ova zapažanja je potrebno razmotriti u odnosu na koristi
liječenja prilikom propisivanja eritromicina.
Pažljivo razmotrite odnos koristi i rizika prije propisivanja
eritromicina bilo kojem pacijentu koji uzima hidroksihlorokin ili
hlorokin, zbog mogućnosti povećanog rizika od kardiovaskularnih događaja
i kardiovaskularne smrtnosti (pogledati dio 4.5).
Postoje podaci koji ukazuju na to da eritromicin ne postiže odgovarajuću
koncentraciju u plazmi ploda, dovoljnu za prevenciju kongenitalnog
sifilisa. Novorođenčad majki koje su za vrijeme trudnoće oralno uzimale
eritromicin za liječenje rane faze sifilisa, treba da budu podvrgnuta
odgovarajućoj penicilinskoj terapiji.
Postoje podaci da eritromicin može pogoršati slabost pacijenata sa
miastenijom gravis.
Eritromicin utiče na fluorometrijsko određivanje kateholamina u urinu.
Kod teško bolesnih pacijenata na kombinovanoj terapiji eritromicinom i
statinima, zabilježeni su slučajevi rabdomiolize, sa ili bez oštećenja
funkcije bubrega.
Pedijatrijska populacija
Kod novorođenčadi koja su na terapiji eritromicinom, zabilježeni su
slučajevi infantilne hipertrofične stenoze pilorusa (engl. IHPS).
Epidemiološkim ispitivanjima koja uključuju podatke iz metaanaliza
pokazuje se dvostruko do trostruko povećanje rizika od IHPS-a nakon
izlaganja eritromicinu u periodu dojenja. Taj je rizik najveći nakon
izlaganja eritromicinu tokom prvih 14 dana života. Dostupnim podacima
pokazuje se rizik od 2,6 % (interval pouzdanosti od 95 %: 1,5 % – 4,2 %)
nakon izlaganja eritromicinu tokom tog vremenskog razdoblja. Rizik od
IHPS-a u opštoj populaciji iznosi 0,1 – 0,2 %. S obzirom na to da se
eritromicin koristi u terapiji stanja kod odojčadi koja prati značajan
stepen mortaliteta ili morbiditeta (kao što su pertusis i hlamidija),
neophodno je procijeniti odnos koristi terapije eritromicinom i rizika
od nastanka stenoze pilorusa. Roditelji su dužni da odmah obavijeste
ljekara ukoliko dođe do povraćanja ili razdražljivosti nakon dojenja.
4.5. Interakcije sa drugim ljekovima i druge vrste interakcija
Ukoliko se sljedeći ljekovi, koji se metabolišu putem citohroma P450,
primjenjuju istovremeno sa eritromicinom može doći do povećanja njihove
koncentracije u serumu: acenokumarol, alfentanil, astemizol,
bromokriptin, karbamazepin, cilostazol, ciklosporin, digoksin,
dihidroergotamin, dizopiramid, ergotamin, heksobarbiton,
metilprednizolon, midazolam, omeprazol, fenitoin, hinidin, rifabutin,
sildenafil, takrolimus, terfenadin, domperidon, teofilin, triazolam,
valproat, vinblastin i antimikotici, kao što su flukonazol, ketokonazol
i itrakonazol. Neophodan je nadzor pacijenata i prilagođavanje doze po
potrebi. Poseban oprez potreban je kod pacijenata koji su na terapiji
ljekovima koji produžavaju QTc interval.
Ljekovi koji indukuju enzim CYP3A4 (kao što su rifampicin, fenitoin,
karbamazepin, fenobarbital, kantarion), mogu indukovati metabolizam
eritromicina. Na taj način se koncentracija eritromicina smanjuje do
subterapijske, a samim tim se smanjuje i njegovo dejstvo. Stimulativni
efekat se postepeno smanjuje u roku od dvije nedjelje nakon prekida
terapije CYP3A4 induktorima. Eritromicin ne treba koristiti u toku i
dvije nedjelje nakon terapije CYP3A4 induktorima.
Inhibitori HMG-CoA reduktaze: zabilježeno je da eritromicin dovodi do
povećanja koncentracije inhibitora HMG-CoA reduktaze (npr. lovastatin i
simvastatin). Zabilježeni su rijetki slučajevi rabdomiolize kod
pacijenata na kombinovanoj terapiji ovim ljekovima.
Istovremena primjena eritromicina sa lomitapidom je kontraindikovana
zbog mogućnosti značajnog povećanja transaminaza (pogledati dio 4.3).
Kontraceptivni ljekovi: u rijetkim slučajevima neki antibiotici mogu da
oslabe dejstvo kontraceptivnih tableta, djelujući na bakterijsku
hidrolizu steroidnih konjugata u tankom crijevu, a samim tim i na
resorpciju nekonjugovanih steroida. Kao rezultat svega toga, može doći
do smanjenja koncentracije aktivnog steroida u plazmi.
Antagonisti H1 receptora: savjetuje se poseban oprez u slučaju
kombinovane terapije eritromicina sa H1 antagonistima (kao što su
terfenadin, astemizol i mizolastin), obzirom na to da eritromicin utiče
na metabolizam ovih ljekova.
Kod istovremene terapije sa terfenadinom, astemizolom i pimozidom,
eritromicin značajno utiče na metabolizam ovih ljekova. Rijetko su
zabilježeni slučajevi ozbiljnih, potencijalno životno ugrožavajućih
kardiovaskularnih poremećaja, uključujući srčani zastoj, torsade de
pointes i drugih ventrikularnih aritmija (pogledati djelove 4.3 i 4.8).
Antibakterijski ljekovi: u in vitro ispitivanjima između eritromicina i
baktericidnih beta-laktamskih antibiotika (npr. penicilin,
cefalosporini), postoji antagonizam. Eritromicin antagonizuje dejstvo
klindamicina, linkomicina i hloramfenikola. Isto važi i za streptomicin,
tetracikline i kolistin.
Inhibitori proteaze: prijavljeni su slučajevi usporene razgradnje
eritromicina kod njegove istovremene primjene sa inhibitorima proteaze.
Oralni antikoagulansi: kod istovremene primjene eritromicina sa oralnim
antikoagulantnim ljekovima (npr. varfarin, rivaroksaban), zabilježeno je
povećanje antikoagulantnog efekta.
Triazolobenzodiazepini (kao što su triazolam i alprazolam) i srodni
benzodiazepini: eritromicin dovodi do smanjenja klirensa triazolama,
midazolama i srodnih benzodiazepina, na taj način pojačavajući njihov
farmakološki efekat.
Kortikosteroidi
Treba biti oprezan pri istovremenoj upotrebi eritromicina sa sistemskim
i inhalacionim kortikosteroidima koji se primarno metabolišu putem
izoenzima CYP3A zbog potencijala za povećanu sistemsku izloženost
koritkosteroidima. Ako dođe do istovremene upotrebe, pacijente treba
pažljivo pratiti zbog neželjenih efekata sistemskih kortikosteroida.
Post-marketinško iskustvo pokazuje da kombinovana primjena eritromicina
sa ergotaminom ili dihidroergotaminom utiče na akutnu toksičnost ergot
derivata koja se manifestuje vazospazmom i ishemijom
centralnog nervnog sistema, ekstremiteta i drugih tkiva (pogledati dio
4.3).
Kod pacijenata koji su bili na kombinovanoj terapiji eritromicinom i
cisapridom, došlo je do povećanja koncentracije cisaprida u plazmi. Ovo
povećanje može dovesti do produženja QTc intervala i srčanih aritmija,
uključujući ventrikularnu tahikardiju, ventrikularnu fibrilaciju i
torsades de pointes. Slični efekti su zabilježeni kod kombinovane
primjene pimozida i klaritromicina (još jednog makrolidnog antibiotika).
Kod pacijenata koji uzimaju velike doze teofilina, nakon primjene
eritromicina može doći do povećanja koncentracije teofilina u plazmi i
potencijalne toksičnosti teofilina. U slučaju toksičnosti teofilinom
i/ili povećanja koncentracije teofilina u serumu, dozu teofilina treba
smanjiti dok je pacijent na istovremenoj terapiji eritromicinom. Postoje
podaci koji govore o značajnom smanjenju koncentracije eritromicina u
serumu kada se eritromicin uzet oralno daje istovremeno sa teofilinom.
Ovo smanjenje rezultira manjim terapijskim koncentracijama eritromicina.
Postoji post-marketinško iskustvo o toksičnosti kolhicina kod njegove
istovremene primjene sa eritromicinom.
Kod pacijenata na kombinovanoj terapiji sa verapamilom (blokatorom
kalcijumovih kanala), zabilježeni su slučajevi hipotenzije,
bradiaritmije i laktatne acidoze.
Cimetidin može inhibirati metabolizam eritromicina što dovodi do
povećanja njegove koncentracije u plazmi.
Zabilježeno je da je eritromicin smanjio klirens zopiklona što može
pojačati farmakodinamski efekat ovog lijeka.
Interakcije sa hlorokinom/hidroksihlorokinom
Hidroksihlorokin i hlorokin: eritromicin treba koristiti sa oprezom kod
pacijenta koji primaju ove ljekove za koje je poznato da produžavaju QT
interval i imaju potencijal da izazovu srčanu aritmiju i ozbiljna
kardiovaskularna neželjena dejstva.
4.6. Plodnost, trudnoća i dojenje
Trudnoća
Dostupne epidemiološke studije o riziku za velike kongenitalne
malformacije pri upotrebi makrolida uključujući i eritromicin tokom
trudnoće pokazuju oprečne rezultate. Neke opservacione studije na
ljudima otkrivaju kardiovaskularne malformacije, u ranoj trudnoći, nakon
izlaganja ljekovima koji sadrže eritromicin.
Postoji velika količina podataka iz opservacionih studija sprovedenih u
nekoliko zemalja o izloženosti eritromicinu tokom trudnoće, u poređenju
sa nekorišćenjem antibiotika ili u poređenju sa primjenom drugog
antibiotika tokom istog perioda (>24 000 izlaganja u prvom trimestru
trudnoće). Iako većina studija ne ukazuje na povezanost sa štetnim
djelovanjem na plod kao što su velike kongenitalne malformacije,
kardiovaskularne malformacije ili pobačaj, postoje ograničeni
epidemiološki dokazi o malo povećanom riziku od velikih kongenitalnih
malformacija, posebno kardiovaskularnih malformacija nakon izlaganja
eritromicinu u prvom trimestru.
Zabilježeno je da eritromicin prolazi placentarnu barijeru kod ljudi,
ali su njegove koncentracije u fetalnoj plazmi generalno male.
Zato se eritromicin smije koristiti tokom trudnoće samo ako je to
klinički neophodno i ako se očekuje da će korist liječenja nadmašiti
bilo koji malo povećani rizik koji može postojati.
Dojenje
Eritromicin se može izlučiti u majčino mlijeko. Potreban je oprez
prilikom primjene eritromicina kod žena koje doje, zbog prijavljenih
slučajeva infantilne stenoze pilorusa kod odojčadi.
Prijavljeni su slučajevi da je primjena makrolidnih antibiotika kod
majke unutar 7 nedelja nakon porođaja bila udružena sa većim rizikom od
pojave infantilne hipertrofične stenoze pilorusa (IHSP).
Plodnost
Podaci nisu dostupni.
4.7. Uticaj lijeka na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja
mašinama
Eritromicin nema uticaj na sposobnost upravljanja vozilima i rukovanja
mašinama.
4.8. Neželjena dejstva
Neželjena dejstva su navedena prema klasifikaciji MedDRA, na osnovu
sistema organa i prema sljedećoj učestalosti: rijetko (≥1/10 000 i
<1/1000); i nepoznato (ne može se procijeniti na osnovu dostupnih
podataka).
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Klasa sistema | Učestalost | Neželjeno dejstvo |
| organa | | |
+:===================+:===========+:==========================================+
| Infekcije i | Rijetko | *Pseudomembranozni kolitis |
| infestacije | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji krvi i | Nepoznato | Eozinofilija |
| limfnog sistema | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji | Nepoznato | Alergijske reakcije (od urtikarije i |
| imunskog sistema | | blagih erupcija na koži do anafilakse). |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Psihijatrijski | Nepoznato | Halucinacije |
| poremećaji | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji nervnog | Nepoznato | **Epileptični napadi, konfuzija, vertigo |
| sistema | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji oka | Nepoznato | Mitohondrijalna optička neuropatija |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji uha i | Nepoznato | Gluvoća, tinitus. |
| labirinta | | |
| | | *** Reverzibilni gubitak sluha |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Kardiološki | Nepoznato | Produženje QTc intervala, torsades de |
| poremećaji | | pointes, palpitacije, poremećaji srčanog |
| | | ritma uključujući ventrikularnu |
| | | tahiaritmiju. |
| | | |
| | | Zastoj srca, ventrikularna fibrilacija |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Vaskularni | Nepoznato | Hipotenzija |
| poremećaji | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Gastrointestinalni | Nepoznato | Infantilna hipertrofična stenoza |
| poremećaji | | pilorusa. |
| | | |
| | | **** Nelagodnost gornjih djelova |
| | | abdomena, mučnina, povraćanje, dijareja, |
| | | pankreatitis, anoreksija |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Hepatobilijarni | Nepoznato | Otkazivanje jetre, zapaljenje jetre, |
| poremećaji | | uvećanje jetre, disfunkcija jetre, otežan |
| | | protok žuči, žutica (pogledati dio 4.4). |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji kože i | Nepoznato | Akutna generalizovana egzantematozna |
| potkožnog tkiva | | pustuloza (AGEP). |
| | | |
| | | Stevens-Johnson-ov sindrom, toksična |
| | | epidermalna nekroliza, erythema |
| | | multiforme, angioedem, erupcije na koži, |
| | | pruritus, urtikarija, egzantem. |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Poremećaji bubrega | Nepoznato | Intersticijalni nefritis |
| i urinarnog | | |
| sistema | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Opšti poremećaji i | Nepoznato | Bol u grudima, groznica-povišena tjelesna |
| reakcije na mestu | | temperatura, slabost |
| primene | | |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
| Ispitivanja | Nepoznato | Povećanje vrijednosti enzima jetre |
+--------------------+------------+-------------------------------------------+
* Rijetko je prijavljeno u vezi sa terapijom eritromicinom (pogledati
dio 4.4).
** Postoje izolovani izveštaji o prolaznim neželjenim dejstvima
centralnog nervnog sistema, međutim, uzročno-posljedična veza nije
utvrđena.
*** Bilo je izolovanih izvještaja koji su se uglavnom odnosili na
pacijente sa bubrežnom insuficijencijom ili primjenu velikih doza.
**** Najčešća neželjena dejstva oralnih oblika eritromicina su
gastrointestinalna i zavise od doze.
Pedijatrijska populacija
Očekuje se da će učestalost, vrsta i težina neželjenih dejstava kod
djece biti ista kao kod odraslih.
Prijavljivanje sumnji na neželjena dejstva
Prijavljivanje neželjenih dejstava nakon dobijanja dozvole je od velikog
značaja jer obezbjeđuje kontinuirano praćenje odnosa korist/rizik
primjene lijeka. Zdravstveni radnici treba da prijave svaku sumnju na
neželjeno dejstvo ovog lijeka Institutu za ljekove i medicinska sredstva
(CInMED):
Institut za ljekove i medicinska sredstva
Odjeljenje za farmakovigilancu
Bulevar Ivana Crnojevića 64a, 81000 Podgorica
tel: +382 (0) 20 310 280
fax: +382 (0) 20 310 581
www.cinmed.me
nezeljenadejstva@cinmed.me
putem IS zdravstvene zaštite
4.9. Predoziranje
Simptomi: gubitak sluha, izražena mučnina, povraćanje i proliv.
Lečenje: gastrična lavaža i opšte suportivne mere.
5. FARMAKOLOŠKI PODACI
5.1. Farmakodinamski podaci
Farmakoterapijska grupa: Antibakterijski ljekovi za sistemsku primjenu,
makrolidi
ATC kod: J01FA01
Mehanizam dejstva
Eritromicin ispoljava antibakterijsku aktivnost vezivanjem za 50S
subjedinicu ribozoma osjetljivih mikroorganizama čime se sprječava
translokacija peptida i inhibira sinteza proteina bakterija. Eritromicin
je obično aktivan protiv većine sojeva sljedećih mikroorganizama, kako u
in vitro uslovima, tako i pri liječenju infekcija:
Gram-pozitivne bakterije - Listeria monocytogenes, Corynebacterium
diphtheriae (kao dodatak antitoksinu), Staphylococci spp, Streptococci
spp (uključujući Enterococci).
Gram-negativne bakterije - Haemophilus influenzae, Neisseria
meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila, Moraxella
(Branhamella) catarrhalis, Bordetella pertussis, Campylobacter spp.
Mikoplazma - Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum.
Ostali mikroorganizmi - Treponema pallidum, Chlamydia spp, Clostridia
spp, L-forme, uzročnici trahoma i limfogranuloma venereum.
Napomena: većina sojeva Haemophilus influenzae je osjetljiva na
koncentracije eritromicina koje se postižu posle primjene uobičajenih
doza.
Granične vrijednosti
Granične vrijednosti minimalne inhibitorne koncentracije (MIK) za
eritromicin ustanovljene od “European Committee on Antimicrobial
Susceptibility Testing” (EUCAST) su sledeće (Verzija 11,0; od
2021-01-01):
------------------------------------------------------------------------
Patogen Osjetljiv (mg/L) Rezistentan (mg/L)
------------------- ------------------------- --------------------------
Staphylococcus spp. ≤1 >2
Streptococcus ≤ 0,25 > 0,5
groups A,B,C,G
Streptococcus ≤ 0,25 > 0,5
pneumoniae
Haemophilus Napomena¹⁾ Napomena¹⁾
influenzae
Moraxella ≤ 0,25 > 0,5
catarrhalis
Campylobacter ≤ 4 > 4
jejuni
Campylobacter coli ≤ 8 > 8
Granične IE* IE*
vrijednosti
nespecifične za
vrstu
------------------------------------------------------------------------
1) Klinički dokazi o efikasnosti makrolida kod respiratornih infekcija
izazvanih H. influenza su protivrječni zbog velikih stopa spontanog
izlječenja. Ukoliko postoji potreba za testiranjem bilo kojeg makrolida
protiv ove vrste, potrebno je koristiti epidemiološke granice (engl.
epidemiological cut-offs, ECOFFS) za otkrivanje sojeva sa stečenom
rezistencijom. ECOFF za eritromicin je 16 mg/L.
*"IE" (engl. insufficient evidence IE) označava da nema dovoljno dokaza
da je navedena vrsta dobra meta za terapiju lijekom. Može se prijaviti
MIK sa komentarom, ali bez propratne S, I ili R kategorizacije.
Prevalenca stečene rezistencije može varirati geografski i sa vremenom
za odabrane vrste, a lokalne informacije o rezistenciji su poželjne,
naročito kada se liječe teške infekcije. Ako je potrebno, može se
potražiti savjet stručnjaka kada je lokalna prevalenaa rezistencije
poznata i kada se korist od primjene lijeka kod nekih vrsta infekcija
dovodi u pitanje.
5.2. Farmakokinetički podaci
Resorpcija
Lijek se resorbuje iz tankog crijeva.
Distribucija
Široko se distribuira u druga tkiva.
Biotransformacija
Lijek se slabo metaboliše i samo oko 5% se izlučuje urinom.
Eliminacija
Poluvrijeme eliminacije je približno dva sata. Izlučuje se uglavnom
preko jetre.
5.3. Pretklinički podaci o bezbjednosti
Nema pretkliničkih podataka koji bi mogli biti od značaja ljekarima koji
propisuju ovaj lijek pored onoga što je već dato u drugim djelovima
Sažetka karakteristika lijeka.
6. FARMACEUTSKI PODACI
6.1. Lista pomoćnih supstanci
Jezgro tablete:
- Skrob, kukuruzni
- Celuloza, mikrokristalna
- Magnezijum stearat
Film omotač tablete (Opadry white YS-1-7002):
- Hipromeloza
- Makrogol 8000
- Titan dioksid (E171).
6.2. Inkompatibilnosti
Nije primjenljivo.
6.3. Rok upotrebe
3 godine.
6.4. Posebne mjere opreza pri čuvanju lijeka
Lijek ne zahtijeva posebne uslove čuvanja.
6.5. Vrsta i sadržaj pakovanja
Unutrašnje pakovanje je PVC/Al blister koji sadrži 10 film tableta.
Spoljašnje pakovanje je složiva kartonska kutija koja sadrži 2 blistera
sa po 10 film tableta (ukupno 20 film tableta) i Uputstvo za lijek.
6.6. Posebne mjere opreza pri odlaganju materijala koji treba odbaciti
nakon primjene lijeka (i druga uputstva za rukovanje lijekom)
Svu neiskorišćenu količinu lijeka ili otpadnog materijala nakon njegove
upotrebe treba ukloniti, u skladu sa važećim propisima.
7. NOSILAC DOZVOLE
Hemomont d.o.o., 8 marta 55A, Podgorica, Crna Gora
8. BROJ DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U PROMET
2030/24/3534 – 8433
9. DATUM PRVE DOZVOLE I DATUM OBNOVE DOZVOLE ZA STAVLJANJE LIJEKA U
PROMET
Datum prve dozvole: 15.06.2012. godine
Datum posljednje obnove dozvole: 02.07.2024. godine
10. DATUM REVIZIJE TEKSTA
Jul, 2024. godine